واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا:
نایب قهرمانی وزنه برداری جوانان جهان اظهار کرد در مسابقههای جهانی جوانان انتظار بیشتری از خودش داشته است. علیرضا دهقان در گفتوگو با ایسنا درباره کسب مدال نقره وزنه برداری جوانان جهان بیان کرد: سطح رقابت در دسته 105 کیلوگرم بسیار بالا و نزدیک بود. زمانی که لیست اولیه مسابقات را دیدیم، حدس نمیزدیم که رقابت اینقدر سخت باشد. یک وزنه را که از دست میدادیم، نتیجه به طور کلی عوض می شد. شاید اگر در حرکت یک ضرب وزنه اول را میزدم، الان مدال طلای مجموع را گرفته بودم. او ادامه داد: نتیجه آن چیزی نبود که خودم می خواستم. با وجود اینکه مربیان از من راضی بودند اما انتظار بیشتری از خودم داشتم. از این بابت ناراحتم که چرا نتوانستم مدال طلای مجموع را به دست آورم. دهقان درباره انداختن وزنه اول در حرکت یک ضرب و 213 کیلوگرم در حرکت دو ضرب نیز گفت: وقتی برای زدن اولین وزنه در یکضرب بر روی تخته رفتم، وزنه جلو رفت. میخواستم وزنه را عقب بیاورم که تعادلش را نتوانستم حفظ کنم. در کل وزنه سنگینی نبود. البته در تمرینات بیشتر از این زده بودم. در دو ضرب هم بدنم خالی کرده بود. بیش از این همسترینگ پایم پاره شده بود. قبل از مسابقات درد میکرد که با فیزیوتراپی بهتر شده اما به طور کامل برطرف نشده بود. در تمرینات 215 کیلوگرم هم زده بودم. نایب قهرمان وزنه برداری جوانان جهان با اشاره به اینکه هدفش قرار گرفتن در ترکیب تیم بزرگسالان است، در ادامه اظهار کرد: سال آخری بود که در رده جوانان وزنه میزدم. البته برای حضور در بازیهای آسیایی 2014 نیز آماده بودم زیرا در دسته 94 کیلوگرم، 175 یک ضرب و 205 دو ضرب میزدم. آن زمان آقای رضازاده رییس فدراسیون و آقای بهمن زارع سرمربی تیم ملی بود. تماس گرفتم که میخواهم به اردو بیایم اما با وجود اینکه بدنم آماده بود، متاسفانه دعوتم نکردم. پس از اینکه آقای مرادی رییس فدراسیون و آقای انوشیرانی هم به عنوان سرمربی انتخاب شدند، به اردوی تیم ملی دعوت شدم. او افزود: اکنون نیز 100 درصد در فکر این هستم که وزنههایی بزنم تا در رده بزرگسالان حرفهایی برای گفتن داشته باشم. فکر میکنم بتوانم این کار را انجام بدهم. در این فکر هستم که بتوانم به بازیهای آسیایی 2018 برسم. دهقان در پاسخ به این پرسش که چرا در زمان سرمربیگری توکلی در اردوی تیم ملی نماند نیز گفت: به اردو آمدم اما پشت پایم خیلی اذیت میکرد. آن زمان هم همسترینگم پاره شد. آسیب دیدم و مجبور شدم از اردو بروم. او در پایان گفت: خدا را شکر میکنم که توانستم مدال بگیرم. نایب قهرمانی جوانان جهان چیزی کمی نیست. از کادر فنی و تمام کسانی که برای من زحمت کشیدند، تشکر میکنم. خوشحالم که با دست پر برگشتم تا جواب زحمات آنها را داده باشم. انتهای پیام
شنبه / ۱۲ تیر ۱۳۹۵ / ۱۴:۵۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]