واضح آرشیو وب فارسی:مازند مجلس: مازندمجلس: و ما خلقنا السما و الارض و مابینهما لاعبینآسمان و زمین و آنچه بین آنهاست، به بازیچه نیافریدیم. (قرآن مجید، الانبیا - 16)مازندمجلس : از زمستان گذشته، شهرداری لواسان باوجود مخالفت های اداره ی محیط زیست، سازمان آب، و کنشگران محیط زیست، پروژه ای را با عنوان «طرح ساماندهی جاجرود» با شدت و سرعتی که کم تر در کشور ما دیده می شود، به پیش می برد. این طرح در یک بخش از حریم و بستر رودخانه ی جاجرود که از ساخت و سازهای بی حساب منطقه در امان مانده بود، یعنی در محدوده ی پل فلزی قدیمی لواسان، با قطع کردن ده ها درخت کهنسال آغاز شد. سنگ کاری حاشیه ی رودخانه، بولدوزر انداختن به کف رود، نابودسازی زیست بوم رودخانه در یک طول چند صد متری، و گل آلود کردن شدید آبی که به پشت سد لتیان (یکی از منابع مهم آب تهران) می رود، از اثرات این اقدام «عمرانی» بوده است. شنیده ها حاکی از آن است که شهرداری قصد دارد حدود شصت هکتار زمین «آزادشده» در حریم رودخانه را تبدیل به تفرجگاه کند و در آن پارک شهری و رستوران و شهربازی و... بسازد. واقعیت تامل برانگیز این است که رودخانه های ما، در چند دهه ی گذشته بازیچه ی پروژه بگیران و بودجه خواران بوده است. این آقایان، یا مانند رییس فلان شرکت سدساز، تبدیل رودخانه ای چون کارون را به «مخزن آب» جزو افتخارات خود قلمداد می کنند، و یا مانند شهرداری تهران (که رفتارش الگوی شهرداری های دیگر می شود) رودها و روددره ها را بدل به کانال سنگ و سیمانی می کنند... و در هر دو حال، حیات پر جوشش رودخانه را متوقف می سازند و دل زمین را از سیراب شدن بازمی دارند و پول های هنگفتی را از محل بودجه ی عمومی کشور یا فروش زمین های ملی یا تراکم فروشی و یا از محل عوراض و مالیات ها، به جیب پیمانکاران می ریزند. این بازی خطرناک با داشته های طبیعی، چیزی نیست جز خوردن سرمایه... آن هم سرمایه ای که دستاورد جایگزین ناشدنی میلیون ها سال گردش روزگار در سپهر آفرینش است. در نشست ها و گفتگوهایی که با مدیر محیط زیست لواسان، کارشناسان سازمان آب، فرماندار شمیران، و چند تن از کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست داشته ایم، همگی بر نادرستی و غیرقانونی بودن این دست اندازی بر رودخانه ای که به دلیل تامین آب آشامیدنی باید تا یکصد و پنجاه متر از هر سوی آن آزاد باشد، تاکید داشته اند. با این حال، طرح منحوس بی سر وسامان کردن رود که برعکس، «ساماندهی» نامیده شده، همچنان به پیش می رود! این طرح در فضای مالی مشکوک، به دور از نظارت مردمی، بی اعتنا به دل نگرانی طبیعت دوستان، و با به سخره گرفتن قانون به سرعت در حال اجرا است تا همگان را در برابر کار انجام شده قرار دهند، و نمودی از پدیده ای است که می تواند به شکل گیری «دولت بی اقتدار»(1) بیانجامد؛ وضعیتی که در آن حاکمیت قانون از میان می رود و جامعه دستخوش بی ضابطگی و سوجویی های ناپایدار می گردد. اگر مقام های اجرایی و قضایی، جلوی این تخریب و تغییر کاربری را بگیرند و مسبب را مکلف به بازگرداندن رودخانه به وضعیت طبیعی کنند، آن گاه جایگاه قانون و اقتدار حاکمیت به شکل شایسته ای ارج خواهد یافت. پی نوشت 1) برای توضیح بیشتر درباره ی اصطلاح «دولت درمانده» یا «دولت بی اقتدار» می توانید نگاه کنید به یادداشت من با عنوان «کوه آسمانی بهرآسمان؛ هدف زمینیان آزمند»، خبرآنلاین 22/12/1392
دوشنبه ، ۳۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مازند مجلس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]