واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: «واژه های متعددی وجود دارد که ما از آن ها برای توصیف افرادی که جان غیرنظامیان بی گناه را می گیرند، استفاده می کنیم. بسیاری از این مهاجمان به عنوان "بیگانه"، "خود شیفته های روانی" یا "افراد مضطرب و دردسر ساز" توصیف می شوند. اما به نظر می رسد که باید معیار و شاخص خاصی داشته باشید که به عنوان "تروریست" توصیف شوید.»به گزارش ایسنا، یاسمین احمد، کارگردان، نویسنده و نمایشنامه نویس مالزیایی در مقاله ای در روزنامه ایندیپندنت می نویسد: «حمله کننده به جو کاکس، نماینده مقتول پارلمان انگلیس از حزب کارگر، در دادگاه خودش را به عنوان "مرگ برای خائنین، آزادی برای انگلیس" معرفی کرد و جالب آنکه با وجود گزارشات رسانه ای که از ارتباط این مهاجم با گروههای نئو- نازی خبر می دهند، ما همچنان به مرگ جو کاکس با روش های معمول واکنش نشان می دهیم و به دنبال یک بیماری روحی روانی در مهاجم می گردیم. اگر یک مهاجم فریاد "الله اکبر" سر دهد، آیا باید آن حمله را از ابتدا یک حمله "تروریستی" توصیف کنیم؟ برای ما بسیار دشوار است که قبول کنیم سازمان های تروریستی سفید پوست در غرب حاضر و فعال هستند. برخی از گروه های راست افراطی به حاشیه کشیده شده برای رسیدن به اهدافشان از اقدامات مستقیم شبه نظامی حمایت کرده اند. اگر گروهی از مسلمانان مدعی شوند که فعالیت هایشان مختص به فعالیت های شبه نظامی در انگلیس است قطعا این تهدید با توجه به پتانسیل مداخله مان تحت قوانین مقابله با تروریسم بسیار جدی تر گرفته می شود. ما همچنین در دام تلطیف کردن و جنبه انسانی بخشیدن به مجرمان سفید پوست اقدامات خشونت آمیز و تروریستی افتاده ایم. در پرونده غم انگیز قتل جو کاکس مظنون به عنوان یک "تروریست" یا یک "تروریست احتمالی" توصیف نشده است. و اگر به تیراندازی های دیگری نیز که توسط مجرمان سفیدپوست به هر نحوی صورت گرفه نگاهی بیندازیم، گمان هم نمی کنم که به این فرد هرگز چنین برچسبی زده شود. در عوض مجرم این حمله تروریستی که عنوان های دیگری گرفته به عنوان قربانی وضعیت نامساعد سلامت روح و روان و یا "مهاجم تکرو" توصیف خواهد شد. اما هنگامی که در جرائم پای مسلمانان یا سیاه پوستان وسط باشد، قوانین متفاوتی داریم. حتی اگر مسلمانان یا سیاه پوستان در پرونده ای مظنون باشند، فورا برچسب "تروریست " به آنها زده می شود و حملات نیز به عنوان یک "حمله تروریستی احتمالی" با انگیزه های مذهبی یا اعتقادی تعریف خواهد شد. ما به جای آنکه به دنبال بی عدالتی های خارجی احتمالی باشیم فورا این حمله را ناشی از افراط گرایی اعلام می کنیم. برخلاف افراط گرایان اسلامی، برای آندرس بریویک، یک برتری طلب سفید پوست نروژی که در ژوئیه سال 2011 میلادی 77 تن را به قتل رساند یک دادگاه علنی برگزار شد که در آن به انگیزه ها، فلسفه و حتی علاقه مفرطش به بازی "world of warceoft” با دقت رسیدگی شد. توجیه این اقدام این بود که با نگاه دقیق به زندگی او می توانیم اقداماتش را درک کنیم. اما در پرونده سیف الدین رزقی، یک فرد مسلح 23 ساله تونسی که 38 تن را در یک ساحل گردشگری به قتل رساند، این مجرم با برخورد کاملا متفاوتی مواجه شد. فیلم های ویدئویی از رقصیدن سیف الدین رزقی به اشتراک گذاشته شد و گزارشاتی از علاقه شدیدش به تیم فوتبال رئال مادرید نیز وجود داشت و به همین خاطر کنجکاوی هایی در خصوص اینکه این آدم چقدر نرمال است، وجود داشت. اما هیچ تلاشی برای تحقیق و بررسی پیشینه او صورت نگرفت چرا که او یک افراط گرای اسلامی توصیف شد. ما تعریف خاصی برای واژه "تروریست" داریم. به نظر می رسد که این واژه دیگر تنها افرادی را که مرتکب اقدامات ترور می شوند توصیف نمی کند بلکه افرادی را که احساس می کنیم متعلق به پیشینه، فرهنگ یا نژاد متفاوتی هستند را نیز شامل می شود. در نهایت این تروریست ها مخالف شیوه زندگی ما و به اصطلاح ارزش های انگلیسی ما هستند. جای تعجب وجود ندارد. مهاجمی که فریاد "اول انگلیس" سر داده ظاهرا از اینکه این برچسب به او زده شود، جان سالم به در برده است. اما با عدم توصیف حمله به جو کاکس به عنوان یک اقدام تروریستی، به صورت ماهرانه این مساله را که چه کسی و چه چیزی توانایی به وحشت انداختن ما را دارد، محدود می کنیم. بدون توجه به شاخه مذهبی یا پیشینه قومی، نباید از کنار هیچ گونه اقدام تروریستی ساده بگذریم. تمامی جرائم تروریستی باید به یک اندازه جدی گرفته شده و به یک صورت توصیف شوند.»
یکشنبه ، ۳۰خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]