تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868378733
«ناجی» قهرمان داستانی به نام «سندروم داون»
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش مهر از یک حضور متفاوت در عرصه اجتماع؛
«ناجی» قهرمان داستانی به نام «سندروم داون»
شناسهٔ خبر: 3689542 - یکشنبه ۳۰ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۲
استانها > گیلان
.jwplayer{ display: inline-block; } رشت- «ناجی صدیق صفت» یکی از هزاران مبتلا به سندروم داون در کشور است که تصمیم گرفته قهرمان داستان زندگی خود باشد. خبرگزاری مهر، گروه استان ها- مائده اسفندمز: هر روز صبح و در میان ازدحام جمعیتی که روز را آغاز کرده و در تکاپو برای به شب رساندن آن هستند، قدم های آرام و شمرده «ناجی» است که طنینی متفاوت بر پیاده روها دارد و دست در دست مادر به سمت فروشگاه بزرگ شهر می رود تا در اندک ساعاتی که پشت صندوق نشسته، لبخند همیشگی و متفاوت خود را نثار مردمانی کند که به گفته خودش همه آنها را دوست دارد. لبخند های بی ریا و عاری از تملق «ناجی» که نه تنها به واسطه آن محبوب کارکنان فروشگاه شده که حتی مشتریانی که به فروشگاه بزرگ شهر می آیند را هم به مهربانی قلب تپنده اش مهمان می کند. قهرمانی به نام «ناجی» «ناجی صدیق صفت» ۲۶ ساله است. مبتلا به سندروم داون. نقاشی را دوست دارد و استفاده از رنگ ها در نقاشی هایش تحسین هر بیننده ای را بر می انگیزد. او حدود یک سال است که در بزرگترین فروشگاه مرکز استان گیلان پای یکی از صندوق ها، اجناس مشتریان را داخل کیسه های نایلونی می گذارد. آرام و بدون عجله و اگر به او اجازه دهند با هر مشتری و شهروندی مهربانانه دست می دهد. وقتی با وی صحبت می کنم با لبخند عمیق اش ابراز خرسندی از کارش را نشان می دهد و تایید این رضایتمندی، رابطه خوبی است که با همکارانش دارد. مادر ناجی که هر روز حوالی ساعت ۱۰ صبح، او را برای رسیدن به فروشگاه همراهی می کند به خبرنگار مهر می گوید: از زمان کودکی ناجی او را همه جا همراه خود می بردم و ناجی از سنین کم، بودن در میان جمعیت، شلوغی و مردم را دوست داشت و یکی از دلایل علاقه اش به حضور در فضای فروشگاه نیز، همین ارتباط بالای اجتماعی وی است. البته ناجی به خرید کردن نیز علاقمند است. وی برخورد برخی شهروندان نسبت به فعالیت و حضور بچه های مبتلا به سندروم دان در فضای جامعه را نیازمند آگاهی بخشی می داند و از برخورد مناسب اکثر مشتریان فروشگاه با ناجی راضی است اما هنگامی که از برخورد نامناسب یک شهروند با فرزندش برایمان تعریف می کند، اشک در چشمانش حلقه می زند. مادر ناجی در این باره می گوید: روزهای اول برای اینکه فضای برخورد مردم با ناجی را بسنجیم، من و خواهرهای ناجی به طور غیرمحسوس در فروشگاه می ماندیم. روزی یکی از شهروندان، اقلامی را که ناجی با دقت و وسواس در نایلون چید و به وی تحویل داد با خشونت و اکراه از نایلون خالی کرد و حتی با صدای بلند از اینکه اقلام با دستان فرزند من تماس داشت نیز اظهار نارضایتی کرد و متاسفانه همه اقلام را از نایلون خارج کرده و نایلون دیگری برداشت و خودش خریدهایش را درون آن گذاشت. وی بغض خود را فرو می برد و ادامه می دهد: چنین برخوردی قلب هر مادری را می شکند چه برسد به فرزند بیگناه و با محبتی چون ناجی که با علاقه و مهربانی با هر شهروندی رفتار می کند. مادر ناجی تاکید می کند: حضور بچه های سندروم داون در جامعه نباید با مخالفت یا بی رغبتی خانواده ها همراه باشد بلکه باید برای فعالیت های اجتماعی چنین بچه هایی تلاش بیشتری کرده و فضای جامعه برای پذیرش این بچه ها آماده شود.
لزوم حضور معلولان ذهنی در عرصه های اجتماعی علاوه بر مادر ناجی، سایر اعضای خانواده نیز بر فعالیت او در عرصه های مختلف اجتماعی تاکید بسیار دارند. یکی از خواهرهای ناجی که پشتیبان اصلی او در فعالیت های اجتماعی است و خود نیز در عرصه آموزش فعالیت های اجتماعی به مبتلایان سندروم داون تلاش می کند، درباره هدف از ورود «ناجی» به عرصه های اجتماعی و اشتغال در فروشگاه به مهر می گوید: ناجی داوطلبی است از جمعیت بچه های سندروم داون برای ورود به فضای کار و اشتغال. در واقع این تصمیمی بود که با همراهی اعضای کانون حمایت از بچه های سندروم داون گیلان گرفته شد و دلیل اصلی اش، این است که این بچه ها به عنوان شهروندی از این جامعه باید احساس مفید بودن کرده و برای آینده خود دست به کار شوند. صدیق صفت بر این باور است که جامعه باید فضایی برای شکوفا شدن استعدادهای نهفته بچه های سندروم دان مهیا کند و در حالی که هیچ حمایتی از سوی دولت در این راستا به ویژه اشتغال بچه هایی که دارای معلولیت ذهنی هستند، اتفاق نمی افتد، خانواده ها خود ناچار به ایجاد چنین فضایی در جامعه هستند و تلاش می کنند با تقبل هزینه های سنگین، فرصت حضور در جامعه و اشتغال و همچنین تفریحات و مسابقات ورزشی را برای فرزندان شان مهیا کنند. وی می افزاید: در کشورهای دیگر، مراکز «کار آسان» برای بچه های دارای معلولیت از جمله معلولان ذهنی وجود دارد که این بچه ها همچون سایر شهروندان با مشغول به کار شدن در مراکز فوق، احساس مفید بودن می کنند و می توانند هزینه زندگی خود را تامین کنند در حالی که در کشور ما چنین مراکزی نداریم. خواهر ناجی ادامه می دهد: علاوه بر نبود این مراکز در سطح کشور، در بسیاری از فضاهای اجتماعی درباره حضور این بچه ها اکراه وجود دارد و خانواده ها باید در همه عرصه ها خود دست به کار شوند و عملا دولت و یا نهادهای مربوطه کمک قابل توجهی به این حوزه نمی کنند. صدیق صفت مصداق هایی از تلاش بی وقفه و بدون حامی خانواده های بچه های سندروم داون گیلان برای حضور فرزندان شان در عرصه های مختلف جامعه را بازگو می کند. وی برایمان تعریف می کند که بسیاری از خانواده های این بچه ها، برای ورود فرزندان شان به عرصه های ورزشی، حوزه های هنری، مسابقات و بسیاری از عرصه های دیگر خود مستقلا ورود می کنند و بدون حمایت سازمان هایی همچون سازمان بهزیستی با صرف هزینه های بالا، تلاش می کنند فرزندان شان از جامعه دور نباشند. صدیق صفت، حضور ناجی در فروشگاه را به منظور ورود وی به جامعه، نخستین گام پررنگ در این راستا می داند و می افزاید: وقتی بچه هایی همچون ناجی در فضای جامعه حضور پیدا کنند، پذیرش جامعه در قبال آنها و فعالیت هایشان ارتقا می یابد و در این راستا علاوه بر اینکه خودکفایی را برای بچه های سندروم داون به ارمغان می آورد، سطح آگاهی های جامعه را افزایش داده و فرصت شکوفا شدن استعدادهای این بچه ها نیز مهیا می شود.
مسئولان بیشتر توجه کنند وقتی از وی درباره تحصیلات ناجی می پرسیم با دلخوری می گوید: متاسفانه سیستم آموزش و پرورش کشورمان چندان توجهی به این بچه ها نشان نمی دهد. در زمانی که ناجی در مدرسه مشغول به تحصیل بود، حضور پرتعداد این بچه ها در یک کلاس آن هم با یک معلم، سبب می شد که چندان توجهی به این بچه ها نشود و گاهی صبوری معلم نیز به اتمام می رسید البته این امر کاملا طبیعی است اما همین برخوردها سبب شد که ناجی پس از اتمام کلاس پنجم علاقه ای به رفتن به مدرسه از خود نشان ندهد. حتی هم اکنون نیز از نزدیکی فضای مدرسه که عبور می کنیم از آن فضا بیزار است. خواهر ناجی به عنوان کسی که خود نیز در عرصه آموزش مهارت های اجتماعی به مبتلایان به سندروم داون فعالیت می کند معتقد است قانون جامع حمایت از معلولان باید بازنگری شده و توجه به معلولان ذهنی در آن مورد تاکید قرار گیرد. وی می گوید: ناجی و بچه هایی همچون او شهروندان این جامعه هستند با استعدادهای مختلف اگرچه با بقیه افراد متفاوتند اما با این همه، از استعدادهایی برخوردارند که می توان با حمایت از آن ها، از زندگی تعریفی دیگر و بهتر برایشان ارائه کرد. «ناجی» جوانی است که قهرمان زندگی خویش است. خوشرو، پرتکاپو و مهربان است. اگرچه تاکنون با حمایت خانواده اش در عرصه های مختلفی همچون نقاشی نیز از خود استعداد شگرفی نشان داده و فضای کار در یکی از شلوغ ترین فضاهای شهر را تجربه می کند اما مطمئنا حضور وی و افرادی که شرایط یکسان با «ناجی» را دارند در عرصه های مختلف ورزشی، هنری، اجتماعی نیازمند توجه بیشتر مسئولان است تا در کنار همه شهروندان، فضای زندگی برای بچه های سندروم داون نیز در جامعه به وجود آید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها