محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1841839639
کیهان معمای نابسامانی های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را حل کرد - پایگاه خبری نامه نیوز
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: به گزارش نامه نیوز، بروز برخی نابسامانی های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی به یک «معما» تبدیل شده است. اینکه چرا پدید می آیند و چرا از سوی مسئولان چاره جویی نمی شوند؟ این پرسش، مجهولی است که باید به واسطه معلومات از آن رازگشایی کرد. پازلی است با قطعات به هم ریخته که اگر کنار هم چیده شود، تصویر واقعی معلوم می گردد. به نظر می رسد دو تهدید در این زمینه به هم رسیده اند؛ نقشه ای که دشمن برای آسیب زدن و بی ثبات کردن اقتصاد و فرهنگ و جامعه ایران دارد، و بی عملی و بی همتی و سوء تدبیری که در میان برخی مسئولان به ویژه دولت دیده می شود. براساس گزارش هفته گذشته وزیر کشور درباره آسیب های اجتماعی، «11 میلیون نفر حاشیه نشین، 3/5 میلیون بیکار، یک ونیم میلیون نفر معتاد، دو و نیم میلیون زن سرپرست خانوار (که بخش عمده ای از آن ناشی از طلاق است) و 600 هزار زندانی» در کشور وجود دارد. به نظر می رسد اقتصاد، فرهنگ و سیاست در این زمینه هم پوشانی دارند. 1- قطعاً از سال 80 تا به امروز نقشه های دشمنان بارها به روزرسانی شده است. 23 شهریور 1380 نتانیاهو- وزیر دارایی وقت رژیم صهیونیستی- در کنگره آمریکا گفت «من یکبار به رئیس سیا گفتم راه ایجاد دگرگونی در ایران استفاده از تاکتیک های معمولی این سازمان نیست بلکه بهترین راه استفاده از ماهواره هایی است که برنامه های هالیوودی را پخش کنند. این برنامه ها مفید و برانداز است. باید با سیل ویرانگر برنامه های دارای محتوای جنسی، علیه حکومت دینی شورش ایجاد کرد. بچه های ایرانی با دیدن این شوها، همان لباس ها و مدها را خواهند خواست». یکی دو سال بعد یک مقام آمریکایی گفت «به جای انداختن بمب بر سر ایرانی ها، دامن های کوتاه (مینی ژوپ) برایشان بفرستید». این موج ماهواره ای با فضای مجازی و گوشی های هوشمند تشدید شده است اما در مقابل برخی مسئولین در گذر زمان کرخت تر شده اند چنان که فلان نماینده کج فهم مجلس که 2 سال پیش تصاویر ساپورت پوش ها را به مجلس می آورد و نسبت به تضعیف حجاب هشدار می داد، اکنون -به اعتبار آلودگی های سیاسی و فکری- از نامزد نمایندگی کشف حجاب کرده دفاع می کند! یا آقای وزیر ارشاد پس از چند ماه اکران یک فیلم مبتذل و ضد اخلاقی به سادگی می گوید از دست مان در رفت! به همین خونسردی و بی دردی! 2- اگر دو سال پیش طراحان جنگ فرهنگی برای مخالفت با حجاب، کمپین آزادی یواشکی راه می انداختند با این توجیه که از آزادی پوشش دفاع می کنند، حالا دعوت به کمپین روزه خواری برای انتشار تصاویر آن در فضای مجازی راه می اندازند تا هویت واقعی جریان ترویج اباحیت معلوم شود. به راستی وقتی مردم روزه می گیرند و آمار دروغ و غیبت و تهمت و خیانت و دزدی و جنایت و پرخاشگری به شکل محسوسی پایین می آید -که واقعیت ثابت شده ای است- چه کسانی زیان می کنند؟ چه کسانی از ثبات و امنیت فرهنگی- اجتماعی ایران آسیب می بینند یا از ایجاد گسل و به حرکت درآوردن آن در عرصه اجتماعی و فرهنگی سود می کنند؟ آیا نباید احتمال داد که دشمن به دنبال پمپاژ ناهنجاری و جرم به جامعه برای انفجار اجتماعی و بی ثباتی و سرخوردگی است؟ در این میان چرا دولت به عنوان ناظر و سامان دهنده اصلی، ولنگاری در عرصه فرهنگ را پیشه کرده است؟ 3- اقتصاد و سیاست دو ضلع دیگرند که نوع به هم رسیدن آنها، به فرهنگ و هنجارهای اجتماعی شکل می دهد. بگذارید یک قطعه دیگر از پازل به هم ریخته را سر جای خود بگذاریم. آقای عباس عبدی در آخرین شماره نشریه کارگزارانی صدا روایت جالبی درباره یک دگردیسی منفی دارد. «باید قبول کرد بخشی از اصلاح طلبان در عمل، توجه گذشته به طبقات ضعیف را فراموش کردند یا کنار گذاشتند... زندگی شخصی آنان با گذشته فاصله گرفته و بسیاری از مدیران آنها در مقایسه با گذشته زندگی متفاوتی را تجربه می کردند. یک بار به یکی از دوستان گفتم اگر آدرس محل سکونت کسانی را که در جریان رویدادهای پس از خرداد 1388 به زندان رفته اند بنویسی، معلوم می شود بخش قابل توجهی از آنان در مناطق شمالی شهر هستند. شاید بتوان درباره علل سکونت قدری اغماض کرد ولی زندگی آنان نیز چون گذشته نبود و نیست». طاعون زندگی اشرافی کارگزارانی به تدریج به بخشی از جریان چپ- و برخی راست ها که بعدها مدعی اعتدال شدند- سرایت کرد. ائتلاف هایی نظیر جبهه اصلاحات تشکیل شد و توسعه پیدا کرد که به تعبیر 25 خرداد 81 محسن آرمین «از نیروهای بی اعتقاد به عدالت و راست مدرن و تکنوکرات تا نیروهای چپ معتقد به عدالت ]![ در این جبهه حضور دارند»، نوعی شرکت سهامی قدرت و ثروت که قرار بود برای تداوم «اشرافیت سیاسی» تدارک کند. در مقابل، فرهنگ اسلامی و عدالت خواه جامعه معارض این پیوندهای آلوده بود و باید مضمحل یا رقیق می شد. 4- اشراف سیاسی بالاشهرنشین، خواسته یا ناخواسته در فتنه سال 1388 وارد زمین و بازی دشمن شدند. اما با وجود موج اجتماعی اولیه، ظرف چند ماه معلوم شد این ماجرا به اعتبار سیاسی بودن قادر به اجتماعی شدن نیست و نهایتاً به میدان ونک عقب نشست. بنابراین اقتصاد و معیشت طبقات فرودست برای طراحان آن آشوب و نیز اشراف مایل به بازگشت به قدرت، موضوعیت ابزاری پیدا کرد. مهر ماه 88 لس آنجلس تایمز فاش کرد «نمایندگان رهبران جنبش سبز در نشست مشترک با اپوزیسیون و مقامات غربی، از آنها خواسته اند تحریم ها را تشدید کنند اما نه به صورت تدریجی که مثل واکسن عمل کند بلکه باید دفعتاً باشد و فلج کند». مشابه همین گراها را آقازاده متواری و دیگران دادند. قطعنامه به شدت تحریمی 1929 که خرداد 1389 تصویب شد، اصالتاً برای حمایت از جنبش سبز بود. به فاصله یکی دو سال، اجرای تحریم های جدید به انضمام انحراف رئیس و برخی اعضای دولت دهم و رها کردن جبهه اقتصاد، موجب بروز آشفتگی های اقتصادی شد. این وضعیت محملی برای روی کارآمدن دولت یازدهم بود. 5- داستان را از وسط ماجرا تعریف می کنند آنها که در هفته های اخیر با مشاهده بی دستاوردی برجام و اعتراض مردم، به توجیه می گویند «وضعیت فعلی را با 3 سال پیش مقایسه کنید که فروش نفت ما کاهش پیدا کرده بودو تورم 40 درصد بود و اگر آن شرایط ادامه پیدا می کرد دلار اکنون 7 هزار تومان بود». شروع داستان این است که حامیان فتنه سبز، تحریم های جدید را برای احیای فتنه گران رو به موت و به سفارش آنها اعمال کردند و درحقیقت کاسبان واقعی فتنه و تحریم، همان هایی هستند که اکنون علیه کاسبان فتنه و کاسبان تحریم بدگویی می کنند. آنها به قاتلانی می مانند که بعد از جنایت، سرصحنه و بر سر جنازه مقتول می آیند. به تعبیر امیر مؤمنان درباره خونخواهی اصحاب جمل «انّهم لیطلبون حقاً هم ترکوه و دماً هم سفکوه. حقی را مطالبه می کنند که خود ترک کردند و خونی را مطالبه می کنند که خود ریخته اند». شهادت رابرت گیتس رئیس وقت پنتاگون پس از شعار نه غزه نه لبنان در روز قدس قابل تأمل است. «تصور می کردیم تحریم ها اثر ندارد اما با مشاجره و دو دستگی روز قدس فهمیدیم باید تحریم ها را تشدید کرد». 6- آقای روحانی در فتنه 88 با فتنه گران همراهی نکرد در حالی که امثال آقای هاشمی همراهی کردند. او در فتنه 78 نیز علیه فتنه گران سخنرانی صریحی در 23 تیر انجام داد و فتنه گران را مزدور آمریکا و اسرائیل خواند. اما به نظر می رسد خط فاصل نسبت به برخی افراد مسئله دار، به مرور کمرنگ شد و عناصر آلوده زهر خود را در دولت ریختند. بخشی از فشلی ها و ناکارآمدی های امروز دولت، محصول کولی دادن به افراطیونی است که دشمن را برای فشار اقتصادی گستاخ- بلکه راهنمایی- کردند. اگر ابراهیم اصغرزاده (از عوامل انحلال شورای شهر اول تهران) 13 اسفند 92 به روزنامه قانون گفت «اصلاح طلبان دولت روحانی را رحم اجاره خود می دانند»، اکنون عبداله ناصری (عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان) صراحتاً به روزنامه فرهیختگان می گوید «اگر دولت به عنوان رحم اجاره ای، جنین را خوب محافظت کند، حتماً اصلاح طلبان آن را دوباره اجاره خواهند کرد»! صاحب خانه دولت، مردمند و دولت، خود مستأجر است. حالا چه اتفاقی افتاده که مستأجر، خانه را به دیگرانی که سابقه شرارت و خیانت دارند، می سپارد؟ آیا مزدوران آمریکایی- صهیونیستی فتنه 78 دیگر مزدور نیستند؟ مگر نه اینکه از حجاریان تا مزروعی بارها گفتند جبهه اصلاحات از گوگوش تا سروش را شامل می شود و مگر نه اینکه وجه اشتراک سروش تا گوگوش، الحاد و لاقیدی و تحریف و هجو دین است. بنابراین جبهه ای چنین بیمار، از رحم اجاره ای دولت چه توقعی دارد؟ اشراف امتیازجو و تمایزطلب قرار است از این رحم اجاره ای، طفل عدالت و خدمت و رونق اقتصادی و بهبود کسب و کار و سلامت فرهنگی- اجتماعی را به دنیا آورند؟! هرگز! 7- برخی دولتمردان فعلی و حامیان آنها بارها در اواخر دولت گذشته گفتند تحریم ها عامل 10 تا 30 درصد نابسامانی های اقتصادی هستند و 70 تا 90 درصد آن به سوء مدیریت باز می گردد. اکنون که 5 ماه پس از اجرای برجام، تقریباً هیچ خاصیتی مشاهده نمی شود، آیا نباید پرسید تکلیف رسیدگی به آن سوء مدیریت 70 تا 90 درصدی چه می شود که اینک حامیان دولت به تواتر درباره ناهماهنگی، بی ارادگی، آشفتگی و فشلی دولت هشدار می دهند؟ آیا شگفت نیست که شیرکوند (معاون مشارکتی وزیر اقتصاد در دولت اصلاحات) با هشدار درباره سرنوشت انتخابات 96 می گوید «ظهور رابین هودها در انتخابات، دولت روحانی را تهدید می کند». مگر صاحبان نگاه «رحم اجاره ای» با دولت و روحانی چه کرده اند که نگران رابین هود هستند؟ ولنگاری مدیریتی تا کجا پیش رفته که مدیر بانک زیر نظر وزارت رفاه- که باید در خدمت کارگران باشد- حقوق و پاداش 734 میلیون تومانی دریافت می کند و مدیر بیمه ای که باید غم محرومان و مستضعفان را داشته باشد، حقوق و مزایای 80 میلیونی می گیرد؟ آیا چنین مدیران بانکی می توانند بدهی های معوقه کلان بدهکاران را مطالبه کنند؟ آیا تحریم ها، فلج کننده و مزاحم رونق اقتصادی کشور است یا موش های بزرگ تر از گربه ای که به جان بیت المال افتاده اند و رمق را از بانک و بیمه و بورس و پتروشیمی و خودرو و ... گرفته اند؟ آیا بانک و بیمه هم به اجاره رفته است؟ چرا به جای تشکر از منتقدان به این درآمدها، آنها را متهم به بداخلاقی و ظلم کردند و از مدیر مستعفی جانبداری نمودند؟ قسم برخورد با متخلفان و بازگرداندن پول ها به بیت المال را باور کنیم یا دم خروس جانبداری را؟ 8- امیر مؤمنان علیه السلام این قانون طلایی را هنگامی که اصحاب خود را برای جهاد فرا می خواند، فرمود «کمربند را محکم کنید و دامن به کمر ببندید. و لا تجتمع عزیمهًْ و ولیمهًْ. دامن همت به کمر ببندید که عزم و اراده جهاد با سور چرانی و شکم بارگی و سفره بارگی جمع نمی شود» (خطبه 241 نهج البلاغه). واقعیت این است که دشمن جنگ همه جانبه اقتصادی فرهنگی و سیاسی را علیه ملت ما به راه انداخته است. اگر باید به دشمن زورگو در چنین جنگی نه گفت و به سینه او زد و اگر باید اقتصاد و فرهنگ را با نگاه جهادی رونق داد، مدیران اشرافی و اجاره ای نه تنها مرد چنین میدان هایی نیستند بلکه بعضاً معبرگشایی دشمن را می کنند؛ به ویژه اگر پای منافع و شرکت های برخی مدیران ارشد هم در میان باشد. به راستی صرافی را با دستیاری دولت و شرکت داری زنجیره ای را با وزارت چه کار؟ غمبارتر اینکه جماعت هم افق با بیگانه، در حوزه رسانه و مطبوعات و فرهنگ هم خط زده و مشغول تحریف واقعیت ها هستند. فعلاً کاسبان فتنه، بعد از کاسبی تحریم مشغول کاسبی برجامند. آری کاسبان برجام به شدت مشغول کارند.
دوشنبه ، ۲۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
گوناگون
پربازدیدترینها