واضح آرشیو وب فارسی:رویش نیوز: مسعود شعربافچی- رویش نیوز : تا بحال درباره تکصدایی در تلویزیون و رادیون به عنوان رسانه ملی کشور بحث های زیادی صورت گرفته است که بیشتر بحث ها معطوف به مباحث سیاسی و عدم حضور نمایندگان جریان های مختلف در اخبار یا برنامه های سیاسی صدا و سیماست. اینکه این انتقادات تا چه اندازه درست است محل بحث ما نیست، اما اجمالا می توان گفت که تلویزیون در جذب مخاطب حداکثری در فضاهای سیاسی چندان موفق نبوده است. در سوی دیگر ماجرا بحث قرائت های مختلف از دین اسلام و نحوه بازتاب آن ها در رسانه ملی است. در کنار قرائت رسمی ای که از دین در کشور ما و دستگاه های تبلیغاتی آن مانند صدا و سیما می شود قرائت های متفاوت دیگری نیز توسط برخی افراد مطرح و در اختیار عموم قرار می گیرد. نکته ای که در این میان وجود دارد، عدم پاسخ گویی به شبهات مطرح شده درباره قرائت رسمی از دین توسط رسانه های عمومی است که مهمترین آن صدا و سیماست. در حقیقت در نظر رسانه های رسمی چون که خودشان شبه های را مطرح و یا قرائت دیگری را بازگو نمی کنند، پس اصلا این قرائت متفاوت وجود خارجی ندارد و این دقیقا مثال همان کبکی است که سر خود را زیر برف کرده تا نفهمد در اطرافش چه می گذرد. برای مشخص شدن موضوع و لازمه ورود رسانه ملی به این مسئله به یک مثال اشاره می کنیم. چند شب پیش شبکه بی بی سی فارسی در برنامه پرگار خود با برگزاری نشستی میان دکتر سروش و دکتر بازرگان به بررسی اصالت قرآن پرداخت و اینکه آیا قرآن وحی است یا رویای صادقه پیامبر و... پس از گذشت چند روز دکتر یحیی یثربی در یادداشتی که در برخی رسانه ها منتشر شد، به طور مفصل جواب صحبت های مطرح شده در آن برنامه را داد. اما سوال اساسی اینجاست که فی الواقع چند درصد از بینندگان برنامه پرگار بی بی سی نوشته دکتر یثربی را خوانده و یا حتی از آن مطلع شده اند؟ آیا واقعاً مخاطب بی بی سی فارسی قابل مقایسه با مخاطب یک سایت خبری است؟ و سوال اساسی تر اینکه آبا تاثیگذاری تصویر و برنامه تلویزیونی بسیار بیشتر از یک متن بلند بالا نیست؟ قرائت های مختلف از دین و مباحثی از این دست که در بی بی سی مطرح شده است، از هر طریقی به گوش مخاطبان جوان و غیر جوان ایرانی می رسد و سوال های متعددی را در ذهن آن ها ایجاد می کند. پا پس کشیدن تلویزیون از مطرح کردن این مباحث و نقد آن ها در میزگردهای تخصصی و علمی، تنها ثمره اش بی پاسخ ماندن این صحبت هاست. یعنی شبهه ها مطرح می شوند بدون اینکه به آن ها پاسخی داده شود. رسانه ملی ایران چاره ندارد جز اینکه خود محملی برای بیان اینگونه مباحث آماده کند تا بتواند در همان زمینه فراهم شده، پاسخ درخور به این مباحث را نیز بدهد. مطمئناً چنین برنامه هایی مخاطب خاص خود را دارند و نگرانی از بابت پخش شدن شبهه در میان قشر وسیعی از مردم بی فایده است. می توان از مخاطبین کانال 4 سیما در تلگرام و مقایسه آن با مخاطبین بی بی سی فارسی به راحتی نتیجه گرفت که اگر این مباحث در برنامه زاویه شبکه 4 مطرح بشوند، مطمئناً مخاطبشان از پرگار بی بی سی بیشتر نیست و تنها تفاوتش این است که حداقل بحث از همه جهات مطرح و فرصتی برای پاسخ به مباحث مطرح شده، ایجاد می شود. امید است که رسانه ملی با درک چنین تهدیدی ابزاری را برای تبدیل آن به فرصت فراهم و اجازه تکصدایی در این حوزه به شبکه هایی نظیر بی بی سی که همه می دانیم نه برای کشف حقیقت که برای پیشبرد اهدافشان دست به برنامه سازی در این حوزه می زنند را بگیرد.
پنجشنبه ، ۲۴تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویش نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]