تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816701490
باید منتظر اختلاف در شورای رهبری طالبان بود - پایگاه خبری تحلیلی 55 آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:55 آنلاین: نسبت به هرگونه نتیجه بخش بودن مذاکرات میان دولت افغانستان و طالبان تردید دارد بااین حال، باور دارد قتل «ملامنصور» به تضعیف طالبان خواهد انجامید و آمریکا درصدد از میان برداشتن «ملاهیبت الله آخوندزاده»، جانشین او، به شیوه ای مشابه برخواهد آمد. هرچند معتقد است اختلافات ایدئولوژیک و قبیله ای خود می توانند به ایجاد شکاف در درون رهبری طالبان کمک کنند، اما می گوید دو معاون رهبر تازه طالبان از قبایل متفاوتی هستند و این موضوع کار را برای طالبان دشوارتر می کند. اینها بخشی از نظرات «ویلیام مالی»، پروفسور دیپلماسی در د55آنلاین: نسبت به هرگونه نتیجه بخش بودن مذاکرات میان دولت افغانستان و طالبان تردید دارد بااین حال، باور دارد قتل «ملامنصور» به تضعیف طالبان خواهد انجامید و آمریکا درصدد از میان برداشتن «ملاهیبت الله آخوندزاده»، جانشین او، به شیوه ای مشابه برخواهد آمد. هرچند معتقد است اختلافات ایدئولوژیک و قبیله ای خود می توانند به ایجاد شکاف در درون رهبری طالبان کمک کنند، اما می گوید دو معاون رهبر تازه طالبان از قبایل متفاوتی هستند و این موضوع کار را برای طالبان دشوارتر می کند. اینها بخشی از نظرات «ویلیام مالی»، پروفسور دیپلماسی در دانشکده آسیا- پاسیفیک دانشگاه ملی استرالیا، هستند که درباره چشم انداز طالبان مطرح شدند. او که مقالات متعددی را درباره افغانستان نوشته است، در گفت وگو با «شرق» به بررسی پیامدهای گسترده مرگ ملامنصور برای طالبان از جنبه های مختلف پرداخت. همان گونه که می دانید، سراج الدین حقانی به عنوان معاون ملاهیبت الله آخوندزاده، رهبر تازه طالبان انتخاب شده است. آیا فکر می کنید با توجه به این موضوع گروه طالبان به طور کاملا تحت کنترل شبکه حقانی درخواهد آمد؟ جنبش طالبان یک پدیده پیچیده است. طالبان شبکه ای بیش از یک سازمان رسمی است و با وجود آنکه دارای یک ساختار نظامی است که درجه ای از انسجام سازمانی را نشان می دهد، از ظرفیت بالقوه شکنندگی نیز برخوردار است. همان گونه که دیدیم، انتقاداتی از سوی برخی از چهره های آن گروه درباره رهبری جدید طالبان مطرح شد. سراج الدین حقانی و شبکه حقانی به احتمال زیاد قادر نخواهند بود کنترل کاملی را بر عناصر طالبان که خاستگاه اصلی شان در قندهار و حومه آن است، اعمال کنند. واقعیت آن است ناحیه ای که اعضای شبکه حقانی در آن دست قوی تری دارند، در شرق افغانستان است. جانشینی آخوندزاده به جای ملااختر نشان داد روی این مهره مصالحه نسبتا ضعیفی صورت گرفته و این امر می تواند موجب تشدید اختلافات موجود در آن جنبش شود. به نظرتان ویژگی اصلی طالبان در دوران تازه پس از مرگ ملااختر منصور چه خواهد بود؟ طالبان اکنون با این واقعیت مواجه است که ایالات متحده آمادگی لازم برای استفاده از قوه قهریه را به طور مستقیم علیه رهبری آن گروه دارد. با توجه به این موضوع، آمریکا به شدت برای کسب رضایت از پاکستان حامی اصلی طالبان برای انتقال تدارکات نیروهای نظامی به افغانستان محدودیت دارد. اکنون نیروهای طالبان دیگر نمی توانند انتظار داشته باشند پناهگاه ها در پاکستان لزوما آن درجه از امنیتی را برایشان تأمین می کنند که در گذشته از آن بهره مند بودند. به نظرتان تفاوت اصلی بین رویکرد منصور و هیبت الله آخوندزاده چیست؟ برای پاسخ به این پرسش باید منتظر ماند. ویژگی های متمایز آن دو این است که آخوندزاده پیشینه تحصیل فقه اسلامی را دارد و در مبارزات نظامی حضور چشمگیری نداشته است. او نامزد کسانی در درون طالبان بود که احتمالا بر این باورند آخوندزاده به دلیل چهره ای که دارد، وحدت بخش در طالبان خواهد بود و راه ملاعمر را ادامه می دهد. ملاعمر نیز تلاش می کرد تا با نشان دادن زندگی ساده از این موضوع به عنوان ابزاری برای کسب حمایت بیشتر استفاده کند. آخوندزاده اکنون باید درباره مسائل پیچیده تصمیم گیری کند؛ مسائلی که درون طالبان درباره آن اختلاف نظر وجود دارد و مشخص نیست در آن زمان کسانی که او را انتخاب کرده اند، لزوما با نظراتش موافق باشند. آیا فقدان مهارت های نظامی آخوندزاده، بر اقدامات دفاعی طالبان تأثیر منفی نخواهد گذاشت؟ عامل بسیار مهم آن است که طالبان توان و تجهیزات نظامی خود را از ارتش پاکستان تأمین می کند. در زمان سقوط قندوز در ماه آگوست سال ٢٠١٥ میلادی این موضوع آشکار شد. در آن زمان این حمله از سوی مبارزان حرفه ای تمام وقت صورت گرفت که تحت نظر مدرسان باتجربه در اردوگاه های کشور پاکستان تعلیم دیده بودند و وسایل نقلیه، سلاح های سنگین، رادیو رمزگذاری شده و یک ساختار فرماندهی رسمی در اختیار آنان قرار داده شده بود. توانایی نظامی طالبان به صورت مستقیم وابسته به مهارت های نظامی رهبر آن گروه نیست. اگر پیامدهای منفی متوجه فعالیت های نظامی طالبان باشد، آن در نتیجه اعمال فشار قدرت های اصلی، ازجمله چین و آمریکا بر اسلام آباد برای تغییر رفتار خواهد بود. به نظرتان جانشینی آخوندزاده چه تأثیری بر مراحل بعدی مذاکرات صلح میان دولت افغانستان و طالبان می گذارد؟ بسیار بعید به نظر می رسد طالبان حاضر به بر زمین گذاشتن تسلیحاتش و ورود به یک روند سیاسی با دولت افغانستان شود. آنها مدت زمان طولانی این راه را دنبال کرده اند و درنهایت شرایط کاملا قبول نکردنی ای را به کابل ارائه کرده اند که مذاکره بر سر آن ناممکن بود. دفتر طالبان در دوحه آشکارا تلاشی برای تقویت موضع و جایگاه آن گروه و نشانه ای از نداشتن عزم جدی طالبان برای تعامل با دولت افغانستان بوده است. هیچ گونه شواهدی وجود ندارد که نشان دهد یک اصل بر پایه اجماع بر سر آشتی و مذاکرات در افغانستان وجود داشته باشد و همچنین دلیل اندکی وجود دارد که نشان دهد مذاکره صلح چیزی است جز یک اسب تروا در معرض نمایش برای شهروندان عادی افغان و به خصوص گروه های آسیب پذیر مانند زنان و اقلیت شیعه که خطرات قابل توجهی تهدیدشان می کند. هدف آمریکا از حمله هوایی علیه منصور چه بود؟ ایالات متحده دلایلی را برای حمله علیه منصور داشت. یکی از آنها این احساس بود که منصور چهره ای تندروست و به طورکامل متعهد به جنگ علیه دولت افغانستان بود. شواهد کمی وجود دارد که نشان دهند آخوندزاده در این زمینه رویکرد متفاوتی داشته باشد. بااین حال، دلیل دیگری که نشان می دهد آمریکا چرا حمله نظامی را سازمان داد، رساندن این پیام به طالبان و پشتیبانان آن در پاکستان بود که آمریکا دیگر در گذشته باقی نمانده و می تواند نیروهایش را برای حمله علیه طالبان مستقر و سازماندهی کند. این احتمالا هدف اصلی ایالات متحده بود و آمریکا نیز با استفاده از پهپاد برای قتل منصور نشان داد که از قابلیت مهیبی برخوردار است؛ قابلیتی که از زمان قتل «اسامه بن لادن» در سال ٢٠١١ میلادی به این سو به نمایش گذاشته نشده بود. دلیل دیگر برای حمله نیروهای آمریکایی آن بود که دولت اوباما قصد داشت تا به دولت افغانستان و مردم آن کشور اطمینان دهد که با وجود مشغله های خود و مواجهه با رویدادها در جاهای دیگر دنیا، افغانستان را فراموش نکرده و بر مشکلات آن واقف است. برخی از تحلیلگران معتقدند پس از مرگ منصور تأثیر اطلاعات ارتش پاکستان افزایش خواهد یافت. آیا شما فکر می کنید جانشینی آخوندزاده باعث افزایش همکاری طالبان افغانستان و پاکستان خواهد شد؟ یک درس مهم از حذف منصور آن بود که اطلاعات ارتش پاکستان دیگر نمی تواند امنیت رهبری طالبان را تأمین کند، در نتیجه به گمانم نامحتمل است که تأثیر آن نهاد افزایش یابد. طالبان افغانستان و پاکستان بیش از آنکه تقویت شوند، پس از قتل منصور تضعیف خواهند شد. مهم است که اشاره کنم چین که از نظر تاریخی یکی از قوی ترین متحدان پاکستان و حامی آن کشور در شورای امنیت سازمان ملل متحد بوده، نیز نسبت به شکایت پاکستان درباره نقض حاکمیت آن کشور توسط پهپاد آمریکا واکنشی نشان نداد. این موضوع نشان دهنده آن است که چین به طور فزاینده ای نگران تهدیدی است که از جانب نیروهای سنی رادیکال در پاکستان نشئت می گیرد و هراس این را دارد که آن نیروها بتوانند به بی ثباتی در غرب چین دامن بزنند. به همین خاطر است که اخیرا چین، دولت پاکستان را به اعمال فشار بر طالبان برای متقاعدکردن آن گروه به حضور پای میز مذاکره ترغیب کرده بود. سکوت چین در قبال قتل منصور توسط آمریکا نشان می دهد که پکن امید خود برای تغییر مثبت و موافقت طالبان با مذاکره را از دست داده است. می دانیم که پاکستان تا زمانی که ملامنصور توسط آمریکا کشته شد، از او حمایت می کرد. آیا به نظرتان قتل او حاوی پیامی از سوی آمریکا به اسلام آباد بود؟ به نظرتان این موضوع چه تأثیری بر همکاری های دفاعی و نظامی آمریکا و پاکستان خواهد داشت؟ مرگ منصور یک پیام تکان دهنده و روشن از جانب واشنگتن به اسلام آباد بود و آن اینکه صبر ایالات متحده در این باره که حمایت سری پاکستان از طالبان ادامه دارد در حال لبریزشدن است. «اشرف غنی»، رئیس جمهوری افغانستان، با حمایت از اقدام آمریکا نشان داد که شعارهای خصمانه ای که در دوران ریاست جمهوری «حامد کرزی» علیه آمریکا سر داده شده بود، به حاشیه رانده شده است. واقعیت آن است باوجود آنکه پاکستان اعلام کرده بود که متعهد به آوردن طالبان پای میز مذاکره است، اما هیچ یک از این تعهدات تحقق نیافتند. حضور ملایعقوب، پسر ملاعمر، به عنوان یکی از معاونان رهبر طالبان چه تأثیری بر چشم انداز آن گروه خواهد گذاشت؟ برخی از تحلیلگران می گویند که او و سراج الدین حقانی تصمیم گیرندگان اصلی در طالبان خواهند بود. نظر شما در این باره چیست؟ اقتدار و کاریزمای چهره ای چون ملاعمر به طور خودکار به پسر او انتقال نمی یابد. این موضوع درباره پسران مردان شناخته شده دیگر در افغانستان نیز صادق است. علاوه براین، ملایعقوب و سراج الدین حقانی نماینده حوزه قبیله ای کاملا متفاوتی هستند و تنش میان آنان احتمالا مانع از آن خواهد شد که عملکرد این دو تصمیم گیرنده در تقارن و سازگاری با یکدیگر باشد. برخی رسانه ها مدعی سفر منصور به ایران پیش از مرگش شده بودند. وزارت خارجه ایران این موضوع را تکذیب کرد. این در حالی است که گلبدین حکمتیار، از رهبران جهادی افغانستان، نیز ادعا کرده بود که ایران اطلاعات لازم را به آمریکایی ها برای حمله علیه منصور داده بود. آیا این گروه با تهران ارتباطی دارد؟ در این باره صرفا حدس و گمان هایی وجود دارد. ممکن است ایران اطلاعاتی درباره منصور به طور مستقیم یا غیرمستقیم به آمریکایی ها داده باشد. اگرچه باید گفت که حکمتیار منبع موثقی نیست که بخواهیم در این باره به گفته او استناد کنیم. برخی معتقدند که مذاکره با طالبان نشانه ای از شکست آمریکا و دولت افغانستان در مبارزه با آن گروه است. به نظرتان تأثیر توافق با طالبان بر آزادی های اجتماعی و وضعیت زنان و جوانان در افغانستان چه خواهد بود؟ دولت افغانستان به دلیل همین مسئله ای که شما ذکر کردید، باید بسیار محتاطانه و با توجه به مخاطرات وارد گفت وگوهای دیپلماتیک با طالبان شود. از سوی دیگر، این موضوع می تواند باعث تضعیف موقعیت اعضای ارتش ملی افغانستان شود که در مبارزه علیه طالبان جنگیده اند. برخی شواهد نشان می دهند در طول تاریخ مخاطرات این چنینی وجود داشته اند. برای مثال، در روند مذاکرات در سال ١٩٧٣ پاریس، ارتش ویتنام جنوبی این پرسش را مطرح کرد که چرا باید جانمان را برای دولتی به خطر بیندازیم که با دشمن معامله می کند؟ البته هرگونه توافقی با طالبان به احتمال زیاد در افغانستان بسیار بحث برانگیز خواهد بود آن هم به این خاطر که این توافق می تواند تهدیداتی را متوجه آزادی بسیاری از افغان هایی کند که از زمان سرنگونی حکومت طالبان در سال ٢٠٠١ میلادی فضای بازتری را تجربه کرده اند. ذکر این نکته ضروری است که بگویم هیچ کشوری به اندازه افغانستان در طول ١٥ سال گذشته متأثر از روند جهانی شدن نبوده است. افغانستان در طول این مدت از کشوری که تلفن نداشت، به یکی از کشورهایی تبدیل شد که میلیون ها نفر از مردم عادی آن از تلفن همراه استفاده می کنند. تحمیل دوباره ارزش های طالبان توهین به افرادی است که از ثمرات مدرنیته به عنوان بخشی از زندگی روزمره شان در افغانستان برخوردار شده اند. آیا فکر می کنید در بلندمدت با وجود رهبری آخوندزاده، احتمال انشعاب در درون طالبان وجود دارد؟ اخیرا «وال استریت ژورنال» فاش کرد که سرویس اطلاعاتی افغانستان با مشارکت آمریکا از ملارسول، یکی از فرماندهان طالبان در جنوب غربی افغانستان، حمایت مالی و نظامی کرده تا او باعث ایجاد انشعاب در آن گروه شود. فکر می کنید آمریکا می تواند مسیر ایجاد اختلافات در درون طالبان را هموار کند؟ ایجاد شکاف در درون رهبری طالبان قطعا امکان پذیر است اما به احتمال زیاد این شکاف در نتیجه تفاوت های واقعی بر سر سیاست گذاری ها و رویکردها یا وابستگی های ایدئولوژیک و قبیله ای خواهد بود و فعالیت های کارشکنانه دستگاه های اطلاعاتی نقش کمتری در آن خواهند داشت. چشم انداز مذاکرات صلح میان طالبان و دولت افغانستان را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا حقانی و ملایعقوب، معاونان آخوندزاده، در آینده رهبری این گروه را در دست خواهند گرفت؟ هیچ چشم اندازی را برای مذاکرات هدفمند در آینده قابل پیش بینی متصور نیستم. پرزیدنت غنی، رئیس جمهوری افغانستان، پس از بمب گذاری مهیب در کابل مشخص کرد که زمان تغییر کرده است و بسیاری از افغان ها از دولتش حمایت می کنند. ملاآخوندزاده احتمالا هدف بعدی حمله خواهد بود بااین حال، در صورتی که او حذف شود معلوم نیست که جانشین او معاونان کنونی اش باشند. همه چیز بستگی به تحولات تا آن زمان دارد و در این برهه زمانی غیرقابل پیش بینی است. به نظر شما نتایج انتخابات آمریکا چه تأثیری روی سیاست آن کشور در قبال طالبان خواهد گذاشت؟ آیا فکر می کنید باید منتظر تغییرات عمده ای در رویکرد آمریکا در قبال طالبان پس از انتخابات و پیروزی دونالد ترامپ یا هیلاری کلینتون باشیم؟ بعید به نظر می رسد که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تأثیری قابل توجه، چشمگیر یا فوری در سیاست آمریکا در قبال طالبان داشته باشد. افغانستان و مسائل آن در شعارهای انتخاباتی نامزدهای اصلی مطرح نشده اند، بااین حال، سیاست آمریکا در قبال آن کشور نسبتا روشن و شامل حمایت مداوم از حکومت وحدت ملی است. در نتیجه، انتخابات آمریکا و نتایج آن تأثیر کمی روی موضوع عقب نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان خواهد گذاشت. سقوط قندوز نشانه ای از وجود خطرات زیاد برای کل افغانستان بود و سبب افزایش ترس مردم عادی از رفت وآمد در آن کشور شده است. تعهد نیروهای نظامی آمریکا در اندازه فعلی آن و تداوم حملات هوایی و حملات پهپادها یک راه نسبتا ارزان برای آمریکا در راستای سدکردن راه ظهور نیروهایی خواهد بود که به احتمال زیاد رویکرد خصمانه عمیقی علیه آمریکا دارند. منبع: شرق
یکشنبه ، ۲۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 55 آنلاین]
[مشاهده در: www.55online.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]
-
گوناگون
پربازدیدترینها