واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: وی در دادگاه ادعا کرد که برادرش را به دستور چهار مرد و یک زن خیالی کشته است. رسیدگی به این پرونده از عصر بیست و یکم فروردین 84 به دنبال جدال خونین دو برادر در خانه پدری شان در خیابان غیاثی تهران در دستور کار پلیس قرار گرفت. شواهد نشان می داد حسین 34 ساله با ضربه های کارد میوه خوری برادر 40 ساله اش به نام علی را در مقابل چشمان مادر و خواهرش کشته است. جنازه خونین به پزشکی قانونی منتقل شد و پلیس به بازجویی از علی پرداخت. اعتراف به قتل برادر بیمار متهم به ماموران گفت: «برادرم به بیماری اعصاب و روان مبتلا بود، به همین خاطر مدام با هم درگیر بودیم. آخرین بار در کوچه با هم درگیر شدیم، اما دعوا با میانجیگری همسایه ها تمام شد. او چون داروهایش را مصرف نمی کرد حال و روز خوبی نداشت. به همین خاطر بارها مرا به قتل تهدید کرده بود. وقتی به خانه برگشتیم حسین دعوا را از سر گرفت. من هم که کنترل اعصابم را از دست داده بودم با کارد میوه خوری چند ضربه به او زدم.» تعلیق حکم قصاص به خاطر غیبت اولیای دم این مرد در شعبه 74 دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و به درخواست مادرش به قصاص محکوم شد. این حکم در شعبه 17 دیوان عالی کشور مهر تایید خورد و به مرحله اجرا رسیده بود، اما غیبت مادر قربانی هنگام اجرای حکم موجب شد حکم معلق شود و علی در زندان بماند. با گذشت نزدیک به 11 سال از این ماجرا و با تصویب ماده 429 قانون مجازات اسلامی جدید که به محکومان اعدامی بلاتکلیف در زندان اجازه می دهد تا درخواست تعیین تکلیف را مطرح کنند، علی دیروز در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست اصغر عبداللهی و با حضور دو مستشار پای میز محاکمه ایستاد. ادعای عجیب در دادگاه در این جلسه علی که حالا 51 سال دارد پشت تریبون دفاع ایستاد و حرف های عجیبی را مطرح کرد. او گفت: «من و برادرم مدام با هم درگیر بودیم. دخالت های خواهر و برادرهایم هم وضع را بدتر کرده بود. وقتی می دیدم همه اعضای خانواده از رفتارهای حسین خسته شده اند و مادر پیرم ناچار است مدام مراقب او باشد به فکر قتل او افتادم تا همه را خلاص کنم. پنج ماه بود که صداهای عجیبی می شنیدم. چهار مرد و یک زن شبانه روز در گوشم زمزمه می کردند که باید برادرم را بکشم. آنها آرامش را از من گرفته بودند. زن و مردان خیالی می گفتند تا زمانی که برادرم را نکشم و اعضای خانواده ام را به آرامش نرسانم دست از سرم برنمی دارند.» وی ادامه داد: «آخرین بار وقتی با حسین درگیر شدم کارد میوه خوری را برداشتم و حسین را به اتاق خواب بردم. من با کارد میوه خوری چهار ضربه به او زدم.» متهم در ادامه اظهار کرد: «11 سال است که در زندانم و در اینجا به اندازه کافی تنبیه شده ام. اگر قبلا به زندان رفته بودم هرگز دست به چنین کاری نمی زدم. مادرم هم در این سال ها پیگیر پرونده ام نشده تا من در زندان بمانم اما حالا از هیات قضایی تقاضا دارم، مرا ببخشند.» در پایان جلسه هیات قضایی طبق ماده 429 قانون مجازات اسلامی جدید برای علی قرار تامین صادر کرد تا وی بتواند در صورت تامین وثیقه از زندان آزاد شود. فروغ طباطبایی|
یکشنبه ، ۳۰خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]