تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836295407
تربیت یک پزشک باسواد، بهتر از صد پزشک کم کفایت است - پایگاه خبری اطلاع رسانی شفا آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>جامعه پزشکی>حسین فروتن، فوق تخصص گوارش و استاد گروه داخلی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران است.به گزارش شفا آنلاین ،به نقل از سپید وی بیست و چهارمین رئیس دانشگاه تهران از یکم دی ماه ۱۳۶۴ تا ۲۱ مهر ۱۳۶۷ بود. فروتن در انتخابات مجلس سوم از حوزه انتخابیه تهران با کسب ۸۷۸ هزار رای به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی انتخاب شد. اکبر هاشمی رفسنجانی در خاطره ۸ خرداد ۱۳۶۷ خود در مورد او نوشته (ظهر دکتر حسین فروتن رئیس دانشگاه تهران) آمد و برای حل مشکل ریاست دانشگاه تهران استمداد کرد. مدعی است تعویض رئیس آسان نیست. رئیس دانشگاه تهران است و از حوزه انتخابیه تهران هم (به عنوان نماینده مجلس) انتخاب شده است. بسیاری حسین فروتن را با عنوان ریاست 3 ساله اش بر دانشگاه تهران می شناسند. سال هایی که بخش آموزش پزشکی از وزارت علوم جدا و به وزارت بهداشت سپرده شد. پزشکی که دوست داشت مربی حرفه ای ورزشی باشد وحالا در68 سالگی به حرفه اش عشق می ورزد. مردی که عطای سیاست را به لقایش بخشید و حالا خوشحال و با لذت ازروزهایی می گوید که به روستای زادگاهش برمی گردد تا اهالی را رایگان معاینه کند، پزشکی که می گوید: دلش در هیچ جای دنیا آرام نگرفت جز کشورش . اولین تصویر ذهنی تان از کودکی تان را به یاد دارید؟ من متولد یک روستای زیبا بین املش و رودسر بودم و از شش سالگی ام را خوب به یاد دارم. در یک خانواده پرجمعیت و باصفا به دنیا آمدم. 4 برادر و 3 خواهر بودیم. فروردین 1327 در شهر رودسر، روستای پیش بیجار به دنیا آمدم و تا دوره دیپلم را در رودسر گذراندم. در سال 47 در کنکور شرکت کردم. آن زمان کنکور هم به صورت سراسری نبود، بلکه هر دانشگاهی برای خود کنکور برگزار می کرد و گروه ها هم متنوع بود. مثلا در گروه پزشکی رشته های پزشکی، دندان پزشکی، دامپزشکی و داروسازی وجود داشت. رشته های دیگر هم هرکدام برای خود گروه جدا داشتند. در آن زمان چندین دانشگاه بزرگ ازجمله دانشگاه شیراز، اصفهان، مشهد، تبریز، تهران و جندی شاپور رشته پزشکی را داشتند. من در شیراز، تبریز، مشهد و تهران امتحان دادم. در آن زمان دانشگاه تهران 200 دانشجوی پزشکی می گرفت، رتبه های 201 تا 280 در رشته دندانپزشکی پذیرفته می شدند و پس ازآن داروسازی و دامپزشکی بود. رتبه من 213 شد ولی چون به رشته دندانپزشکی علاقه نداشتم، دامپزشکی را انتخاب کردم. در دانشگاه مشهد و تبریز هم پزشکی قبول شدم. دانشگاه مشهد را انتخاب کردم و دوره عمومی و تخصصی را در آنجا گذراندم و فوق تخصص را در تهران بودم. چرا مشهد؟ پدرم دوست نداشت به تبریز بروم چون می گفت؛ زبان ترکی بلد نیستی و به مشکل بر می خوری و از طرفی مشهد را هم دوست داشت. پدرتان کار کشاورزی می کردند؟ پدرم میر آب بود، یعنی که مسئول تقسیم آب بین روستاها و کشاورزان بود و مردی بسیار مدیر و باشخصیت بود. پدرم سواد داشت و چندین سال مسئول تقسیم آب بود بدون کوچک ترین تنش و مشکلی بین مردم . پدر دوست نداشتند ادامه دهنده حرفه خودش باشید؟ نه اصلا. پدرم خیلی مشوق ما بود برای درس خواندن و همیشه می خواستند که ما فقط به درس و مدرسه برسیم و من واقعا خیلی باپشتکار درس می خواندم. فکر می کنید دلیل تاکید پدرتان چه بود؟ پدرم فکر می کرد درس خواندن و سواد داشتن خیلی مهم تر از این است که کسی ثروت داشته باشد. همه بچه ها درس خوان بودند؟ بله تقریبا همه ما درس خواندیدم ولی فقط من وارد حوزه پزشکی شدم. دبستان را در همان روستا شروع کردید؟ بله فقط با یک سال تاخیر. پدر و مادرم فراموش کرده بودند که باید من را شش سالگی ثبت نام کنند و من دبستانم را در 8 سالگی شروع کردم. آرزوی دوران کودکی تان را به یاد دارید؟ دوست داشتید چه کاره بشوید؟ همیشه دوست داشتم معلم ورزش شوم. چون خودم خیلی اهل ورزش بودم و همیشه دوست داشتم یا حرفه ای ورزش کنم یا مربی حرفه ای شوم. پس چطور سر از دانشکده پزشکی درآوردید؟ من به خواست پدرم پزشک شدم. پدرم خیلی دوست داشت من دکتر شوم به خاطر اسم ورسمش یا اینکه رشته پولسازی بود ؟ هیچ کدام. پدرم نیاز مردم و محرومیت را می دید و دوست داشت که من پزشکی شوم که به مردم کمکی کنم. من تا همین امروز بدون وقفه ماهی دو بار به روستای زادگاهم می روم و مردم را رایگان معاینه می کنم. پدرتان پزشک شدن شمارا دیدند؟ بله . من وقتی پزشک عمومی بودم و در شهر املش در مطبم بودم در روستایمان پدرم سکته مغزی کرد و تا من خودم رابرسانم فوت کردند. پدرم مرد بزرگی بود و مدیریت خاصی داشت. یعنی خودتان هیچ شناخت و علاقه ای از پزشکی نداشتید؟ همه بچه ها دوست دارند پزشک شوند و من هم در همین حد دوست داشتم، ولی اولویت من نبود. باوجوداین علاقه و اینکه خیلی هم ورزش می کردید لطمه ای به درس خواندنتان نمی زد؟ من خیلی باپشتکار و زیاد درس می خواندم. شاید در تمام رودسر فقط من بودم که هم خیلی درس می خواندم و هم ورزش می کردم. هیچ وقت ورزش مانع درس خواندن من نشد حتی تا همین امروز هم ورزش می کنم. ولی درنهایت ورزش به نفع پزشکی کنار رفت؟ هیچ وقت ورزش برای من کمرنگ نشد. یک خواسته درونی و علاقه ای بود که تا همین حالا در وجودم هست.رشته اولم نشد ولی فراموشش نکردم. فکر می کنید اگر رشته اولتان می شد الآن در چه جایگاهی بودید؟ یک معلم ورزش ؟ قطعاً یک مربی حرفه ای می شدم آن هم در سطح جهانی . یک مربی مطرح در دنیا الآن چه ورزشی می کنید؟ فوتبال. چرا اینقدر درس می خواندید؟ دقیق نمی دانم ولی شاید برای جبران ضریب هوشی ام بود. یعنی بچه باهوشی نبودید؟ نه . من ضریب هوشی خیلی بالایی نداشتم ولی خیلی درس می خواندم و همین پشتکارم جبران می کرد. به نظر شما پشتکار می تواند جبران کم هوشی باشد؟ بله کاملاً . ضریب هوشی تنها ملاک نیست و فاکتوری مثل پشتکار خیلی موثرتر است . به نظر من در رشته ای مثل پزشکی که این موضوع خیلی هم بیشتر است. ما برای اینکه یک پزشک خوب شویم بیشتر به تلاش و پشتکار نیاز داریم تا صرفا ضریب هوشی بالا. پس اینکه شما می گویید با سیستم جذب دانشجوی پزشکی ما در تضاد است تنها ملاک ما فقط ضریب هوشی است؟ بله دقیقا جذب افراد باپشتکار در پزشکی بهتر از افراد باهوش است. ما فقط بچه های باهوش را جذب پزشکی می کنیم و از این هم خیلی صدمه دیدیم. در تمام دنیا بچه هایی با ضریب هوشی بالا فقط روی یک رشته متمرکز نمی شوند. آنها روی رشته های علوم انسانی هم خیلی دقیق سرمایه گذاری می کنند. دنیای امروز عرصه اقتصاد و سیاست است. جامعه ای که اقتصاددان های قدرتمند نداشته باشد، سیاست مدار نداشته باشد حرفی برای گفتن ندارد. ما ازاینجا خیلی صدمه خوردیم. آدم های باهوش خیلی جذب رشته های پزشکی نمی شوند پزشکی پشتکار و عشق می خواهد، فقط هوش نمی تواند یک پزشک خوب بسازد. سوالی برای من پیش آمده، شما چطور به این نتیجه رسیده بودید که ضریب هوشی زیادی ندارید و برای جبران آن باید جدی تر درس بخوانید؟ یک حس درونی بود. یعنی کمبودی وجود دارد که باید برای جبران آن تلاش بیشتری کرد. من همیشه جزو 4 نفر اول کلاس بودم نه اینکه درسم ضعیف باشد ولی می دانستم باید یک درس را چند بار بخوانم. تمام دوران مدرسه را از روستا تا شهرمی آمدید؟ فاصله روستاهای شمال با شهرها خیلی زیاد نیست. منهم از خانه تا مدرسه را پیاده می رفتم وبرمی گشتم چیزی حدود 6 کیلومتر بود. 6 کیلومتر می رفتم و همان راه را برمی گشتم و با چه شوق و عشق علاقه ای این راه را می رفتم. الآن از اینکه پزشک شدید راضی هستید یا دوست داشتید یک مربی جهانی باشید؟ نه خوشحالم که پزشک هستم . آدم ها عادت می کنند عادت کردید یا علاقه مند شدید؟ هر دو. نمی توانم بگویم عاشق حرفه ام هستم ولی دوستش دارم و با آن کنار آمدم. دوران کودکی بچه خودساخته ای بودید یا امکانات و رفاه داشتید؟ ما یک خانواده متوسط رو به پایین بودیم. دوران دانشجویی حمایت مالی می شدید؟ دوران خیلی سختی داشتم. پدرم کمک می کرد ولی خیلی کم و محدود بود. زمان ما هویدا نخست وزیر بود، بچه هایی را که معدل الف داشتند بورسیه و کمک خرجی می داد و من در تمام دوران دانشکده از این بورسیه استفاده می کردم. با همان پول زندگی خودم و یکی از دوستانم را که مشکل مالی داشت اداره می کردم. سربازی چطور؟ در آن زمان سپاه بهداشت بود و بنده هم دو سال سربازی را در سال 55 و 56 در سپاه بهداشت خواف گذراندم. چه سالی ازدواج کردید؟ سال 56 ازدواجتان سنتی بود؟ خانمی که انتخاب کردم دانشجوی مهندسی صنایع غذایی در دانشگاه شهید بهشتی بود و از فامیل ها دورمان هم بودند. ایشان برعکس من ضریب هوشی بسیار بالایی دارند. تربیت فرزندان من به طور کامل در دست همسرم بوده است. ایشان یک تکنسین آموزشی فوق العاده قوی هستند که بسیاری از دانشگاه ها می خواستند با ایشان کار اجرایی انجام دهند، اما با خواست بنده بیرون آمدند. تمام آموزش بچه ها هم به عهده همسرم بوده است. ایشان ضریب هوشی بسیار بالایی دارند و بزرگ ترین شانس زندگی من هستند و اگر موفقیتی داشته ام، مسئولیت اصلی آن به عهده ایشان است. ادامه تحصیل دادند؟ تمام زندگی من و موفقیت بچه ها مدیون مدیریت ایشان در منزل است. ایشان پزشکی هم قبول شدند ولی من اجازه ندادم ادامه تحصیل بدهند. چه اعتراف شجاعانه ای. چرا اجازه ندادید؟ خوب خودشان هم دوست داشتند بیشتر به امورات بچه ها برسند هیچ وقت از این کار پشیمان نشدید؟ نه چرا پشیمان؟ ما یک تصمیمی را باهم گرفتیم. همسر من یک همسر نمونه و یک مادر فوق العاده است و همیشه حامی و پشتوانه من بود در زندگی. چند بچه دارید؟ من درواقع6 بچه دارم. پسرم و عروسم و دو دخترم و دامادهایم همه بچه های من هستند و البته دو نوه هم دارم. سه فرزند شما رشته های پزشکی خوانده اند، تشویق و تحمیل شما بود یا خودشان علاقه داشتند؟ نه هر سه تحمیل من بود. یعنی به اجبار شما؟ چرا؟ چون خودم به این رشته علاقه مند شده بودم و از طرفی هنوز می دیدم رشته ای است که می شود در آن مستقل کارکرد. پسرم یاسر، متخصص رادیولوژی است، لیلا متخصص بیهوشی است و زهرا داروسازی خوانده است. چرا اصرار داشتید که پزشکی بخوانند؟ نمی دانم، ارثی بود. پدرم هم این رشته را برای بنده انتخاب کرد و البته خودم هم خیلی این رشته را دوست داشتم. به همین دلیل اعتقاد دارم که گزینش پزشکی باید از گزینش سایر رشته ها جدا شود و فقط به استعداد نگاه نشود. به همین دلیل است که باهوش ترین افراد در کشور ما پزشکی می خوانند اما بررسی نمی شود که آیا این ها به این رشته علاقه دارند یا خیر. به نظر بنده آدم های معمولی باپشتکار خوب برای این رشته بهترند تا افراد باهوش. افراد باهوش باید وارد رشته های اساسی تر شوند که برای کشور مفید باشند. پسرتان به چه رشته ای علاقه داشت؟ - ریاضی. به نظر بنده باید این جو در کشور ایجاد شود تا افراد به سمتی بروند که در آن استعداد بیشتری دارند، به خصوص در رشته پزشکی؛ چراکه تعداد افراد مشکل دار هم در این رشته رو به افزایش است و تعداد زیادی از دانشجویان پزشکی هم افسرده هستند. الآن جو به صورتی است که پزشکان به سمت رشته های درآمدزا می روند که البته وزیر بهداشت به دنبال این هستند که این را اصلاح کنند. وقتی به گذشته زندگی تان نگاه می کنید کاری هست که از آن پشیمان شده باشید؟ نه فکر نکنم. دلتان نمانده پیش ورزش و مربی گری. بله یک جورایی. باید در کنار درس آدم یک هنر و عشقی هم داشته باشد. باید به آدم ها فرصت بدهیم تا استعدادهای خودشان را کشف کنند. چه سالی فوق تخصص شرکت کردید و چرا رشته گوارش را انتخاب کردید؟ در سال 62 فوق تخصص شرکت کردم. در وزارتخانه نیز دکتر فاضل دوره فوق تخصصی را آغاز کرده بود و در آن سال دکتر فرهادی سرپرست دوره تحصیلی و تکمیلی در وزارت بود. من به قلب هم علاقه داشتم، اما چون رشته گوارش در دانشگاه سطح بالاتری داشت و اساتید آن قوی بودند، این رشته را انتخاب کردم و ادامه آن را هم با استاد راشد در بیمارستان امام خمینی گذراندم. در سال 62 بخش ما و بیمارستان طالقانی به عنوان اولین فوق تخصص گوارش تصویب شدند. درواقع پس از پایان تحصیلات در مشهد به تهران آمدید؟ سال 61 به تهران بازگشتم و همان موقع استخدام شدم. در مشهد هم پذیرش داشتم، اما تهران را انتخاب کردم. رابطه استاد و شاگردها نسبت به گذشته خیلی فرق نکرده؟ به هرحال با گذشت زمان روابط افراد هم تغییر می کند و همانند گذشته نیست و به نظر من طبیعی است؛ چراکه تغییرات جامعه بر افراد تاثیر دارد. همان گونه که شیوه تربیت فرزندانمان تغییر کرده است. نباید انتظار داشته باشیم که فرزندان ما همانند پدرانشان باشند. حتی تحریم جامعه و متحول شدن ارتباطات، نیز می تواند بر دسترسی دانشجویان به منابع پزشکی اثر گذاشته و در رابطه آموزشی استاد و دانشجو تاثیر داشته باشد. اولین سمت رسمی که گرفتید چه بود؟ - اولین سمت رسمی بنده، غیرازاینکه سال ها رئیس بخش گوارش بیمارستان امام خمینی بودم، در سال 64 رئیس بیمارستان امام خمینی شدم. حکمتان را از چه کسی گرفتید؟ - از آقای دکتر فرهادی شما بیست و چهارمین رئیس دانشگاه تهران هم بودید، درست است؟ بله این مسئولیت از سوی چه کسی داده شد؟ اواخر سال 66 بود که دکتر فرهادی، رئیس دانشگاه تهران بودند. در همان زمان ایشان به سمت وزیر فرهنگ و آموزش عالی انتخاب شدند و بنده را به عنوان رئیس دانشگاه انتخاب کردند. در زمان ریاست شما مسئله انفصال آموزش پزشکی از وزارت علوم و درنتیجه جدایی دو دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران مطرح شد؟ در آن زمان بنده ازیک طرف با بخش پزشکی بودم و از طرف دیگر هم مجبور بودم که منافع دانشگاه را، که دانشگاه مادر بود، حفظ کنم و به همین دلیل رابطه بنده با مسئولین دانشگاه علوم پزشکی خیلی خوب نبود. بنده جزو مخالفین این انفصال بودم و خیلی به نفع دانشگاه تهران کارکردم. چرا مخالف بودید؟ به این دلیل که در هیچ جای دنیا، پزشکی از غیرپزشکی جدا نبود. برای بنده هم خیلی سخت بود که این تغییر و تحولی که در دنیا مرسوم نبوده رخ دهد. آن زمان یکی از دلایلی که مطرح می کردند؛ کمبود تعداد پزشکان بود. ممکن است که با این کار تعداد پزشکان زیاد شود، ولی درنهایت مردم از ما راضی نخواهند بود. بنده می گفتم که آموزش اولویت دارد، تربیت یک پزشک باسواد بهتر از 100 پزشک کم کفایت است و فکر می کنم که این اتفاق در حال حاضر تا حدی رخ داده است. یعنی هنوز هم پس از گذشت این سال ها مخالف این کار هستید؟ بله. اوایل بحث های مختلفی مطرح می شد و حتی می خواستند وسط دانشگاه حصار بکشند تا دو دانشگاه کاملا از هم جدا شود و من دیدم که اگر کوتاه بیایم واقعاً این اتفاق می افتد، لذا ما هم حاضر نشدیم که چنین اتفاقی رخ بدهد. ساختمان هایی هم که وجود داشت باید تقسیم می شد. در این خصوص به دلیل اختلافاتی که وجود داشت، دکتر حبیبیی انتخاب شد تا ماجرا خاتمه یابد. درواقع خوابگاه ها هم باید از هم جدا می شد یکی از اقداماتی که در آن زمان بنده انجام دادم، این بود که آن منطقه را به دانشکده علوم و ورزش تبدیل کردم و بدون اینکه مجوز بگیرم، اعلام کردم که از شورای گسترش در وزارت فرهنگ مجوز گرفته ام؛ چراکه می دانستم، آقای دکتر فرهادی با بنده مخالفت نمی کنند. پس ازآن هم دکتر حبیبی و دیگران را به آنجا بردم و اعلام کردم که اینجا دانشکده ورزش دانشگاه تهران است و باید جزو دانشگاه تهران بماند. درواقع دانشگاه تهران را به سختی حفظ کردم. به خاطر دارم، آن زمان استادیومی که در آنجا بود، هنگام جنگ بسیار به کارآمد. بنده بودجه ای را که آقای مهندس موسوی برای جنگ به دانشگاه می داد را صرف ساخت این استادیوم کردم، که در زمان بمباران بسیار به درد آموزش ما می خورد و بسیاری از کلاس های ما در آنجا برگزار می شد. در حال حاضر هم این استادیوم یکی از بهترین استادیوم های کشور است.
پنجشنبه ، ۲۷خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها