واضح آرشیو وب فارسی:رسانه ایران: محققان دانشگاه صنعتی مالک اشتر با حمایت سازمان هوافضایی ایران با استفاده از سبوس برنج موفق به بهینه سازی خواص مکانیکی یک نوع سرامیک دما بالا در مقیاس آزمایشگاهی شدند.مواد مرکب زمینه سرامیکی، دسته ای از مواد هستند که فاز دوم به آنها به منظور تغییر خواص زمینه یا فاز تقویت کننده افزوده می شود. در مواد مرکب، خصوصیات زمینه و فاز تقویت کننده با هم ترکیب می شود تا خواص جدید و متفاوتی ایجاد کند. سرامیک های مهندسی دما بالا به آن دسته از سرامیک ها گفته می شود که قابلیت استفاده در دمای متوسط تا دماهای بالا، (بیش از۲۰۰۰ درجه سانتی گراد) تنش های کم تا زیاد و محیط های به شدت اکسید کننده و خورنده را داشته باشند. در این میان، آن دسته از سرامیک هایی که دمای ذوب بیش از ۳ هزار درجه سانتی گراد داشته باشند، به عنوان سرامیک های فوق دمابالا شناخته می شوند. در این راستا محققان دانشگاه صنعتی مالک اشتر با حمایت سازمان هوافضایی طرح تحقیقاتی را در این زمینه اجرایی کردند. مهندس بلال جاهد مجری طرح با اشاره به خواص مناسب حرارتی و مکانیکی دی بورید زیرکونیوم به بیان اهداف دنبال شده در این طرح پرداخت و گفت: دی بورید زیرکونیوم خواص مناسبی از نظر حرارتی، مکانیکی و نقطه ذوب دارد ضمن آن که این ماده سرامیکی از استحکام حرارتی و مقاومت بالا در برابر محیط های خورنده برخوردار است. وی بر این اساس دی بورید زیرکونیو را ماده مناسبی برای بسیاری از کاربردهای سازه ای دمابالا توصیف کرد و ادامه داد: یکی از معایب این ماده که کاربرد آنها را با محدودیت مواجه کرده است، پایین بودن استحکام و چقرمگی شکست آن است که در این پژوهش سعی شده است با افزودن یک فاز ثانویه مناسب، این خصوصیات بهبود داده شود. این محقق ادامه داد: با توجه به اینکه فاز ثانویه این سرامیک کامپوزیتی، یعنی نانو ویسکر و نانو ذرات کاربید سیلیکون از سبوس برنج گرفته شده است، بنابراین تولید این سرامیک مهندسی با هزینه و آلودگی زیست محیطی کمتری انجام خواهد شد. علاوه بر آن افزودن نانو ویسکرهای کاربید سیلیکون موجب بهبود چقرمگی و استحکام شکست این سرامیک پرکاربرد می شود. جاهد، به بیان مراحل انجام این طرح پرداخت و یادآور شد: در مرحله اول نانو ویسکر و نانوذرات از سبوس برنج سنتز شده و سپس سنتز آنها توسط آزمون های XRD و XRF و همچنین میکروسکوپ الکترونی بررسی و تأیید شد. مجری طرح با بیان این که در مرحله بعد نانو ویسکر و نانو ذرات با درصدهای متفاوت به زمینه بورید زیرکونیوم اضافه شد، یادآور شد: نانوکامپوزیت تولید شده پرس و پیرولیز و زینتر شد و در نهایت خواص قطعات تولید شده از نانوکامپوزیت حاصل، از جمله دانسیته نسبی، سختی ویسکر (ویکرز) و چقرمگی شکست، مورد ارزیابی قرار گرفت. به گفته وی این نوع سرامیک ها در صنایع حساسی مانند هوافضا و دفاع کاربرد گسترده دارند. این طرح در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد بلال جاهد و با راهنمایی دکتر مهری مشهدی از دانشگاه علم و صنعت ایران (دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران) و با همکاری سازمان هوا فضایی ایران انجام شد و این پایان نامه تحت عنوان پایان نامه مورد نیاز صنعت به تأیید داوران ستاد ویژه توسعه فناوری نانو نیز رسیده است. منبع: ایسنا
چهارشنبه ، ۲۶خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رسانه ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]