واضح آرشیو وب فارسی:بانو نیوز: سرطان سینه با حدود سالانه یک میلیون مبتلا در دنیا، شایع ترین سرطان تشخیصی در زنان و عامل اصلی مرگ ناشی از سرطان در بین آن هاست. سرطان سینه ناشی از رشد خارج از قاعده سلول های غیرطبیعی در سینه است. در تمام دنیا، این بیماری یکی از قابل درمان ترین نوع سرطان به شمار می رود. داروهای گیاهی با پتانسیل فوق العاده ای، نویدبخش درمان قطعی سرطان سینه هستند. استفاده از این داروها به صورت هدفمند می تواند اثربخشی آن ها را به طور قابل توجهی افزایش دهد. معرفی نانوحامل های پربازده به منظور دارورسانی هدفمند یکی از مهم ترین حوزه های پژوهشی و عملی درمان سرطان محسوب می شود. فاطمه سادات طباطبایی میرک آباد، محقق دانشگاه علوم پزشکی تبریز با اشاره به کورکومین به عنوان یک ماده ضد سرطانی موجود در ریشه گیاه زردچوبه، گفت: کورکومین، پلی فنلی طبیعی با خواص ضد سرطانی متعدد است که به دلیل حلالیت کم در آب، دسترسی زیستی پایین، تخریب و متابولیسم سریع، می تواند به کمک یک نانوحامل مناسب رهایش مناسبی داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر کورکومین خالص و نانوکپسوله شده و مقایسه اثر این دو روش دارورسانی به سلول هاست. طباطبایی افزود:استفاده از نانوحامل سنتز شده در این طرح به منظور دارورسانی کورکومین به سلول های سرطانی، موجب کاهش هزینه درمان، کاهش عوارض جانبی دارو، افزایش مدت زمان دارورسانی به سلول سرطانی و کاهش دفعات مصرف دارو می شود. وی تصریح کرد: پلی لاکتیک گلایکولیک اسید (PLGA) یکی از کارآمدترین نانوذرات پلیمری زیست تخریب پذیر است که به دلیل استفاده به عنوان حامل دارو در درمان سرطان توجه زیادی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش با ترکیب پلی لاکتیک گلایکولیک اسید با پلی اتیلن گلایکول (PEG) یک نانوحامل کارآمدتر سنتز شده و در ادامه از این نانوحامل به منظور دارورسانی داروی کورکومین مورد استفاده قرار گرفته است. به گفته طباطبایی روند سنتز و ارزیابی نانوحامل پلیمری بدین صورت است که در مرحله ی اول، نانوذرات PLGA-PEG با روش پلیمریزاسیون مذاب بدون استفاده از حلال سنتز شد. در ادامه داروی کورکومین درون این نانوحامل ها بارگذاری شده و میزان ظرفیت آن ها تعیین شد. همچنین ساختار و ابعاد نانوذرات به کمک روش های مشخصه یابی مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله ی بعد کشت سلولی MCF7 در محیط کشت سلولی انجام گرفت و در نهایت اثربخشی دارویی کورکومین خالص و نانوکپسوله شده ارزیابی و مقایسه شد. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون ها، کورکومین کپسوله شده توسط نانوحامل PLGA-PEG اثر کشندگی وابسته به دوز روی رده سلولی MCF7 را دارد و دارای IC50 17.5 میکروگرم بر میلی لیتر است درحالی که مقدار IC50 برای کورکومین خالص 31 میکروگرم بر میلی لیتر است. همچنین درصد کپسولاسیون کورکومین در نانوحامل PLGA-PEG، 84.8 درصد بوده است که نشان دهنده قابلیت بالای این نانوحامل جهت کپسولاسیون کورکومین است. این تحقیقات حاصل تلاش های فاطمه سادات طباطبایی میرک آباد- دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم پزشکی تبریز و دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی- دکتر نصرت الله ضرغامی، دکتر ابوالفضل اکبرزاده و دکتر محمد رحمتی - اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز- است. نتایج این کار در مجله Artificial Cells, Nanomedicine, and Biotechnology (جلد 44، سال 2016، صفحات 423 تا 430) به چاپ رسیده است.
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بانو نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]