تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837144783
شیفتگی ما به مفاهیم مدرن تحت تاثیر مد است - بانکداری ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:بانکداری ایرانی: روزنامه همدلی در صفحه فرهنگ و هنر گفت وگویی را «رضا پناهی» هنرمند نقاش درباره خلق آثار تجسمی وی و محتوای ایرانی و شرقی آن منتشر کرد. در گفت وگوی روزنامه همدلی با پناهی که در شماره پنجشنبه 13 خرداد 1395 خورشیدی انتشار یافته است، می خوانیم: هنرهای تجسمی در ایران همچنان زیر سایه نام های بزرگ این عرصه است، چه اینکه هنوز نسلی که بتوان جایگزین شایسته ای برای آنان باشد گویی هنوز از راه نرسیده است. با این همه هستند هنرمندان جوانی که آثارشان نشانی از اصالت دارد و در شرایطی که نگره های پست مدرنیستی از سینما و ادبیات تا نقاشی را در نوردیده و به هر هنرمند خودخوانده ای این حق را می دهد که تجربه های خامش را اثر هنری بنامد، هنرمندان پرکاری هستند که در فضای درونی خودشان به خلق تجربه های خود می پردازند. رضا پناهی بی گمان یکی از همین دست هنرمندان است که به تازگی نمایشگاهی را در گالری هرندی برپا کرده است. گالری هرندی به عنوان یکی از مهمترین گالری های تهران که در فضایی به دور از هیاهو سعی دارد هنر اصیل و فخیم را نمایندگی کند پیش از این ها هم میزبان این هنرمند بود. در این نمایشگاه که «مکنونات» نام دارد نزدیک به 170 اثر طراحی از رضا پناهی به نمایش گذاشته شده که 80 اثر روی دیوار و باقی آنها در چند دفترچه طراحی ارائه شده است. یکی از ایده های نوی پناهی در این نمایشگاه، طراحی قاب هایی از «شهر قصه» اثر جاودانه بیژن مفید است که هنرمند با پرداخت و انتخابی شخصی صحنه هایی از آن را تصویر کرده است. حضور پناهی در نمایشگاه ها و گالری های خارج از ایران هم نام او را به عنوان هنرمندی جوان شناسانده است. در حاشیه این نمایشگاه در فضایی صمیمی و نزدیک به گفت و گو با این هنرمند خلاق نشستیم که در ادامه از نظرتان می گذرد. **شاید بتوان گفت «شهر قصه» محور این نمایشگاه است، این ایده از کجا به ذهن شما رسید؟ *من ایده هایم را از تجربه زیسته ام می گیرم. عموما فکر می کنم هنرمندی هنرش اصیل و صادق است که برآمده از یک تجربه زیسته باشد، داستان شهر قصه، داستان یک شخصیتی است که در شمایل یک فیل به نمایشه گذاشته می شود و از آن جایی که فیل نماد قدرت و بزرگی است، به عنوان نقش اصلی انتخاب شده است. این فیل وارد شهری می شود و لازمه زندگی در این شهر این است که هیچ گونه هویتی از خود نداشته باشی و اگر هم هویتی داری آن شهر هویتت را از تو می گیرد و در این پرفورمنس، داستان جدال این فیل و «شهر بی هویت ها» را می بینیم. می خواهم بگویم تلاش کرده ام کارم را درقالب یک نمایش و درام پردازش شده به مخاطب ارائه کنم. من این را واقعا زیست کرده و می کنم، در شهری زندگی می کنم که مدام تلاش می کند هویتم را نابود کند و هویت جدید ولی کاذبی برای من بسازد، این همان پیوند بین امر تجربه شده و داستان استعاری شهر قصه است. شهر قصه استعاره ای است از فضای زیست عمومی ما، از طرفی هم همسو با تفکرات و اندیشه هایم است. در شهر قصه ترکیب انسان و حیوان وجود دارد و این مساله در بطن فلسفه ایرانی و اسلامی وجود دارد آنجا که انسان را حیوانی می داند، ناطق، درفلسفه ما انسان قبل از هرچیز یک حیوان است. این تم را در همه کارهایم دارم و شهر قصه را هم دور از این ماجرا نمی بینم. **در کارهای قبلی شما ترکیب حیوان و انسان را هم دارید و اتفاقا آنجا مایه های اساطیری دارد، به نظر می رسد چنین کارهایی حوزه علاقه شما است، کارهایی که علی رغم داشتن فضای محسوس ولی بن مایه های اساطیری هم دارد دلیل این رجوع به اساطیر در کارهایتان چیست؟ *تا حدودی درست است،؛ ببینید یک بخش کوچکی از تمرکز آثارم به اسطوره بر می گردد، بیشتر فکر می کنم که روی کهن الگوها تاکید دارم، البته کهن الگوها شاکله ای داشته اند که در گذر تاریخ، بخشی اعظمی از آن، به اسطوره ها تبدیل شدند. در سرزمین هایی که اسطوره های کهن دارند مثل ایران، هندوستان و قاره آفریقا مردمانی می زیستند که نمی توانستند پدیده های طبیعی را تعبیر و تفسیر کنند، به همین خاطر به اسطوره ها و کهن الگوها پناه می بردند. مردمان باستان از طریق صورت بندی اسطوره ها و کهن الگوها آداب و رسوم خود را برساختند، از طرفی آنچه به نام تمدن و فرهنگ می شناسیم بر شاکله ای از همین مفاهیم و کهن الگوها و به شکلی تدریجی شکل گرفتند. از طرفی من در مقام هنرمند از سرزمینی باستانی می آیم که احتمالا در سیاهچاله های ناخودآگاه جمعی و تاریخی ام کهن الگو ها در ساختن آنچه امروز هستم نقشی بنیادین دارند. من از چنین سرزمینی می آیم، سرزمینی که همیشه در طول تاریخ تلاش داشت تا از طریق ذکر وردی با معانی اسطوره ای، با روح هستی ارتباط بر قرار کند، به همین دلیل شاید من هنرمند ایرانی نیازی ندارم که با زور و فشار بخواهم چنین دنیایی را خلق کنم، چرا که جهانی با توصیفات بالا در من حضور دارد. و اساسا شاید کار هنرمند به درون کشیدن جهان باشد. چیزی که احساس کردم فضای تجسمی امروز ایران ضعف محسوب می شود این است که اینکه دانشجویان و جوانان به سمت مکاتب غربی یا شرقی می روند، البته این را هم بگویم که شناخت مکاتب خوب است اما اتفاقی را که من در حوزه تجسمی دیدم، بیشتر بازتولید مکاتب غربی یا شرقی بوده است که این کار درستی نیست و ما باید روی این نکته کار کنیم، ما از مانی پیامبر تصاویر ثبت شده داریم ولی متاسفانه کم داریم کسانی که به دنبال شناخت هنر خودمان بروند و سیر توالی این هنر را در طول تاریخ کشف کنند. عموما نوعی شیفتگی درباره مفاهیم مدرنیسم و پست مدرنیسم در کشور ما شکل گرفته است، که البته این مساله هم بیش از آنکه از یک درگیری واقعی با ایده ها نشات گرفته باشد تحت تاثیر مد است. و از قضا خود ماهیت مد، سطحی، پابلیک و دلپسند است، اما مدگرایی در تفکر و هنر باعث می شود که ما به عنوان هنرمند، هیچگاه درگیری و چالش راستینی با ایده ها و مفاهیم نداشته باشیم. مثلا نقاشی های بیکن را نه در ایران بلکه در اروپا هم فقط اسمش را شنیده اند و بسیار کم شمارند کسانی که حقیقت کارها را بدانند و بفهمند. می خواهم بگویم این مدگرایی نه فقط برای ما که در همه جای جهان وجود دارد. **در واقع ارتباط واقعی با تاریخ تصویر گری را لازمه هنر نقاشی و حوزه تجسمی می دانید؟ *صد درصد. مخصوصا این کار در دوره پست مدرنیسم ضروری است. مثلا تولستوی «هنر چیست» را می نویسد، ولی این کتاب فقط به هنر اروپایی می پردازد و هیچ رجوعی به هنر چین، ایران ،بومی های استرالیا، هنر آفریقایی ها و... نمی کند، در تاریخ های هنرهم چنین رجوعی در کار نیست. خب تاریخ هنر از غرب آمده و شاید یکی از دلایلی که هنرمندان و روشنفکران در کشورهای حاشیه ای، شیفته تمدن و هنر غربی می شوند، همین مساله بی عدالتی است که در تاریخ هنر می بینیم. بعد از آغاز دوره پست مدرنیسم وضعیت تغیر کرد و حتی با جدی گرفته شدن خرده فرهنگ ها بسیاری از هنرهای بومی توانستند سطحی جهانی پیدا کنند. باید بگویم هنر مدرن هنری متکبر بود که از دیدی بالا می نگریست و فقط فرهنگ غربی را فرهنگ اعلاء می دانست که البته این وضعت در زمانه اکنون دیگر تغییر کرده است. حالا در یک جامعه ای مثل ایران که بستر شکل گیری کلان فرهنگ ها بوده است، به نظرم خیلی نابه خردانه است که آدم فرهنگ خودش را ول بکند، بعد به دنبال یک استایلی مثل «پاپ آرت» آمریکایی برود و بخواهد چنین هنری را در ایران بازتولید بکند ، در حالی که چنین هنری 40 سال پیش کارکردهایش را در آمریکا از دست داده و اصلا نمی تواند با انسان 2016رابطه برقرار کند، ولی متاسفانه می بینیم در ایران به این مسائل توجهی نمی شود، در حالی که سنجش ارزش های هنری، تاریخی و تبارشناسی که بیشتر به فلسفه ارتباط دارد در خوانش نقاشی اموری حیاتی به حساب می آیند. **چیزی که در کل کارهای های شما جالب است این است که در محتوا با تصویر گری ایرانی و شرقی مواجه ایم ولی در فرم گویی عناصری از هنر نقاشان غربی همچون «مارک شاگال» و «فریدا کالو» نیز الهام بخش شما بوده است، نظرتان در این باره چیست؟ *کاملا درست است. حالا نه اینکه تقلیدی باشد، بلکه روح آسمانی شاید نقطه اشتراک کار من با شاگال باشد. وقتی آثارشاگال را می بینیم نمی توانیم در یک استایل مشخص قرارش بدهیم از خصلت های «کیووزم» گرفته تا «فوویسم» و «جودایکا« استفاده می کند بنا براین او نقاشی مکتب گرا نیست، بلکه شیوه گرا است، و من هم جز نقاشان شیوه گرا هستم. کارهای شیوه گرا دارای تکثر است و در مواقعی جمع اضداد هم می شود در حالی که به عناصر مادی توجه می کند در همان حال به امور کیهانی نیز می پردازد.ازاین بابت مثال خوبی زدید که از شاگال مصداق آوردید. با این که کارهای من به شاگال شباهتی ندارد ولی از نظر بنیانی نزدیک می شوند. مدتی است که من روی این نقاش، تمرکز کردم چرا که این نقاش هم بر روی شالوده ای آئینی، دینی و کیهانی تمرکز داشت. و از این منظر به جهان هستی نگاه می کند. *منبع: روزنامه همدلی
جمعه ، ۱۴خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بانکداری ایرانی]
[مشاهده در: www.bankdariirani.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها