واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: تلويزيون - موقع اجرا بازجويي ميكنم
تلويزيون - موقع اجرا بازجويي ميكنم
پريسا قهرماني: كارشناس حقوق قضايي حالا يكي از مجريان موفق برنامههاي ورزشي است. رضا جاوداني با اجراي موفق دايره طلايي و قويترين مردان ايران حالا چند شبي است كه همراه بازيهاي جام ملتهاي اروپا مقابل مخاطباناش قرار ميگيرد؛ تجربهاي كه او از بخشهاي مختلف آن را تشريح ميكند. اينكه چطور كارشناس حقوق ميتواند سر از اجراي ورزشي دربياورد سوالي بود كه خود او قبل از آغاز بحث پاسخ داد: «خيلي وقتها موقع اجرا در نقش بازجو هستم.»
اجراي برنامه زنده ورزشي از نظر شما چه فاكتورهايي بايد داشته باشد؟
يك بخش اصلي كار، مجري برنامه است؛ كسي كه بايد اطلاعات كافي داشته باشد و كمتر صحبت كند. مجري در اجراي برنامه زنده فوتبال بايد به كارشناس برنامهاش اجازه صحبت بدهد. نبايد در بحثهاي فني دخالت كند. نه اينكه سوال نپرسد ولي من دخالت مجري در كار كارشناس را نميپسندم.
پس در واقع مجري نبايد هيچ اظهارنظري بكند؟
من به شخصه معتقدم وقتي براي كارشناسي فوتبال كسي را دعوت ميكني، ديگر در اين حيطه كاري براي تو نميماند. ببينيد، كار مجري با گزارشگر فرق ميكند. وقتي كارشناس هست ديگر نبايد وارد مقوله فني شد. مجري بايد سوال بپرسد، بحث كند اما وارد اين بخش نشود.
در اين شرايط جذابيت برنامه چه ميشود؟
ببينيد، ما دو نوع چالش داريم؛ يكي در بحث فني و يكي در قسمت حاشيهها. در مسائل حاشيهاي خود من دخالت مجري را قبول دارم ولي مسائل فني ماهيت ديگري دارد.
شايد دليلاش اين باشد كه به بخش فني، تخصصي نگاه ميكنيد؟
نه! بحث تخصص نيست. فوتبال يك مقوله كاملا ساده است. ما چند سيستم بيشتر نداريم و بيشتر آنهايي كه فوتبال نگاه ميكنند ميتوانند به راحتي از آن سردربياورند. صحبت من اين است كه براي مجري- دقت كنيد مجري، نه گزارشگر- اينكه بيايد بپرسد وقتي فلان بازيكن آماده نيست چرا در تركيب تيم گذاشته شده، كاملا معقول است ولي مجري نميتواند بگويد كه مثلا گوش چپ فلان تيم ميتواند پاس قطري بدهد يا نه.
تهيهكننده برنامه جام ملتهاي اروپا چقدر دست شما را در اين زمينه باز گذاشته؟ چقدر اجازه داريد وارد بحثهاي كارشناسي بشويد؟
دست ما باز است. ميتوانيم هر چيزي را سر جاي خودش انجام بدهيم. دست من باز است كه از دومنك يا فانباستن هم ايراد بگيرم. اما همانطور كه گفتم چارچوب كار يك مجري مشخص است.
فكر ميكنيد برنامه اين دوره در مقايسه با برنامههاي قبل يا پخشهاي زنده كشورهاي ديگر پيشرفتي داشته؟
به نسبت برنامههاي قبل، بله. حداقل از لحاظ نرمافزاري يا از نظر بحثهاي كارشناسي خيلي پيشرفت كرده. شما اگر تلويزيونهاي صاحبسبك دنيا را ببينيد، برنامههاي ورزشيشان ثابت است، با يك مجري مشخص. چند ميليون بيننده هم پاي آن مينشينند. آنها ميتوانند خيلي راحت اظهارنظر كنند ولي اينجا به خاطر يكسري حساسيتها اين اتفاق كمتر ميافتد. يك مسئله ديگر كه باعث موفقيت آنها شده اين است كه خيلي مصنوعي نيستند. وقتي اينطور باشي، كاري كه تحويل مخاطب ميدهي موفق ميشود. خود من سعي كردم حداقل در برنامههايي كه خودم اجرا ميكنم، اينطور باشم. مثلا همين چند شب قبل خاكي به برنامه آمده بود كه انتقادهاي تند و تيزي داشت. خطاب به من نوشته بودند، بيسواد است، حتي لباس پوشيدن هم بلد نيست و... به من اجازه ندادند كه تماماش را بخوانم اما تا جايي كه ميشد جلوي دوربين خواندم و گفتم كه بقيهاش از طرف خودم سانسور شده.
درباره طرفداري از تيمها چطور؟ اين مسئله مطرح بوده كه براي جلوگيري از حساسيت تمايلات تيميتان را مخفي كنيد؟
نه! خود من طرفدار آلمان هستم. اما موقع اجرا به موضوع منطقي نگاه ميكنم. دليلي ندارد چون به اين تيم تعصب دارم، وقتي بد ببازد، بگويم خوب بوده. اتفاقا من شايد جزء اولين كساني بودم كه از يك تيم خارجي طرفداري كردم. آن هم در روزهايي كه اين كار اصلا مرسوم نبود. سر بازي اينتر- ليورپول از ليورپول طرفداري كردم. حتي براي تهيهكننده آن برنامه هم جالب و غيرعادي بود. البته هنوز فرهنگ اين كار بين مخاطبها جا نيفتاده- ما بايد اول از فوتبال خارجي اين را شروع كنيم تا كمكم به داخل هم برسيم، ولي بدون تعصب.
شما جزء گزينههايي هستيد كه ترجيح داديد فقط در كار اجرا باقي بمانيد. اين مسئله دليل خاصي دارد؟
نه، من سال 68 كه وارد صداوسيماي مشهد شدم، بازيهاي فوتبال را گزارش هم ميكردم اما هميشه معتقدم اگر در يك رشته خوب باشم خيلي بهتر از اين است كه در دو رشته متوسط باشم.
اما بودند كساني كه در هر دو بخش موفق هستند، مثلا عادل فردوسيپور؟
عادل يك استثناست. دوست خوب خودم هم هست. عادل در كار گزارش بينظير است. در اجرا هم خيلي خوب. اما من ترجيح ميدهم يك مجري خوب باشم تا يك گزارشگر معمولي.
بزرگترين ايرادي كه تا اين لحظه به برنامه جام ملتها گرفتهاند چه بوده؟
از نظر خود من تنها ايراد اين است كه زمان ثابت نداريم. يك بار 10 دقيقه وقت هست، يك بار 2 دقيقه. من اگر بدانم چقدر زمان ثابت دارم ديگر مشكلي نيست، اما خود مردم خيلي وقتها خواستند كه فضاي برنامهها شادتر يا جديتر باشد كه البته اين كار مجري نيست.
به اجراي خودتان چه نمرهاي ميدهيد؟
اين خيلي مشكل است. اگر به خودم باشد 20، اما اين كار را نميكنم. از شما ميپرسم، شما چه نمرهاي ميدهيد؟
به خاطر كنايههايي كه به ايتاليا داشتيد 18!
(خنده) پس شما هم نميتوانيد خبرنگار منصفي باشيد. اما نه، حتي اگر شما براي آلمان هم كري بخوانيد من به شما 20 ميدهم چون آنقدر صراحت داشتيد كه دلخوريتان را از من به خاطر ايتاليا اعلام كنيد.
سه شنبه 28 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 246]