واضح آرشیو وب فارسی:کوگانا: آژانس امنیت ملی آمریکا به عنوان "یک گنجینه ملی اطلاعات" که در اصل برای نظارت بر ارتباطات دشمنان و رقبا تاسیس شد و پس از چندین دهه مقدار زیادی از اطلاعات انباشته شده را بدست آورده است و جاسوسی را نه تنها علیه دشمنان بلکه علیه متحدین و احزاب مختلف بکار گرفته است.به گزارش "کوگانا"، موضوع تجسس و ابعاد عملیات جاسوسی همراه با سیاست و پروژه های آمریکا و اسرائیل در منطقه و کشورمان ایران با مثلث آمریکا، فرانسه و انگلیس هر چند وقت یکبار از طرق مختلف افشا می شود و یا پژوهشگران مستقل و منابع اطلاعاتی بیگانه خود پس از مدتی مرحله به مرحله نحوه فعالیتهای جاسوسی را آشکار می کنند. در این عرصه به ارائه ترجمه خلاصه یک مقاله و دو کتاب مرتبط می پردازیم: اخیراً "محمد احمد الروسان" وکیل و فعال سیاسی اردنی در خصوص چگونگی هدف یابی تجسس غرب و آمریکا در ایران و منطقه رصد کرده و مقالات مفصلی را به رشته تحریر درآورده است. وی دراین رابطه می نویسد: برای مدیریت سیاسی خاورمیانه بخش های ضعیف و بخش های قوی طی مراحل مختلف با ابزارها و عناصر متعدد مورد عملیات جاسوسی قرار میگرد. سازمان های مختلف جاسوسی آمریکا، با انتخاب بیش از ده هزار جاسوس از میان فعالان سیاسی، رسانه ای و حتی امنیتی در کشورهای مختلف خاورمیانه به ویژه از جمهوری اسلامی ایران با آموزش خودکار و کیفی، نحوه استفاده از ابزار متنوع را در بخش عمده ای از فن آوری رسانه و سیستم های فن آوری مرتبط، ارتباطات پیشرفته در مقیاس زمان مورد نظر برای عملیات مخفی از آغاز ماه فوریه تا پایان ژوئن در سال 2011 جذب کرده است... همچنین بر اساس اطلاعات بدست آمده این فعالان انسانی که طی یک فرایند پیچیده انتخاب شده اند، روابط نزدیکی با پایتخت ایالات متحده "واشنگتن " و پایتخت های فرانسه، انگلیس، آلمان و ترکیه دارند، همکاری و هماهنگی نزدیک آنها نیز با برخی از نیروها و جنبش های سیاسی داخلی نیز محرز شده است. این فعالان در حوزه جاسوسی، از کشورهای شرق میانه مانند: ایران، لبنان، سوریه، تونس، اردن، مصر و ترکیه انتخاب شده و جلسات آموزشی آنها در برخی از کشورهای متحد واشنگتن در خاورمیانه به ویژه در کشورهای عربی و همچنین قبرس و ترکیه که به طور سنتی به محلی برای ارائه چتر حفاظتی و ایجاد پناهگاه امن برای سازمان های جاسوسی "سیا"ی امریکا و دستگاههای اطلاعاتی فرانسه و انگلیس، آلمان و کانادا تبدیل شده است، آموزش هائی را دیده اند و این فعالان با گروههای سیاسی محلی در کشورهای خود و در مناطق مختلف جغرافیایی در شهرستانها، استانها و مناطق متعدد، با هماهنگی سازمان های جامعه مدنی که در اولویت هستند و برخی از اینها اغلب به عنوان روزنه جاسوسی بشمار می روند به انجام ماموریت محوله میپردازند... همچنین در ادامه این موضوع، " مایکل هایدن " در کتاب "بازی در نقطه بحرانی" تجربه خود را بعنوان مدیر سابق طی سالهای 1999 تا 2005 در دستگاه اطلاعاتی جاسوسی امنیت ملی و سازمان سیای آمریکا منتشر کرده است. او در این کتاب تصویر دقیقی از بیماری سیری ناپذیر برای دریافت اطلاعات از همه جا و همه کس در سطح جهان که در آن در تلاش برای جاسوسی بر روی سازمان های اطلاعاتی با همکاری یک متحد مانند انگلیس ممکن شده ارائه می دهد. در سال 2013 نیز افسر سابق اطلاعاتی آمریکا "ادوارد اسنودن" در اشاره به فعالیتهای غیر قانونی آژانس امنیت ملی و دستگاههای مشابه با موضوع شنود مکالمات شهروندان در داخل و خارج ایالات متحده بدون مجوز قضائی، پرداخته است. در آن سازمانها تجسس با تفسیرات قانونی خودسرانه و افراطی، جزئیات قانون مدنی را با قانون جنگل توجیه کرده است. همچنین اسنودن در موارد مشابه با افشای تجسس مفرط دولت آمریکا علیه شهروان و سران کشورها جهانیان راشگفت زده کردو درسال 1997 نیز گزارش "اشلون" در اتحادیه اروپا حاکی از این بود که آمریکائیها با سرقت اطلاعات شرکت های اروپایی آنرا به رقبایشان انعکاس داده اند. "هایدن " در ادامه می نویسد: آژانس امنیت ملی آمریکا به عنوان "یک گنجینه ملی اطلاعات" که در اصل برای نظارت بر ارتباطات دشمنان و رقبا تاسیس شد و پس از چندین دهه مقدار زیادی از اطلاعات انباشته شده را بدست آورده است و جاسوسی را نه تنها علیه دشمنان بلکه علیه متحدین و احزاب مختلف بکار گرفته است. "مارک باودن" با تحریر مقاله ای در نیویورک تایمز پیرامون مطالب هایدن در این کتاب می نویسد: دفاع مسئؤلین آمریکا از شیوه های خشن در بازجوئی از مظنونین باب وسیعی پیش روی دولتمردان برای گسترش فساد بازکرده است که برخی نتایج آن مانند رسوائی زندان ابوغریب عراق، به لکه ننگی بر پیشانی ارتش آمریکا تبدیل شد و همچنان ایالات متحده بر اینگونه رفتارها اصرار دارد. هر کدام از رئوسای آمریکا به سهم خود روابطی پیچیده و انحصاری با دستگاههای جاسوسی آمریکا داشته اند. از کندی تا اوباما شرایط چنین بوده است. در این راه، "دیوید پرایس" در کتاب "رازهای رئیس" ماجرا را اینگونه شرح می دهد: اسناد مهم و مؤثر روی میز تصمیمات قدرتمندترین کشور جهان قرار می گیرد. با توجه به حجم زیاد مدارک مورد استفاده پس از جمع آوری اطلاعات حساس در مورد جهان، تهیه شده بوسیله جاسوسان و مراکز ماهواره ای که همه جا هستند. این اطلاعات به یک فرایند بررسی و تجزیه و تحلیل است که در نهایت به تصمیم میانبر در مورد جهان می انجامد. "هر روز رئیس از محل اقامت به دفتر بیضی شکل خود جهت آغاز کار روزانه وارد می شود و پس از دیدن لیست کار روز مره "رئیس جمهور"، مشاور امنیت ملی را احضار کرده تا او را از چگونگی تکامل اطلاعات پراکنده پیرامون مسائل بحرانی جهان مطلع کند و پس از چند دقیقه منشی رئیس به او خبر می دهد که حامل گزارش روزانه از راه رسیده است. او در این جلسات به ندرت خبر خوبی دارد. اطلاعات محرمانه ورودی به بحث گذاشته می شود تا به درکی از وضعیت امروز و آنچه که در آینده انتظار می رود، دست یابند." با توسعه فن آوری از دهه شصت تاکنون شکل خلاصه تر در ارائه تکامل یافته اطلاعات در دوران ریاست جمهوری به اوباما رسید و اسناد الکترونیکی با امنیت و سلامت کامل به او می رسد، که در قالب گزارش خلاصه روزانه با تمرکز بر اهداف اصلی بر آنچه رئیس جمهور به دانستن آنها نیاز دارد، هر روز صبح دریافت می کند . اما با همه این اوصاف کمیته ای توسط کنگره به منظور بررسی عملکرد اطلاعاتی در مورد القاعده، تروریسم و میزان دقت پیش بینی حوادث تشکیل شده است تا در خلاصه گزارش روزانه، میزان خطای اطلاعاتی در پیش بینی حوادث را تعیین کند. تهیه و ترجمه: عبدالمجید اورا
جمعه ، ۱۱تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کوگانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]