واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بازگشت به نقشه جغرافیا با توپ فوتبال
تا پیش از مسابقات یورو 2016 بسیاری از مردم دنیا از وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشوری مثل ایسلند خبر نداشتند.
عصرایران؛ احسان محمدی - در حالی که عادت کرده ایم اسم کشورهای خاصی مانند عراق، سوریه، افغانستان و پاکستان را به واسطه انفجارهای انتحاری و ناامنی مدام در اخبار بشنویم، این فوتبال است که بیش از کتاب های تاریخ و جغرافیا به ما یاد می دهد کشورهای دیگری هم روی نقشه کره زمین قرار دارند.
تا پیش از مسابقات یورو 2016 بسیاری از مردم دنیا از وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشوری مثل ایسلند خبر نداشتند.
نمی دانستند جمعیت این کشور 300 هزار نفر است و تا یکی دو دهه پیش از فقیرترین مردمان دنیا بودند اما به واسطه گسترش صنعت ماهیگیری و مکانیزه کردن آن حالا به خوبی توسعه یافته اند و درآمد سرانه شان بالا رفته است. چند نفر اطلاع داشتند که در این سرزمین که بیشتر به یک قطعه یخ بزرگ شناور شباهت دارد اصلاً مورچه وجود ندارد؟!
این جادوی فوتبال بود که به آنها فرصت دیده شدن داد. فرصت اینکه در دنیا خیلی ها به این صرافت بیفتند تا نام این کشور را در موتورهای جستجوگر دنبال کنند و حریصانه بخواهند در مورد آنها بخوانند و بدانند.
درک این موضوع که گمنامی از بدنامی بهتر است دشوار نیست اما کسانی هستند که با مغزهای کوچک روی صندلی های بزرگ می نشینند و می خواهند به هر قیمتی دیده شوند. دیکتاتورها با خونریزی و وحشت آفرینی اصرار به دیده شدن دارند.
از آقا محمدخان قاجار که دستور داد در کرمان چشم های مردم را از حدقه در بیاورند و با آن پشته ساخت تا خمرهای سرخ که عاشق ساختن تپه با جمجمه کشته شدگان بودند تا زامبی های داعش که نیمی از شهرت شان را مرهون بدنامی شان در کشتارهای بی رحمانه هستند. از آنها همیشه با نفرت یاد می شود.
دیده شدن به واسطه کارهای خوب و محترمانه کار آسانی نیست اما بی تردید با تحسین همراه می شود. ایسلندی ها با منجنیق فوتبال به آسمان رفتند و خیلی ها را وادار کردند برایشان دست بزنند. این اتفاق برای ولز هم رخ داد. برخی حتی خبر نداشتند که بریتانیا و انگلیس دو نام متفاوت یک کشور نیستند! اما جادوی فوتبال به ولزی ها غرور و اعتبار تازه بخشید.
در دقایق پایانی بازی انگلیس – ولز یکی از تماشاگران سرخ پوش ولز با تمام وجود اشک می ریخت. او از نمایش جسورانه پسران سرزمینش به وجد آمده بود. لذت می برد از اینکه می دید کشوری کوچک، کم نام و نشان و آنقدر ناشناخته که به دشواری می توان آن را روی نقشه پیدا کرد حالا به تیتر یک خبرها تبدیل شده بود.
سیل و زلزله و آتش سوزی ممکن است یک کشور را برای یکی دو هفته به تیتری در خبرگزاری ها تبدیل کند.
جنگ و کودتا و خونریزی و قصابی مردم هم می تواند باعث شود کسانی با ترس و دلهره به سراغ موتورهای جستجوگر بروند و نام یک کشور را در طلب اطلاعات بیشتر جستجو کنند اما این جادوی فوتبال و ورزش است که می تواند با ترکیب رنگ و نور و صدا قلب و هوش مردمانی را در چهارگوشه دنیا برباید و آنها را با خودشان همدل کند. از این پتانسیل برای درخشان تر کردن نام ایران استفاده کنیم.
تاریخ انتشار: ۱۲:۱۱ - ۲۹ تير ۱۳۹۵ - 19 July 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]