واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: تايم فاش كرد: ارتش قرصي آمريكا
جام جم آنلاين: براي نظاميان آمريكايي آسان نيست كه به مشكلات روحي و رواني خود كه به دلايل گوناگون در عراق و افغانستان گرفتار آن مي شوند اذعان كنند چون كه در آن صورت تنها راهي كه به آنها توصيه مي شود استفاده از قرص است.مجله تايم در شماره 16 ژوئن خود به بررسي مشكلات روحي و رواني نظاميان آمريكايي در عراق و افغانستان پرداخت و نوشت ، نخستين بار در تاريخ ، تعداد زيادي از نظاميان رزمي آمريكا براي مقابله با فشارهاي عصبي ناشي از حضور طولاني و مكرر درجبهه هاي عراق و افغانستان به قرص هاي ضد افسردگي روي آورده اند.
تجويز روزانه قرص هاي ضد افسردگي فقط براي اين نيست كه نظاميان بتوانند با خوردن آنها خونسردي و آرامش خود را حفظ كنند بلكه براي اين است كه ارتش تحت فشار آمريكا بتواند ارزشمندترين منبع خود ، يعني نظاميان خطوط مقدم ، را حفظ كند.
گزارش پنجم گروه مشاوره بهداشت رواني ارتش آمريكا كه براساس نظرسنجي از نظاميان آمريكايي در پائيز گذشته تنظيم شده است نشان مي دهد حدود 12 درصد از نظاميان رزمي در عراق و 17 درصد از نظاميان رزمي در افغانستان براي مقابله با فشارهاي عصبي و روحي و رواني قرص هاي ضد افسردگي يا قرص خواب مصرف مي كنند.
مقامات نظامي گفته اند، خشونت هاي فزاينده در افغانستان و ماموريت هاي پرت و دورافتاده در اين كشور موجب شده است نظاميان مستقر در افغانستان بيش از نظاميان مستقر در عراق به اين نوع قرص ها نيازمند باشند.
نشريه تايم نوشت، در وزارت دفاع آمريكا ( پنتاگون ) كه درباره همه چيز آمار و ارقام وجود دارد ، هيچ مركزي براي نگهداري اينگونه اطلاعات وجود ندارد و ارتش به طور مرتب درباره مصرف قرص هاي ضد افسردگي به پرس و جو نپرداخته و تحقيق نكرده و همين موجب شده رديابي و ارزيابي اين مسئله دشوار شود.
با توجه به ذهنيت بدي كه درباره نظاميان متقاضي كمك هاي بهداشتي رواني وجود دارد بر اساس نظرسنجي كه در ماه مارس منتشر شد احتمالا ميزان مصرف قرص هاي ضد افسردگي را كمتر از ميزان واقعي نشان مي دهد اما بر اساس همين آمار مشخص مي شود كه حدود 20 هزار نظامي در افغانستان و عراق در پائيز گذشته طبق تجويز پزشكان قرص هاي ضد افسردگي و خواب مصرف مي كردند.
نشريه تايم افزود : استفاده فزاينده از قرص هاي ضد افسردگي ميان نظاميان آمريكايي همچنين منعكس كننده افزايش استفاده از اين نوع داروها در ميان غيرنظاميان است. در سال 2004 ، يعني آخرين سالي كه آمار و داده هاي كامل دراين خصوص وجود دارد ، پزشكان 147 ميليون نسخه براي داروهاي ضد افسردگي تجويز كردند.
به نوشته اين نشريه ، افزايش استفاده از داروهاي ضد افسردگي و قرص هاي خواب در ميان سربازان آمريكايي حاكي از هزينه روحي و رواني سنگيني است كه نظاميان درگير جنگ در عراق و افغانستان مي پردازند.
استرس ، ره آورد جنگ براي نظاميان آمريكايي
بررسي هاي پنتاگون نشان مي دهد گرچه همه نظاميان مستقر در يك منطقه جنگي دچار فشارهاي عصبي خواهند شد 70 درصد قادر خواهند بود به زندگي عادي بازگردند اما 20 درصد از آنان از آنچه ارتش "صدمات موقت استرس" مي نامد رنج خواهند برد و 10 درصد نيز به "بيماري هاي استرس" مبتلا خواهند شد.
به نوشته تايم مصرف دارو براي مقابله با صدمات روحي ميدان هاي جنگ در بيرون از دايره ارتش چندان مورد بحث و بررسي قرار نمي گيرد اما در داخل ارتش سالهاست كه درباره اين موضوع بحث جريان داشته است.
اين نشريه با اشاره به عوارض جانبي بسياري از داروهاي ضد افسردگي نوشت، سوالي كه مطرح مي شود اين است كه آيا ميان افزايش مصرف اين نوع داروها ميان نظاميان امريكايي مستقر در عراق و افغانستان و افزايش آمار خودكشي آنان در اين دو كشور ارتباطي وجود دارد.
از زمان آغاز جنگ هاي افغانستان و عراق تا پارسال 164 نظامي آمريكايي در اين دو كشور خودكشي كردند و ميزان سالانه خودكشي در آنجا در مقايسه با آمار خودكشي نظاميان در سال 2001 دو برابر شده است.
ارتش آمريكا در 29 مه اعلام كرد، دستكم 115 نظامي پارسال خودكشي كردند كه 36 نفر از آنها در عراق و افغانستان بودند.
اين بالاترين رقم از زمان ثبت و نگهداري آمار خودكشي ها در سال 1980 است. نزديك به 40 درصد از قربانيان خودكشي در ارتش در سال هاي 2006 و 2007 داروهاي روان درماني مصرف مي كردند.
گرچه ارتش آمريكا ناكامي در برقراري روابط را علت اصلي خودكشي ها اعلام كرده است برخي كارشناسان غيرنظامي مي گويند، ميان خودكشي ها و داروهاي تجويزي روان درماني ارتباط وجود دارد.
به نوشته تايم ، ماموريت هاي مكرر در مناطق جنگي نيز در شروع مشكلات رواني دخيل است.
يك روانپزشك نظامي در ماه مارس در كنگره آمريكا گفت : نزديك به 30 درصد از سربازاني كه در سومين ماموريت خود بوده اند از مشكلات حاد رواني رنج مي برند.
در عين حال به نظر مي رسد كه بسياري از نظامياني كه گرفتار اينگونه مشكلات هستند و به داروهاي روان درماني نياز دارند به سراغ آنها نمي روند زيرا از اين نگرانند كه به بخت خود براي ارتقا لطمه بزنند.
همچنين حدود يك سوم از سربازان مستقر در افغانستان و عراق مي گويند، اين امكان براي آنان وجود ندارد كه در زمان نياز داشتن به متخصصان بيماري هاي رواني به آنان دسترسي داشته باشند.
واحد مركزي خبر
دوشنبه 27 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 139]