محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831382869
بازگشت امید به المپیک در زیر سایه جنگ سرد
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: بازگشت امید به المپیک در زیر سایه جنگ سرد
به گزارش ایسنا، پس از یک وقفه 12 ساله که به دلیل جنگ جهانی دوم در بازی های المپیک رخ داد همگان فکر می کردند که دیگر مشعل المپیک برای همیشه خاموش شده است ولی ورزش یک‌بار دیگر قدرت خود را نشان داد و علیرغم این وقفه طولانی و حاکم بودن جو سنگین بعد از جنگ جهانی دوم بر روی کشورها، المپیک پایدار ماند. چهاردهمین دوره - لندن ۱۹۴۸ لندن مناسب‌ترین گزینه برای برگزاری اولین دوره المپیک تابستانی پس از جنگ بود، زیرا امکانات موجود ورزشی آن در سراسر جنگ آسیب چندانی ندیده بود. بازی های دوره چهاردهم در حضور جورج ششم پادشاه انگلیس و در استادیوم امپراطوری ویمبلی در شمالغرب لندن و در برابر ۸۰ هزار تماشاگر افتتاح شد. از آنجا که بریتانیا در سال های بعد از جنگ یک کشور ورشکسته بود سازمان دهندگان بازی های المپیک از ساخت دهکده المپیک منصرف شدند و کاروان ها در پادگان های ارتشی و دانشگاه های سراسر لندن مستقر شدند و با توجه به بحث جیره بندی غذایی بسیاری از کشورها به ناگزیر به همراه خود غذا آورده بودند. جای تعجب ندارد که تیم های آلمان و ژاپن اجازه شرکت نیافتند و ورزشکاران اتحاد جماهیر شوروی هم بدلیل عدم عضویت این کشور در کمیته بین‌المللی در این دوره شرکت نکرده بودند. در مجموع ۴۱۰۴ ورزشکار از ۵۹ کشور جهان در 17 رشته ورزشی با یکدیگر به رقابت پرداختند. در المپیک چهاردهم دو اتفاق برای اولین بار رخ داد که یکی استفاده از تخته شروع برای دوهای سرعتی و دیگری پخش تلویزیونی این المپیک برای اولین بار در تاریخ برگزاری بازی ها بود. قهرمانی باب متیاس ۱۷ ساله در رشته دهگانه وی را به جوانترین ورزشکار المپیک که برنده مسابقات دوومیدانی شده است بدل کرد. نکته دیگر این بازی ها در خصوص کارولی کارتاش تیرانداز بود، وی که در جنگ جهانی در اثر انفجار نارنجک دست راست خودش را از دست داده بود تیرانداری با دست چپ را فرا گرفت و در نهایت موفق شد در رشته تیراندازی با تپانجه مدال طلای المپیک را تصاحب کند. اما ستاره این بازی ها بدون شک فرانسینا بلانکرز ورزشکار همه فن حریف بود. او در مسابقات المپیک ۱۹۴۸ لندن سه مدال طلا کسب کرد و اگر قانون محدودیت برای ورزشکاران زن جهت حضور فقط در سه رشته نبود او مدال های دیگری نیز کسب می کرد. این ورزشکار ماهر در طول دوران فعالیت ورزشی خود در 8 رشته مختلف ورزشی ۱۶ رکورد جهانی را خلق کرد.
پانزدهمین دوره - هلسینکی ۱۹۵۲ فضای بسیار دلپذیر و مطبوعی بر بازی های المپیک پانزدهم حاکم بود و تماشاگران در شور و هیجان خاصی شاهد آن بودند. برای اولین بار از سال ۱۹۱۲ ورزشکاران روسیه البته این بار به عنوان نمایندگان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در این المپیک شرکت کردند، اما وقتی ورزشکاران این کشور حاضر نشدند تا در دهکده المپیک در کاپیلا در کنار ورزشکاران کشورهای سرمایه داری مستقر شوند مشکلاتی بروز کرد. متاسفانه بازی های المپیک هلسینکی بیش از پیش تحت الشعاع جنگ سرد و دو قطبی شدن جهان قرار گرفت به طوری که سرپرستان تیم ها پیروزی ورزشکاران خود را به حساب برتری نظام اجتماعی خود می گذاشتند. در ضمن برای اولین باز از جنگ جهانی به این سو بود که تیم آلمان غربی در بازی های تابستانی شرکت کرد. البته عدم توافق بر سر معیارهای انتخاب سبب شد تا آلمان شرقی از بازی ها کنار بکشد، اما در مجموع ۴۹۵۵ ورزشکار از ۶۹ کشور در این مسابقات شرکت کردند. المپیک هلسینکی اولین المپیکی بود که سکه یادگاری بازی ها در آن ضرب شد و همچنین برای اولین بار قهرمانان مختلط در مسابقات سوارکاری رقابت کردند. اتفاقات المپیک پانزدهم هم کم نبود و می توان به چند نمونه اشاره کرد مثل امیل زاتوپک دونده بزرگ چک که در تاریخ المپیک اولین فردی بود که در مسابقات دوی ۵ هزار متر،۱۰ هزار متر و ماراتن به پیروزی رسید. همچنین باب ماتیاس ورزشکار آمریکایی اولین ورزشکاری بود که دو دوره پیاپی قهرمان مسابقات دهگانه شد و با اختلاف فاحشی نفر دوم را پشت سر گذاشت. او از جمله معدود ورزشکارانی است که هفته نامه معتبر تایم عکس او را روی جلد خود چاپ کرده است. ستاره پانزدهمین دوره المپیک بی شک کارولی تاکاش مجارستانی بود. وی که در سال ۱۹۳۸ عضو تیم تیرانداری مجارستان بود در جنگ جهانی دوم دست راست خود را از دست داد و با تمرین تیرانداری با دست چپ موفق شد به صحنه المپیک بازگردد و پس از قهرمانی در المپیک لندن در المپیک هلسینکی هم از قهرمانی و مدال طلای خود دفاع کند و اولین ورزشکاری شد که در مسابقات تیراندازی با تپانچه دو مدال طلای پی در پی گرفت. شانزدهمین دوره - ملبورن ۱۹۵۶ اولین مسابقات المپیک که در نیمکره جنوبی انجام شد مشکلات خاص خود را داشت. بسیاری از ورزشکاران نیمکره شمالی بودجه کافی برای اقامت طولانی در نیمکره جنوبی و تطبیق با آب و هوای آن منطقه را نداشتند و زمان بندی مسابقات نشان می داد که آنان برای رسیدن به نقطه اوج آمادگی خود باید وقتی به مراتب طولانی تر را نسبت به حالت عادی صرف می کردند. به خاطر هزینه گزاف سفر به استرالیا تنها ۳۳۱۴ ورزشکار از ۷۲ کشور جهان در این بازی ها حاضر شدند، اما همین تعداد هم در پی عدم حضور ورزشکاران مصر، عراق و لبنان بخاطر بحران سوئز، هلند، اسپانیا و سوییس در اعتراض به تهاجم شوروی به مجارستان و چین بخاطر حضور تایوان، از آنچه که می باید کمتر شد. خود ورزشکاران نیز از تنش های سیاسی مصون نبودند و مسابقه واترپلو میان شوروی و مجارستان بدلیل زد و خورد بازیکنان با یکدیگر نیمه تمام ماند. کمیته بین‌المللی المپیک ورزشکاران دو کشور آلمان غربی و شرقی را در قالب یک تیم گرد هم آورد. لاریسا لاتینینا ژیمناست شوروی با کسب چهار مدال طلا، یک نقره و یک برنز موفق ترین ورزشکار این بازی ها بود. دیک مک تاگرت بوکسور اسکاتلندی در بدو ورود به گلاسکو به شدت مورد استقبال قرار گرفت. او علاوه بر کسب مدال طلای سبک وزن، برنده جام ول بارکر به عنوان فنی ترین بوکسور مسابقات شد، اما ستاره این بازی ها دون فریزر شناگر برجسته و شاخص در تاریخ ورزش استرالیا بود. او که ورزشکاری خیره کننده بود 8 مدال طلای المپیک و 8 مدال طلای بازی های کشور های مشترک المنافع را کسب کرد. فریزر در سن ۱۹ سالگی به مسابقات المپیک ۱۹۵۶ پا گذاست و در رشته ۱۰۰ متر آزاد با به جا گذاشتن یک رکورد جهانی و المپیک مدال طلا را کسب کرد.
انتهای پیام
تاریخ انتشار: ۲۹ تير ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
ورزش
پربازدیدترینها