تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805127962
روایت صادق طباطبایی از مصطفی چمران: صادق قطب زاده با من تماس گرفت و گفت صادق عجله کن برو لبنان - سایت خبری تحلیلی قم پرس
واضح آرشیو وب فارسی:قم پرس: چمران ویژگی های اخلاقی ممتازی داشت. این خصوصیات به ندرت در افراد جمع می شود. او در عین حال که یک متخصص بود، معلم هم بود. هم اندیشمند بود، هم تلاشگر. هم نظامی بود و روحیه سلحشوری داشت و هم یک عارف و مبلغ و مروج. خیلی هم عاطفی بود... به گزارش پایگاه اینترنتی امام موسی صدر، آن چه در ادامه می خوانید، بخشی از گفته های مرحوم دکتر صادق طباطبایی درباره شهید چمران در قالب یک گفت وگو است که از کتاب «خاطرات سیاسی اجتماعی دکتر صادق طباطبایی» انتخاب شده است. شهید چمران چگونه با امام موسی صدر آشنا شد؟ چه شد که به لبنان رفت و به چه کارهایی مشغول شد؟ در مورد مهاجرت دکتر چمران به لبنان و پیوستن به امام موسی صدر این نکته را ذکر کنم که در سفری که آقای صدر به اروپا آمدند، توضیحاتی درباره مؤسسات مختلفی که دایر کرده بودند، دادند و اظهار داشتند برای مدیریت مؤسسه جبل عامل نیاز به نیروی انسانی دارند که هم کاردان و برخوردار از شأن علمی بالا باشد و هم در مدیریت تخصصی داشته و هم به لحاظ سیاسی و اجتماعی دارای انگیزه و دانش مذهبی باشد. ما هم در میان دوستان ارزیابی کردیم و خصوصیات مورد نظر آقای صدر را در دکتر چمران یافتیم و به او اطلاع دادیم. ایشان به همراه همسر و بچه هایش سفری به آلمان کرد و به منزل ما آمد. (من در آن زمان در دانشگاه آخن بودم و هنوز فارغ التحصیل نشده بودم) و پس از آن به لبنان رفت. البته کمی طول کشید تا آقای صدر و دکتر چمران شیفته هم شدند. چمران به صورت موقت آمده بود تا اوضاع را بررسی کند و پس از آن به آمریکا برگردد و به کار خانواده اش سر و سامان دهد تا برای همیشه در لبنان بماند. او در آمریکا در دانشگاه برکلی موقعیت بسیار برجسته ای داشت و یکی از افتخارات علوم جدید در رشته الکترونیک و تحقیقات فضایی و از مغزهای متفکر ناسا به حساب می آمد. با این همه آمدن او به لبنان همان و ماندن ایشان در این کشور همان! یعنی حتی برای رسیدگی به کارهایش به آمریکا بازنگشت. [۱] مدیریت دکتر چمران و تلاش او در رشد و تربیت نوجوانان لبنانی خیلی مؤثر بود. ابتدا زبان عربی نمی دانست و به ویژه برای آموزش مطالب علمی مشکل داشت [۲] اما خیلی زود زبان عربی را آموخت و بر امور مسلط شد. دلیل ادامه همکاری شهید چمران با امام موسی صدر چه بود؟ چمران ویژگی های اخلاقی ممتازی داشت. این خصوصیات به ندرت در افراد جمع می شود. او در عین حال که یک متخصص بود، معلم هم بود. هم اندیشمند بود، هم تلاشگر. هم نظامی بود و روحیه سلحشوری داشت و هم یک عارف و مبلغ و مروج. خیلی هم عاطفی بود... اگر در این زمینه خاطراتی دارید، بیان کنید. اتفاقا چند خاطره از او دارم که هر کدام جالب و تکان دهنده است. یک بار به همراه او در بیروت بودم. حدود ساعت دو بعد از ظهر برگشتیم به صور. او سر حال و قبراق بود. البته از شب قبل کم خوابی داشت چون به خاطر احتمال حمله اسرائیل به نبطیه آماده باش داده بودند. به مؤسسه آمدیم و ماشین را پارک کرد. با همدیگر به طرف ایوانی که رو به رویش حیاط موسسه و زمین ورزش بود، آمدیم در ایوان. فرزند چمران، جمال، دوید جلوی پدر و او را محکم بغل کرد. شاید این حالت ده، پانزده ثانیه بیشتر طول نکشید که دیدم چمران یک دفعه جمال را گذاشت زمین و دوید به طرف راهرو و از پله ها بالا رفت. من خیلی تعجب کردم. دنبالش رفتم. دیدم در دفتر کارش روی کاناپه نشسته و بلند گریه می کند. من به سر و شانه اش دست کشیدم و گفتم مصطفی چه شده؟ او اشکش را پاک کرد و گفت: «صحنه ای دیدم که اگر تو دیده بودی، قدرت تحمل من را هم نداشتی. وقتی جمال را بغل کردم و بوسیدم چشمم افتاد به یک پسر چهار سالهٔ یتیم به نام بلال که آنجا پیش یک ستون ایستاده بود و با یک حسرتی به جمال نگاه می کرد. من این صحنه را که دیدم، شرمم آمد که چطور در حضور یک بچه یتیم به خودم اجازه دادم که پسرم را بغل کنم.» نگران بود که چگونه از دل این بچه دربیاورد. دکتر چمران به پسر کوچکش، جمال، بسیار علاقه داشت. پس از بازگشت خانواده اش به آمریکا. وقتی اسم جمال را می برد، گویی در دل چمران آتشی زبانه می کشید. یک روز در موسسه جبل عامل مشغول خوردن ناهار بودیم. من احساس کردم که چمران به فکر فرو رفته است. از این حالت ها زیاد داشت. ناگهان گفت: جمال را بگیر! آنگاه به خودش آمد