تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837593718
شاخه گندمی بر لب، روی تپه کویری، آن سوی مرگ به ما می نگرد/ یادداشتی از دکتر ناصر فکوهی
واضح آرشیو وب فارسی:ایبنا:
ناصر فکوهی خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- دکتر ناصر فکوهی: آذر 1393 بود که خبر سکته مغزی پرویز کلانتری همه دوستان و دوستدارانش را حیران کرد. مردی که به رغم 83 سال سن، چنان فعال بود، چنان سرزنده و شاداب بود، چنان از زندگی با تمام وجود لذت می برد، چنان پیوسته در تلاش بود تا به دیگران، به همه دیگران در تحقق یافتن آرمان هایشان یاری رساند، که هرگز نمی توانستی فکر کنی، مرگی هم برای او در کار باشد. هر بار با او می نشستی، حس مثبت زندگی، شادی حیات و خلاقیت هنری که حاصل بیش از شصت سال آفرینش هنرمندانه و خدمت به مردم بود، از وجودش لبریز می شد و احساس می کردی که می توانی سختی های زندگی را بهتر تحمل کنی. پرویز، چنان دوستانه، چنان با صمیمیت و بی ریا و ساده، پذیرای هرکسی بود، که هیچ کس نمی توانست باور کند با هنرمندی روبرو است که به رغم آگاهی نسبت به سال های اندکی که می دانست از عمرش باقی است، هرگز تمایل نداشت آن را به انحصار خود و خودخواهی های فردی یا صرفاً به انحصار نزدیکانش در بیاورد: هر دستی برای یاری گرفتن را می پذیرفت و به هر تقاضایی را برای کمک به هنرمندی جوان یا همراهی با دوستانی که پیوسته او را به این و آن محفل می خواندند، برغم خستگی، پاسخ مثبت می داد. سخاوتمندی بزرگ ترین خصیصه این هنرمند بود و «خاکی بودن»، با نوع هنر، مضمون کویر و موادی که در نقاشی اش به کار می برد، شاید اصطلاحی بیش ازاندازه عینی برای او شمرده می شد. شاید نزدیک به یک سال، گفت وگوهایی را با وی درباره زندگی و آثارش دنبال می کردم که هنوز به انتشار نرسیده اند و در این مدت، قهرمان دوران کودکی ام، کسی که به ما بچه های شهری، روستا و عشایر و طبیعت و تاریخ کشورمان را با نقاشی هایی رؤیایی می آموخت، برایم به الگویی در زندگی تبدیل شد. البته فکر نمی کنم نه برای من و نه برای اکثریت دوستدارانش، تقلید از اخلاق و رفتارهای انسان دوستانه او، کاری ممکن به شمار آید. در پهنه ای که بدخواهی و بدگویی و حسادت و زخم زبان زدن و پیروزی های حقیرانه و زورگویی و تازه به دوران رسیدگی، ...
[ مشاهده متن کامل خبر شاخه گندمی بر لب، روی تپه کویری، آن سوی مرگ به ما می نگرد/ یادداشتی از دکتر ناصر فکوهی در خبرگزاری کتاب ایران ]
دوشنبه ، ۳خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایبنا]
[مشاهده در: www.ibna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها