محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826993530
تبعیض هشداردهنده بین المپیکی ها و پارالمپیکی ها - پایگاه خبری ذاکرنیوز
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: گلایه ها این روزها از نگاه تبعیض آمیز مسئولان ورزش کشور بین المپیکی ها و پارالمپیکی ها بالا گرفته است.به گزارش ذاکرنیوز، گلایه ها این روزها از نگاه تبعیض آمیز مسئولان ورزش کشور بین المپیکی ها و پارالمپیکی ها بالا گرفته است. نگاه تبعیض آمیزی که باید تغییر کند قبل از آنکه صدمه جبران ناپذیری به بدنه ورزش زده و انگیزه های برخی ورزشکاران را از بین ببرد. همه تبعیض هایی که در ورزش وجود دارد به فوتبال برنمی گردد و گاه بین ورزشکاران و قهرمانان گذاشته می شود که جزئی از افتخارآفرینان جامعه ورزش کشور هستند و موفقیت های بی شماری کسب کرده اند، بارها و بارها پرچم ایران را برفراز دنیا به اهتزاز درآورده اند اما نگاه متفاوت مسئولان به آنها، نگران کننده و تأسف برانگیز است. در فاصله اندک باقیمانده به رقابت های مهم المپیک، ورزشکاران دیگری نیز هستند که برای میدانی مهم تمرین می کنند اما با محدودیت هایی به مراتب بیشتر از المپیکی ها. ورزشکارانی که به فاصله یک ماه از شروع رقابت های المپیک، در مسابقات پارالمپیک به میدان می روند تا برای به اهتزاز در آوردن پرچم ایران به مبارزه بپردازند، اما تفاوت زیادی است بین ورزشکارانی که اواسط مرداد در ریو به میان مسابقه می روند با آنهایی که در اواسط شهریور ماه مسابقات شان برگزار می شود. ورزشکارانی که مسابقات آنها اواسط شهریور برگزار می شود، ورزشکاران پارالمپیکی هستند که با توجه به شرایط خاص جسمانی، محدودیت هایشان دست و پاگیرتر است و بیشتر به چشم می آید. ورزشکارانی که نیازشان به حمایت با توجه به شرایط خاص و متفاوتی که دارند بیشتر است. هرچند آنها بارها و بارها ثابت کرده اند خواستن توانستن است و با نقض عضو و معلولیت نیز می توان برای ایران افتخارآفرینی کرد و پرونده پربار و درخشانی نیز در این راستا دارند. با این وجود اما نمی توان منکر نیاز پارالمپیکی ها به توجه و حمایت بیشتر مسئولان ورزش کشور بود. هرچند که به رغم شفاف بودن این نیاز، پارالمپیکی ها همواره مهجور مانده اند. اگرچه تلاش پارالمپیکی ها و ورزشکاران معلول و جانباز ایران همواره در عرصه های ورزشی قابل توجه و افتخار آفرین بوده اما توجه به این افراد هرگز به اندازه ای که باید نبوده است و این به تبعیضی برمی گردد که مسئولان ورزش کشور بین ورزشکاران سالم با معلولان و جانبازان می گذارند. آن هم در حالی که اگر تبعیضی هست، باید کفه ترازوی آن به سمت معلولان و جانبازان سنگینی کند که با وجود کمبودها و کاستی ها همواره افتخارات قابل توجهی برای ورزش ایران به ارمغان آورده اند اما در واقعیت، شرایط کاملاً متفاوت است و تبعیض ها همواره به گونه ای اجحاف آمیز است در حق ورزشکاران پارالمپیکی که نه فقط در کسب سهمیه که در کسب مدال و عنوان نیز به مراتب موفق تر از المپیکی ها ظاهر می شوند اما در مقابل نه در مقوله امکانات و توجه ها و حمایت ها با المپیکی ها قابل مقایسه هستند نه در زمینه کسب پاداش. تفاوت نگاه مسئولان بین دو قشر ورزش کشور(ورزشکاران جانباز و معلول و ورزشکاران سالم) با اصول و قواعد ورزش که برپایه پهلوانی است همخوانی ندارد اما تأسف برانگیز تر آن است که در این راستا هیچ قانونی هم نوشته نشده تا مسئولان را به حمایت بیشتر از ورزشکاران معلول موظف کند. به طوری که اگرچه تاکنون کسب 89 سهمیه توسط پارالمپیکی ها برای حضور در ریو قطعی شده اما هیچ گونه پاداشی برای کسب سهمیه این ورزشکاران در نظر گرفته نشده است و پارالمپیکی ها تنها می توانند به این امیدوار باشند که در صورت کسب مدال در ریو، پاداش بگیرند که البته میزان آن نیز بسته به رنگ مدالی که می گیرند متفاوت است. در واقع کسب سهمیه پارالمپیک برای ورزشکارانی که با توجه به محدودیت های جسمی و امکاناتی می توانند به این موفقیت می رسند، کمترین سودی از لحاظ مالی ندارد و هیچ گونه قانونی در این راستا تصویب نشده که مسئولان را موظف به پرداخت پاداش کند و این بسیار تأسف برانگیز است. چراکه می تواند انگیزه های ورزشکارانی را که در رقابت های سنگین با ورزشکاران دنیا موفق به کسب این موفقیت می شوند از بین ببرد و این به سود ورزش کشور نیست. خصوصاً در مورد ورزشکارانی که با توجه به شرایط خاصی که دارند، نیازمند توجه و حمایت بیشتر هستند تا بتوانند با حفظ روحیه و انگیزه های خود، توانایی هایشان را هرچه بیشتر و بهتر به معرض نمایش بگذارند و این بی توجهی ها می تواند بسیار تخریب کننده باشد. چه بسا که بارها نیز شاهد بوده ایم همین توجه نکردن یا تبعیض های مسئولان ورزشی بسیاری از ورزشکاران و قهرمانان کشور را از ادامه راه قهرمانی بازداشته و ناامیدانه مجبور به کنار گذاشتن ورزش قهرمانی کرده است.
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها