واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: هفته گذشته «باراک اوباما» به ژاپن و هیروشیما رفت و در آنجا آشکارا تلاش کرد تا طی یک سخنرانی نیمه فلسفی، جنایتی را که دولتمردان کشورش در خلال جنگ جهانی دوم مرتکب شده بودند، عادی و حتی رفتاری ناگزیر برای پیشگیری از ضرری بزرگتر، یعنی ادامه جنگ قلمداد کند. رئیس جمهور آمریکا از تاریخ دریافت جایزه صلح نوبل که ناباورانه به او اهدا شد، هر کجا رفته، سعی داشته بر سیاست های غیرقابل توجیه اسلافش سرپوش گذاشته و خود را یک چهره متفاوت و فرشته صلح معرفی کند. در سفر به مصر، سال گذشته رفتار مشابهی داشت و یک هفته پیش از سفر به ژاپن در ویتنام نیز به همین شیوه عمل کرد و البته در سفرهای بسیار دیگر که قصد نقل و نقد آنها را ندارم. اما در این بین سفر او به «هانوی» نشانگر اهداف واقعی واشنگتن در منطقه و تکرار و تمدید خوی برتری طلبی شیطان بزرگ در مقابل کنترل خاموش و بدون خونریزی ملت ها و دولت های هدف از طریق فرهنگ و رسانه های فراگیر غربی بود. همان جنگ پنهانی که ما آن را به عنوان پروژه نفوذ و تهاجم فرهنگی می شناسیم و متأسفانه برخلاف فراوانی شعارها در مقابل آن، هیچ کس خطراتش را جدی نمی گیرد، اما ویتنام نمونه آشکاری از پیروزی آمریکا در چنین تهاجمی است! پیامد سفر اوباما به ویتنام، به همراه اخبار مربوطه، تصویری به رسانه های جهان رسید که به باور این قلم گویاتر از صدها تحلیل و سخنرانی و کتاب بود. تصویری که نمایش آشکار زانو زدن یک ملت بزرگ در برابر پلیدترین دشمن خودش بود. در این عکس «اوباما» را می بینیم که به همراه چند مقام ارشد ویتنامی میزبانش در حال خروج از یک غذافروشی در «هانوی» است و بیرون در حاشیه خیابان، پشت نرده های امنیتی، انبوهی از مردم در حال هل دادن یکدیگر برای دیدن باراک اوباما، شادمان و هلهله کنان برای او دست تکان می دهند و قریب به اتفاقشان با گوشی ها سرگرم تصویربرداری از رهبر کشوری هستند که در سال های نه چندان دور به فجیع ترین شکل و در شرم آورترین و بی سابقه ترین جنایت ثبت شده قرن بیستم، میلیون ها زن و مرد و کودک ویتنامی را سلاخی کرده است. شاید برخی چنین استدلال کنند که دشمنی تا کی؟ چه ایرادی دارد تا کینه ها بالأخره روزی ناپدید شوند؟ و... از این جملات به ظاهر منطقی و شیرینی که اغلب طرف های غربی در چنین مواقعی بر زبان می آورند، اما این برای زمانی است که دیگر خطری از سوی آنها شما را تهدید نکند! چرا اوباما به ویتنام رفت و ناگهان هانوی تا این اندازه برای کاخ سفید اهمیت یافت؟ واشنگتن مدتها این کشور را مشمول تحریم های سنگین کرد، بویژه تحریم های تسلیحاتی و حالا این تحریم های تسلیحاتی را در همین سفر بطور کامل حذف کرده است. علت اما مهربانی آنها به هانوی نیست. آمریکا به شدت از سوی پکن و تحرکات نظامی چین در دریای چین جنوبی احساس خطر می کند. فرستادن ناوهای غول پیکر نظامی به منطقه حساسیت چینی ها را برانگیخته و لذا کم هزینه ترین و راحت ترین راه کنترل پکن، کمک به همسایگان چین و تحریک آنها علیه این کشور است. سیاستی که اوباما بخوبی در حال پیش بردن آن است. مقدمات این موفقیت را نیز هالیوود، رسانه های خبری و هجوم فرهنگی آمریکا طی چند دهه پس از جنگ در ویتنام برای آنها فراهم کرده است تا مردم ویتنام به جای نفرت از قاتلان دیروز خود، امروز به چشم حسرت به آنها بنگرند و به ابزار دست کاخ سفید برای اجرای ارزان تر سیاست های خصمانه اش علیه چین در منطقه بدل شوند!
پنجشنبه ، ۱۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]