واضح آرشیو وب فارسی:سرمایه گستران: حجاب مانع ظاهری است که چون صدف، گوهری گرانسنگ در آغوش خود حفظ می کند و نشان از بهای والای آن دارد و عفاف حالتی درونی و نفسانی است که از شعله کشیدن هوا و هوس و پیشروی شهوت جلوگیری می کند.این دو ویژگی برگرفته از اعتقادات ناب دینی و باورهای پاک الهی است؛ یکی «پوشش ظاهری» است و دیگری «کوشش باطنی»؛ یکی «نماد بیرونی» در دیدگان افراد جامعه دارد و چون بیرقی برافراشته و شعاری نمایان همگان را به صلاح و رستگاری فرا می خواند و دیگری «نمود درونی» در سازماندهی اعضا و مدیریت چشم و گوش و دل و دیده دارد تا هر یک در مرحله ای صحیح و سازنده به کار گرفته شوند و در مرزهای ممنوع الهی متوقف گردند. آن عظمت و این عزّت موجب گردیده که افزون بر «حق الناس» بودن حجاب، «حقُ اللّه » نیز محسوب می شود و علاوه بر حفظ مصالح عمومی جامعه ـ که رسالتی سنگین برای پاک سرشتان و آسمانی صفتان است ـ طاعت و اطاعت پروردگار مهربان نیز دانسته شود تا هدفی والا و بالا یعنی: «مصون ماندن از گزند نگاههای هدف دار و مسموم و جلوگیری از لغزشها و سقوطهای هلاکت بار» فراهم شود. از این رو در نگاه سراسر بصیرت و بینش خردورزان، حجاب هرگز «محدودیت» نخواهد بود، بلکه «مصونیت» از حوادث زیانبار پیدا و ناپیدای جامعه محسوب می شود. این نگرش از آن رو است که در سلسله معارف پاک و تابناک اسلام دختران و زنان ستایش بسیاری گردیده و چونان گوهری گرانبها و دُرّی درخشان و چشم نواز، لبریز از جاذبه و عظمت و زیبایی و عزّت دانسته شده اند. آن هنگام که دختران، ننگ خانه و خانواده و زنان موجودی زشت و زیانبار برای جامعه تلقی می شدند، رسول راستین و آسمانی اسلام دختران را «بهترین فرزندان» بیان کرد و فرمود: «نعم الولد البنات، مَلَطّفاتٌ مجهّزاتٌ مؤَنَساتٌ، مبارکاتٌ، مفلّیاتٌ؛ دختران چه فرزندان خوبی هستند! زیرا گرم و بالطافتند، آماده به خدمتند، اُنس گیر و باالفتند، بابرکتند و پاکیزه اند.» روزی که به آن حضرت مژده دختردار شدن دادند، چون اصحاب چهره در هم کشیدند، رو به آنان کرده فرمود:«شما را چه می شود؟! گیاه خوشبویی است که آن را می بویم و روزیِ او هم بر عهده خداوند عز و جلّ است.» آن پیامبر پرمهر و سرشار از عشق و شیدایی به هنگام سخن در باره بانوان و مادران می فرمود:«کلّما ازدادَ العبدُ ایمانا ازدادَ حُبّا للنساء؛بنده هرچه ایمانش را فزونی دهد، محبتش بر بانوان بیشتر خواهد شد!» و در گفتاری گهربار جلوه ای دیگر از نگاه و نگرش عرشی خویش را بازگو نمود و فرمود:«جبرییل آن قدر در باره زن به من سفارش کرد که گمان کردم طلاق زن سزاوار نیست، مگر در جایی که آشکارا مرتکب فحشا گردد … سفارش مرا در باره نیکی کردن به زنان بپذیرید چرا که آنان نزد شما اسیرند.» ظرافت و عزّت زنان در نگاه نورانی پیامبر اکرم(ص) به گونه ای است که آن حضرت در باره «احتمال» وسوسه های شیطانی و لغزشهای نفسانی نکاتی ارزشمند یادآور شده، فرموده اند:«زنان از میان مسیر عبور نکنند، بلکه در کنار دیوار و راه رفت و آمد داشته باشند؛کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، در جای خلوتی که زنی نامحرم، صدای او را می شنود، نماند؛هنگامی که زن در جایی نشست، بعد از آنکه از آنجا برخاست، کسی در جای او ننشیند تا اینکه گرمی آن از بین برود.» اخلاق نبوی، رفتار علوی این نگاه و نگرش شایسته به وجود بانوان و دختران در پندار، گفتار و رفتار پیشوایان پاک و سخنان تابناک آنان به روشنی احساس می شود. به این سخن امام علی(ع) بنگریم که حجاب مانع ظاهری است که چون صدف گوهری گرانسنگ در آغوش خود حفظ می کند و نشان از بهای والا و چشمگیر آن دارد و عفاف حالتی درونی و نفسانی است که از شعله کشیدن هوا و هوس و پیشروی شهوت جلوگیری می کند. امام علی (ع) به فرزند عزیز خود، امام حسن(ع) فرمود:«… فَاِنَّ المرأه ریحانه لیست بقهرمانه؛همانا زن چون گیاهی خوشبو ـ لطیف و ظریف ـ است و مسؤول کارهای سخت و دشوار نیست.» و در سختی بس زیبا و حقیقت گرا، مسؤولیت زنان را درخور توان روحی ـ جسمی و گرایشهای روانی آنان دانسته، پی ریزی کانونی سرشار از مهر و مهربانی و صفا و صمیمیت در خانه و تربیت نسلی تأثیرگذار و هدایت آفرین برای فردای جامعه معرفی کرده، می فرماید:«جهادُ المرأه حُسْنُ التّبَعُّلْ؛جهاد زن، خوب شوهرداری کردن است.» دیگر امامان معصوم(ع) نیز این بینش ناب را به افکار و احساس پیروان خود عرضه کردند تا هرگز زن موجودی ذلیل و بی ارزش جلوه گر نشود و یا در نگاه کوته فکرانِ بی اندیشه مایه ننگ خاندان تلقی نگردد.امام صادق(ع) در زمان مردسالاریِ سرشار از خشونت و خشم جاهلیت با طنین روحانی سخن خویش فرمود:«الامرأهُ الصّالِحَهْ خَیْرٌ مِنْ الف رجلٍ غیرِ صالح؛زن صالح، بهتر از هزار مرد ناصالح است.» آن حضرت با سخن صادق خود «محبت به زنان را از اخلاق انبیای الهی»تعریف کرد و «بیشترین خیر و خوبی را در زنان»۱۵ بیان نمود تا عیار و معیار زیباییها و زشتیها که همان «صلاحیت و شایستگی» است برای ارج گذاری زنان و مردان ثبت شود و ارزشهای واقعی بر پایه امتیازات حقیقی و معنوی و کمال و تکامل انسانیت ـ نه جنسیت ـ تعیین گردد. سرهنگ جهانگیر کریمی – معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان
پنجشنبه ، ۲۷خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سرمایه گستران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]