واضح آرشیو وب فارسی:رکنا: رکنا: تمام ماجرا دقیقا به ۱۰ سال گذشته برمی گردد. موقعی که به دلیل یک بدهی ۱۱ هزار تومانی با بهزاد که از ابتدای دوره راهنمایی همیشه هم کلاسی و رفیقم بود بحث مان بالا گرفت و این درگیری به دعواهای معمول خارج از مدرسه کشیده شد. وحید می گوید: دقیقا بعد از آخرین امتحان ترم دوم بود که قرار گذاشتیم بدون همراه و با هرچند تماشاچی که خواستیم ساعت 12 جایگاه همیشگی کنار سد کارون همدیگر را ببینیم. از آنجا که جثه بدنی من بزرگتر از بهزاد بود و در زمان خودش کلی هم به او بدهکار بودم و بیشتر از آن با همه یکرویی، چند باری خلف وعده از او دیده بودم. خاطرم هست از ساعت یازده در محل قرارم حاضر شدم که ای کاش نمی شدم. همان طور که پیش بینی می کردم خیلی از دوستان دیگر تا ساعت مقرر کنار سد حاضر شدند و شاهد دعوایی بودند که خیلی زود و بی مقدمه شروع شد و خیلی زود هم تمام شد. وحید سری تکان می دهد و ادامه می دهد: با دیدن بهزاد از فاصله ای زیاد به سمتش دویدم و از میان دوستانش جدا کردم و دقیقا به لبه سد کشاندم. یقه او را گرفتم و بعد از کلی بد و بی راه، خونسردی بهزاد خونم را به جوش آورد و در حین اینکه حرف های آب نکشیده خودم را نثارش می کردم، سرش را به تهدید به سمت لب سد که مانعی کوتاه داشت خم کردم و گفتم مرد نیستم اگر بابت همین بدهی چند برابر پول خون ندهم. چشمانش را می بندد و با صدایی آرام می گوید: نمی دانم چی شد، واقعا نمی دانم؛ اما به گمانم تقلای بیش از اندازه بهزاد برای رهایی از چنبره من در آن موقعیت خطرناک بود که در یک لحظه متوجه شدم هر دو در آبِ با جریان تند سد فرو افتادیم. شدت آب به قدری بود که نه کسی جرأت داشت برای نجات ما خودش را به آب بزند و نه خود من که از کودکی، انسی قدیمی با آب و رودخانه های تند و وحشی داشتم، توانستم برای بهزاد که بر خلاف من شنا کردن معمولی را هم بلد نبود انجام دهم. من هم مانند خیلی از دوستانم فقط دیدم بهزاد بعد از چند ثانیه تقلا و دست و پا زدن، زیر آب رفت و دیگر کسی او را ندید. وی دلیل تأخیر رسیدگی به این پرونده را هم بیشتر ناپدید شدن جسد بهزاد اعلام می کند و ادامه می دهد: از همان روز تا به حالا که پیکرش با وجود حضور غواصان و نیروهای کمکی و نظامی پیدا نشده این پرونده مفتوح مانده اما با طرح شکایت چند سال گذشته پدر بهزاد برای اولین بار در تیر ماه سال گذشته بود که با دیه یک میلیارد و 650 میلیون ریالی روانه یکی از زندان های استان خوزستان شده ام. با پیگیری ستاد دیه و اثبات نبود سوءنیت در این اقدام، اولیاءدم از مبلغی معادل 650 میلیون ریال از این محکوم به گذشت کرده و خانواده این مددجوی محصل نیز با عدم توانایی مالی به قدر توان تا میزانی از این مبلغ را خودشان تأمین کرده اند اما هم اکنون این مددجو بابت الباقی بدهی در حبس به سرمی برد. منبع : تسنیم
یکشنبه ، ۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رکنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]