واضح آرشیو وب فارسی:روز نو:
آیتالله امجد:بدبختی ما این است که همه را جهنمی و خود را بهشتی میدانیم
روز نو : آیت الله امجد گفت: نیاز نیست در شب قدر، تا صبح قرآن بزرگ بر سر گیریم و صبح قرآن را زیرپا بگذاریم. قرآن درس زندگیست و باید در تمام زندگی ما تجلی کند. با دین، شهید و انقلاب نمی توان بازی کرد. آیت الله امجد شب گذشته در مراسم احیاء شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در موسسه نوید صالحین، گفت: در این عالم، برخی احکام بر برخی احکام دیگر و برخی قوانین بر برخی قوانین دیگر حاکم هستند. تبعیت بر همه چیز حاکم است و اگر تبعیت بر همه چیز حاکم باشد، جامعه به این بدبختی نمی افتد. وی با اشاره به این که هرچه خدا گفت، برعکس انجام دادیم، تصریح کرد: ما امانت خدا هستیم و به خودمان خیانت کردیم؛ خدا گفت "نکنید"، انجام دادیم؛ خدا گفت"انجام دهید"، نکردیم. ما گوش شنوا نداریم. آیت الله امجد با تاکید بر این که اعتدال نداریم، گفت: یا هیچ کاری را انجام نمی دهیم، یا همه کار می کنیم. مدیر باید دارای 4 شرط مدیریت باشد؛ مدیر باید اختیار داشته باشد، امین باشد، حسابرس باشد و آگاهی داشته باشد. وی با تاکید بر این که مشکلات زیادی در جامعه وجود دارد که انسان را خُرد می کند، اظهار کرد: امشب آمده ایم تا قرآن را روی سر بگذاریم؛ قرآن نور است، قرآن هدایت است. مشکلات جامعه کم نیست؛ مشکلات جامعه آدم را خرد می کند. امشب آمدیم برای ظهور امام زمان (ع) دعا و طلب مغفرت می کنیم. باید از گناهان خود توبه کنیم. آیت الله امجد با اشاره به شهادت آیت الله مدنی، گفت: آیت الله مدنی 40 سال قبل از شهادتش، شک کرده بود که کشته می شود، وی یکپارچه نور بود؛ شب احیاء بالای منبر رفته بود و به مردم گفته بود که " آقایان شما آمدید از گناهانتان توبه کنید، من آمده ام از منبرهایم توبه کنم". آیت الله مدنی، شهید بزرگوار، نسبت به ارزش ها حساس بود اما بالای منبر رفته بود و گفت که میخواهم از منبر خود توبه کنم. وی با تاکید بر این که آمده ایم امشب با علی (ع) آشتی کنیم و او را بشناسیم، اظهار کرد: این دنیا متاع غرور و متاع بلاغ است؛ دنیا معبد، دانشگاه و جای انبیاء است؛ اینجا از بهشت بالاتر است چرا که در بهشت ترقی عملی نیست، در دنیا با یک صلوات به عرش می رسید. اینجا، جای متاع بلاغ است. اما هیچ کس به اندازه حضرت علی (ع) به دنیا تیر نزده است، چیست دنیا؟ از خدا غافل شدن. آیت الله امجد با تاکید بر این که انسان نباید اسیر نان و آب باشد، گفت: ما همه ابزار خدادی، زمین، آسمان، کهکشان و ... را که برای انسان آفریده شده را به یاد داریم؟ فرض کنیم بهشت و جهنم نباشد، آیا درست است که گناه کنیم؟ همه این ها برای این است که انسان نان و آب داشته باشد. وی ادامه داد: فردی به امام حسین(ع) می گوید، می خواهم گناه کنم؛ امام حسین(ع) مانند ما نیست که به او بگوید خبیث، ملعون؛ او را بگیرید، ببرید، 110 را خبر کنید و ببرید زندان؛ امام حسین(ع) انسان است. بشر با انسان فرق می کند؛ این بشر آمده تا انسان شود، انسان بی نهایت بزرگ. حضرت می فرماید، اگر می خواهی گناه کنی، برو جایی که خدا تو را نبیند؛ این بزرگان این گونه تربیت می کردند. آیت الله امجد افزود: ممکن است فردی اهل گناه باشد و در نهایت به بهشت برود، ممکن است فردی تمام عمر در حوزه باشد و به ته جهنم برود. تمام بدبختی ما از خودبینی و تمام سعادت در خدا پرستی است. انسان باید بداند که مبداء است. دریا است؛ خویش را باید در خویش پیدا کند. ما خودبینیم. خودبینی، تکبر، کبر به همراه می آورد. ما دو دشمن چون نفس و زینت دنیا داریم و تمام بدبختی ما از خودپرستی، خودبینی و عدم خداپرستی مان است. ما همه را جهنمی و خود را بهشتی می دانیم.
تاریخ انتشار: ۰۵ تير ۱۳۹۵ - ۱۸:۵۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روز نو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]