واضح آرشیو وب فارسی:خاورستان: یک قاضی نباید اهل پیش داوری باشد بلکه باید مستمع خوبی باشد و حرف های دو طرف را بشنود و بعد حکم صادر کند نه بر اساس جمله " من می دونم چی میخوای بگی ".به گزارش خبرنگار خاورستان؛ هفتم تیرماه سالروز شهادت آیت الله بهشتی و 72 تن از یاران ایشان است. به مناسبت گرامیداشت یاد و خاطره آیت الله بهشتی؛ 7 تیرماه به عنوان روز قوه قضائیه نامگذاری شده است. به همین مناسبت گفتگویی را با یکی از قضات بیرجندی و همچنین معاون فرهنگی و معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی " حجت الاسلام یدالله وحدانی نیا" انجام دادیم. برای انجام این مصاحبه به دفتر آقای وحدانی رفتم و وی در حالی که بسیار سرش شلوغ بود و به پرونده های متعدد و زیادی رسیدگی می کرد به سوالات پاسخ داد. یدالله وحدانی نیا در گفتگو با خبرنگار خاورستان؛ با گرامیداشت یاد و خاطره آیت الله بهشتی اظهارکرد: آیت الله بهشتی مرد عمل بود نه شعار، ایشان علم و عمل را با هم داشت و فردی حق پذیر بود حتی در مواقعی که به ضررش تمام می شد. وی افزود: صبر و استقامت ایشان نمونه بارز یک انسان مومن واقعی بود. منافقان ابتدا ایشان را مورد ترور شخصیتی قرار دادند اما وقتی دیدند ایشان صبر می کنند و از کوره در نمی روند و همچنین نمی توان با او کنار امد ؛ اقدام به ترور فیزیکی اش کردند. این قاضی در خصوص معرفی خود اظهارکرد: بنده متولد سال 1356 در روستای شاخن قاین هستم. علاوه بر خودم سه برادر و سه خواهر دارم که همه تحصیل کرده اند و محمد؛ برادر بزرگترم هم قاضی است و هم اکنون معاون قضایی رئیس کل دادگستری تهران است. وی افزود: بنده در سال 1370 پس از دریافت مدرک سیکل، در دانش سرای قاین رشته تربیت معلم قبول شدم. از دوماه سال تحصیلی کلا دو هفته به دانش سرا رفتم اما علاقه ای نداشتم.به همین دلیل قصد داشتم تحصیل در دانش سرا را رها کنم اما پدرم مرا تهدید می کرد که اگرتحصیل را رها کنی، باید در روستا بمانی و کارهای کشاورزی و دامداری را پیگیری کنی. اما چون بنده پدرم را می شناختم که مانع تحصیلم نمی شود؛ دانش سرا را رها کردم و چون به اخوندی علاقه داشتم وارد حوزه علمیه شدم. البته نظر پدرم این بود که چون محمد حوزه علمیه رفته، من به دانش سرا بروم. وی بیان کرد: صبح روز بعدی که دانش سرا را رها کردم؛ پدرم مرا به حوزه علمیه برد و نامه ای هم برایم نوشت. این نامه شبیه پندهای لقمان به پسرش است و هر وقت به ان نگاه می کردم گریه می کردم. حتی هم اتاقی ها و دوستانم هم می آمدند این نامه پرمحتوا را می خواندند و گریه می کردند. هنوز هم این نامه را نزد خود نگه داشتم. معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی تصریح کرد: علاقه من به آخوندی به دوران کودکی ام برمی گردد. در واقع از همان کودکی و از زمانی که من به یاد دارم بنده را با عنوان " شیخ یدالله" صدا می زدند؛ چرا که وقتی به دنیا آمدم علامه بهلول گنابادی نام مرا انتخاب و در گوشم اذان و اقامه گفته است. همچنین زمانی که دانش آموز بودم در انشاهایی که با عنوان " دوست دارید در اینده چکاره شوید؟" انشایم را اینگونه آغاز می کردم که " آنچه دلم خواست نه آن می شوم / آنچه خدا خواست همان می شوم" و همیشه در انشاهایم ذکر می کردم که دوست دارم شیخ بشوم. وحدانی نیا گفت: وقتی وارد حوزه شدم از سال 70 تا 75 در مدرسه سلیمانیه مشهد فقه و اصول مقدماتی را گذراندم. پس از آن برای دانشگاه علوم اسلامی مشهد ثبت نام کردم و با آنکه در دو گرایش حقوق و علوم قرآن و حدیث قبول شدم و رتبه حقوق بالاتر هم بود؛ اما من رشته علوم قرآن و حدیث را انتخاب کردم و در کنار این رشته، فقه و مبانی حقوق را هم خواندم. پس از اتمام دوره کارشناسی در سال 79، کارشناسی ارشد را هم در همین رشته تا سال 84 خواندم. وی ادامه داد: اما در همین زمان (سال 84) دست قضا و تقدیر سبب شد تا مسیرم عوض شود و برای قضاوت امتحان دادم. البته این مسیر بسیار سخت بود و امتحان علمی اولیه، مصاحبه حضوری، تحقیقات محلی، گزینش، برگزاری دو سال دوره آموزشی، امتحان جامع، مصاحبه علمی و ... به ترتیب از مراحل انجام شده برای قضاوت بود. همچنین در کنار قضاوت کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی را هم در جامعه المصطفی قم گذراندم. این قاضی اظهارکرد: کار قضاوت را برای اولین بار در گیلان و شهر زیبای لاهیجان اغاز کردم و پس از سه سال و اندی به بیرجند آمدم. اما خوشبختانه کار قضاوت بر آخوندی من تاثیر نگذاشت و هم اکنون هم در حوزه علمیه تدریس می کنم و هم در جلسات مختلف سخنرانی و موعظه. وحدانی نیا ابراز کرد:در تمام این دوران خانواده مشوقم بودند و همسرم هم که در سال 78 با هم ازدواج کردیم بسیار همراهی کرده است. وی در خصوص کار و شغل قضاوت اظهارکرد: اصل کار قضاوت؛ کار ائمه معصوم است و در زمان غیبت هم فقیه جامع الشرایط و مجتهد این کار را برعهده دارد. اما هم اکنون چون فقهای ما کافی نیستند و یا به امور دیگری می پردازند، مقام معظم رهبری این کار را به افراد دارای شرایط خاص از جمله اینکه از نظر علمی و معنوی به درجه ای رسیده باشند که بتوانند خود را حفظ کنند سپرده است. وی افزود: بر اساس آیات و روایات سه چهارم قضات جهنمی هستند و سبب آسیب به خود و مردم می شوند . برخی قضات نمی دانند و رأی می دهند، برخی می دانند و برخلاف آن رأی می دهند و برخی هم نمی دانند اما رأیی که می دهند به صورت اتفاقی درست از کار در می آید؛ که این سه دسته جهنمی هستند. این موضوع سبب می شود تا ترسی در قضات ایجاد شود و از نظر فکری و روحی تلاش کنند تا جزء دسته های جهنمی نباشند. معاون پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان جنوبی گفت: بنده اصلا فکر نمی کنم که جزء گروه های جهنمی باشم و قطعا اگر ببینم شرایط این کار را ندارم، آن را رها کرده و عطایش را به لقایش می بخشم. وحدانی نیا با بیان اینکه کار قضات یکی از سخت ترین مشاغل دنیا است تصریح کرد: در اجرای این شغل هر کدام از افراد مراجعه کنند حق را با خود می دانند و با دید حاکم شدن بر دیگری می آیند. اما یک قاضی نباید اهل پیش داوری باشد بلکه باید مستمع خوبی باشد و حرف های دو طرف را بشنود و بعد حکم صادر کند نه بر اساس جمله " من می دونم چی میخوای بگی ". وی ادامه داد: کار قضاوت بسیار سخت است و یکی از مشکلات این شغل این است که باید در جریان جزء جزء مشکلات یک فرد و خانواده اش قرار بگیری. وی افزود: خارج از حوزه قضایی هم اگر کسی بخواهد بین دو نفر قضاوت کند، باید هر دو طرف را رو در رو قرار دهد و صحبت های انها را کامل بشوند. با این حال در هنگام قضاوت خواهد دید که چقدر کار سخت است. این قاضی گفت: بنده قبلا با دست چپ می نوشتم؛ اما پس از مدتی دستم دچار مشکل شد و درد می گرفت. پس از مراجعه به پزشک متوجه شدم که این درد ناشی از استرس و فضای محیط کار است. بعد از این جریان برای انجام کارهایم منشی گرفتمما هم اکنون پس از مدتی تمرین با دست راست می نویسم. البته این را هم بگویم که قبلا خیلی خوش خط و به جزوه نویس مشهوربودم و از بس در کتاب ها حاشیه نویسی و تقریر می کردم، مطالبم به حواشی ملا یدالله نام گرفته بود. وحدانی نیا با اشاره به اینکه بسیاری از مشکلاتی که به آن رسیدگی می کنیم به دخالت دادن مشکلات کاری در فضای خانه و خانواده برمی گردد گفت: بنده با توجه به اینکه در جریان مشکلات مردم و دعاوی انها قرار دارم و گاهی ممکن است ساعت 10 یا 11 شب به خانه برگردم؛ اما همیشه تلاش می کنم که مشکلات کاری را به محیط خانه وارد نکنم و تقریبا هم در این خصوص موفق عمل کرده ام. وی در خصوص فضای دادگاه هم اظهارکرد: همیشه دلم برای بی احتیاطی، سفاهت و کودنی برخی افراد مجرم می سوزد و تاسف می خورم اما این دلسوزی قطعا تاثیری در صدور رأی نداشته است. حتی در برخی از دعاوی خانوادگی و یا جرم های اعدام؛ اتفاق افتاده که در درون خود گریه کردم . یک روز که خانمی را به طور غیرمنتظره دستگیر کرده بودند، او به شدت گریه می کرد که تلفنی به من دهید تا با پسرم تماس بگیرم، آن روز من به حدی دلم سوخت که احساس می کردم پایه های ساختمان با گریه های این خانم به لرزه درامده است. این قاضی اظهارکرد: بنده پرونده های زیادی را مورد رسیدگی قرار می دهم؛ اما روزی خواهد رسید که پرونده همه ما با تمام جزئیات و ریز و درشت ها در دادگاه عدل الهی باز خواهد شد. اما دادگاه بر اساس شواهد و مدارک رأی می دهد و از موضوعات علم غیب که ندارد و به همین دلیل ترس ما این است که این پرونده ها و رأی ها، وبال پرونده قیامت ما نباشد و تلاش خود را در این زمینه انجام می دهیم. وحدانی نیا بیان کرد: خیلی از جرم ها و پرونده ها به واسطه بی احتیاطی افراد ایجاد می شود ؛ از جمله در صدور چک ها، معاملات املاک و خودرو باید توجه بیشتری وجود داشته باشد. انتهای پیام / 7
سه شنبه ، ۸تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خاورستان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]