واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل ناسا در کشفی چشمگیر دریافته اند که جهان پنج تا 9 درصد سریعتر از حد انتظار منبسط می شود.به گزارش بولتن نیوز، به نقل از اسپیس، توضیحات احتمالی کمی برای این سرعت بیش از حد کیهان وجود دارد. یک احتمال این است که انرژی تاریک که در حال حاضر به تسریع سرعت جهان مشهور است، ممکن است کهکشان ها را با قدرت بیش از تصور پیشین از هم دور می کند. این کشف مهم می تواند سرنخ مهمی در درک این بخشهای اسرارآمیز جهان مانند ماده تاریک، انرژی تاریک و تابش تاریک باشد که 95 درصد همه چیز را تشکیل داده و نور منتشر نمی کنند. محققان این کشف را با اصلاح فوق العاده دقیق سرعت فعلی انبساط جهان انجام داده و میزان عدم قطعیت را تا 2.4 درصد کاهش دادند. آن ها برای این کار به بررسی کهکشان هایی پرداختند که از هر دو ستارگان قیفاووسی و ابرنواخترهای نوع Ia برخوردار بودند. ستارگان قیفاووسی با سرعتی مطابق با درخشش واقعی آن ها تکان می خورند که می توان از مقایسه آن با درخشش مشاهده شده از آن ها در زمین برای تعیین فاصله دقیق این اجسام استفاده کرد. ابرنواخترهای Ia به ستارگان منفجر شده ای گفته می شوند که از درخشش مشابهی برخوردارند و به این دلیل از فواصل طولانی تر نیز قابل تشخیص هستند. محققان با سنجش حدود 2400 ستاره قیقاووسی در 19 کهکشان و مقایسه درخشش قابل مشاهده هر دو ستاره، توانستند درخشش واقعی آن ها را با دقت اندازه گیری کرده و فاصله حدود 300 ابرنواختر نوع Ia را در کهکشان های دوردست محاسبه کنند. آن ها این فواصل را با انبساط فضایی که با نور برجا مانده از کهکشان های در حال دورشدن اندازه گیری شده بود، مقایسه کردند. ستاره شناسان این دو مقدار را برای محاسبه میزان سرعت انبساط جهان با زمان یا ثابت هابل استفاده کردند. آن ها میزان ثابت هابل را تا 73.2 کیلومتر بر ثاینه بر مگاپارسک ارتقا دادند. هر مگاپارسک معادل 3.26 میلیون سال نوری است. میزان جدید به این معنی است که فاصله بین اجسام کیهانی در 9.8 میلیارد سال آینده دوبرابر خواهد شد. سنجش های تابش بازمانده از انفجار بزرگ (بیگ بنگ) توسط کاوشگر ناهمسانگرد ریزموج ویلکسون و ماهواره پلانک، پیش بینی هایی انجام دادند که به ترتیب پنج و 9 درصد کوچکتر از ثابت هابل هستند. یکی از احتمالات دیگر این انبساط این است که کیهان از ذره زیراتمی جدیدی در تاریخ ابتدایی خود برخوردار بوده که نزدیک سرعت نور حرکت می کرده است. چنین ذرات پرسرعتی را بطور کلی "تابش تاریک" می نامند و ذرات شناخته شده نوترینوها نیز جزو آن ها هستند. جهان پرسرعت تر می تواند به ستاره شناسان بگوید که نظریه گرانش آلبرت اینشتین ناقص بوده است. این یافته ها در مجله Astrophysical منتشر شده است. منبع: ایسنا
شنبه ، ۱۵خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]