واضح آرشیو وب فارسی:تدبیر: به نظر می رسد حتی دانشمند بزرگ علم فیزیک، اسحاق نیوتن، سعی داشته است زبان انحصاری خود را ابداع کند، هر چند این تلاش بر خلاف بسیاری از کارهای وی، با موفقیت مواجه نشد. به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از GizModo، اسحاق نیوتن، فیزیکدان بزرگ قرن هفدم، به خاطر خیلی چیزها معروف است؛ برای مثال می توان به قوانین حرکت اجسام و جاذبه وی اشاره کرد. به علاوه، این شخص حساب دیفرانسیل و انتگرال را اختراع کرد، رساله ای طولانی درباره علم اپتیک (نورشناسی) نوشت همچنین دستی هم در کیمیاگری داشت. اما تنها افراد کمی می دانند که نیوتن وقتی دانش آموز جوانی بود سعی کرد زبان جهانی خود را ابداع کند. ظاهرا این موضوع که معانی کلمات به صورت اتفاقی معین شده بودند، باعث ناراحتی نیوتن جوان می شد. وی گمان می کرد که اگر فرمولی منظم تر وجود داشت که به مردم اجازه می داد تا از این موضوع آگاه باشند که یک کلمه مشخص تنها از طریق شنیدن آن معنی می دهد، پیشرفت عظیمی حاصل می شد. نیوتن این مساله را این گونه بیان می کند: «اجازه بدهید که نام همه اقلام از یک نوع گونه مشابه با یک حرف مشابه آغاز شود؛ برای مثال نام تمام ابزارآلات با S، نام همه حیوانات با T، نام تمام احساسات روانی با B و... شروع شود». آریکا آکرنت زبان شناس و شان اونیل تصویرگر در مجموعه ویدیویی «نخ روانی»، نگاه مختصری به این موضوع داشته اند: «وقتی که نیوتن تازه شروع به تحصیل در کالج کرده بود، در حال برنامه ریزی برای ساخت یک زبان ترجیحا بر اساس ماهیت اشیا تا معنای قراردادی آنها بود. در طرح نیوتن، پیشوندها و پسوندها نشان دهنده تغییرات ظریف زیرساختی در معنا بودند. مثال کامل وی از این زبان نشان می دهد که چگونه پیشوندها می توانند معنی کلمه «tor»، در زبان وی به معنی دما، را عوض کرده تا معانی خاص تری را تولید کنند: فوق العاده داغ [owtor]، بسیار داغ [awtor]، گرم [etor]، کمی سرد [aytor] و بسیار سرد [oytor]. این کلمات با در نظر گرفتن تمامی درجه بندی های فی مابین تولید شده است». در واقع نیوتن با این کار خود را در گروه خوبی قرار داده است. اشخاصی که برای سرگرمی (اما به طور جدی) زبان های جدید خلق می کنند، «conlangers» یا زبان ساز نامیده می شوند. موفقیت آمیزترین زبان ابداع شده، زبان اسپرانتو است که قدمت آن به سال 1887 بازمی گردد. هرچند اکثرا زبان سازان را می توان در عرصه های علمی تخیلی و فانتزی یافت، دنیایی که ابداع زبان بخشی حیاتی از خلق یک جهان دیگر به شمار می رود. برای مثال، جی.آر.آر تالکین برای سه گانه «ارباب حلقه ها» زبان الفی را اختراع کرد. دیود جی پترسون برای سریال «بازی های تاج و تخت» زبان دوتراکی را ابداع کرد، درحالی که مارک اوکراند زبان کلینگون را برای «پیشتازان فضا 3: در جستجوی اسپاک» خلق کرد. این زبان های ساختگی معمولا گنجینه لغوی محدودی دارند که تنها شامل چند هزار واژه می شود. به غیر از اسپرانتو، که امروزه دو میلیون نفر به این زبان سخن می گویند و اکثر گویشوران آن در اروپا، شرق آسیا و جنوب آمریکا دیده می شوند، باقی زبان های ساختگی موفق نشدند در میان مردم آنچنان محبوبیتی کسب کنند و جا بیافتند. درست است که کتاب «هملت» به زبان کلینگون ترجمه شده و جامعه آنلاین کوچک اما پرشوری برای یادگیری زبان « Na’Vi » وجود دارد، زبانی که توسط پروفسور پاول فرامر، استاد زبان شناسی دانشگاه تکنولوژی کالیفورنیا، برای فیلم «آواتار» خلق شد. اما هنوز هیچ کدام به عنوان زبان های گفتاری واجد شرایط ظاهر نشده اند. تلاش نوپای نیوتن نیز وضعیت بهتری نداشت: هنگامی که وی دریافت برای تکمیل کردن چنین پروژه ای با شانس موفقیت بسیار کم، باید یک عمر تلاش کند، از سعی کردن دست برداشت و به سراغ کارهای بزرگ تر رفت. البته این کار به نفع کل بشریت بود چرا که قرار نبود قوانین نیوتن خود به خود که نوشته شوند. مترجم: هانا حیدری
شنبه ، ۱۵خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تدبیر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]