محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829764144
عاملان ترور نافرجام آیت الله خامنه ای که بودند؟ - اتاق خبر 24
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق خبر 24: به گزارش خبرنگار اتاق خبر 24 : 6 تیرماه 1360 و درست یک روز پیش از حادثه انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی، حضرت آیت الله خامنه ای به نمایندگی امام خمینی(ره) در شورای عالی دفاع، در مسجد ابوذر تهران جهت پاسخ به پرسش های مردم پشت تریبون قرار گرفتند، اما انفجار ضبط صوت بمب گذاری شده توسط گروهک تروریستی فرقان باعث شد از سمت راست بدن مورد اصابت ترکش قرار بگیرند اما اراده خدا بر این تعلق گرفت که ایشان برای آینده نظام حفظ شوند. حجت الاسلام مطلبی که بیش از 29 سال است مسئولیت امام جماعتی مسجد ابوذر در منطقه 17 تهران را بر عهده دارد ، در 6 تیر 1360 به عنوان امام جماعت مسجد ابوذر میزبان حضرت آیت الله خامنه ای بوده است که در این روز حادثه تاریخی انفجار در این مسجد توسط منافقین به وقوع پیوست . وی در بیان جزئیات حادثه بیان می کند: من جلوی جمعیت بودم و مقام معظم رهبری پشت تریبون ایستاده بود که یکدفعه دیدم سیاهی پشت سرم است. برگشتم و دیدم یک آقای قدبلندی یک ضبط صوت در دستش است صف های جمعیت را شکسته و جلو می آید، ما بیرون از مسجد تابلو گذاشته بودند که ضبط ها را بیرون بگذارند. با این حال اگر حتی کسی از آن نامرد سوال می کرد که چرا ضبط صوت را داخل مسجد می بری، حتما می گفت ضبط من از بیرون مسجد صدا را ضبط نمی کند . آن زمان هیچ سیستم بازرسی وجود نداشت. اولین شیشه ای که شکست در مسجد ابوذر و بعد از آن انفجار حزب جمهوری بود، تا آن زمان امنیت، تفتیش و گشتن وجود نداشت، حتی آقایان، محافظ نداشتند، فقط یک راننده داشتند. ممکن بود یک نفر هم همراهشان باشد، اما اینگونه نبود که محافظ مسلح داشته باشد، چون آن زمان این ترس و وحشت ها وجود نداشت. ضبط صوت را جوری روی تریبون گذاشته بود که به سمت چپ سخنران باشد تا به قلب مقام معظم رهبری اصابت کرده و درجا ایشان را شهید کند. نه من و نه حتی همراهان ایشان هم نگفتند که این مرد چرا ضبط صوت را روی تریبون می گذارد. ضبط را روی تریبون گذاشت و برگشت. طولی نکشید که بلندگو شروع به سوت کشیدن کرد. باز هم فکر ما به این حرف ها نرفت. آنجا بود که مقام معظم رهبری فرمودند «بلندگو را درست کنید». معمولا اینگونه است که وقتی گوینده پشت تریبون قرار می گیرد، صدای خود را با بلندگو تنظیم می کند. اگر صدا بلند باشد مقداری از بلندگو فاصله می گیرد، اگر کم باشد خود را به جلو می کشند. به هر حال مقداری خود را جابجا می کنند که این هم حکمت خدا بوذ. ضبط را طوری گذاشته بود که به قلب ایشان اصابت و درجا شهید کند. مقام معظم رهبری برای تنظیم صدا، مقداری خودشان را به سمت چپ جابجا کردند. شاید آن زمان حواسمان به این حرکت نبود، اما بعدها متوجه حکمت خدا شدیم. همین جابه جایی اندک ایشان باعث شد تیر به دست راستشان خورده و قلبشان در امان بماند. به ناگاه صدای عجیبی در مسجد پیچید که گوش ها را کر می کرد. سرم را که بلند کردم، دیدم مقام معظم رهبری همانطور که ایستاده اند به سمت چپ و به پهلو روی زمین افتادند. شیون و گریه از طرف مردم بلند شد. آن لحظه بود که فهمیدیم که ایشان را ترور کردند، اما باز فکر نمی کردیم که بمب در ضبط صوت بوده باشد. من فکر می کردم از سمت خواهران که در طبقه بالا نشسته بودند، شلیک شده یا از سمت خانه های روبروی مسجد به ایشان شلیک کردند، چون آن زمان جلوی مسجد حیاط بود و به خیابان باز می شد. بعد از انفجار، خیلی سریع و به طور ضربتی خود مردم و کسانی که همراه مقام معظم رهبری بودند ایشان را بلند کرده، سوار ماشینی ایشان را به مسجد ما آورده بود کردند و به دوراهی قپان رساندند و از آنجا به یک درمانگاه دیگر که در مسیر راه بود، بردند، اما هر دوی این درمانگاه ها بخاطر خونریزی شدید گفته بودند که رسیدگی به آن کار ما نیست. بلافاصله از آنجا ایشان را به بیمارستان بهارلو بردند . اما من بهت زده بودم، چون مصیبت برای من بود. همان لحظه یک نفر فریاد زد که بیایید این ضبط را ببینید. نگاه به ضبط کردم، دیدم ضبط صوت مانند یک کتاب باز شده و درون آن در چند نقطه با ماژیک نوشته شده بود، که عبارت تقریبا این بود «اولین برخورد فرقان است». آن زمان این ماجرا را به گروه فرقان نسبت دادند. گروه فرقان در آن زمان خیلی فعال بود و در کنار مجاهدین کار می کرد، اما درحقیقت منافقین بودند که این عملیات را انجام دادند. گفته می شد اصل بمبی که داخل ضبط صوت کار گذاشته بودند، منفجر نشده که اگر منفجر می شد تمام مسجد را نابود می کرد. فقط یک بخش از آن منفجر شده و به دست مقام معظم رهبری اصابت کرده بود. از بدن ایشان هم بیرون رفته و دیوار پشت سرشان را چند سانت سوراخ کرده بود ما چندین سال بعد از آن این قسمت دیوار را دست نخورده نگه داشتیم. تریبون و آن ضبط صوت را هم داخل یک محفض در محل انفجار نگهداری می کنیم . بلافاصله خودم را به بیمارستان بهارلو رساندم. این حکمت خدا بود، که بیمارستان بهارلو نزدیک محل حادثه باشد، بیمارستان بهارلو، از نظر اسم و رسم چندان پیشرفته نبود، اما به این منطقه نزدیک بود. بسیاری از پزشکان معروف و مشهور آن زمان در بهارلو کار می کردند. ایشان را معاینه کرده و مراحل ابتدایی درمانی انجام شد. بعد از آن هم مقام معظم رهبری را به بیمارستان شهید رجایی منتقل کردند . پس از حدود یک ماه، آیت الله خامنه ای را به منزلی منتقل می کنند تا امنیت لازم برقرار شود. دکتر میلانی در گفت وگو با روزنامه هم میهن این گونه انتقال ایشان را روایت می کند: «ایشان تا هفته اول یا دوم مرداد در بیمارستان بودند. چون ایشان دچار خستگی شده بودند، توصیه کردیم که پیاده روی و حرکت کنند. دربیمارستان این کار میسر نبود. در عین حال ایشان مقید بودند که مزاحم افراد عادی که به بیمارستان مراجعه می کنند، نشویم و کار روزانه بیمارستان معطل نماند. لذا ایشان را به ساختمان دیگری منتقل کردیم و برخی امکانات پزشکی را به آنجا بردیم و مراقبت هایی از ایشان به عمل آمد تا بهبودی یافتند . » عیادت شهید محمدعلی رجایی از آیت الله خامنه ای در آغازین روزهای پس از حادثه سوء قصد در تیر ماه 1360 آیت الله خامنه ای در دوران نقاهت پس از حادثه ترور در جمع اطرافیان و پاسداران آیت الله خامنه ای در دوران نقاهت پس از حادثه ترور آیت الله خامنه ای در آغازین روزهای پس از حادثه سوء قصد در تیر ماه 1360 پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR ضمن بازخوانی اسناد ترور ناموفق رهبر انقلاب در تیرماه ۱۳۶۰ می نویسد: گروهک فرقان به سرکردگی جوانی به نام اکبر گودرزی در سال های ۵۶ و ۵۷ تشکیل می شود. او با راه اندازی جلسات تفاسیر قرآن، برداشت های مادی از منابع دینی را مطرح می کرد. فراگیری تبِ تفاسیرِ مادی و مارکسیستی درسال های منتهی به انقلاب که توسط افراد و جریان های التقاطی ارائه می شد، حساسیت برخی چهره های فکری انقلاب مثل شهید مطهری را برانگیخت. کار آنقدر بالا گرفته بود که گودرزیِ جوان بیست و چند ساله، بیست جزوه ی تفسیر قرآن، شرح صحیفه ی سجادیه و نهج البلاغه نوشته بود . گروه فرقان از اردیبهشت ۵۸ موج ترورهای خود را با به شهادت رساندن شهید قرنی رئیس ستاد مشتر ک ارتش آغاز می کند. شهید مطهری در ۱۱ اردیبهشت، حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی ۳ خرداد، شهید تقی حاجی طرخانی ۱۶ تیرماه، ۲۴ تیر آیت الله سیدرضی شیرازی، ۴ شهریور شهید عراقی و فرزندش حسام، ۱۰ آبان شهید قاضی طباطبایی امام جمعه ی تبریز و ۲۷ آذر شهید مفتح در دانشکده ی الهیات دانشگاه تهران توسط فرقان ترور می شوند. فرقان در صحنه ی هر ترور تعدادی جزوه که در آن به چرایی علت ترور پرداخته پخش می کرد و این گونه مسئولیت ترور را برعهده می گرفت. این ترورها دارای جنبه های مختلفی بودند؛ ترورهای سیاسی که شخصیت ها را هدف گرفته بود و ترورهایی که برخاسته از ایدئولوژی فرقان بودند و گاهی هم ریشه در دشمنی شخصی گودرزی داشت؛ مثل ترورهای شهید مفتح و حاجی طرخانی که از افراد اصلی مسجد قبا بودند که گودرزی را طرد کرده بودند . دستگیری ها توسط تیم بررسی که به دستور امام شروع به کار کرد ه اند از همان اردیبهشت ماه شروع می شود و چندماه کار اطلاعاتی منجر به شناسایی بیش از ۱۰ خانه ی تیمی فرقان می شود. نهایتاً طی عملیاتی در ۱۸ دی ماه ۱۳۵۸ عناصر اصلی فرقان از جمله اکبر گودرزی رهبر این گروهک دستگیر می شوند. با توجه به اینکه اغلب اعضای فرقان جوانان فریب خورده بودند، بنابراین دست اندرکاران پرونده با برگزاری جلسات صحبت و پرسش و پاسخ کوشیدند ذهن آنها را روشن کرده و از گمراهی نجات دهند. رسیدگی قضایی به جرائم افراد و بحث های عقیدتی که ساعت ها به طول می انجامید به طور موازی دنبال می شدند. بحث ها و پرسش و پاسخ ها در نهایت منجر به بازگشت تعداد قابل توجهی از فرقانی ها و توبه ی آنها شد . اکبر گودرزی نهایتاً ۳ خرداد ۵۹ به همراه جمعی دیگر از اعضای فرقان اعدام شد. تعدادی از اعضای فرقان نیز که دستشان به جنایت و قتل آلوده نبود به حبس محکوم شدند. برخی توابین هم به جبهه رفتند و بعدها شهید شدند. پس از اعدام گودرزی فرقان شماره ی ۲۵ نشریه را به گودرزی اختصاص داد و با چاپ تصویری از وی در ذیل عکس، عبارت: «مجاهد تشیع مظلوم، شهید ششم ایدئولوژیک شیعه اکبر گودرزی!» را درج نمود. فرقان پیش از این پس از شهید اول، شهید ثانی و شهید ثالث؛ «مجید شریف واقفی» را شهید چهارم و «شریعتی» را شهید پنجم نامیده بود . پسا فرقانی ها «محمد متحدی» مسئول شاخه ی نظامی فرقان بود که در دستگیری های اولیه در اردیبهشت ۵۸ دستگیر می شود اما با معرفی خود به عنوان یک فرد عادی و با توجه به اینکه هنوز اعضای اصلی فرقان دستگیر نشده بودند آزاد می شود. او یک بار دیگر در آبان ماه دستگیر می شود اما خود را «مهدی سیفی» معرفی می کند و پس از حدود یک ماه که در بازداشت به سر می برد لوله ی شوفاژ زیر پنجره را کج می کند و با بریدن میله ی پنجره فرار می کند . اغلب ترورها با تأیید اکبر گودرزی و محمد متحدی انجام می شد و متحدی خود در ۳ ترور شهید عراقی، تقی حاجی طرخانی و ترور شهید قاضی طباطبایی حضور داشت. او عامل شستشوی مغزی تعدادی از جوانان و جذب آنها به فرقان بود. یکی از آنها «مسعود تقی زاده» عامل ترور شهید قاضی طباطبایی در آبان ۵۸ بود . متحدی پس از اعدام گودرزی با جمع کردن اعضای باقی مانده ی فرقان تشکیلات «رهروان فرقان» را راه اندازی می کند. «رهروان فرقان» که به نوعی همان تشکیلات تبریز فرقان بودند با هدف انتقام خون به اصطلاح شهدای فرقان به تهران می آیند و ترور آیت الله ربانی شیرازی، آیت الله موسوی اردبیلی، حجت الاسلام عبدالمجید معادیخواه از حکام شرع دادگاه فرقان و آیت الله خامنه ای را در دستور کار قرار می دهند. ترورهایی که بیش از آنکه جنبه ی سیاسی یا ایدئولوژیک داشته باشد، جنبه ی انتقام گیری از نظام و ابراز وجود و حیات فرقان در عرصه را دارد . پس از عملیات ۶ تیر که موجب زخمی شدن آیت الله خامنه ای شد، نیروهای دادستانی انقلاب توانستند ردهایی از «رهروان فرقان» را در مشهد بیابند و در شهریور ۱۳۶۰ «محمد متحدی» و «مسعود تقی زاده» دستگیر شدند. مسعود تقی زاده در بازجویی ها به تفصیل سخن گفت اما محمد متحدی به جز چند جمله حرفی نزد و در دادگاه نیز حاضر به دفاع از خود نشد. سرانجام دادگاه انقلاب تهران به ریاست آیت الله محمدی گیلانی در نهایت تقی زاده را به عنوان «باغی محارب و مفسد» شناخته و به اعدام محکوم کرد و وی در ۸ بهمن ۱۳۶۰ در نمازجمعه ی تبریز - قتلگاه آیت الله شهید قاضی طباطبایی- به دار مجازات آویخته می شوند .
یکشنبه ، ۶تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق خبر 24]
[مشاهده در: www.otaghkhabar24.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها