محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846626342
نتوانسته ایم مردم را درست تربیت اخلاقی کنیم - پایگاه خبری تحلیلی تدبیر۲۴
واضح آرشیو وب فارسی:تدبیر24: «وقتی جامعه ای دیگر نتواند به منافع خودش به نحو درستی برسد دست به خیانت، دروغ و آزار می زند و از طرفی کسانی که اهل کار و کوشش نیستند، در پی منافع ملی نیستند و به دنبال منافع خودشان می روند، یک شبه پول دار شده و موجب رواج بی اخلاقی در کشور می شوند، بنابراین افزایش فشار اقتصادی و کاهش تربیت اخلاقی بیشتر شده و ما نتوانسته ایم مردم را درست تربیت اخلاقی کنیم.»تدبیر24 : روزنامه «وقایع اتفاقیه» آورده است: اگر در این روزها خواستید درباره سیره زندگی و نوع زمامداری و اخلاق مداری امام علی (ع) بدانید مطمئنا باید به یادگار ارزشمند ایشان یعنی نهج البلاغه سری بزنید. در این کتاب ارزشمند در کنار تمام توصیه هایی که می شود حتی در زندگی روزمره مان به کار ببریم، با انواع روش های رعایت اخلاق در بین مردم از سوی خودشان و حاکمانشان مواجه می شویم که همگی نشان از آخرت گرایی، رعایت عدالت و کرامت انسانی دارد. در خطبه های مختلفی که از امیرالمؤمنین نقل شده آمده که ایشان کارگزارانش را همیشه به رعایت حدود الهی و تقوا فرامی خواند و با نفی قدرت طلبی به آنها توصیه می کرد با وفای به عهد، اخلاق سیاسی را در بین مردم رعایت کنند. ایشان در خطبه 212 نهج البلاغه می فرمایند: «...مردم هرگز روی صلاح و شایستگی نخواهند دید، مگر حکومتشان صالح باشد و حکومت ها هرگز به صلاح نخواهند آمد، مگر توده ملت استوار و با استقامت باشند.» حجت الاسلام سیدمهدی طباطبایی، از اعضای دیرین جامعه روحانیت مبارز و استاد اخلاق هم بر تقدم رعایت اخلاق در روش حکومتداری امام علی (ع) تأکید می کند و معتقد است مبنای اخلاق از دیدگاه امام علی(ع) حق مداری و دستورهای الهی است. وی در این گفت وگو با بیان اینکه "امام اصول اخلاقی را در زندگی فردی و سیاسی خود کاملا رعایت می کرد"، از نقش پررنگ زمامداران جامعه در رواج اخلاق مداری در بین مردم سخن می گوید و معتقد است در نزد حضرت علی (ع) اخلاق اول بود و بعد حکومت مداری و اگر زمامداران جامعه ای بخواهند موفق باشند باید بر همین شیوه عمل کرده و مانند علی (ع) حتی با مخالفانشان هم با رعایت اخلاق رفتار کنند. آقای طباطبایی به نظر شما نزد حضرت علی (ع) حکومت اصل بود یا اخلاق و رواج اخلاق مداری؟ شکی نیست که آنچه حضرت پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) هر دو می خواستند ساختار مردم بود و از پیامبر هم نقل شده من آمده ام تا اخلاق را تمام کنم. اصل قضیه این است که بشر جسم و روح داشته و برای تربیت روح خود نیاز به راهنما دارد. حتی در سخن گفتن هم همین طور است؛ برای مثال اگر مادر نباشد و لغات را به فرزندش یاد ندهد هیچ گاه فرزند سخنوری تربیت نخواهد کرد. در رفتارهای اجتماعی و فردی هم همین گونه است اما نکته مورد توجه این است که آیا حاکم می تواند در رواج اخلاق مداری در میان مردم مؤثرتر باشد یا مردم. مشخص است که نفوذ کلام حاکم بر مردم