ولی اشک در چشمش جمع شده بود. از ما عذرخواهی کرد اما معلوم بود در حالت عادی نیست. سه، چهار ساعت بعد، نزدیک غروب از آمریکا خبر دادند که متأسفانه جمال داخل استخر افتاده و غرق شده است. هنگامی که به طرف استخر می رفته است، خانم دکتر چمران از بالکن او را می دیده، می گوید جمال را بگیرید. آن لحظه که ما فریاد چمران را شنیدیم در واقع فریاد همسرش بود که از دهان چمران خارج شده بود. گویا می دیده فرزندش در استخر می افتد. یکی، دو ساعتی کنارش بودیم تا به لحاظ عاطفی او را آرام کنیم اما او خیلی زود که واقعاً جای تعجب داشت به حالت عادی بازگشت و برنامه هایش را آغاز کرد. برخی از دوستان شما گفته اند، زمانی که دکتر چمران به لبنان رفت، برخی از اطرافیان امام صدر مانع ایجاد روابط نزدیک بین ایشان و امام صدر می شوند؛ به گونه ای که دکتر چمران تا حدی دچار یأس و ناامیدی شده بود. بله! به یاد دارم آقای صادق قطب زاده با من تماس گرفت و گفت صادق عجله کن برو لبنان که مصطفی دچار مشکل شده و نتوانسته با آقای صدر ارتباط نزدیک برقرار کند. من هم بلافاصله به بیروت پرواز کردم. طبیعتاً چون من خواهرزاده امام صدر بودم. وقتی به لبنان سفر می کردم، جایی غیر از منزل دایی جان نمی رفتم. در آن سفر هم دکتر چمران را با خودم به منزل آقای صدر بردم و از آنجا بود که روابط امام موسی با دکتر چمران شکل گرفت و این روابط به قدری نزدیک شد که دکتر چمران پیش از شهادت در وصیت نامه ای که خطاب به امام موسی صدر نوشت، تمام احساسات خود را بیان داشت. این وصیت نامه بسیار زیبا و جالب است. در بخشی از این متن می گوید: «وصیت می کنم به کسی که او را بیش از حد دوست می دارم! به معبود من! به معشوق من! به امام موسی صدر! کسی که او را مظهر علی می دانم! او را وارث حسین می خوانم! کسی که رمز طائفه شیعه و افتخار آن و نماینده هزار و چهار صد سال درد، غم، حرمان، مبارزه، سرسختی، حق طلبی و بالأخره شهادت است! آری به امام موسی وصیت می کنم… .» غیر از رابطه عمیق امام موسی صدر با دکتر چمران دیگران چگونه با او برخورد می کردند؟ از آنجا که دکتر چمران در مجموعه کادر آقای صدر فعالیت داشت، مورد حمله حاسدان و کینه توزان قرار داشت. پیش از این که دکتر چمران به لبنان بیاید و سرپرستی موسسه جبل عامل را عهده دار شود، آقای محمد صالح حسینی مسئول آنجا بود. دوستان آقای صدر به ایشان تذکر داده بودند که این فرد با این که در تشکیلات متعلق به شما کار می کند و از شما حقوق می گیرد، اما اعتقادی به شما ندارد و علیه شما دیگران را تحریک می کند یا فلسطینی های مخالف شما را اینجا می آورد. آقای صدر تلاش می کردند مدارا کنند و می گفتند اگر کارش را خوب انجام دهد، مهم نیست اخلاص و اعتقاد به من نداشته باشد. مهم این است که این سازمان اداره شود. سرانجام دکتر چمران تصدی موسسه جبل عامل را عهده دار شد. پس از مدتی احساس کرد با این آقا نمی تواند کار کند. لذا او از آنجا رفت. آقای جلال فارسی این موضوع را به عنوان وابستگی آقای صدر به امپریالیسم و صهیونیسم می داند. یکی از انگیزه های تبلیغات منفی علیه دکتر چمران و آقای صدر این مسأله بود. دکتر چمران در نامه هایی که به من می نوشت به بسیاری از این شبهه افکنی ها پاسخ داده است. ....... [۱]. مطلبی را از یکی از دوستان شنیدم که خانم دکتر چمران بعد از یکی، دو ماه که در لبنان به سر برده بود. خوب یک زن آمریکایی بود، البته خیلی بزرگوار و نجیب اما زندگی در جنوب لبنان با آن فقر برایش خیلی مشکل بود. به چمران گفته بود، اینجا نمی شود زندگی کرد، بیا برگردیم. لااقل فکر این چهار تا بچه ات را بکن. چمران گفته بود که من چطور می توانم این چهارصد، پانصد تا بچه ام را رها کنم و این چهار تا بچه را نگه دارم اینها برای من فرقی ندارند. خانم ایشان برگشت به آمریکا ولی ایشان با وجود علاقه بسیار شدید به بچه هایش، در لبنان ماند. [۲]. بعد از یک مدتی که کار کرده بود از او پرسیدم مصطفی سر کلاس با دست و اشاره می شود صحبت کرد اما مطلب علمی را چطور حالی بچه ها می کنی؟ گفته بود این مشکل اوایل بیشتر بود بعضی وقت ها که درس می دادم مثلاً یک اصل مکانیک را تدریس می کردم، خودم راضی بودم که توانستم به زبان عربی این مسائل پیچیده را بگویم. بعد با اولین سؤالی که دانش آموز می کرد، می فهمیدم نتوانستم هیچ چیز به او بفهمانم!
سه شنبه ، ۱تیر۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم پرس]
[مشاهده در: www.qumpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها