واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: آقا به سندسازی جدید رسانه انگلیسی علیه امام(ره) اشاره کرده و کنایه ای هم به منبع این سندسازی یعنی آمریکایی ها می زنند و می گویند آمریکایی که هواپیمای مسافربری را هدف قرار می دهد از سندسازی ابایی دارد؟! به گزارش تحلیل ایران ، متعجب نگاه می کند؛ برای اولین بار است که به ایران و این مراسم آمده و شاید دلیل تعجبش هم همین است، چون نمی تواند هضم کند که بعد از 27 سال برای بزرگداشت یک رهبر سیاسی، چنین تجمعی شکل بگیرد؛ ابواحمد اولین بار است که به مراسم بزرگداشت امام خمینی می آید و فضا آنقدر برایش جالب است که دائم از مترجم همراهش سوال می کند. *ترافیک اتوبان های منتهی به حرم امام (ره) شاید تکراری ترین چیزی باشد که هرسال می توان آنرا دید؛ شاید تنها نقطه ای که در یک روز از همه قومیت ها را یکجا می توانی ببینی همین جاست؛ چهره های آفتاب سوخته ای که وقتی از فاصله شهرشان تا تهران می پرسی از عددی که به زبان می آوردند شرمنده می شوی. *نزدیک گیت های بازرسی برای ورود به جایگاه ویژه، مثل هر سال چهره هایی هستند که از دور داد می زند کارت ورود ندارند و یا در حال التماس به مسئولین هستند و یا آنقدر التماس کرده اند که خسته شده و کناری ایستاده و منتظر معجزه ای هستند تا راه ورودشان را باز کند و آقا را از نزدیک تر ببینند؛ کارت اضافه داشته باشی و به اینجور مهمان ها ندهی، نامردی است. *برای بچه ها مراسم حرم شور و حال بیشتری دارد؛ درست از که دیگر خبری از شکل و شمایل ساده و به قول یکی از حاضران خودمانی! حرم نیست، ولی همین شلوغی و حضور بچه های سپاه که برخی شان به جای اتیکت اسم، برچسب لبیک یا زینب (س) رو سینه دارند، برای بچه های جذاب است؛ مخصوصاً زمانی که قرار است روی سکوی بازرسی بروند و قاطی آدم بزرگ ها آنها را هم بگردند. *در اولین لحظه ورود به شبستان حرم، یک جمله به ذهنت می رسد و ناخودآگاه هم به زبانت می آید؛ «جا نیست...»، اما بغل دستی است سریع افکارت را بهم می ریزد و یادآوری می کند که وقتی «آقا» بیاید جا برای ایستادن که هیچ، برای نشستن هم گیرت خواهد آمد؛ بیراه هم نمی گوید چون وقتی آقا روی سکو ظاهر می شود خیلی ها عطای نشستن را به لقای آن می بخشند و برای دیدن چهره رهبر، سرک می کشند. *بدترین اتفاق اینجا برای کسی که به عشق دیدن رهبر آمده این است که جایگاه استقرارش پشت یکی از ستون ها باشد؛ قشنگ می شود از دور حال جوانی که لباس هایش به سیستانی ها شبیه است و دائم از پشت ستون سرک می کشد تا شاید لحظه ورود آقا را ببیند، درک کرد؛ شوخی نیست که 2 هزار کلیومتر راه بیایی و یک دل سیر نتوانی رهبر را ببینی. *سخنرانی سید حسن خمینی که تمام می شود، دیگر هیچ کدام از حاضرین با دکلمه های مجری مراسم کار ندارند؛ فقط می توانی یک شعار را خیلی واضح بشنوی، شعاری که خیلی خوب دلتنگی جماعت را نشان می دهد؛ «ای پسر فاطمه، منتظر تو هستیم»؛ آوردن صندلی و میکروفنی با پایه کوتاه یعنی چند ثانیه کمتر تا آمدن رهبری باقی مانده؛ یک از محافظ ها که پرده جایگاه را بالا می گیرد، جمعیت هنوز آقا را ندیده شروع می کنند به شعار دادن؛ ترکیب شعار هم به مراسم می خورد، «صلی علی محمد، بوی خمینی آمد...» * ماه شعبان دارد به روزهای آخر می رسد و آقا هم سخنرانی اش را با اشاره به یک دعای معنوی شروع می کند که البته بی ربط با حالات روحی امام نیست؛ آقا خاطره ای از سوالش پیرامون «دعا» از امام نقل کرده و از تاکید ایشان بر مناجات شعبانیه می گوید؛ حالا قطعا خیلی ها بعد از مراسم سراغ مناجات شعبانیه می روند تا از معجزه این مناجات عجیب بهره مند شوند. *وقتی آقا از تعبیر جدیدی می گوید که کمتر درباره امام به کار رفته، گوش های جمعیت تیز می شود؛ «امام مومن متعبد انقلابی» همان تعبیری است که آقا می گفت کمتر درباره امام عزیز به کار گرفته شده است؛ وقتی که چندبار تعبیر آقا را مرور می کنی، می توانی بگویی که اصلا چنین تعبیر تا به حال برای امام بکار نرفته است؛ به گفته رهبری آخرین بخش این تعبیر، هم مهمترین قسمت آن و هم دلیل تمام دشمنی های دشمنان با امام است؛ به قول آقا «حق هم دارند از امام انقلابی ما بترسند...» *تکان خوردن پرده پشت سر آقا شاید در نگاه اول چندان عجیب به نظر نرسد ولی وقتی یک کودک خردسال گوشه پرده را بالا می زند ماجرا جالب می شود؛ پسرک به احتمال زیاد نوه آقاست که محافظ ها کاری به کارش ندارند ولی خودش جمعیت را که می بیند حساب کار دستش می آید و بیخیال بازی کردن با پرده آبی رنگ جایگاه می شود. *آقا روی بحث انقلابی گری تاکید دوچندان می کند؛ صحبت های برخی در این چندماه اخیر و قرار دادن انقلابی گری مساوی تندروی، دلیل اصلی تاکید آقاست؛ رهبری نکته قابل تاملی در این مبحث می گویند؛ «هرجا از انقلابی گری فاصله گرفتیم، ناکام شدیم» *بحث انقلابی و انقلابی گری در سخنرانی آقا به این زودی ها تمام نمی شود؛ آقا می گویند که خلاف است اگر فکر کنیم انقلابی فقط کسانی هستند که در دوران مبارزه یا دوران امام و حکومت ایشان حضور داشته اند؛ تعبیر بعدی آقا جمعیتی را که فشردگی جمعیت خسته شان کرده به خنده می آورد؛ «اگر اینگونه فکر کنیم انقلابی فقط ما پیر و پاتال ها خواهیم بود»؛ همین چند وقت پیش بود که یکی از مسئولان گفته بود عده ای نه زمان مبارزه را درک کرده اند نه با امام بوده اند و حالا مدعی انقلابی بودن هستند؛ نکته جالب ماجرا اینجاست که آقا بدور از فضای شعارزده و جنجال محور پاسخ اینگونه حرف ها را می دهد و شاید خیلی ها باید این سبک پاسخ دادن را تمرین کنند. * سخنرانی رهبری به موضوع استقلال به ویژه در مبحث اقتصاد رسیده است؛ آقا به حرف های برخی پیرامون ورود شرکت های خارجی به بهانه انتقال تکنولوژی های جدید اشاره می کند ولی بلافاصله از توانمندی های جوانان ایرانی که آنها در برخی از رشته ها به رتبه های اول جهانی رسانده می گوید؛ «جوانان ما نمی توانند چاه های نفت ما را به بهره وری بیشتر برسانند و پالایشگاه های مارا نوسازی کنند؟» حالا دیگر همه می دانند خطاب آقا دقیقاً کدام وزارتخانه است. *«انگلیس واقعا خبیث...» همین تعبیر رهبری درباره انگلیس و توطئه هایی که دولت این کشور به همراه آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه کشورمان انجام داده کافی است تا جمعیت با شعار «مرگ بر انگلیس» صحبت های آقا را قطع کنند؛ رهبری کنایه ای هم به توطئه جدید انگلیس که از سوی بی بی سی فارسی علیه امام تدارک دیده شده، می زند؛ «سند منتشر کرده اند علیه امام بزرگوار، مطهر و پاکیزه ما؛ سند را هم از آمریکایی ها آورده اند؛ آمریکایی که هواپیمای مسافربری را می زند از جعل سند ابایی دارد؟» اشاره آقا به سند سازی اخیر بی بی سی و ادعای آن پیرامون رابطه امام و آمریکاست. *بخش پایانی سخنرانی آقا به موضوع هسته ای اختصاص پیدا می کند؛ «دبه» کردن آمریکا بر سر انجام تعهداتش، جالب ترین تعبیر آقا در این بخش است؛ حالا دیگر همه کسی در دبه کردن آمریکا در مسیر انجام تعهدات خود نمی تواند شک کند. * سخنرانی رهبری به چند تذکر ختم می شود؛ یکی از تذکرها پیرامون نوع مواجهه با غرب است که آقا تاکید می کند در هر موضوعی اگر تنازل کنیم با دشمن نقش مخرب خود را انجام می دهد؛ برخی در جمعیت تعبیر دیگری از سخنان آقا می کنند و شروع به سردادن شعار «دولت تدبیر و امید بصیرت بصیرت» می کنند، اما آقا به جمعیت تذکر می دهد که منتظر نکته بعدی باشند و ممکن است پس از شنیدن این نکته در شعارهای خود تجدیدنظر کنند؛ نکته بعدی رهبری حفظ اتحاد دولت و ملت است و این تاکید که «اتحاد دولت و ملت را بهم نزنید» *سخنرانی آقا که تمام می شود همان جوان سیستانی که پشت ستون گیر افتاده بود را می بینی؛ دلت هنوز برایش می سوزد که نتوانسته یک دل سیر آقا را ببیند ولی وقتی نزدیک که می شوی، می شنوی که برای دوستش دارد یک کری می خواند؛ «دیدی بالاخره آقا را دیدم...» منبع : فارس
جمعه ، ۱۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]