محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829730024
کلاهبرداری ۳۰۰ میلیاردی، مقصر کیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری:
- جواد عزیزی: اول: آنچه از محتویات پرونده برمی آید، اینکه کلاهبرداران به بهانه خرید و فروش ماشین، سرمایه طعمه هایشان را می گرفتند و در ازای آن سودی عجیب و غریب به آنها پرداخت می کردند که با یک حساب سرانگشتی می شود حدود ۶۸درصد در سال.
یعنی مالباختگان در ازای هر 17میلیون و 500هزار تومانی که برای خرید یک خودروی پراید به این شرکت پرداخت می کردند، ماهانه یک میلیون تومان سود دریافت می کردند که جدای از اینکه دریافت این مقدار سود از نظر شرعی با اشکال روبه روست یا نه؟ از نظر عقلی هم به راحتی می توان به آن شک کرد. اینکه یک شرکت بتواند در دوران رکود اقتصادی با خرید و فروش ماشین چنین سودآوری ای داشته باشد، نه تنها دور از ذهن بلکه محال به نظر می رسد. اما مالباختگان(که حتما در گوشه ای از ذهنشان به این مسئله فکر کرده بودند) چنان با دریافت این سود عجیب و غریب وسوسه شده بودند که چشم روی حقیقت بسته و طمع رسیدن به سود بادآورده آن هم بدون هیچ رنج و تلاشی باعث شده بود که اصلا نخواهند به طور جدی به این مسئله فکر کنند. درصورتی که با یک حساب و کتاب ساده می شد به دروغ بودن ادعاهای این شرکت پی برد. دوم: به گفته مالباختگان، مرد کلاهبردار و همدستانش از چند سال پیش فعالیت شان را شروع کرده بودند. طوری که آوازه آنها را همه مردم شهر کوچک آزادشهر شنیده و حرف زدن از وضعیت این شرکت و سودهای پرداختی اش نقل هر محفلی در شهر شده بود. آیا وقتی همه مردم شهر در سال های اخیر از این شرکت و نحوه فعالیتش حرف می زدند، خبر به گوش پلیس، دادستان و دیگر نهادهای امنیتی نرسیده است؟ چطور ممکن است همه مردم شهر از این اتفاق باخبر باشند اما نهادهای انتظامی و قضایی، دست روی دست بگذارند و اجازه بدهند که دو، سه نفر کلاهبردار به راحتی سرمایه مردم را به جیب بزنند و وقتی جیب هایشان از پول های مردم پر شد، فرار را برقرار ترجیح دهند.آیا با کمی تحقیقات تخصصی و پلیسی، ادعاهای دروغین این شرکت قابل فاش شدن نبود و دست آنها رو نمی شد؟ سوم: اینکه در بسیاری از پرونده های کلاهبرداری، مقصر اصلی خود مالباختگان هستند، حقیقتی غیرقابل انکار است. اینکه خیلی وقت ها مالباختگان قربانی طمع خودشان می شوند واقعیتی است که بارها به اثبات رسیده است. اما در چنین پرونده هایی همیشه هم نمی شود همه تقصیر را به گردن مالباختگان ...
[ مشاهده متن کامل خبر کلاهبرداری ۳۰۰ میلیاردی، مقصر کیست؟ در همشهری آنلاین ]
شنبه ، ۲۹خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها