تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871277151
نچرخیدن کلید روحانی در قفل فرهنگ/ ماندن مشکلات فرهنگی در زمان احمدی نژاد
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: نچرخیدن کلید روحانی در قفل فرهنگ/ ماندن مشکلات فرهنگی در زمان احمدی نژاد
امروز اهالی کتاب، سینما، موسیقی، تئاتر و ... دغدغه دارند. امروز هیچکس مطمئن نیست کاری که ارائه داده است فردا ادامه خواهد داشت یا نه ؟
صدرا پارسی: بعد از روی کار آمدن روحانی در 24 خرداد سال 92 تا به امروز مردم شاهد تغییرات گسترده در زمینه‌های مختلف بودند اما در زمینه مسائل فرهنگی به نظر می‌رسد قفل روحانی در کلید فرهنگ نچرخیده است.
مردم این سال‌ها تفاوت زمان احمدی نژاد و روحانی را به خوبی درک کرده‌اند اما اهالی هنر می‌گویند که امروز برای ما درست مانند دیروز زمان احمدی نژاد است. رئیس جمهور روحانی در زمانی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری 92 بود اعلام کرده بود که :« من به کنترل و نظارت قبل از انتشار اعتقادی ندارم. ما باید کلیه موانع را کنار بگذاریم و خلاقیت‌ها را تسهیل کنیم و نگذاریم آدم‌هایی که متخصص نیستند برای کنترل کتاب و فیلم حضور داشته باشند. من به کنترل و نظارت قبل از انتشار اعتقادی ندارم. فرهنگ باید از طریق فرهنگ توسعه داده شود. توسعه فرهنگ از طریق پلیسی امکان‌پذیر نیست.»
یا او در جایی دیگر گفته بود:« من فکر می‌کنم ما امروز مشکلات بسیار زیادی در بخش فرهنگ داریم که باید به آن بیشتر توجه کنیم. فضای فرهنگی ما برای فعالیت فرهنگی باید دارای امنیت باشد. ناامن بودن فضای فرهنگی باعث می‌شود اصحاب فرهنگ دغدغه‌های خاطری داشته باشند که بسیاری از آن بی‌مورد است و نگرانی از سانسور داشته باشند که برخی ضرورت ندارد و برخی را می‌شود حذف کرد. قوانین را می‌شود شفاف تدوین کرد تا اصحاب هنر بتوانند خلاقیت داشته باشند و در فضای ناامن خلاقیتی به وجود نمی‌آید تا ایده‌ای خلق شود و تبدیل به هنر و کالای فرهنگی قابل عرضه به جامعه شود. امنیت فضای فرهنگی برای ما مهم است»
اما وقتی شرایط سه سال گذشته را می‌بینم متوجه می‌شویم که این شعارهای روحانی محقق نشده است. این سخنان روحانی دغدغه هنرمندان در زمان احمدی نژاد بود که روحانی آنها را می‌خواست حل کند اما به نظر می‌رسد نتوانسته است. رئیس جمهور گفته بود به کنترل و نظارت قبل از انتشار اعتقادی ندارم ولی وزیر ارشاد دولت یازدهم سینه جلو می‌دهد و می‌گوید اگر قبل از اکران فیلم 50 کیلو آلبالو را می‌دیدم اجازه اکران این فیلم را نمی‌دادم.
سخنگوی وزارت ارشاد دولت روحانی گویی دست دلواپسان فرهنگی را از پشت بسته است و خود یک تنه جور همه آنها را میکشد. حسین نوش‌آبادی در مورد حضور شجریان در ایران می‌گوید:« ... شجریان دهه اول انقلاب حضور و برنامه‌های خوبی داشت، اما نوع رفتارهایش در دهه دوم انقلاب باعث شد کمی از مردم و نظام فاصله بگیرد و خودش مسئول این کار است. با این حال راه بازگشت برای ورود ایشان باز است، به شرطی که به چارچوب‌های نظام متعهد باشد. نمی‌شود فردی هم معترض و منتقد شدید باشد، ضوابط و معیارهای حاکم بر نظام را نپذیرد و هم بخواهد کار کند. شجریان باید رفتارهای گذشته خود را جبران کند و به موسیقی ایرانی و اسلامی برگردد».
این سخنگو در مورد فیلم فروشنده فرهادی نیز گفته است:« فیلم فروشنده یک فیلم ایرانی بوده که طبیعی است در داخل کشور هم اکران شود منتها شاید ملاحظاتی در اکران داخلی صورت بگیرد. ما باید خودمان بخش بین‌الملل سینما را مدیریت کنیم تا سینماگران ما توانایی‌های خود را به‌طور تمام و کمال نشان دهد»
امروز اهالی کتاب، سینما، موسیقی، تئاتر و ... دغدغه دارند. امروز هیچکس مطمئن نیست کاری که ارائه داده است فردا ادامه خواهد داشت یا نه ؟ کارگردان سینما مطمئن نیست فیلمش که امروز اکران شده است فردا به هر دلیلی پایین کشیده نشود. خواننده پاپ یا سنتی مطمئن نیست وقتی که بلیط‌های کنسرتش به فروش رفت، کنسرت برگزار می‌شود یا نه؟ این یعنی اینکه امنیت فضای فرهنگی در کشور وجود ندارد.
شاید خیلی‌ها بگویند که در دولت روحانی فروش فیلم‌ها بیتشر شده است و اکثر فیلم‌ها میلیاردی شده‌اند اما باید بدانیم که فروش این فیلم‌ها ربطی به دولت ندارد بلکه به نحوه تبلیغاتی که در شبکه‌های ماهواره‌ای شکل گرفته است و البته کیفیت فیلم‌های ساخته شده در فروش فیلم‌ها تاثیر فراوانی داشته است. نباید فراموش کنیم که فیلم‌هایی که در دولت احمدی نژاد توقیف بود در دولت روحانی نیز توقیف هستند. خانه پدری، گزارش یک جشن، خیابان‌های آرام و ...این یعنی اینکه روحانی نتوانسته است مشکل ایجاد شده برای این فیلم‌ها را حل کند.
دولت روحانی حتی حاضر نشد با تشییع پیکر حبیب خواننده معروف کشور در تهران موافقت کند. کاری که شاید دولت احمدی نژاد را انجام می‌داد اما به نظر می‌رسد روحانی و دولتش حاضر نیستند برای مسائل فرهنگی هزینه پرداخت کند.
به نظر می‌رسد دولت به خاطر سیاست خارجی و مسائل داخلی و درگیری‌هایی که با مخالفان خود دارد، می‌خواهد در زمینه فرهنگی کمترین تنش را داشته باشد. دولت می‌خواهد حداقل در زمینه فرهنگی تنش با جریان مقابل نداشته باشد تا بتواند در برجام راه خود را پیش ببرد.
سه سال از دولت روحانی گذشته است و همچنان فرهنگ در زمان احمدی نژاد مانده است.
۲۶ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
سیاسی
پربازدیدترینها