واضح آرشیو وب فارسی:خبرداغ: مهدی طارمی در آستانه جدایی از پرسپولیس قرار گرفته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، او به زودی راهی یک تیم اروپایی خواهد شد.به گزارش خبرداغ به نقل از جام نیوز،مهدی طارمی در آستانه جدایی از پرسپولیس قرار گرفته و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، او به زودی راهی یک تیم اروپایی خواهد شد. شاید این نکته از نظر فنی برای هواداران پرسپولیس دردناک باشد، اما انتقال احتمالی طارمی یک جنبه آزاردهنده تر برای تیم مدیریتی این باشگاه به همراه دارد؛ اینکه ترانسفر بهترین بازیکن فعلی لیگ ایران به خارج از کشور، حتی یک ریال هم برای سرخ ها منفعت مالی به همراه ندارد! سال هاست که مرض قراردادهای کوتاه مدت و یک ساله به جان فوتبال ایران افتاده و آن را از درون می خراشد. این آشکارترین قاب از رویکرد بازیکن سالارانه فوتبال ایران است که از قرار معلوم هیچ علاجی هم ندارد. در این سیستم باشگاه ها به نوکران دست بسته ستاره ها تبدیل شده اند و در ازای پرداخت بیشترین پول به آنها، کمترین سرویس ممکن را دریافت می کنند. تا وقتی فوتبال ایران به معنای واقعی کلمه خصوصی نشود و باشگاه ها از رقابت دیوانه وار با هم برای جلب رضایت بازیکنان بزرگ دست بر ندارند، همین بساط پابر جا باقی خواهد ماند. این جنبه کلی ماجراست که ذکر مصیبت خاص خودش را دارد، اما حکایت طارمی حتی تلخ تر و گزنده تر هم هست. فراموش نکنیم آقای گل لیگ پانزدهم در زمان انتقالش به پرسپولیس اصلا بازیکن مطرحی به شمار نمی آمد و صرفا یک فوتبالیست لیگ یکی بود که شاید با رویای چند دقیقه بازی در ورزشگاه آزادی روزش را به شب می رساند. سوال اینجاست که چرا باید باشگاه پرسپولیس با چنین بازیکنی، فقط یک قرارداد دو ساله ببندد که تازه سال دومش هم توافقی بوده و عملا ارزش اجرایی ندارد؟ یعنی دوستان مدیر در آن زمان، نگران این بوده اند که مهاجم لیگ یکی با عقد قرارداد طولانی مدت موافقت نکند و دست رد به سینه پرسپولیس بکوبد؟ واقعا چرا نباید چنین بازیکنی را با یک قرارداد محکم 4 یا 5ساله با لحاظ شدن تمام منافع مادی و معنوی و حتی حق فسخ یکطرفه برای باشگاه استخدام کرد؟ جالب است که طارمی حتی فصل گذشته هم کلی برای باشگاه ناز کرد تا قراردادش را تمدید کند. این در حالی است که 9ماه پیش از رسیدن دعوتنامه کتبی القادسیه به تهران، آقا مهدی فقط در کوچه و خیابان محل سکونتش شهرت داشت و معرف حضور دیگران بود! کجا رفت سبک کاری مدیرانی که تنها در یک فقره، از قبال قرارداد مهدی مهدوی کیا تا سال ها پول به دست می آوردند و به باشگاه تزریق می کردند؟ عجیب تر اینکه حتی همین امسال قرارداد محمد انصاری هم که به شکل تستی جذب شد، تنها دو ساله بسته شد و او نیز فصل آینده مختار خواهد بود بدون پرداخت یک ریال بابت رضایتنامه، هر کجا که دلش می خواهد برود! شاید همین تفاوت های جزیی است که فاصله کهکشانی لیگ ایران با لیگ های استاندارد اروپایی را به وجود می آورد؛ جایی که آدمی حس می کند هیچ خبری از آینده نگری وجود ندارد و همه تصمیمات، فقط برای کوتاه ترین مقطع ممکن اتخاذ می شوند.
یکشنبه ، ۹خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرداغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]