تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804774995
روز اول که می رقصیدید!/ شلیک جانانه والیبالیست ها به باورهای پوسیده - آوای آبی پوشان
واضح آرشیو وب فارسی:آوای آبی پوشان: 0 علی کربلایی – آوای آبی پوشان به نقل از خبرآنلاین؛حالا، در دنیای واقعی مان والیبالیست ها به المپیک رسیده اند. رویا به حقیقت پیوسته و دوست داشتنی ترین «تیم» چند دهه اخیر ورزش ایران، ماموریت غیرممکن را به سرانجام رسانده است. بچه های ما ثابت کردند که به قول محمدعلی کلی: «غیر ممکن تنها یک واژه ای بزرگ برای افراد حقیر […]علی کربلایی – آوای آبی پوشان به نقل از خبرآنلاین؛حالا، در دنیای واقعی مان والیبالیست ها به المپیک رسیده اند. رویا به حقیقت پیوسته و دوست داشتنی ترین «تیم» چند دهه اخیر ورزش ایران، ماموریت غیرممکن را به سرانجام رسانده است. بچه های ما ثابت کردند که به قول محمدعلی کلی: «غیر ممکن تنها یک واژه ای بزرگ برای افراد حقیر است. غیر ممکن اظهار نظر نیست، شهامت است . غیرممکن بالقوه است . غیرممکن زودگذر است. غیرممکن هیچ است!» دیگر باید شب ها به جای خواب صعود، خواب مدال المپیک را ببینیم. خوابی که شاید تعبیرش نیازی به ۴۲ سال صبر نداشته باشد. این تیم لعنتی دوست داشتنی، به همه باورهای ما شلیک کرده است. راه خیال پردازی را باز گذاشته و مشتمان را با افتخار گره زده است. خبرهای خوب در ۲۴ ساعت گذشته پشت هم آمده اند و صعود به المپیک، جشنمان را کامل کرد. حالا با دیدن چهره ملی پوشانمان صدای خواندن علی زند وکیلی در گروه دارکوب در گوشمان می پیچد: «روز اول، که می خندیدی؛ دِلُمه ز شاخه می چیدی… میون لشگری از خوبان؛ کسی غیر ما نَمیدیدی!» فقط با کمی تغییر که به جای خندیدن، بچه های ما از فرط خوشحالی می رقصیدند! مردانی که از روز اول بهشان امید داشتیم و آنها هم مدام خودشان را در ریو می دیدند . چیزی که از چهره و میمیک صورتشان همیشه مشخص بود. حالا وقت آن رسیده تا والیبالیست های ما روی قله های ریو دوژانیرو و مقابل سامبا بازهای قهار برزیلی، رقص ایرانی را به نمایش بگذارند؛ نه زمین های نه چندان مرتفع توکیو! و البته یک خبر بهتر: حالا دیگر مجبور نیستیم بعد از چند امتیاز عقب افتادن از هر حریفی جمله کلیشه ای کاویانی را دوباره و دوباره بشنویم: «روزگاری یک ست گرفتن از کره و ژاپن برای ما افتخار بود!» امروز دیگر این باور پوسیده برای همیشه به زباله دان تاریخ پیوست؛ به امید به زباله دان پیوستن باورهای پوسیده ی بعدی! ۲۵۱ ۴۱
شنبه ، ۱۵خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آوای آبی پوشان]
[مشاهده در: www.avaeabiposhan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
گوناگون
پربازدیدترینها