واضح آرشیو وب فارسی:میزان: خبرگزاری میزان- سرپرست امور بیابان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران گفت: این استان دارای حدود 105 هزار هکتار اراضی بیابانی است.به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری میزان ، ابوالفضل ناظری گفت: حدود 75 هزار هکتار تحت تأثیر فرسایش بادی و حدود 30 هزار هکتار در محدوده کانون های بحرانی فرسایش بادی قرار دارند. وی به اقدامات انجام شده در خصوص مقابله با پدیده بیابان زایی اشاره کرد و گفت: عملیات بیابان زدایی در استان تهران بر اساس مطالعات و طرح های تهیه شده از دهه 40 در منطقه ابردژ شهرستان ورامین به منظور کنترل فرسایش بادی و تثبیت ماسه های روان که به عنوان یکی از مهم ترین مصادیق بیابان زایی است آغاز شد و تاکنون 9 هزار هکتار از اراضی بیابانی این منطقه در قالب کشت گونه های بیابانی (تاغ، آتریپلکس و گز) زیر پوشش عملیات بیابان زدایی قرار گرفته است. که این اقدامات تأثیر به سزایی در کنترل گرد و غبار و جلوگیری از حرکت ماسه های روان به روی ریل راه آهن سراسری تهران- مشهد داشته و همچنین باعث جلوگیری از وارد شدن آسیب های جدی به تأسیسات و خطوط مواصلاتی منطقه شده است. ناظری گسترش اراضی بیابانی در استان تهران را نگران کننده دانست و افزود: در اثر استمرار خشکسالی ها و فعالیت های معدنی و بهره برداری بی رویه از عرصه های موجود در دهه اخیر و همچنین فعالیت های انسانی بر شدت کانون های بحرانی فرسایش بادی استان تهران افزوده شده که از جمله می توان به افزایش شدت روند بیابان زایی در شهرستان ملارد اشاره داشت که منشأ گرد و غبار پایتخت نیز به شمار می رود. وی افزود: برای مقابله با این موضوع و کند کردن روند بیابان زایی، مطالعه منطقه و انجام اقدامات بیولوژیکی با هدف کنترل شرایط بیابانی و تقویت پوشش گیاهی از سال 1390 با همکاری سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، دفتر عمران سازمان ملل (UNDP) و استانداری تهران طی تفاهم نامه سه جانبه اجرای طرح مدیریت مشارکتی منابع طبیعی و توسعه پایدار روستایی (طرح بین المللی ترسیب کربن) در شهرستان ملارد با هدف توانمند سازی جوامع محلی و ارتقاء معیشت و همچنین ساماندهی گروه های توسعه روستایی و تشکیل صندوق های خرد اعتباری و تعاونی تولیدی، توزیعی در سطح 70 هزار هکتار به مرحله اجرا درآمده است. وی تصریح کرد: با توجه به توسعه اراضی بیابانی در استان تهران، در حال حاضر پیش بینی انجام مطالعات شناسایی کانون های بحرانی و مناطق تحت تأثیر فرسایش بادی در شهرستان های ری، پاکدشت و پیشوا در دستور کار این اداره کل قرار دارد. سرپرست امور بیابان استان تهران خاطرنشان کرد: سال گذشته از محل اعتبارات ملی و استانی حدود 700 هکتار در شهرستان های ملارد و ورامین عملیات نهال کاری با کاشت گونه های سازگار با مناطق بیابانی همچون تاغ و آتریپلکس انجام شده و اقدامات حفاظت و صیانت از جنگل های دست کاشت موجود، پروژه های مراقبت و آبیاری، مبارزه با آفات و امراض، هماهنگی و نشست با جوامع محلی و اعطای وام از محل ذخیره صندوق های توسعه روستایی و جذب کمک اعتباری از محل دفتر عمران سازمان ملل به اعضاء صندوق های طرح مدیریت مشارکتی منابع طبیعی و توسعه روستایی (ترسیب کربن) از اهم برنامه های بخش بیابان این اداره کل بوده که انجام شده است. ناظری گفت: پدیده تخریب سرزمین در سالیان اخیر به عنوان یکی از چالش های جدی برای بسیاری از کشورهای جهان به شمار می رود و کشور ایران نیز با توجه به اینکه در کمربند خشک و نیمه خشک قرارداد با این پدیده روبرو است و گسترش این پدیده که حاصل عوامل طبیعی و غیر طبیعی (انسانی) است خطرات نگران کننده ای را متوجه اکوسیستم های حیاتی در مناطق در گیر کرده است. وی افزود: دخالت ها و بهره برداری های بی رویه جوامع انسانی از منابع طبیعی تجدید شونده (آب، خاک، جنگل و مرتع) و غیره زمینه ساز تخریب سرزمین و توسعه بیابان زایی گردیده و همچنین فاکتورهایی همچون خشکسالی ها، کاهش نزولات جوی، از بین رفتن پوشش گیاهی، کاهش کمی و کیفی شدید منابع آب سطحی و زیرزمینی و فرسایش های آبی و بادی باعث تشدید بیابان زایی می گردد که متعاقب آن بروز تنگناها و ناهنجاری های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بعضان سیاسی را در مناطق درگیر به همراه خواهد داشت. ناظری اضافه کرد: این پدیده هم اکنون متأثر از عوامل طبیعی و غیر طبیعی، مرزهای سیاسی و جغرافیائی را در نوردیده و زبانه های آن علاوه بر مناطق خشک، نیمه خشک، و بیابانی، سایر مناطق نیمه مرطوب و در برخی موارد مرطوب را فرا گرفته است. سرپرست امور بیابان استان تهران به پیامدهای ناشی از این پدیده اشاره کرد و گفت: گسترش فقر و کاهش درآمد اقتصادی جوامع محلی به ویژه دامداران و کشاورزان، بیکاری نیروهای مولد و مهاجرت به شهرها، بروز ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی و غیره از جمله پیامدهای حاصل از این پدیده است. وی افزود: ضرورت ایجاب می کند علاوه بر طرح های بیابان زدایی که بر اساس مطالعات در مناطق بیابانی به مرحله اجرا درمی آید، باید با بسیج جوامع محلی و مشارکت آنها برنامه هایی را اجرا کرد که با کمترین هزینه و در حداقل زمان علاوه بر پاسخگویی به نیازهای معیشتی جوامع محلی در مواجهه با خطرات تخریب اراضی و پوشش گیاهی، کاهش و مهار گرد و غبار معلق در جو و جذب آن توسط اندام های هوایی پوشش گیاهی ایجاد شده تحقق یابد. انتهای پیام/
جمعه ، ۲۸خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میزان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]