واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: با نگاهی به فضای سیاسی داخل کشور شتابزدگی برای تصاحب یا تثبیت پست ریاست جمهوری در سال 96 کاملاً مشهود است و آنچه از ورود زودهنگام گروه های سیاسی به انتخابات و رفتارهای شتاب زده آنها به ذهن متبادر می شود چیزی جز سیاسی کاری، تبلیغ پنهان و زمینه سازی برای رسیدن به هدف های خاص نیست. به گزارش تحلیل ایران ، روزنامه جوان در صفحه سیاست خود نوشت: سه ماه از سال 1395 سپری شد، به عبارتی یک چهارم سال و در این مدت نه تنها گام محسوس و ملموسی جهت تحقق شعار سال برداشته نشده بلکه خبرهایی در سطح رسانه ها مطرح می شود که نگرانی جامعه را از آینده اقتصاد کشور افزایش می دهد. خبر تعطیلی کارخانه ارج یا کارخانه قند ورامین و نمونه های مشابه دیگری باعث شده تا چالش های دوران پسابرجام رو به افزایش نهاده و خواسته های مردم از دولتمردان یازدهم سطحی گسترده تر پیدا کند، آنچنان که جامعه ای که طی ماه ها مذاکره به واسطه وعده و وعیدهای دولتمردان نسبت به آینده برجام و دوران پس از آن خوشبین شده بودند پس از گذشت بیش از 150 روز از اجرایی شدن برجام نه تنها گشایش اقتصادی در زندگی خود احساس نمی کنند بلکه شاهد تعطیلی برخی کارخانه های مهم و افزایش بیکاری و رکورد در بازار هستند. پشت به اقتصاد مقاومتی پیش به سوی انتخابات! موازی با این شرایط برخی از جریانات و گروه های سیاسی بدون توجه به مشکلات کشور و اولویت جامعه، یک سال مانده به انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری تلاش می کنند تا با گمانه زنی بابت نامزدهای این انتخابات از هم اکنون پیروزی یک جریان را محتمل ترین گزینه ارزیابی کنند. از نقش آفرینی برخی از رسانه ها در فضای رسانه ای کشور جهت آغاز زودهنگام فعالیت های انتخاباتی برای انتخابات ریاست جمهوری سال 96 هم نباید به راحتی گذشت که این رویه با رصد مطالب منتشر شده درباره این قبیل اخبار در سایت ها و خبرگزاری ها کاملاً قابل مشاهده است. انتخابات 96 اولویت دارد نه اقتصاد مقاومتی! صرف نظر از پشت پرده اهدافی که در قبال این جریان آفرینی روشن است، موضع نظام درباره فعالیت های زودهنگام انتخاباتی کاملاً روشن و غیرقابل کتمان است. رهبر معظم انقلاب در سفر به استان خراسان شمالی در اواخر مهرماه 91 توصیه هایی درباره فعالیت های انتخاباتی بیان داشتند. از جمله توصیه های معظم له درباره زمان ورود به انتخابات بود. ایشان در حالی که تا انتخابات ریاست جمهوری در خرداد 92 حدود هشت ماه بیشتر باقی نمانده بود، با اشاره به فعالیت های زودهنگام انتخاباتی فرمودند: «انتخابات نزدیک نیست، ولی برخی از همین حالا وارد این عرصه می شوند که اصلاً این مسئله را تأیید نمی کنم زیرا هر چیز باید در جای خود و وقت خود انجام شود. این فعالیت های زودهنگام انتخاباتی موجب منحرف شدن ذهن ها از مسائل اصلی، مشغول کردن افراد به یکدیگر و برخی بدگویی ها می شود.» مشرق نوشت: مطالبه معظم له در این زمینه نشان می دهد ورود زودهنگام به مسئله انتخابات باعث ایجاد چالش هایی می شود که نه تنها اقتصاد کشور را دچار مشکل می کند و مسئولان ارشد دولت را از فعالیت های مهم باز می دارد بلکه زمینه چیرگی نظام سلطه به کشور را فراهم می کند. به طور قطع این فرمایش رهبری عظیم الشأن انقلاب محدود و معطوف به یک برهه خاص نیست و در تمامی ادوار انتخابات باید آن را مدنظر قرار داد اما فراموش نکرده ایم در آن سال برخی از گروه ها و دسته های سیاسی ماه ها قبل از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری شروع به تبلیغات کرده و با گسترش فعالیت انتخاباتی در سطح شهرستان و استان ها برای تسخیر ساختمان میدان پاستور دورخیزی زودهنگام را صورت داده بودند و به همین علت بود که رهبری در آبان 87 یعنی نزدیک به هشت ماه قبل از زمان برگزاری انتخابات سال 88 اینگونه تحرکات زودهنگام انتخاباتی را زیر سؤال بردند و آن را آسیب زا معرفی کردند، البته در آن سال هم بسیاری از گروه ها و جریانات سیاسی بدون توجه به اینگونه هشدارهای رهبری موضوع «فرعی» انتخابات را به موضوع «اصلی» کشور تبدیل و هزینه های فراوانی را به نظام و مردم تحمیل کردند که علت پدید آمدن برخی از اتفاقات تلخ آن سال را باید در چنین رفتارهایی جست وجو کرد. از دیگر آثار مخرب چنین فضایی به خصوص در سالی که قرار است به مشکلات اقتصادی جامعه پرداخته شود ناامیدی مردم از مسئولان و کارگزاران نظام است. این در حالی است که تبیین راهبرد و اعلام برنامه برای هر انتخابات و از سوی هر گروه سیاسی رسمی و قانونی، امری بلااشکال است اما مشروط بر آنکه در زمان مناسب و بهنگام باشد و بدیهی است انتخاباتی کردن زودهنگام فضای کشور امر نادرستی محسوب می شود. با این حال نگاهی به فضای سیاسی داخل کشور شتابزدگی برای تصاحب یا تثبیت پست ریاست جمهوری در سال 96 کاملاً مشهود است و آنچه از ورود زودهنگام گروه های سیاسی به انتخابات و رفتارهای شتاب زده آنها به ذهن متبادر می شود چیزی جز سیاسی کاری، تبلیغ پنهان و زمینه سازی برای رسیدن به هدف های خاص نیست. حال در شرایطی که جامعه بیش از هر زمان دیگری نیازمند وحدت، همدلی و آرامش است، فعالیت زودرس یا تبلیغات زودهنگام انتخاباتی باعث می شود یکپارچگی جامعه و مردم در زمانی که هیچ ضرورتی وجود ندارد آسیب ببیند. این یکپارچگی برای تثبیت فعالیت های کشور در حوزه اقتصاد مقاومتی غیرقابل چشم پوشی است، چراکه در این صورت اولویت اصلی که همان اقتصاد است، می تواند پوشیده بماند. دغدغه کلان رهبر معظم انقلاب اصرار رهبر معظم انقلاب اسلامی روی اقتصاد مقاومتی تنها مختص به امسال نیست بلکه مطالبه ای است که ایشان طیسه سال گذشته بارها از لزوم حرکت در مسیر آن تأکید کرده اند. رهبر معظم انقلاب در اسفندماه 92 با ابلاغ سیاست های کلی «اقتصاد مقاومتی» به رؤسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت بار دیگر درخواست خود را در قالبی مدون طرح ریزی می کنند. ایشان همچنین به کرات در فرایند انجام مذاکرات هسته ای توجه ویژه دولتمردان به داخل کشور را گوشزد کرده و از توسعه برون زا برحذر می دارند، به عنوان نمونه ایشان در یکی از دیدارهای مردمی خود بیان می کنند: «کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست، در داخل کشور است و همه باید مسئولیت های متفاوت خود را در تقویت تولید داخلی به عنوان «تنها راه علاج مشکلات اقتصادی» انجام دهند.» نامگذاری سال 95 به نام «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» دربردارنده نکاتی است که لازم است مسئولان کشور به خصوص دولتمردان به آن توجه ویژه ای داشته باشند زیرا مهم ترین دستگاه مجری اقتصاد کشور، دولت است و این دولت است که باید توجه ویژه ای به این حوزه اختصاص دهد اما به رغم این مسئله هنوز فقدان دغدغه و احساس مسئولیت در پرداختن به این دغدغه جامعه را آزرده خاطر کرده است. اقتصاد مقاومتی؛ نسخه ای فراگیر بحران اقتصادی غرب در سال 2007 به خوبی گویای این نکته است که اقتصاد کشورهایی نظیر امریکا در برابر نوسانات شدید به شدت آسیب پذیر و قادر به نوسازی نبوده و تنها راهکار برخورد با این موضوع در پیش گرفتن سیاست ریاضت اقتصادی بود که به کارگیری آن گسترش جنبش های اجتماعی همچون وال استریت در این کشور و تشدید نارضایتی ها در کشورهایی نظیر یونان، ایتالیا و اسپانیا را به دنبال داشت. سیمور مارتین لیپست یکی از نظریه پردازان حوزه توسعه سیاسی است و معتقد است برای رسیدن به توسعه سیاسی باید درصدد تحقق توسعه اقتصادی متوازن بود، بنابراین در عرصه اقتصاد مقاومتی کشورهایی موفق تر هستند که از موقعیت ها و ظرفیت های درون زایی خود و نیز در تعاملات با دیگر اقتصادها نهایت بهره برداری را صورت دهند. بسیاری از کشورهای توانمند غربی با برنامه ریزی، تأمل و توجه به توانمندی های داخلی خود و البته تحمل هزینه ریاضت های اقتصادی و همراهی همه بخش های مؤثر توانسته اند به یک مدل اقتصادی شکوفا و بومی برسند. با توجه به آنچه گفته شد ظرفیت سازی اقتصادی یکی از شالوده های اقتصاد مقاومتی را تشکیل داده و نقش اساسی در تدوین اهداف بالادستی اقتصاد داشته و دولت یازدهم که مسئولیت اجرایی الگوی اقتصاد مقاومتی را برعهده دارد، باید تمرکز اصلی خود را به این بخش اختصاص داده و ظرفیت های درونی کشور را به مرحله شکوفایی و بالندگی برساند و در عین حال گام به گام راه برون رفت از مشکلات کشور را نیز دنبال کند. یقیناً موفقیت در این هدف متکی به شاخص ها و مؤلفه های گوناگونی است که نیازمند ساز و کار مناسب و اجزای همگراست.
یکشنبه ، ۳۰خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]