بحران هويت، نسبت سينما را با ميراث هنر و فرهنگ ايران گسسته است

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش خبرنگار ايرنا احمدرضا معتمدي روز دوشنبه در نشست نقد و بررسي فيلم سينمايي آلزايمر در فرهنگسراي رسانه، افزود: ساخت يك روايت تازه از فيلم‌هاي يك كارگردان خارجي به عنوان مثال اوزو اگرچه بهتر از ساخت فيلم‌هاي سخيف است اما چنين فيلمي اصالت نخواهد داشت. كارگردان فيلم ديوانه از قفس پريد گفت: هنر صرف محتوا نيست و يك اثر هنري بايد در قالب صورت و فرم باشد، ايجاد توازن و تناسب ميان روح و ماده يا به معناي سينمايي؛ فرم و محتوا در خلق آثار هنري اهميت فراواني دارد و هيچ هنرمندي نمي‌تواند مدعي شود كه اين تناسب را به تمامي برقرار كرده است. معتمدي در تشريح داستان فيلم آلزايمر گفت: در اين فيلم شخصي پس از بيست سال غيبت، ظاهر مي‌شود و در قبال اين ظهور با چهار برخورد در فيلم و توسط شخصيت‌هاي مختلف روبرو مي‌شويم. وي ادامه داد: انكار، سكوت و موضع اجتماعي معاصر شك سه برخورد توسط شخصيت‌هاي مختلف هستند و برخورد چهارم به عنوان باور شخصيت اول فيلم آسيه، برخورد باور است. معتمدي همچنين گفت: در اين فيلم باورهاي مختلف به تقابل و مبارزه با يكديگر مي پردازند، اما شخصيت اول در مقابله با مرجعيت علم حصولي هم حتي از موضع خود پايين نمي‌آيد و باور خود را حفظ مي‌كند. اين نويسنده و كارگردان در پاسخ به اين سووال كه آيا فيلم آلزايمر جنبه سياسي دارد يا خير؟ گفت: اشكالي ندارد كه يك مخاطب با انديشه سياسي يك برداشت سياسي از فيلم داشته باشد يا يك بيننده ديگر با توجه به انديشه‌هاي خود، يك برداشت اجتماعي؛ اما من معتقدم كه بزرگ‌ترين آفت فرهنگ و هنر، سياست است. وي ادامه داد: اگر بتوانيم روزي سياست را از عرصه فرهنگ و هنر دور كنيم، اين عرصه تنفس مي‌كند و جاني تازه مي‌گيرد. دكتر شهرام گيل‌آبادي كارگردان، مدرس دانشگاه و منتقد نيز در اين نشست، گفت: سه نوع نگاه در مطبوعات نسبت به فيلم آلزايمر ديده‌ام، اول نگاه صنفي كه يك منظر پرتلاطم و رقابتي ناسالم داشت، دوم نگاه تخصصي كه بسيار قابل توجه بود و نشانگر رشد نقد فني در كشور است و من به عنوان يك مدرس فلسفه هنر اين نوع نگاه را بسيار پسنديدم. وي افزود: نوع سوم، نگاه اختصاصي بود كه در نقطه نظرات مردم در وبلاگ‌ها، سايت‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي به ظهور رسيده بود و نشان‌گر آن بود كه ما به يك شبكه اجتماعي نقد نزديك مي‌شويم كه مي‌تواند بسيار مفيد باشد. گيل‌آبادي با اشاره به ويژگي‌هاي مثبت فيلم آلزايمر گفت: هر انديشه‌اي در قالب يك فرم مي‌تواند مانا و ماندگار شود، به عنوان مثال داستان هملت 17 بار نوشته شده است اما هملت شكسپير است كه ماندگار مي‌شود. وي افزود: روايت معتمدي در فيلم آلزايمر يك روايت نوظهور در سينماي ايران است و اميدوارم اين بيان به پختگي برسد، در حقيقت در اين فيلم علم حضوري و حصولي در توالي رويدادها و در سينما به ظهور مي‌رسد و اين اثر كار تازه‌اي كرده‌ است. گيل‌آبادي گفت: معتمدي در اين فيلم يك سيستم ايجاد كرده است كه در آن معنا با فرم فيلم تناسب دارد، هر فيلم يا سيستم دراماتيكي نياز به منطق، بستر، تمهيد و act (بازي) متناسب با خودش را دارد و معتمدي از ابتداي فيلم كاشت نمايشي براي انتهاي فيلم در نظر گرفته است. سعيد سعدي تهيه‌كننده فيلم آلزايمر نيز در اين نشست، گفت: براساس تصويب شوراي صنفي، زمان اكران فيلم آلزايمر از عيد فطر تعيين شده بود، اما به دليل افت فروش برخي از فيلم‌ها اكران اين فيلم يك هفته زودتر در 17 سينماي تهران و 8 سينماي شهرستان آغاز شد اما بنا شد هفته اول را در كف فروش فيلم، حساب نكنند. سعدي در پاسخ به اين سووال كه آيا فيلم آلزايمر براي شركت در جشنواره اسكار انتخاب شده است، يا خير؟، گفت: در افتتاحيه فيلم در ايوان شمس آقاي ميرعلايي نظر شخصي خود را درباره گزينه‌هايي كه براي شركت در جايزه اسكار مناسب هستند، اعلام كرد كه در اين ميان نامي از فيلم آلزايمر بردند، در هر صورت اين موضوع به نفع اكران فيلم ما نبود چرا كه باعث جبهه‌گيري عده‌اي از سينماگران شد. احمدرضا معتمدي نيز در خصوص مساله انتخاب فيلمي از ايران براي شركت در جشنواره اسكار، گفت: اين انتخاب بايد دموكرات باشد، يعني برگزيدگان سينمايي جمع شوند، فيلم‌ها را ببينند و فيلمي را كه تناسب بيشتري با جشنواره اسكار دارد را انتخاب كنند و البته پس از آن نيز دلايل اين انتخاب نيز روشن شود اما متاسفانه هيچ گاه اين اتفاق نيافتاده است. مهتاب كرامتي ايفاگر نقش آسيه در فيلم آلزايمر گفت: آسيه در فيلم نماينده باور است و در اين باور نياز به هيچ دليل و مدركي ندارد، مخاطب فيلم گاهي شك مي‌كند و گاهي باور مي‌كند اما در باور اين زن هيچ تغييري ايجاد نمي‌شود. وي افزود: معتقدم كه با باور مي‌توان همه‌چيز را تغيير داد و اين پيام در طول فيلم در كنار عشق و شاعرانگي آن خيلي جذاب است. كرامتي با اشاره به نام فيلم نيز گفت: برخلاف تصور برخي از مخاطبين، اين شخصيت‌هاي اول فيلم نيستند كه دچار فراموشي يا آلزايمر هستند، بلكه اين عقل جمعي است كه دچار نوعي فراموشي نسبت به باور و علم حضوري است. وي همچنين گفت: يكي از وجوه امتياز فيلم آلزايمر اين است كه داستان آن لايه لايه است و هر بيننده‌اي با سطحي از فيلم ارتباط برقرار مي‌كند، به عنوان مثال يك مخاطب به داستان عاشقانه فيلم توجه دارد، يك مخاطب ديگر به بخش طنز آن و يك مخاطب هم مي‌تواند با لايه نهايي فيلم كه بيانگر انديشه و فلسفه معتمدي است، ارتباط بگيرد. مهران احمدي از ديگر بازيگران فيلم آلزايمر نيز گفت: از ابتدا بنا بود كه من نقش يك آدم احمق و لجباز را در فيلم ايفا كنم كه نمي‌خواهد به هيچ عنوان روزمرگي خود را از دست بدهد، روزمرگي اي كه بسياري از مردم با آن دست به گريبان هستند. وي افزود: جالب اين است كه لجبازي و حماقت اين فرد در نهايت به نتيجه مي رسد و پيروز است در حالي كه باور ناب محكوم به فنا و ديوانه زيستي است. فيلم سينمايي آلزايمر اكران خود را در سينماهاي كشور از هفته جاري آغاز كرده است. تهرام/م.ل/1275

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]