از نظرات مختلف بسیار تأثیرگذارتر است. وقتی کسی قدرت دارد، نفوذ کلام داشته و اصل در هر جامعه ای اخلاق است. آیات قرآن هم می گوید «ان تقوموا بالناس» یا اینکه می گوید ما تو را به سوی مردم فرستادیم تا مردم را به درستی راهنمایی کنی و امام علی (ع) هم احیاگر اخلاق و به طور کامل پیرو پیامبر از همه لحاظ بود و می خواست همه اخلاقیات و روش های پیامبر ادامه پیدا و آنها را اجرا کند. او به پیروی از پیامبر، اخلاق مدار بود. او به مردم می گفت من نمی آیم شما را به فساد بکشانم من می خواهم شما را از فساد نجات دهم. حالا بحث این است که منشأ این اخلاق که یک روش است، چیست؟ پاسخ تربیت روح است. بنابراین امیرالمؤمنین (ع) همیشه مربی روح بود حتی وقتی حکومت در دستش بود. مردم همیشه پیش او می آمدند و می رفتند و با او مراوده داشتند و 11 امامی هم که بعد از ایشان بودند همگی در اخلاق و اخلاق مداری از امیرالمؤمنین تبعیت می کردند. لذا در نزد حضرت علی اخلاق اول بود و بعد حکومت مداری. امام علی (ع) در جایی فرموده بودند من هم می توانم مانند معاویه باشم اما نمی خواهم این گونه باشم. به نظر شما تفاوت سیاست اموی با سیاست علوی در چه بود؟ در هر حکومتی زمامداری، ریاست بر مردم و عمارت برای امیر لذت دارد و کسی که می خواهد این عمارت را با هدایت همراه کند باید با رنج همراه باشد. البته کسی که این رنج را می برد چون آشنا با نظام خلقت است از آن لذت هم می برد، بنابراین اشتباه کسانی که سیاست را بر دیانت مقدم می دارند در این است که می خواهند به لذایذ زودرس دست پیدا کنند، همچنین کسانی که می خواهند با اهداف شخصی خودشان در حکومت دست پیدا کنند به روش هایی مانند مکر، نیرنگ، خدعه و تقلب روی می آورند اما سیاست حضرت علی در حکومت داری همواره بر سلامت و درستی بود و حتی در جایی می فرمایند: «به خدا قسم معاویه از من زیرک تر نیست او مکر و حیله به کار می بندد اما من نمی خواهم این کار را انجام دهم.» سیاسیون سالم همیشه می کوشیدند کارها را بر طبق ارزش های اجتماعی و حرمت های مردمی به پیش ببرند تا پیروزی و ظفرمندی در نزد مردم برای خودشان باشد و امام علی (ع) هم همین گونه بود و همین تفاوت میان سیاست علوی و سیاست اموی است. در سال های حکومت حضرت علی (ع) همواره ایشان با دشمنان و مخالفانی روبه رو بودند. نوع برخورد ایشان با مخالفان و منتقدانشان چگونه بود؟ به طور کلی در هر حکومتی مخالف و منتقد همیشه بوده و خواهد بود. حاکمانی که پیرو مکتبی باشند همیشه سعی ندارند مخالف را بکوبند بلکه سعی می کنند مخالف را در راه دین هدایت کنند و اگر هم رام نشد او را کامل سرکوب نمی کنند بلکه تنبیه می کنند اما زمانی حاکمی غرض شخصی دارد و تا مخالف را نابود نکند او را رها نمی کند ولی امیرالمؤمنین این گونه نبود؛ او هرکاری را که موجب پیشرفت مردم می شد انجام می داد. در میدان جنگ کسی از دشمنان امام می خواست حضرت را امتحان کند، نزد ایشان آمد و گفت شمشیرتان را به من بدهید، امام علی گفتند شمشیر وسیله جنگ من است اما باز هم شمشیرش را به او بخشید. از ایشان پرسیدند چرا در میدان جنگ شمشیرتان را به دشمن دادید؟ ایشان فرمودند برای من دستی که به سویم دراز شده را ناامید برگردانم بیشتر عذاب آور است تا اینکه بی شمشیر بمانم. ایشان برای درست شدن دشمن این کارها را می کردند، بنابراین اخلاق مداری، توجه به رشد اخلاق و کمال از ویژگی های بارز ایشان بود. ایشان با مخالفانش همواره رئوف و مهربان بود و همواره از نقد استقبال می کرد اما اگر کسی که می خواست برای نظام اسلامی توطئه کند، در مقابلش مقاومت می کرد. ایشان در مواجهه با موافقان خطاکار هم همین گونه بودند؟ امام با موافقان خودش که در زمانی خطایی کرده بودند هم با رأفت برخورد می کردند و به آنها تذکر می دادند یا تنبیهشان می کردند اما چون قصدشان رشد حکومت بود همیشه کوشا بودند که با موافقان خطاکار هم همراه باشند و با تذکر به او ماجرا را تمام کنند. ایشان می فرمود حتی اگر حسن و حسینم هم خطا کنند با تذکر و تنبیه من مواجه خواهند شد. آقای طباطبایی حکومت در نزد امام علی (ع) چه نقشی در بسط اخلاق و اخلاق مداری داشت؟ ایشان با مدیریت سالم حکومت و دادن حق به هرکسی که آن حق را دارد نه به کسی که آن حق را مطالبه می کند، سعی در بسط اخلاق و اخلاق مداری در بین مردم داشتند. درحال حاضر هم در دنیا هر رهبری که عادل است سعی می کند مردم را با عدالت همراه کند و با اجرای عدالت و مدیریت درست و سالم در رشد افراد جامعه بکوشد. امام علی (ع) با افراد نزدیک و دورش یکسان رفتار می کرد اما ایشان همیشه خائن را سرزنش می کردند اما مضیع را بیشتر. به خائن می گفت تو با من نیستی اما موجب ضایع کردن چیزی هم در حکومت نمی شوی و به خاطر همین بر کسی که ضایع کننده منابع است تقدم داری؛ برای مثال کسی ماشینی را می دزدد و می برد و از آن استفاده می کند اما زمانی کسی ماشینی دارد اما نه خودش از آن استفاده می کند و نه به کسی می دهد و ماشین را آتش می زند. این فرد مُضیع است. این حرف ها به معنی ترویج خیانت نیست و هردوی اینها رذیله است، هرچند خائن چیزی را از بین نبرده ولی مضیع از بین می برد؛ بنابراین علی(ع) جلوی مضیع بیشتر می ایستاد و کسی که اسراف و تبذیر می کرد ایشان را عصبانی می کرد. ما در جامعه ای اسلامی زندگی می کنیم که همگی زیر پرچم شیعه حضرت علی (ع) جمع هستیم اما می بینیم که اخلاق گریزی در جامعه ما زیاد شده است. به نظر شما ریشه های این اخلاق گریزی در چیست؟ وقتی جامعه ای دیگر نتواند به منافع خودش به نحو درستی برسد دست به خیانت، دروغ و آزار می زند و از طرفی کسانی که اهل کار و کوشش نیستند، در پی منافع ملی نیستند و به دنبال منافع خودشان می روند، یک شبه پول دار شده و موجب رواج بی اخلاقی در کشور می شوند، بنابراین افزایش فشار اقتصادی و کاهش تربیت اخلاقی بیشتر شده و ما نتوانسته ایم مردم را درست تربیت اخلاقی کنیم. البته در مواقعی فرد مجبور به اخلاق گریزی می شود؛ برای مثال در روایات داریم که اگر کسی زیر فشار فقر باشد اگر راستگوی واقعی هم باشد دروغگو می شود. ما اگر بتوانیم فقر و فشار اقتصادی را در بین مردم کم کنیم مطمئنا می توانیم از بسیاری بی اخلاقی ها در کشور بکاهیم. نقش مسئولان در گسترش اخلاق مداری یا بی اخلاقی ها در جامعه چگونه است؟ هر مسئولی در کشور نقش راهبری دارد. مانند خانواده که پدر و مادر راهبر و جلودار فرزندان هستند. اگر موقعی فرزند خانواده شیشه ای را بشکند و تنبیه شود بار دوم که شیشه را شکست می گوید من نشکستم. در جامعه هم همین طور است. به نظر من حتی اگر از مردم براساس صداقت مالیات گرفته شود، مردم بهتر مالیات پرداخت می کنند. نمی شود همیشه مردم را دروغگو بدانیم و با اعمال خودمان دروغ را بیشتر در مردم رواج دهیم. صداقت همیشه جلوتر از کذب است و بنای هر جامعه ای بر صداقت است. در زندگی خانوادگی هم همین است؛ اگر زن و شوهری به یکدیگر دروغ بگویند، بعد از آن به هم خیانت هم می کنند و بعد همین طوری زندگی خانواده ها از هم پاشیده می شود، بنابراین در جامعه هم همین طور است. مسئولان یک کشور به عنوان راهبران یک جامعه باید اصل را بر صداقت بگذارند و از هرگونه دروغ گفتن یا تهمت دروغ بستن به مردم پرهیز کنند. با توجه به همین نقش پررنگ مسئولان در ترویج بی اخلاقی یا اخلاق مداری در جامعه، شما نقش بی اخلاقی های سیاسی را در گسترش بی اخلاقی های اجتماعی چگونه می بینید؟ مسئولی که اخلاق سیاسی را رعایت نکند باید بداند جامعه ای اخلاقی نخواهد داشت و در زحمت خواهد افتاد. او هیچ گاه نمی تواند با تمام سلامتی نفسش، خودش را سالم نگه دارد چون خودش در مقابل رقیبش اخلاق را رعایت نکرده است، بنابراین باید تأکید کنم رعایت اخلاق سیاسی در بین مسئولان یک کشور می تواند بسیار زیاد بر نوع اخلاق مداری مردم جامعه تأثیر بگذارد. همیشه صداقت بیشتر از دروغ ماندگار است، لذا مسئولان می توانند با رفتاری مهربانانه و خدومانه رعایت اخلاق را به مردم یاد دهند و خودشان در ترویج اخلاق مداری در بین مردم مؤثر باشند. در آخر کلام، شما چه توصیه ای از اخلاق مداری امام علی (ع) به مردم و مسئولان کشور دارید؟ هرکسی باید در حد توان خودش در صداقت بکوشد و از تمجید بیجا گریزان باشد. زمانی کسی نزد امام علی (ع) آمد و بیش از حد تملق ایشان را کرد؛ حضرت به آن فرد تذکر دادند این قدر تملق گویی نکن! لذا باید هر مسئولی از هر تعریف بیجا پیشگیری کند. پیامبر بارها تأکید کردند مردم آینه یکدیگرند، بنابراین مردم هم نباید تا عیبی را از کسی می شنوند به او پرخاش کنند. همیشه این گونه بوده که تا مسئولی رفتار ناهنجار داشته باشد، جامعه هم ناهنجار می شود، لذا مسئولان همیشه در تهذیب مردم باید کوشا باشند. از ویژگی های زمان ما این است که مردم به واسطه پیشامدهای بدی که از سر گذرانده اند به نخوانده ها ایراد می گیرند، نفهمیده ها را تحلیل می کنند، نرفته ها را توصیه می کنند و نچشیده ها را تجویز می کنند. این چهار مورد عواملی هستند که موجب بروز بی اخلاقی های زیادی در بین مردم جامعه شده که امیدوارم با تأسی به امیرالمؤمنین بتوانیم از این رذایل در جامعه بکاهیم.
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تدبیر24]
[مشاهده در: www.tadbir24.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها