واضح آرشیو وب فارسی:فناوری و نوآوری: پرنیانی گفت: مهارت افزایی و توانمندسازی بهترین نوع حمایت از دانش آموختگان و تسهیلاتی مانند پژوهش یاری، آموزش یاری، کمک هزینه پایان نامه و برگزاری استارت آپ ها بسیار اثربخش و مطابق با فضای دانشگاهی است. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری ، مصطفی پرنیانی؛ عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به اهمیت استفاده از توان جامعه دانشگاهی کشور، گفت: قابلیت های علمی و تجربی دانشگاهیان می تواند گره گشای مسائل و مشکلات کشور باشد. وی افزود: گرچه نباید حضور اعضای هیأت علمی در صنعت به شکلی باشد که به بُعد آموزشی و پژوهشی آنان در دانشگاه ضربه بزند اما از سوی دیگر بسیاری از اعضای هیأت علمی دانشگاه های کشور قابلیت و توان بالایی برای حضور موفق در صنعت دارند. پرنیانی ادامه داد: حمایت مالی مانند تأمین هزینه های اولیه برای شروع تحقیقات و همچنین حمایت معنوی مانند تسهیل ایجاد ارتباط این افراد با نهادها و دستگاه های مرتبط که کاربر نهایی نتایج تحقیقات هستند، می تواند بخوبی تسهیلگر ورود دانشگاهیان به صنعت و بازار سرمایه باشد. محقق برجسته برق تصریح کرد: بزرگترین چالش پیش رو، عدم احساس نیاز صنعت به دانشگاه است. به عبارت بهتر، صنعت دغدغه علمی و تحقیقاتی ندارد و تنها به رفع مشکلات و چالش های خود در کوتاهترین زمان و با بالاترین کیفیت می اندیشد که البته نمی توان خرده ای به صنعت گرفت چراکه ذات بازارسرمایه چنین رفتاری را ایجاب می کند. عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف خاطرنشان کرد: در کشورهای توسعه یافته صنعت برای نوآوری و بهینه سازی در محصولات خود نیازمند تزریق اندیشه علمی از سوی دانشگاهیان است به همین دلیل ارتباط خود را با مراکز علمی-تحقیقاتی حفظ و مستحکم کرده و شرایط لازم برای انجام تحقیقات و در نهایت اثرگذاری علم در صنعت را بخوبی آماده کرده است. اما در ایران به دلیل وارداتی بودن صنعت، چنین گردونه ای وجود ندارد. صنعت به محض احساس نیاز به راه حل ساده و گزینه مطلوب خود یعنی «واردات» رجوع می کند و از این راه خود را ارتقاء می دهد. نا گفته نماند برقراری ارتباط با کشورهای پیشرفته جاذبه های مادی بسیاری نیز برای صاحبان صنایع دارد که کتمان ناشدنی است. پرنیانی ادامه داد: از سوی دیگر دانشگاه نیز که بهره خود را از صنعت پایین و ناچیز می بیند به سمت تحقیق و پژوهش روی موضوعات روز دنیا متمایل می شود و تلاش می کند حداقل عایدی خود را از انتشار مقاله کسب کند؛ که البته در این روند نیز در بسیاری موارد دچار پراکندی و نظریه پردازی می شود. محقق برجسته برق یادآور شد: نیازهای صنعت منحصر به تحقیق و پژوهش نیست؛ در برخی موارد نیازهای صنعت اجرایی و عملیاتی است که در این زمینه جامعه علمی رغبتی به حضور فعال ندارد. به عبارت دیگر دانشگاهیان عمدتاً از حضور در عرصه های عملیاتی و اجرایی مهندسی در صنعت پرهیز دارند که این موضوع تا حدودی به عدم توانایی کافی آنها، باز می گردد. وی پراکندگی موضوعات را یکی دیگر از عوامل کاربردی نبودن تحقیقات دانشگاهی دانست و گفت: یکی از راه های جذب سرمایه و زمینه سازی برای اجرایی شدن دستاوردهای دانشگاه در جامعه خاصه صنعت، هدف دارشدن و یکپارچه کردن موضوعات است. اگر موضوعات اولویت دار، جامعه هدف دانشگاهیان باشد و آنان بر اساس واقعیت های موجود، تلاش و توان خود را معطوف به حل آنها کنند، قطعاً می توانند کاربر و متقاضیان بسیاری را برای نتایج خود بیابند. البته حمایت از این قبیل پروژه ها و عدم حمایت از پژوهش های غیرکاربردی، مشوق و ترغیب کنندۀ خوبی برای جامعه دانشگاهی است تا به سمت تحقیقات کاربردی حرکت کنند. عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف در ادامه با اشاره به موضوع اشتغال فارغ التحصیلان، اظهار داشت: اینکه همه دانش آموختگان دانشگاه، به عنوان عضو هیأت علمی در دانشگاه استخدام شوند، در واقع «دور باطل زدن» است. دانشگاه نیروی انسانی متخصص برای جامعه تربیت می کند و در کنار آن عده قلیلی نیز برای تربیت نسل های بعد در دانشگاه استخدام می شوند. دانش آموخته دانشگاه باید بر اساس توانمندی ها، داشته ها و دانسته های خود در اشتغالی مرتبط بکار گرفته شود تا بتواند گامی برای پیشرفت و توسعه کشور بردارد. پرنیانی بیان داشت: یکی از پیش نیازهای ورود دانش آموختگان به بازارکار، تعریف پروژه های عملی و کاربردی در دوران تحصیل است. متاسفانه در شرایط کنونی، دانشجو در طول دوران تحصیل مهارت های لازم برای ورود به فضای اشتغال را کسب نمی کند و از سوی دیگر پایان نامه ها و رساله ها نیز غالباً نظری بوده و قابلیت اجرایی ندارند. به همین دلیل دست دانش آموخته برای فعالیت در جامعه بسته است. محقق برجسته برق اضافه کرد: پایان نامه ها و رساله های دانشگاهی فرصتی مغتنم است تا فرد خود را به بهترین شکل برای ورود به بازارکار آماده و افق های پیش رو را روشن کند. در این بین نباید از نقش نهادهای تسهیلگر مانند بنیاد ملی نخبگان غافل شد. فعالیت نظام مند این نهادها و حمایت واقعی از دانش آموختگان زمینه ساز اثرگذاری آنان خواهد بود. وی خاطرنشان کرد: پرداخت پول نمی تواند دردی از دانش آموخته دوا کند. بهترین حمایت، مهارت افزایی و توانمندسازی است. به همین دلیل است که تسهیلاتی مانند پژوهش یاری، آموزش یاری، کمک هزینه پایان نامه و برگزاری استارت آپ ها بسیار اثربخش و مطابق با فضای دانشگاهی است. در این میان تسهیل پسادکتری، امکانی مطلوب برای دانش آموختگان برتر است که می توانند با استفاده از آن قابلیت های عملیاتی خود را افزایش دهند و برای حضوری موفق در صنعت و یا اشتغال مرتبط با رشته تحصیلی، آماده کنند. عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف در پایان یادآور شد: استفاده از تجربیات گذشته و همچنین بررسی دلایل موفقیت کشورهای دیگر، روند حرکتی کشور را تسریع خواهد کرد.
چهارشنبه ، ۱۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فناوری و نوآوری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]