محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845444500
افشین اسماعیلی فر-چالشهای محیط زیست و اثرات آن بر امنیت غذایی کشور - رسانه خبری تحلیلی پژوهشی کشاورزان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:کشاورزنیوز: کشاورزنیوز: در متن در عنوان در متن در عنوان صفحه نخست اخبار عکس یادداشت بازار خواندنی ها گزارش تورها و نمایشگاه ها سوپرمارکت رستوران گردی ویدئو نظرسنجی پیوندها تماس با ما آرشیو جمعه ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۵ – Friday, June 03, 2016 یادداشت ۱ دو شنبه ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ ساعت ۸:۴۳ Share افشین اسماعیلی فر چالشهای محیط زیست و اثرات آن بر امنیت غذایی […]کشاورزنیوز: در متن در عنوان در متن در عنوان صفحه نخست اخبار عکس یادداشت بازار خواندنی ها گزارش تورها و نمایشگاه ها سوپرمارکت رستوران گردی ویدئو نظرسنجی پیوندها تماس با ما آرشیو جمعه ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۵ – Friday, June 03, 2016 یادداشت ۱ دو شنبه ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ ساعت ۸:۴۳ Share افشین اسماعیلی فر چالشهای محیط زیست و اثرات آن بر امنیت غذایی کشور طبق گزارش «سازمان جنگل ها، مراتع، و آبخیزداری ایران» که در اواسط سال ۲۰۱۳ منتشر شده بود، بیش از دو سوم خاک ایران در حدود ۱۱۸ میلیون هکتار به سرعت در حال تبدیل شدن به بیابان است. طبق شاخص عملکرد زیست محیطی سال ۲۰۱۲ که از سوی دانشگاه های یِیل و کلمبیا انجام شده و ۲۲ فاکتور محیطی چون منابع آب، آلودگی هوا، تنوع زیستی، و تغییرات آب و هوایی را مورد بررسی قرار داده بود، ایران از میان ۱۳۲ کشور مورد مطالعه، در جایگاه ۱۱۴ ام قرار گرفت. نوسانات و شدت خشکسالی، سیل، طوفان و بلایای طبیعی دیگر ناشی از تغییرات آب و هوا در طول سه دهه گذشته افزایش یافته است. آسیب و خسارات وارده به بخش کشاورزی در بسیاری از کشوهای در حال توسعه، با به خطر افتادن امنیت غذایی در حال رشد است. این نتیجه را سازمان خوار و بار جهانی FAO در گزارش ۲۶ نوامبر و پیش از کنفرانس پاریس (COP21) منتشر کرد. در طی دهه ۲۰۱۳-۲۰۰۳، میانگین متوسط سالانه بلایای طبیعی از هر نوع، با منشا آب و هوایی و همچنین منشا زمین شناسی (مانند زلزله و سونامی) در مقایسه با دهه ۱۹۸۰،در مقیاس جهانی دو برابر شده است. در این دوره، بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ حادثه طبیعی ویرانگر در هر سال ثبت شده است. این حوادث باعث خسارت بالغ بر حدود ۱۴۰۰ میلیارد یورو شده است، که بیش از یک سوم خسارات وارده کشورهای درحال توسعه را شامل می گردد. در دهه اخیر، بلایای زیست محیطی بیش از دو میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار داده است. گسترش بلایای طبیعی در درجه اول به شدت گرفتن پدیده تغییرات آب و هوایی مرتبط است و باعث کاهش امنیت غذایی در کشورهای در حال توسعه گردیده است. برای دستیابی به این نتیجه، کارشناسان فائو ارزیابی را بر روی داده های مستند انجام داده اند، در آنالیز اثرات بلایای متوسط و یا بلایای بزرگ مقیاس، حداقل ۲۵۰ هزار نفر با از دست دادن تولیدات کشاورزی تحت تاثیر قرار گرفته اند. کشاورزی، اولین بخش آسیب پذیر به طور کلی یک چهارم از کل خسارات اقتصادی ناشی از بلایای طبیعی بخش های کشاورزی، دامداری، شیلات و جنگل را در کشورهای درحال توسعه و فقیر تحت تاثیر قرار داده است. تاثیرات مالی ناشی از خشکسالی به شدت در بخش کشاورزی خصوصا در اثر سیلاب دیده میشود، همچنین ماهیگیری نیز از طوفان و گردبادها آسیب می بیند. خشکسالی به خصوص در بخش کشاورزی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، باعث از دست رفتن ۹۰% از فعالیت های اولیه شده است، که به طور متوسط یک چهارم از تولید ناخالص داخلی و حتی در برخی موارد تا نیمی از آن را در این کشورها شامل می گردد. بر اساس گزارش FAO، خشکسالی اغلب باعث ایجاد یک اثر دومینویی بر اقتصاد ملی می شود، به طور مثال، کنیا بین سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱، خسارات جدی را در تولید محصولات کشاورزی خود بویژه تولید صنعت چای و قهوه متحمل شد. کشورهای آسیایی، در برابر سیل و طوفان آسیب می بینند. تلفات محصولات کشاورزی ناشی از سیل در سال ۲۰۱۰ پاکستان، به طور مستقیم محصولات برنج، پنبه، شکر و گندم را تحت تاثیر قرار داده و واردات پنبه و برنج را در این کشور افزایش داد. کاهش اشتغال در بخش کشاورزی گزارش FAO می افزاید، بیشترین خسارت و زیان وارده از طریق بیکاری و فقر، متوجه کشاورزان خرده مالک و اقتصاد خانوارهای کوچک روستایی می شود. از ۴٫۵ میلیون کارگر که در سال ۲۰۱۰ در پاکستان در بخش کشاورزی تحت تاثیر سیل قرار گرفتند، دو سوم بیکار شدند. مخاطرات طبیعی، بویژه تغییرات آب و هوایی شدید، مانع تلاش برای ریشه کن کردن گرسنگی و فقر و دستیابی به توسعه پایدار گردیده است. رییس سازمان خوار و بار جهانی تاکید کرد، در حالیکه ۲٫۵ میلیارد نفر در جهان با کشاورزی امرار معاش می کنند، تنها ۴٫۲ درصد از این جمعیت، بین سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۱۳ از کمک های عمومی توسعه در سطح جهان بهره مند شدندو می بایست کمک های مالی بهتری به این بخش از آسیب دیدگان بلایای طبیعی تعلق گیرد. براساس گزارش نوامبر سازمان ملل متحد، بیش از ۶۰۰۰۰۰ نفر در طی بیست سال گذشته براثر بلایای طبیعی جان باخته اند. اکثر قریب به اتفاق این مرگ ها یعنی حدود ۸۹درصد، در کشورهای کم درآمد ثبت شده است. سیل به تنهایی ۴۷ درصد از فجایع آب و هوایی را بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ به خود اختصاص داده است. بعد از سیل، طوفان با ۲۴۲۰۰۰ کشته در رتبه بعدی در حوادث طبیعی قرار دارد. در مجموع آمریکا و چین، بیشترین تعداد بلایای طبیعی را از سال ۱۹۹۵ شاهد بوده اند. از لحاظ جمعیت آسیب دیده از بلایای طبیعی، چین و هند در رتبه اول و بعد از آنها بنگلادش، فیلیپین و تایلند قرار دارند. سازمان ملل متحد در آخرین گزارش منتشره خود در ارتباط با حوادث طبیعی هشدار داده است که در دهه های آینده افزایش تعداد رخداد بلایای طبیعی ادامه خواهد داشت. مشکلات آبی ایران در حال آسیب زدن به اقتصاد ملی این کشور است. ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی ایران حاصل فعالیت بخش کشاورزی است که نزدیک به یک چهارم نیروی کار ایران را نیز در استخدام خود دارد. به علاوه فعالیت این بخش، از امنیت غذایی ملی پشتیبانی می کند. با این حال، اکنون امنیت غذایی ایران در خطر است، زیرا بخش کشاورزی با اختصاص ۹۲ درصد از کل مصرف آب کشور به خود، تنها در حدود ۶۶ درصد نیاز غذایی ۷۹ میلیون نفر جمعیت ایران را تولید می کند. تهران ناچار ازوارد کردن ۳۷ درصد باقیمانده است؛ و تشدید «تنش آب» خطر کاهش بیشتر توان تولید بخش کشاورزی را هشدار می دهد، که به نوبه خود منجر به افزایش هزینه واردات و وخیم تر کردن فشارهای مالی خواهد شد. در حقیقت، کاهش پتانسیل تولیدی بخش کشاورزی، اکنون در حال صدمه زدن به امنیت غذایی کشور است. آب بر اساس تحقیقات به عمل آمده از سوی سازمان های بین المللی و همچنین به استناد مقالات علمی منتشر شده از سوی کارشناسان حوزه آب و محیط زیست یک دهه پیش روی ایران سخت ترین سال های آبی آن خواهد بود.یکی از مواردی که می توان بر آن استناد کرد،گزارشی است به نام شاخص عملکرد محیط زیستی که در ابتدای سال ٢٠١۶ توسط دانشگاه ییل آمریکا برای ۱۸۰ کشور جهان تهیه و منتشر شده است. در این گزارش همواره بررسی منابع آب بلحاظ اهمیت امنیت غذایی و حفاظت از تنوع زیستی به عنوان یکی از پارامترهای اصلی مطرح بوده است.در این بین و با نگاهی به شرایط حاکم بر اقلیم کشورمان و با در نظر گرفتن تنش های جهانی همچون تغییرات آب و هوایی متوجه خواهیم شد که ما در شرایط خاص جغرافیایی قرار داشته و بیش از ۹۰ درصد از وسعت خود را در میان مداری می بینیم که اقلیم خشک و نیمه خشک حاکم است.از سوی دیگر سهم ما از ریزش های جوی تنها یک سوم میانگین بارندگی جهان بوده و بر اساس تحقیقات انجام شده میزان تبخیر و تعرق نیز با آماری نزدیک به سه برابر میانگین جهانی ما را در تنگنای زیستی قرار داده است.این در حالی است که سهم مصرف و هدر رفت منابع آب در دو بخش صنعت و کشاورزی به شدت بالا بوده و با آماری بیش از ۹۰ درصد بن بست های زیستی- اکولوژیکی کشور را تنگ تر کرده است. عدم شناخت صحیح از توانایی های اکوسیستم کشور در کنار مدیریت نادرست منابع آب بهمراه افزایش جمعیت و بهره کشی های مستمر از اندک منابع آبی باعث شده همچنان شاهد تداوم چنین رویکردی باشیم، حاصل چه خواهد شد؟ در حال حاضر و در سالهایی که کشورهای توسعه یافته که معنای درست توسعه پایدار و اقتصاد سبز را دریافته و برنامه بازیافت منابع آب در سه بخش صنعت،کشاورزی و منازل در دستور کار قرار داده اند، آیا همچنان اصرار بر ساخت اَبَر سدهای بی بازده و مخرب اقتصاد و محیط زیست که همواره حقوق بومیان و زیستمندان منطقه را نادیده گرفته اند و در نهایت به سرنوشت سدهایی همچون گتوند در استان خوزستان دچار خواهند شد، اقدامی منطقی است؟ باید این تاکید کرد که امروز ۳۵۰ دشت کشور در شرایط بحرانی قرار گرفته و موضوع فرونشست دشتها و ایجاد فروچاله های عمیق که حاصل برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی هستند نیز دور از واقعیت نبوده و نیست. متاسفانه امروز همچنان شاهد ادامه برداشت های بی رویه از همین دشت های ممنوعه هستیم و اضافه برداشت ۱۱ میلیارد متر مکعبی ار منابع آبی کشور بدون در نظر گرفتن آثار مخرب آن ما را به سقوط نزدیکتر خواهد کرد. در مقابل،احداث آبگیرهای کوچک،بازیافت آب در صنایع،استفاده از کشاورزی نوین و تعطیل کردن سنت های مخرب آن، سیاست های کنترل جمعیت، جلوگیری از تخریب و نابودی جنگلها و مراتع،حفاظت از منابع خاک،نگهداشت سدهای زیرزمینی،احداث نیروگاه های خورشیدی و بادی،حراست از رودخانه های کشور،برخورد قاطع با کسانی که در پی حفر چاه های غیر مجاز هستند و گرفتن مالیات های بسیار سنگین از صنایعی که در هدر رفت آب نقش عمده ای داشته و الزامات محیط زیستی را رعایت نمی کنند،می توانند راهگشای این تنش آبی باشند. سیاست های اقتصادی ایران بر وخامت این مشکل افزوده اند. بهره برداری از آب های زیرزمینی برای مالکان چاه ها آزاد است و سالانه ۴ میلیارد مترمکعب از آب های زیرزمینی غیرقابل بازگشت ایران، به سطح زمین پمپاژ می شوند. آب های سطحی ایران نیز با مشکل مشابهی مواجهند. غالب رودخانه های ایران به لحاظ آب شناختی خشک شده یا در حال خشک شدن هستند، به این معنا که منابع تجدیدپذیر آبرسانی این رودخانه ها هم اینک نیز به پایان رسیده است. در نتیجه، این آب های سطحی، ظرفیت مازاد اندکی برای تأمین تقاضای جمعیت رو به رشد ایران در سال های خشک آینده دارند که به تناوب تکرار می شوند. افزایش فشارها بر منابع آبی ایران، انتخاب دشواری را در میان مصارف مختلف رقیب تعریف می کند. در حوضه کرخه، مدیریت منابع آبی باید تصمیم بگیرد که با کاهش جریان آب رودخانه چه کند -آیا این آب را در سد کرخه نگه داشته تا بتواند از آن برای تولید برق استفاده کند یا اینکه مسیر آب به نواحی پایین دست را باز کند تا بتواند منطقه ای را که به عنوان سبد غذایی ایران شناخته می شود، آبیاری کند. آلودگی: ایران با خطرات زیست محیطی جدی دیگری نیز مواجه است. طبق گفته «سازمان بهداشت جهانی» ، سه شهر از پنج شهر نخست در فهرست آلوده ترین شهرهای جهان -اهواز، کرمانشاه، و سنندج- در ایران قرار دارند که میزان آلودگی هوا در این شهرها از چهار تا هفت برابر سطح قابل قبول سازمان بهداشت جهانی برآورد شده است. ایران به سبب کیفیت نامطلوب هوا در سرتاسر کشور، از میان ۹۱ کشور مورد بررسی، در جایگاه ۸۶ام قرار گرفته است. آلاینده های هوا، تنها در تهران منجر به مرگ سالانه بیش از ۵،۵۰۰ نفر بر اثر بیماری های قلبی و عروقی، و تنفسی می شوند.از سویی انتظار می رود که روند تغییرات آب و هوای جهانی نیز بر عمق معضلات زیست محیطی ایران بیفزاید. به گفته «سازمان حفاظت از محیط زیست» ایران، تغییرات دما و میزان بارش ها، امکان برخورداری از آب پاک، به ویژه در مناطق روستایی را کاهش خواهد داد و این نیز به نوبه خود منجر به گسترش بیماری های انتقالی از راه آب خواهد شد. دمای بالاتر و حجم پایین تر بارندگی می تواند تا سال ۲۰۵۰، تا ۳۰ درصد از محصول غلات بکاهد. طبق تحلیلی که از سوی هلند منتشر شده است، تغییرات آب و هوا می تواند تا سال های ۲۰۵۰-۲۰۴۰، ۱۵ تا ۱۹ درصد از مجموع منابع آب های تجدیدشونده ایران را کاهش دهد؛ و در آن زمان، میزان نیاز سالانه آب ایران، بیش از ۴۰ درصد فراتر از حجم منابع تجدیدشونده آب این کشور خواهد بود. نتیجه گیری: میزان خسارات ناشی از تنش آب، بیابان زایی، و آلودگی می تواند در بلندمدت منجر به ایجاد مشکلات تضعیف کننده ای برای اقتصاد کشور شود. طبق برآورد «بانک جهانی» ، هزینه سالانه تخریب محیط زیست در ایران، هم اینک نیز به میزان هولناک ۵ تا ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی رسیده است. در مقایسه، به گفته «اداره حسابرسی دولت آمریکا،» تحریم های طاقت فرسای واشنگتن و جامعه بین المللی، در سال ۲۰۱۲ تنها توانستند ۴٫۱ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را کاهش دهند. با گذشت زمان، این منابع ارزشمند بیشتر تحلیل رفته، حاصلخیزی بیشتر کاهش یافته، امنیت غذایی و سلامت عمومی بیش از پیش آسیب خواهد دید. سوء مدیریت نیز سهم بسزایی در مشکلات زیست محیطی ایران دارد. شهرهای ایران یک سوم منابع آب خود را از طریق نشتی لوله های آب از دست می دهند. سیستم آبیاری کشور نیز ناکارآمد بوده و از بازدهی بسیار پایینی برخوردار است. بیش از نیمی از حجم آب منابع تجدیدشونده ایران که در بخش کشاورزی مصرف می شود، به هدر می رود. ایران برای عبور از چالش های زیست محیطی، به تنظیم مجدد سیاست ها و منابع خود نیاز دارد. به گفته کارشناسان، هزینه فناوری های جدید، بکارگیری شیوه های صرفه جویی، و دیگر اقداماتی که می تواند تأمین آب مورد نیاز ایران در سال ۲۰۵۰ را امکان پذیر سازد، حداکثر به ۳ میلیارد دلار در سال خواهد رسید. به بیان دیگر بالا رفتن فرسایش خاک در مناطقی همچون زاگرس و از بین رفتن درختان بلوط به دلایلی همچون جاده سازی،سدسازی و برداشت های بی رویه می تواند بر بحران آب در ایران تاثیر مستقیم بر جای گذاشته و از سوی دیگر با از بین رفتن پایداری های زیستی شاهد مهاجرت های گسترده بومیان منطقه به کلان شهرها خواهیم بود. پیاده سازی اقتصاد سبز با رویکرد توسعه پایدار و درخور در کنار ارزیابی های محیط زیستی و پایش های مستمر می تواند گامی بلند به سوی کاهش مخاطرات محیطی در حوزه راهبردی آب شوند. اگر امروز به سمت اصلاح برنامه های سنتی و غیر کارشناسی شده حرکت نکنیم، سرزمین خشک بستر مناسبی برای تبدیل ایران به کشوری توسعه یافته در چشم انداز بیست ساله آتی نخواهد بود. امنیت غذایی کشاورزی تینیوز۱ تینیوز اکوفود افشین اسماعیلی فر خشکسالی آب کشاورزی بحران آب اقتصاد سبز لطفا ایمیل واقعی خود را وارد نمائید زیرا بلافاصله پس از انتشار نظرتان موضوع به وسیله ایمیل به اطلاع شما رسانده خواهد شد. دیگه چه خبرپربازدیدها ۴ رژیم غذایی فوری برای کاهش وزن ماد غذایی که مصرفشان برای شب توصیه نمی شود چند دلیل تعجب آور برای مصرف هر روزه هویج توصیه هایی برای کاهش تشنگی روزه داران به جای ترازو از کف دستتان برای رژیم لاغری استفاده کنید بازدید سر زده معاون اول رئیس جمهور از کارخانجات سام الکترونیک اعلام محدودیت های جدید برای صدور کارت بازرگانی چربی سوزها با بدن چه می کنند؟ ضابطه عضویت در هیأت مدیره شرکت ها و اعطای پاداش های کلان ابلاغ شد+تصویر قانون ضوابط جدید دریافت کارت بازرگانی خواندنی ها شیر سرد یا گرم؟ کدام را بنوشید بهتر است؟ » آرشیو گزارش افزایش ۲۰ تا ۴۰ درصدی قیمت برخی کالاهای اساسی/ سفره افطاری مردم بازهم آب می رود » آرشیو نظرسنجی عملکرد دو ساله وزارت جهاد کشاورزی در دولت یازدهم را چطور ارزیابی می کنید؟ خیلی خوب خوب ضعیف خیلی ضعیف تورها و نمایشگاه ها تور بازدید از نمایشگاه صنایع غذایی SIAL 2016 فرانسه » آرشیو بازار کاهش صادرات ذرت برزیل » آرشیو سوپرمارکت پنیر فتای هرازبا همان عطر و طعم اما کم نمک و مغذی روانه بازار شد » آرشیو رستوران گردی رستوران سفره، پیشتاز در کیفیت و سلامت » آرشیو دعوت به همکاری دعوت به همکاری از کارشناس شیمی و صنایع غذایی در انجمن صنفی کارفرمایی صنعت آبلیموی ایران دعوت به همکاری از مدیر فروش در شرکت بولر دعوت به همکاری از فروشنده در شرکت صنایع غذایی شیرین عسل دعوت به همکاری از حسابدار و بازاریاب در شرکت صنعتی داداش برادر(شونیز) استخدام مدیر تولید در شرکت صنایع غذایی ایده آل استخدام ویزیتور در صنایع غذایی گلشن استخدام بازاریاب در شرکت تهران گوارا(جوجو) استخدام از حسابدار و فروشنده مویرگی در گروه تولیدی صنعتی یک و یک دعوت به همکاری از منشی فروش در شرکت روغن نباتی گلناز دعوت به همکاری از سرپرست فروش و بازاریاب در شرکت آسیاب طلایی(دلوسه) » آرشیو اشتراک فودپرس جهت دریافت آخرین اخبار اطلاعات خود را وارد فرمایید انتخاب گروه کاری بسته بندی و ماشین آلات همایش، نمایشگاه و تور رستوران و کافی شاپ کنسانتره و آبمیوه واردات و صادرات روغن نباتی و روغنکشی کشاورزی زیتون و روغن زیتون پسته و خشکبار چای و قهوه زعفران نان صنعتی خمیرمایه صنایع آرد سایر کنسرو فرآورده های گوشتی چیپس و غلات حجیم شده لبنیات شیرینی و شکلات افزودنی های غذایی نوشابه و نوشیدنی های انرژی زا آب معدنی ماکارونی قند و شکر نمایشگاه اگروفود لیست اهدایی لغو عضویت کشاورزی محور جامعه مدرن،« سازمان مدیریت یافته» است سالانه ۲۰ درصد محصول سیب زمینی کشور هدر می رود/ ۹۰ درصد انبارها غیر استاندارد هستند دست کارخانه های لبنی مازندران درجیب دامداران/ کارخانه های لبنی مازندران صدای مدیرکل جهادکشاورزی مازندران را درآوردند عرضه قارچ فاسد و جعل هولوگرام برندهای معتبر در بورس/ بخش کشاورزی، هواپیمای باری می خواهد رفتـار دیکتـاتور منشـانه جهادکشاورزی در بـازرگانی تنوع عرضه با ۲۹ هزار تن انواع محصول در تالار محصولات کشاورزی پیش بینی خرید تضمینی ۱۰ میلیون تن گندم در سال زراعی جاری فشار به وزیر برای واردات غیرقانونی برنج! کانال ارتباطات مالی بین ایران و CIS با محوریت بانک کشاورزی ایجاد می شود مناقشات منطقه ای صادرات محصولات کشاورزی را کاهش داد/ دولت جایگزین مناسبی برای صادرات بیابد پربازدید ترین برچسب ها سوپرمارکت مرغ صنایع غذایی هدفمندی یارانه ها رستوران تهران رستوران قند و شکر محصولات کشاورزی کشاورزی نهاده های دامی یادداشت ۱ دو شنبه ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ ساعت ۸:۴۳ Share افشین اسماعیلی فر چالشهای محیط زیست و اثرات آن بر امنیت غذایی کشور طبق گزارش «سازمان جنگل ها، مراتع، و آبخیزداری ایران» که در اواسط سال ۲۰۱۳ منتشر شده بود، بیش از دو سوم خاک ایران در حدود ۱۱۸ میلیون هکتار به سرعت در حال تبدیل شدن به بیابان است. طبق شاخص عملکرد زیست محیطی سال ۲۰۱۲ که از سوی دانشگاه های یِیل و کلمبیا انجام شده و ۲۲ فاکتور محیطی چون منابع آب، آلودگی هوا، تنوع زیستی، و تغییرات آب و هوایی را مورد بررسی قرار داده بود، ایران از میان ۱۳۲ کشور مورد مطالعه، در جایگاه ۱۱۴ ام قرار گرفت. نوسانات و شدت خشکسالی، سیل، طوفان و بلایای طبیعی دیگر ناشی از تغییرات آب و هوا در طول سه دهه گذشته افزایش یافته است. آسیب و خسارات وارده به بخش کشاورزی در بسیاری از کشوهای در حال توسعه، با به خطر افتادن امنیت غذایی در حال رشد است. این نتیجه را سازمان خوار و بار جهانی FAO در گزارش ۲۶ نوامبر و پیش از کنفرانس پاریس (COP21) منتشر کرد. در طی دهه ۲۰۱۳-۲۰۰۳، میانگین متوسط سالانه بلایای طبیعی از هر نوع، با منشا آب و هوایی و همچنین منشا زمین شناسی (مانند زلزله و سونامی) در مقایسه با دهه ۱۹۸۰،در مقیاس جهانی دو برابر شده است. در این دوره، بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ حادثه طبیعی ویرانگر در هر سال ثبت شده است. این حوادث باعث خسارت بالغ بر حدود ۱۴۰۰ میلیارد یورو شده است، که بیش از یک سوم خسارات وارده کشورهای درحال توسعه را شامل می گردد. در دهه اخیر، بلایای زیست محیطی بیش از دو میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار داده است. گسترش بلایای طبیعی در درجه اول به شدت گرفتن پدیده تغییرات آب و هوایی مرتبط است و باعث کاهش امنیت غذایی در کشورهای در حال توسعه گردیده است. برای دستیابی به این نتیجه، کارشناسان فائو ارزیابی را بر روی داده های مستند انجام داده اند، در آنالیز اثرات بلایای متوسط و یا بلایای بزرگ مقیاس، حداقل ۲۵۰ هزار نفر با از دست دادن تولیدات کشاورزی تحت تاثیر قرار گرفته اند. کشاورزی، اولین بخش آسیب پذیر به طور کلی یک چهارم از کل خسارات اقتصادی ناشی از بلایای طبیعی بخش های کشاورزی، دامداری، شیلات و جنگل را در کشورهای درحال توسعه و فقیر تحت تاثیر قرار داده است. تاثیرات مالی ناشی از خشکسالی به شدت در بخش کشاورزی خصوصا در اثر سیلاب دیده میشود، همچنین ماهیگیری نیز از طوفان و گردبادها آسیب می بیند. خشکسالی به خصوص در بخش کشاورزی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، باعث از دست رفتن ۹۰% از فعالیت های اولیه شده است، که به طور متوسط یک چهارم از تولید ناخالص داخلی و حتی در برخی موارد تا نیمی از آن را در این کشورها شامل می گردد. بر اساس گزارش FAO، خشکسالی اغلب باعث ایجاد یک اثر دومینویی بر اقتصاد ملی می شود، به طور مثال، کنیا بین سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱، خسارات جدی را در تولید محصولات کشاورزی خود بویژه تولید صنعت چای و قهوه متحمل شد. کشورهای آسیایی، در برابر سیل و طوفان آسیب می بینند. تلفات محصولات کشاورزی ناشی از سیل در سال ۲۰۱۰ پاکستان، به طور مستقیم محصولات برنج، پنبه، شکر و گندم را تحت تاثیر قرار داده و واردات پنبه و برنج را در این کشور افزایش داد. کاهش اشتغال در بخش کشاورزی گزارش FAO می افزاید، بیشترین خسارت و زیان وارده از طریق بیکاری و فقر، متوجه کشاورزان خرده مالک و اقتصاد خانوارهای کوچک روستایی می شود. از ۴٫۵ میلیون کارگر که در سال ۲۰۱۰ در پاکستان در بخش کشاورزی تحت تاثیر سیل قرار گرفتند، دو سوم بیکار شدند. مخاطرات طبیعی، بویژه تغییرات آب و هوایی شدید، مانع تلاش برای ریشه کن کردن گرسنگی و فقر و دستیابی به توسعه پایدار گردیده است. رییس سازمان خوار و بار جهانی تاکید کرد، در حالیکه ۲٫۵ میلیارد نفر در جهان با کشاورزی امرار معاش می کنند، تنها ۴٫۲ درصد از این جمعیت، بین سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۱۳ از کمک های عمومی توسعه در سطح جهان بهره مند شدندو می بایست کمک های مالی بهتری به این بخش از آسیب دیدگان بلایای طبیعی تعلق گیرد. براساس گزارش نوامبر سازمان ملل متحد، بیش از ۶۰۰۰۰۰ نفر در طی بیست سال گذشته براثر بلایای طبیعی جان باخته اند. اکثر قریب به اتفاق این مرگ ها یعنی حدود ۸۹درصد، در کشورهای کم درآمد ثبت شده است. سیل به تنهایی ۴۷ درصد از فجایع آب و هوایی را بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ به خود اختصاص داده است. بعد از سیل، طوفان با ۲۴۲۰۰۰ کشته در رتبه بعدی در حوادث طبیعی قرار دارد. در مجموع آمریکا و چین، بیشترین تعداد بلایای طبیعی را از سال ۱۹۹۵ شاهد بوده اند. از لحاظ جمعیت آسیب دیده از بلایای طبیعی، چین و هند در رتبه اول و بعد از آنها بنگلادش، فیلیپین و تایلند قرار دارند. سازمان ملل متحد در آخرین گزارش منتشره خود در ارتباط با حوادث طبیعی هشدار داده است که در دهه های آینده افزایش تعداد رخداد بلایای طبیعی ادامه خواهد داشت. مشکلات آبی ایران در حال آسیب زدن به اقتصاد ملی این کشور است. ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی ایران حاصل فعالیت بخش کشاورزی است که نزدیک به یک چهارم نیروی کار ایران را نیز در استخدام خود دارد. به علاوه فعالیت این بخش، از امنیت غذایی ملی پشتیبانی می کند. با این حال، اکنون امنیت غذایی ایران در خطر است، زیرا بخش کشاورزی با اختصاص ۹۲ درصد از کل مصرف آب کشور به خود، تنها در حدود ۶۶ درصد نیاز غذایی ۷۹ میلیون نفر جمعیت ایران را تولید می کند. تهران ناچار از وارد کردن ۳۷ درصد باقیمانده است؛ و تشدید «تنش آب» خطر کاهش بیشتر توان تولید بخش کشاورزی را هشدار می دهد، که به نوبه خود منجر به افزایش هزینه واردات و وخیم تر کردن فشارهای مالی خواهد شد. در حقیقت، کاهش پتانسیل تولیدی بخش کشاورزی، اکنون در حال صدمه زدن به امنیت غذایی کشور است. آب بر اساس تحقیقات به عمل آمده از سوی سازمان های بین المللی و همچنین به استناد مقالات علمی منتشر شده از سوی کارشناسان حوزه آب و محیط زیست یک دهه پیش روی ایران سخت ترین سال های آبی آن خواهد بود.یکی از مواردی که می توان بر آن استناد کرد،گزارشی است به نام شاخص عملکرد محیط زیستی که در ابتدای سال ٢٠١۶ توسط دانشگاه ییل آمریکا برای ۱۸۰ کشور جهان تهیه و منتشر شده است. در این گزارش همواره بررسی منابع آب بلحاظ اهمیت امنیت غذایی و حفاظت از تنوع زیستی به عنوان یکی از پارامترهای اصلی مطرح بوده است.در این بین و با نگاهی به شرایط حاکم بر اقلیم کشورمان و با در نظر گرفتن تنش های جهانی همچون تغییرات آب و هوایی متوجه خواهیم شد که ما در شرایط خاص جغرافیایی قرار داشته و بیش از ۹۰ درصد از وسعت خود را در میان مداری می بینیم که اقلیم خشک و نیمه خشک حاکم است.از سوی دیگر سهم ما از ریزش های جوی تنها یک سوم میانگین بارندگی جهان بوده و بر اساس تحقیقات انجام شده میزان تبخیر و تعرق نیز با آماری نزدیک به سه برابر میانگین جهانی ما را در تنگنای زیستی قرار داده است.این در حالی است که سهم مصرف و هدر رفت منابع آب در دو بخش صنعت و کشاورزی به شدت بالا بوده و با آماری بیش از ۹۰ درصد بن بست های زیستی- اکولوژیکی کشور را تنگ تر کرده است. عدم شناخت صحیح از توانایی های اکوسیستم کشور در کنار مدیریت نادرست منابع آب بهمراه افزایش جمعیت و بهره کشی های مستمر از اندک منابع آبی باعث شده همچنان شاهد تداوم چنین رویکردی باشیم، حاصل چه خواهد شد؟ در حال حاضر و در سالهایی که کشورهای توسعه یافته که معنای درست توسعه پایدار و اقتصاد سبز را دریافته و برنامه بازیافت منابع آب در سه بخش صنعت،کشاورزی و منازل در دستور کار قرار داده اند، آیا همچنان اصرار بر ساخت اَبَر سدهای بی بازده و مخرب اقتصاد و محیط زیست که همواره حقوق بومیان و زیستمندان منطقه را نادیده گرفته اند و در نهایت به سرنوشت سدهایی همچون گتوند در استان خوزستان دچار خواهند شد، اقدامی منطقی است؟ باید این تاکید کرد که امروز ۳۵۰ دشت کشور در شرایط بحرانی قرار گرفته و موضوع فرونشست دشتها و ایجاد فروچاله های عمیق که حاصل برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی هستند نیز دور از واقعیت نبوده و نیست. متاسفانه امروز همچنان شاهد ادامه برداشت های بی رویه از همین دشت های ممنوعه هستیم و اضافه برداشت ۱۱ میلیارد متر مکعبی ار منابع آبی کشور بدون در نظر گرفتن آثار مخرب آن ما را به سقوط نزدیکتر خواهد کرد. در مقابل،احداث آبگیرهای کوچک،بازیافت آب در صنایع،استفاده از کشاورزی نوین و تعطیل کردن سنت های مخرب آن، سیاست های کنترل جمعیت، جلوگیری از تخریب و نابودی جنگلها و مراتع،حفاظت از منابع خاک،نگهداشت سدهای زیرزمینی،احداث نیروگاه های خورشیدی و بادی،حراست از رودخانه های کشور،برخورد قاطع با کسانی که در پی حفر چاه های غیر مجاز هستند و گرفتن مالیات های بسیار سنگین از صنایعی که در هدر رفت آب نقش عمده ای داشته و الزامات محیط زیستی را رعایت نمی کنند،می توانند راهگشای این تنش آبی باشند. سیاست های اقتصادی ایران بر وخامت این مشکل افزوده اند. بهره برداری از آب های زیرزمینی برای مالکان چاه ها آزاد است و سالانه ۴ میلیارد مترمکعب از آب های زیرزمینی غیرقابل بازگشت ایران، به سطح زمین پمپاژ می شوند. آب های سطحی ایران نیز با مشکل مشابهی مواجهند. غالب رودخانه های ایران به لحاظ آب شناختی خشک شده یا در حال خشک شدن هستند، به این معنا که منابع تجدیدپذیر آبرسانی این رودخانه ها هم اینک نیز به پایان رسیده است. در نتیجه، این آب های سطحی، ظرفیت مازاد اندکی برای تأمین تقاضای جمعیت رو به رشد ایران در سال های خشک آینده دارند که به تناوب تکرار می شوند. افزایش فشارها بر منابع آبی ایران، انتخاب دشواری را در میان مصارف مختلف رقیب تعریف می کند. در حوضه کرخه، مدیریت منابع آبی باید تصمیم بگیرد که با کاهش جریان آب رودخانه چه کند -آیا این آب را در سد کرخه نگه داشته تا بتواند از آن برای تولید برق استفاده کند یا اینکه مسیر آب به نواحی پایین دست را باز کند تا بتواند منطقه ای را که به عنوان سبد غذایی ایران شناخته می شود، آبیاری کند. آلودگی: ایران با خطرات زیست محیطی جدی دیگری نیز مواجه است. طبق گفته «سازمان بهداشت جهانی» ، سه شهر از پنج شهر نخست در فهرست آلوده ترین شهرهای جهان -اهواز، کرمانشاه، و سنندج- در ایران قرار دارند که میزان آلودگی هوا در این شهرها از چهار تا هفت برابر سطح قابل قبول سازمان بهداشت جهانی برآورد شده است. ایران به سبب کیفیت نامطلوب هوا در سرتاسر کشور، از میان ۹۱ کشور مورد بررسی، در جایگاه ۸۶ام قرار گرفته است. آلاینده های هوا، تنها در تهران منجر به مرگ سالانه بیش از ۵،۵۰۰ نفر بر اثر بیماری های قلبی و عروقی، و تنفسی می شوند.از سویی انتظار می رود که روند تغییرات آب و هوای جهانی نیز بر عمق معضلات زیست محیطی ایران بیفزاید. به گفته «سازمان حفاظت از محیط زیست» ایران، تغییرات دما و میزان بارش ها، امکان برخورداری از آب پاک، به ویژه در مناطق روستایی را کاهش خواهد داد و این نیز به نوبه خود منجر به گسترش بیماری های انتقالی از راه آب خواهد شد. دمای بالاتر و حجم پایین تر بارندگی می تواند تا سال ۲۰۵۰، تا ۳۰ درصد از محصول غلات بکاهد. طبق تحلیلی که از سوی هلند منتشر شده است، تغییرات آب و هوا می تواند تا سال های ۲۰۵۰-۲۰۴۰، ۱۵ تا ۱۹ درصد از مجموع منابع آب های تجدیدشونده ایران را کاهش دهد؛ و در آن زمان، میزان نیاز سالانه آب ایران، بیش از ۴۰ درصد فراتر از حجم منابع تجدیدشونده آب این کشور خواهد بود. نتیجه گیری: میزان خسارات ناشی از تنش آب، بیابان زایی، و آلودگی می تواند در بلندمدت منجر به ایجاد مشکلات تضعیف کننده ای برای اقتصاد کشور شود. طبق برآورد «بانک جهانی» ، هزینه سالانه تخریب محیط زیست در ایران، هم اینک نیز به میزان هولناک ۵ تا ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی رسیده است. در مقایسه، به گفته «اداره حسابرسی دولت آمریکا،» تحریم های طاقت فرسای واشنگتن و جامعه بین المللی، در سال ۲۰۱۲ تنها توانستند ۴٫۱ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را کاهش دهند. با گذشت زمان، این منابع ارزشمند بیشتر تحلیل رفته، حاصلخیزی بیشتر کاهش یافته، امنیت غذایی و سلامت عمومی بیش از پیش آسیب خواهد دید. سوء مدیریت نیز سهم بسزایی در مشکلات زیست محیطی ایران دارد. شهرهای ایران یک سوم منابع آب خود را از طریق نشتی لوله های آب از دست می دهند. سیستم آبیاری کشور نیز ناکارآمد بوده و از بازدهی بسیار پایینی برخوردار است. بیش از نیمی از حجم آب منابع تجدیدشونده ایران که در بخش کشاورزی مصرف می شود، به هدر می رود. ایران برای عبور از چالش های زیست محیطی، به تنظیم مجدد سیاست ها و منابع خود نیاز دارد. به گفته کارشناسان، هزینه فناوری های جدید، بکارگیری شیوه های صرفه جویی، و دیگر اقداماتی که می تواند تأمین آب مورد نیاز ایران در سال ۲۰۵۰ را امکان پذیر سازد، حداکثر به ۳ میلیارد دلار در سال خواهد رسید. به بیان دیگر بالا رفتن فرسایش خاک در مناطقی همچون زاگرس و از بین رفتن درختان بلوط به دلایلی همچون جاده سازی،سدسازی و برداشت های بی رویه می تواند بر بحران آب در ایران تاثیر مستقیم بر جای گذاشته و از سوی دیگر با از بین رفتن پایداری های زیستی شاهد مهاجرت های گسترده بومیان منطقه به کلان شهرها خواهیم بود. پیاده سازی اقتصاد سبز با رویکرد توسعه پایدار و درخور در کنار ارزیابی های محیط زیستی و پایش های مستمر می تواند گامی بلند به سوی کاهش مخاطرات محیطی در حوزه راهبردی آب شوند. اگر امروز به سمت اصلاح برنامه های سنتی و غیر کارشناسی شده حرکت نکنیم، سرزمین خشک بستر مناسبی برای تبدیل ایران به کشوری توسعه یافته در چشم انداز بیست ساله آتی نخواهد بود. امنیت غذایی کشاورزی تینیوز۱ تینیوز اکوفود افشین اسماعیلی فر خشکسالی آب کشاورزی بحران آب اقتصاد سبز لطفا ایمیل واقعی خود را وارد نمائید زیرا بلافاصله پس از انتشار نظرتان موضوع به وسیله ایمیل به اطلاع شما رسانده خواهد شد. دیگه چه خبرپربازدیدها ۴ رژیم غذایی فوری برای کاهش وزن ماد غذایی که مصرفشان برای شب توصیه نمی شود چند دلیل تعجب آور برای مصرف هر روزه هویج توصیه هایی برای کاهش تشنگی روزه داران به جای ترازو از کف دستتان برای رژیم لاغری استفاده کنید بازدید سر زده معاون اول رئیس جمهور از کارخانجات سام الکترونیک اعلام محدودیت های جدید برای صدور کارت بازرگانی چربی سوزها با بدن چه می کنند؟ ضابطه عضویت در هیأت مدیره شرکت ها و اعطای پاداش های کلان ابلاغ شد+تصویر قانون ضوابط جدید دریافت کارت بازرگانی خواندنی ها شیر سرد یا گرم؟ کدام را بنوشید بهتر است؟ » آرشیو گزارش افزایش ۲۰ تا ۴۰ درصدی قیمت برخی کالاهای اساسی/ سفره افطاری مردم بازهم آب می رود » آرشیو نظرسنجی عملکرد دو ساله وزارت جهاد کشاورزی در دولت یازدهم را چطور ارزیابی می کنید؟ خیلی خوب خوب ضعیف خیلی ضعیف تورها و نمایشگاه ها تور بازدید از نمایشگاه صنایع غذایی SIAL 2016 فرانسه » آرشیو بازار کاهش صادرات ذرت برزیل » آرشیو سوپرمارکت پنیر فتای هرازبا همان عطر و طعم اما کم نمک و مغذی روانه بازار شد » آرشیو رستوران گردی رستوران سفره، پیشتاز در کیفیت و سلامت » آرشیو دعوت به همکاری دعوت به همکاری از کارشناس شیمی و صنایع غذایی در انجمن صنفی کارفرمایی صنعت آبلیموی ایران دعوت به همکاری از مدیر فروش در شرکت بولر دعوت به همکاری از فروشنده در شرکت صنایع غذایی شیرین عسل دعوت به همکاری از حسابدار و بازاریاب در شرکت صنعتی داداش برادر(شونیز) استخدام مدیر تولید در شرکت صنایع غذایی ایده آل استخدام ویزیتور در صنایع غذایی گلشن استخدام بازاریاب در شرکت تهران گوارا(جوجو) استخدام از حسابدار و فروشنده مویرگی در گروه تولیدی صنعتی یک و یک دعوت به همکاری از منشی فروش در شرکت روغن نباتی گلناز دعوت به همکاری از سرپرست فروش و بازاریاب در شرکت آسیاب طلایی(دلوسه) » آرشیو اشتراک فودپرس جهت دریافت آخرین اخبار اطلاعات خود را وارد فرمایید انتخاب گروه کاری بسته بندی و ماشین آلات همایش، نمایشگاه و تور رستوران و کافی شاپ کنسانتره و آبمیوه واردات و صادرات روغن نباتی و روغنکشی کشاورزی زیتون و روغن زیتون پسته و خشکبار چای و قهوه زعفران نان صنعتی خمیرمایه صنایع آرد سایر کنسرو فرآورده های گوشتی چیپس و غلات حجیم شده لبنیات شیرینی و شکلات افزودنی های غذایی نوشابه و نوشیدنی های انرژی زا آب معدنی ماکارونی قند و شکر نمایشگاه اگروفود لیست اهدایی لغو عضویت کشاورزی محور جامعه مدرن،« سازمان مدیریت یافته» است سالانه ۲۰ درصد محصول سیب زمینی کشور هدر می رود/ ۹۰ درصد انبارها غیر استاندارد هستند دست کارخانه های لبنی مازندران درجیب دامداران/ کارخانه های لبنی مازندران صدای مدیرکل جهادکشاورزی مازندران را درآوردند عرضه قارچ فاسد و جعل هولوگرام برندهای معتبر در بورس/ بخش کشاورزی، هواپیمای باری می خواهد رفتـار دیکتـاتور منشـانه جهادکشاورزی در بـازرگانی تنوع عرضه با ۲۹ هزار تن انواع محصول در تالار محصولات کشاورزی پیش بینی خرید تضمینی ۱۰ میلیون تن گندم در سال زراعی جاری فشار به وزیر برای واردات غیرقانونی برنج! کانال ارتباطات مالی بین ایران و CIS با محوریت بانک کشاورزی ایجاد می شود مناقشات منطقه ای صادرات محصولات کشاورزی را کاهش داد/ دولت جایگزین مناسبی برای صادرات بیابد پربازدید ترین برچسب ها سوپرمارکت مرغ صنایع غذایی هدفمندی یارانه ها رستوران تهران رستوران قند و شکر محصولات کشاورزی کشاورزی نهاده های دامی یادداشت ۱ دو شنبه ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ ساعت ۸:۴۳ Share افشین اسماعیلی فر چالشهای محیط زیست و اثرات آن بر امنیت غذایی کشور طبق گزارش «سازمان جنگل ها، مراتع، و آبخیزداری ایران» که در اواسط سال ۲۰۱۳ منتشر شده بود، بیش از دو سوم خاک ایران در حدود ۱۱۸ میلیون هکتار به سرعت در حال تبدیل شدن به بیابان است. طبق شاخص عملکرد زیست محیطی سال ۲۰۱۲ که از سوی دانشگاه های یِیل و کلمبیا انجام شده و ۲۲ فاکتور محیطی چون منابع آب، آلودگی هوا، تنوع زیستی، و تغییرات آب و هوایی را مورد بررسی قرار داده بود، ایران از میان ۱۳۲ کشور مورد مطالعه، در جایگاه ۱۱۴ ام قرار گرفت. نوسانات و شدت خشکسالی، سیل، طوفان و بلایای طبیعی دیگر ناشی از تغییرات آب و هوا در طول سه دهه گذشته افزایش یافته است. آسیب و خسارات وارده به بخش کشاورزی در بسیاری از کشوهای در حال توسعه، با به خطر افتادن امنیت غذایی در حال رشد است. این نتیجه را سازمان خوار و بار جهانی FAO در گزارش ۲۶ نوامبر و پیش از کنفرانس پاریس (COP21) منتشر کرد. در طی دهه ۲۰۱۳-۲۰۰۳، میانگین متوسط سالانه بلایای طبیعی از هر نوع، با منشا آب و هوایی و همچنین منشا زمین شناسی (مانند زلزله و سونامی) در مقایسه با دهه ۱۹۸۰،در مقیاس جهانی دو برابر شده است. در این دوره، بین ۳۵۰ تا ۴۵۰ حادثه طبیعی ویرانگر در هر سال ثبت شده است. این حوادث باعث خسارت بالغ بر حدود ۱۴۰۰ میلیارد یورو شده است، که بیش از یک سوم خسارات وارده کشورهای درحال توسعه را شامل می گردد. در دهه اخیر، بلایای زیست محیطی بیش از دو میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار داده است. گسترش بلایای طبیعی در درجه اول به شدت گرفتن پدیده تغییرات آب و هوایی مرتبط است و باعث کاهش امنیت غذایی در کشورهای در حال توسعه گردیده است. برای دستیابی به این نتیجه، کارشناسان فائو ارزیابی را بر روی داده های مستند انجام داده اند، در آنالیز اثرات بلایای متوسط و یا بلایای بزرگ مقیاس، حداقل ۲۵۰ هزار نفر با از دست دادن تولیدات کشاورزی تحت تاثیر قرار گرفته اند. کشاورزی، اولین بخش آسیب پذیر به طور کلی یک چهارم از کل خسارات اقتصادی ناشی از بلایای طبیعی بخش های کشاورزی، دامداری، شیلات و جنگل را در کشورهای درحال توسعه و فقیر تحت تاثیر قرار داده است. تاثیرات مالی ناشی از خشکسالی به شدت در بخش کشاورزی خصوصا در اثر سیلاب دیده میشود، همچنین ماهیگیری نیز از طوفان و گردبادها آسیب می بیند. خشکسالی به خصوص در بخش کشاورزی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، باعث از دست رفتن ۹۰% از فعالیت های اولیه شده است، که به طور متوسط یک چهارم از تولید ناخالص داخلی و حتی در برخی موارد تا نیمی از آن را در این کشورها شامل می گردد. بر اساس گزارش FAO، خشکسالی اغلب باعث ایجاد یک اثر دومینویی بر اقتصاد ملی می شود، به طور مثال، کنیا بین سالهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱، خسارات جدی را در تولید محصولات کشاورزی خود بویژه تولید صنعت چای و قهوه متحمل شد. کشورهای آسیایی، در برابر سیل و طوفان آسیب می بینند. تلفات محصولات کشاورزی ناشی از سیل در سال ۲۰۱۰ پاکستان، به طور مستقیم محصولات برنج، پنبه، شکر و گندم را تحت تاثیر قرار داده و واردات پنبه و برنج را در این کشور افزایش داد. کاهش اشتغال در بخش کشاورزی گزارش FAO می افزاید، بیشترین خسارت و زیان وارده از طریق بیکاری و فقر، متوجه کشاورزان خرده مالک و اقتصاد خانوارهای کوچک روستایی می شود. از ۴٫۵ میلیون کارگر که در سال ۲۰۱۰ در پاکستان در بخش کشاورزی تحت تاثیر سیل قرار گرفتند، دو سوم بیکار شدند. مخاطرات طبیعی، بویژه تغییرات آب و هوایی شدید، مانع تلاش برای ریشه کن کردن گرسنگی و فقر و دستیابی به توسعه پایدار گردیده است. رییس سازمان خوار و بار جهانی تاکید کرد، در حالیکه ۲٫۵ میلیارد نفر در جهان با کشاورزی امرار معاش می کنند، تنها ۴٫۲ درصد از این جمعیت، بین سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۱۳ از کمک های عمومی توسعه در سطح جهان بهره مند شدندو می بایست کمک های مالی بهتری به این بخش از آسیب دیدگان بلایای طبیعی تعلق گیرد. براساس گزارش نوامبر سازمان ملل متحد، بیش از ۶۰۰۰۰۰ نفر در طی بیست سال گذشته براثر بلایای طبیعی جان باخته اند. اکثر قریب به اتفاق این مرگ ها یعنی حدود ۸۹درصد، در کشورهای کم درآمد ثبت شده است. سیل به تنهایی ۴۷ درصد از فجایع آب و هوایی را بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ به خود اختصاص داده است. بعد از سیل، طوفان با ۲۴۲۰۰۰ کشته در رتبه بعدی در حوادث طبیعی قرار دارد. در مجموع آمریکا و چین، بیشترین تعداد بلایای طبیعی را از سال ۱۹۹۵ شاهد بوده اند. از لحاظ جمعیت آسیب دیده از بلایای طبیعی، چین و هند در رتبه اول و بعد از آنها بنگلادش، فیلیپین و تایلند قرار دارند. سازمان ملل متحد در آخرین گزارش منتشره خود در ارتباط با حوادث طبیعی هشدار داده است که در دهه های آینده افزایش تعداد رخداد بلایای طبیعی ادامه خواهد داشت. مشکلات آبی ایران در حال آسیب زدن به اقتصاد ملی این کشور است. ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی ایران حاصل فعالیت بخش کشاورزی است که نزدیک به یک چهارم نیروی کار ایران را نیز در استخدام خود دارد. به علاوه فعالیت این بخش، از امنیت غذایی ملی پشتیبانی می کند. با این حال، اکنون امنیت غذایی ایران در خطر است، زیرا بخش کشاورزی با اختصاص ۹۲ درصد از کل مصرف آب کشور به خود، تنها در حدود ۶۶ درصد نیاز غذایی ۷۹ میلیون نفر جمعیت ایران را تولید می کند. تهران ناچار از وارد کردن ۳۷ درصد باقیمانده است؛ و تشدید «تنش آب» خطر کاهش بیشتر توان تولید بخش کشاورزی را هشدار می دهد، که به نوبه خود منجر به افزایش هزینه واردات و وخیم تر کردن فشارهای مالی خواهد شد. در حقیقت، کاهش پتانسیل تولیدی بخش کشاورزی، اکنون در حال صدمه زدن به امنیت غذایی کشور است. آب بر اساس تحقیقات به عمل آمده از سوی سازمان های بین المللی و همچنین به استناد مقالات علمی منتشر شده از سوی کارشناسان حوزه آب و محیط زیست یک دهه پیش روی ایران سخت ترین سال های آبی آن خواهد بود.یکی از مواردی که می توان بر آن استناد کرد،گزارشی است به نام شاخص عملکرد محیط زیستی که در ابتدای سال ٢٠١۶ توسط دانشگاه ییل آمریکا برای ۱۸۰ کشور جهان تهیه و منتشر شده است. در این گزارش همواره بررسی منابع آب بلحاظ اهمیت امنیت غذایی و حفاظت از تنوع زیستی به عنوان یکی از پارامترهای اصلی مطرح بوده است.در این بین و با نگاهی به شرایط حاکم بر اقلیم کشورمان و با در نظر گرفتن تنش های جهانی همچون تغییرات آب و هوایی متوجه خواهیم شد که ما در شرایط خاص جغرافیایی قرار داشته و بیش از ۹۰ درصد از وسعت خود را در میان مداری می بینیم که اقلیم خشک و نیمه خشک حاکم است.از سوی دیگر سهم ما از ریزش های جوی تنها یک سوم میانگین بارندگی جهان بوده و بر اساس تحقیقات انجام شده میزان تبخیر و تعرق نیز با آماری نزدیک به سه برابر میانگین جهانی ما را در تنگنای زیستی قرار داده است.این در حالی است که سهم مصرف و هدر رفت منابع آب در دو بخش صنعت و کشاورزی به شدت بالا بوده و با آماری بیش از ۹۰ درصد بن بست های زیستی- اکولوژیکی کشور را تنگ تر کرده است. عدم شناخت صحیح از توانایی های اکوسیستم کشور در کنار مدیریت نادرست منابع آب بهمراه افزایش جمعیت و بهره کشی های مستمر از اندک منابع آبی باعث شده همچنان شاهد تداوم چنین رویکردی باشیم، حاصل چه خواهد شد؟ در حال حاضر و در سالهایی که کشورهای توسعه یافته که معنای درست توسعه پایدار و اقتصاد سبز را دریافته و برنامه بازیافت منابع آب در سه بخش صنعت،کشاورزی و منازل در دستور کار قرار داده اند، آیا همچنان اصرار بر ساخت اَبَر سدهای بی بازده و مخرب اقتصاد و محیط زیست که همواره حقوق بومیان و زیستمندان منطقه را نادیده گرفته اند و در نهایت به سرنوشت سدهایی همچون گتوند در استان خوزستان دچار خواهند شد، اقدامی منطقی است؟ باید این تاکید کرد که امروز ۳۵۰ دشت کشور در شرایط بحرانی قرار گرفته و موضوع فرونشست دشتها و ایجاد فروچاله های عمیق که حاصل برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی هستند نیز دور از واقعیت نبوده و نیست. متاسفانه امروز همچنان شاهد ادامه برداشت های بی رویه از همین دشت های ممنوعه هستیم و اضافه برداشت ۱۱ میلیارد متر مکعبی ار منابع آبی کشور بدون در نظر گرفتن آثار مخرب آن ما را به سقوط نزدیکتر خواهد کرد. در مقابل،احداث آبگیرهای کوچک،بازیافت آب در صنایع،استفاده از کشاورزی نوین و تعطیل کردن سنت های مخرب آن، س�
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کشاورزنیوز]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
گوناگون
پربازدیدترینها