واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس « محمدجواد اخوان» در روزنامه «جوان»نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی) هفته گذشته در دیدار نمایندگان مجلس دهم، در ضمن طرح مطالبات از مجلس، به موضوعی مهم و نگران کننده اشاره کردند و آن «ولنگاری و بی اهتمامی در حوزه فرهنگ» است؛ موضوعی که با توجه به اهمیت راهبردی […]به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس « محمدجواد اخوان» در روزنامه «جوان»نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی) هفته گذشته در دیدار نمایندگان مجلس دهم، در ضمن طرح مطالبات از مجلس، به موضوعی مهم و نگران کننده اشاره کردند و آن «ولنگاری و بی اهتمامی در حوزه فرهنگ» است؛ موضوعی که با توجه به اهمیت راهبردی فرهنگ نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت و باید در خصوص ریشه های وقوع این پدیده در نظام مدیریتی کشور تأمل نمود. از این رو در این یادداشت خواهیم کوشید بر مهم ترین خاستگاه های بروز این معضل جدی نگاهی گذرا داشته باشیم: ۱- شاید اساسی ترین دلیل گرفتاری فرهنگ به این وضعیت آشفته را باید در «سیاسی کاری در حوزه فرهنگ» جست وجو کرد، به این معنا که از جمله مظلومیت های همیشگی حوزه فرهنگ در کشور ما، تنزل آن به موضوعی درجه ۲ و تبعی است که متأثر از تحولات و معادلات سیاسی است. تغییرات سیاسی و دست به دست شدن قدرت به راحتی بر مدیریت های فرهنگی تأثیر می گذارد. پیروزی در آوردگاه های انتخاباتی، گاه اولین و مهم ترین مسئله برای مدیرانی است که متولی امر فرهنگ هستند و به راحتی این حوزه حساس را قربانی کسب رضایتمندی قشری خاص می کنند. گاه مدیرانی فاقد هرگونه صلاحیت تخصصی و صرفاً مبتنی بر روابط سیاسی عهده دار حوزه فرهنگی می شوند که خود سم مهلکی برای فرهنگ عمومی جامعه اسلامی است. از این رو می توان گفت تغییر مدیریت فرهنگی از فاز سیاسی به فضای فرهنگی متناسب با ارزش های جامعه نخستین بایسته این حوزه است. ۲- تا چند سال پیش یکی از معضلات جدی مدیریت فرهنگی فقدان اسناد بالادستی روشن و قابل اتکا بود و همین امر راه را برای اعمال سلیقه مدیران باز می کرد. اکنون اسناد مهمی همچون «نقشه مهندسی فرهنگی» و سیاست های کلان مصوب نظام را در اختیار داریم که حدود و ثغور و کلان راهبردهای رشد و تعالی فرهنگی را مشخص کرده است. با این حال همچنان اعمال سلیقه و چرخش های ۱۸۰ درجه ای جهت گیری مدیریتی با تغییر مدیران را شاهدیم. پس اشکال کار در کجاست؟ در پاسخ می توان گفت اولاً فقدان نگاه راهبردی و میل به اقدامات کوتاه مدت و مقطعی، بیماری مزمنی است که به این زودی از پیکره نظام مدیریتی کشور زدوده نمی شود. ثانیاً یکی از الزامات اسناد کلان، وجود ساز و کارهای نظارتی و ضمانت های اجرایی قوی است که در این حوزه همچنان ضعف های جدی وجود دارد. هرچند نهاد بالادستی ای همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان قرارگاه مرکزی امر فرهنگ در کشور وجود دارد، اما به عنوان مثال برای راهبری و نظارت بر اجرای سند مهم نقشه مهندسی فرهنگی همچنان نارسایی به چشم می خورد که ضروری است اصلاح شود. ۳- علاوه بر چالش های فوق، آسیب جدی دیگری که در حوزه نخبگانی وجود دارد و هرازچندگاهی مدیریت فرهنگی کشور را متأثر از خود می کند، وجود «گفتمان های فرهنگی معارض با ارزش های انقلاب» است که مع الاسف در تعدادی از مدیران فرهنگی به چشم می خورد. جالب اینجاست که برخی از همین مدیران دارای پیشینه انقلابی و کاملاً موجه هستند، اما گذر زمان و لغزشگاه ها آنها را دچار چرخش های فکری گفتمانی ۱۸۰ درجه ای کرده است که در مسیر ارزش زدایی حرکت می کنند. چنین رویکردی در سال های موسوم به سازندگی و دوم خرداد در طیفی از مدیران اجرایی حوزه فرهنگ به چشم می خورد و اکنون نیز بخشی از همین مدیران به جایگاه سابق خود بازگشته اند. در چنین شرایطی تنها وجود سازوکارهای قدرتمند نظارتی در شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس و نیز مقابله قانونی از سوی قوه قضائیه می تواند در مهار اقدامات چنین مدیرانی مؤثر باشد. آنچه اجمالاً در سه سرفصل بالا مورد اشاره قرار گرفت، تنها بخشی از ریشه های ولنگاری و بی اهتمامی موجود در امر فرهنگ است و بی شک دلایل دیگری نیز وجود دارد. آنچه مهم است، اینکه اقدام عاجل دلسوزان و متولیان برای عبور از شرایط بغرنج کنونی و همراهی نخبگان و کارشناسان در ارائه طریق برای نیل به مسیر رشد و تعالی فرهنگی ضروری به نظر می رسد. می دانیم هرگونه کوتاهی در این امر، تبعات و پیامدهای جبران ناپذیری به ساحت پاک جامعه و نسل های آینده به همراه خواهد داشت؛ پیامدهایی که هرچند در کوتاه مدت برای برخی کمتر لمس می شود، اما دود آن در چشم فرزندان ما خواهد رفت!
دوشنبه ، ۲۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]