محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829139160
خودکشی هادر ملا عام یک زنگ خطر است - پایگاه خبری اطلاع رسانی شفا آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>حوادث> انگار سال 95 را می توانیم سال خودکشی های پرسروصدا بنامیم. سالی که هر هفته اش با یک خودکشی آغاز و به انتها رسید تا جایی که مسئولان و کارشناسان مربوطه نسبت به اپیدمی شدن خودکشی هشدار دادند.به گزارش شفا آنلاین ،به نقل از سپید خودکشی ازجمله موضوعاتی است که همواره روان شناسان و جامعه شناسان نسبت به آن اظهارنظر می کنند و همین اظهارنظرها نیز بر تبعات خودکشی ها بر جامعه می افزاید. چراکه به اعتقاد کارشناسان خودکشی فعلی است که براثر کشمکش های درونی در فرد به وقوع می پیوندد و علوم روان شناختی بسیاری از این پدیده ها را علاوه بر معلول اختلالات روانی در افراد ناشی از وقایع و رفتارهای روز جامعه می دانند. اما هر چه هست روزبه روز برشمار خودکشی هایی که با فریادهای بلند در کوچه و خیابان و گاه ایستگاه های مترو به وقوع می پیوندند افزوده می شود و هیچ فرقی بین زن یا مرد بودن افراد نیز به چشم نمی خورد. گویی مدل های شناخته شده خودکشی نیز تغییر کرده و برخلاف شاخص های ثابت شده زنان جامعه ایران نیز همچون مردان پریدن و انداختن خود به روی ریل های قطار را انجام می دهند. تهران رکورد دار خودکشی در ملاعام با آغاز موج خودکشی های درملاعام کلان شهر تهران، پای اظهارنظرهای جدیدی به موضوع خودکشی بازشده است. چراکه برخلاف عقیده بسیاری از مردم که آمار خودکشی افراد در ایران به نسبت میانگین جهانی نگران کننده نیست، اما آمارهای سازمان پزشکی قانونی نشان می دهد که در استان های محروم خودکشی بیشتر از استان های دیگر است و اما در این میان پایتخت رکورددار خودکشی ها است. به طوری که آمارهایی که در سال گذشته منتشر شد نشان داد که نرخ خودکشی در ایلام بیشتر از ۵۰ نفر از هر ۱۰۰هزار نفر است، درحالی که این رقم در جهان ۱۱ نفر است. آمار های مربوط به سال ۲۰۱۲ نیز حاکی از آن است که از هر ۱۰۰ هزار ایرانی ۲/۵ درصد خودکشی می کنند که این نسبت بسیار کمتر از کشوری مانند کره جنوبی است که در آن از هر ۱۰۰هزار نفر ۴۴ مورد خودکشی می کنند. اما خودکشی های که اخیراً درملاعام اتفاق افتاده، علاوه بر مسئولان نگرانی بسیاری از صاحب نظران در حوزه های مختلف را نیز در پی داشته است. زیرا طی بررسی های انجام شده مشخص شده بسیاری از افرادی که دست به خودکشی می زنند از بیماری های روانی حادی رنج نمی برند و این فشارهای اجتماعی، اقتصادی و گاهی روانی است که آن ها را ناچار به خودکشی می کند. نکته حائز اهمیت دیگر این است که این افراد با خودکشی درملاعام سعی دارند دیگران را در جریان مشکلات خود قرار دهند و بسیاری از آنان به دلیل آنکه هیچ راهی پیش روی خود نمی بینند تنها باانگیزه مطرح شدن این موضوع به عنوان دغدغه اجتماعی و انجام اقداماتی برای رفع آن اقدام به انجام این عمل می کنند. خودکشی را جدی بگیریم «برخلاف آنکه بسیاری از مردم نام خودکشی نمایشی روی خودکشی های اخیر گذاشته اند و معتقدند این خودکشی ها جنبه نمایشی دارد و افراد صرفاً برای جلب توجه این کار را انجام می دهند، اما با نگاهی به نتایج این خودکشی ها و موفقیت تمامی آن ها باید بپذیریم که این رفتارها تنها «اقدام به خودکشی» نبوده است.» این اظهارنظر بخشی از تاکیدهای مجید ابهری، استاد علم روان شناسی نسبت به ضرورت توجه جامعه به این خودکشی ها است. پایان دادن به زندگی هایی که توجه به آن ها انگار در لابه لای پیامک ها و گردش های شبانه مردم و مسئولان در شبکه های اجتماعی نادیده گرفته می شود. وی با طرح این سوال که چرا افراد تصمیم می گیرند پیش چشم دیگران و در مکان های عمومی این کارهای خشونت آمیز را انجام دهند به سپید می گوید: «درست است که اعمال این چنینی همواره احساسات مردم را جریحه دار کرده و بسیاری از آن ها پس از دیدن این اتفاق دچار شوک روحی بزرگی می شوند که تا مدت ها زندگی آن ها را تحت تاثیر خود قرار می دهد، اما نباید فراموش کنیم که تکرار این صحنه ها منجر به عادی شدن این گونه اتفاقات در جامعه می شود.» وی تاکید می کند که در این میان نقش رسانه ها بیش ازپیش سنگین تر است و بهتر است که تصویر و خبرهایی ازاین دست را به قول معروف در بوق و کرنا نکنند تا عادی سازی یا الگوبرداری در متن جامعه اتفاق نیفتد.» مرگ خودخواسته و عواقب آن برای جامعه یک استاد دیگر علم روان شناسی نیز درباره ضرورت توجه جامعه به آمارهای خودکشی درملاعام به سپید می گوید: «خودکشی یکی از پدیده های مذموم و رایج در همه فرهنگ هاست و مربوط به زمان حال نیست. به طوری که این پدیده از زمان های قدیم نیز وجود داشته و ریشه در شرایط زندگی فرد دارد.» منصوره صحرائی مقدم با یادآوری اینکه نوع دیگری از خودکشی نیز مرسوم است که در ظاهر به دلیل کمک به دیگران انجام می شود، می افزاید: «در بسیاری از مواقع فردی که قصد خودکشی دارد در راستای تحقق اهداف خود، عده ای دیگر را نیز می کشد. مرحله ای که پس از رواج خودکشی فردی، در جامعه شکل می گیرد. از همین رو است که توجه مسئولان به ممانعت از بروز خودکشی ها درملاعام بیش ازپیش مهم است.» وی با تاکید بر اینکه آنچه در خودکشی ها بیشتر ناراحت کننده است، خودکشی هایی است که از روی ناتوانی و درماندگی صورت می گیرد، او یادآوری می کند: «خودکشی را می توان یکی از کنش های بالقوه افسردگی دانست. در اکثر مواقع وقتی از خودکشی صحبت می کنیم این تصور به وجود می آید که فرد به بلاهای زیادی دچار شده و کاملاً امید خود را ازدست داده و درنهایت دست به این کار زده است. در بسیاری از موارد نیز خودکشی وسیله ای است برای کمک خواستن. درواقع این گونه خودکشی ها درملاعام معمولاً باهدف مرگ انجام نمی شود و فرد سعی می کند از طریق این اقدام توجه دیگران را جلب کند.» سقوط از سر فشارهای زندگی و جامعه «درست است که خودکشی به خودی خود عملی خشن است و ناشی از خشمی است که در فرد وجود دارد و او خواهان ابراز آن است، اما نباید فراموش کنیم فرد به این دلیل درملاعام این کار را انجام می دهد که هم به نوعی دیده شود و هم از این طریق پیامی از سر عجز و ناتوانی و نیاز به کمک را به اعضای جامعه برساند.» این مهم را بهروز بیرشک، عضو هیئت مدیره انجمن روان شناسی ایران در حالی عنوان می کند که معتقد است: «در چند مورد خودکشی که در هفته های اخیر گزارش شد پخش شدن اطلاعاتی که درباره خودکشی این افراد بود نشان می داد که این افراد بیشتر خواهان این بوده اند که فشارهای اقتصادی و اجتماعی که بر آن ها تحمیل شده را برجسته کنند و در معرض دید عموم قرار دهند.» وی درباره زمینه های اجتماعی و روانی که فرد را وادار به چنین اقدامی می کند نیز می گوید: «این اقدامات می تواند ترکیبی از مشکلات روانی و اجتماعی باشد. به بسیاری از این افراد نمی توان برچسب بیمار روانی زد، اما این افراد در برابر فشاری که وجود دارد واکنش های انفجاری از خود نشان می دهند و نمی توانند منطقی درباره آن معضلات فکر کنند. مسلماً موج مشکلات اجتماعی است که این افراد را به سمت خودکشی می برد، قطعاً هم نمی توان گفت که این افراد دارای شخصیتی کامل هستند. اما نکته مهم آن است این قبیل اقدامات هیچ گونه تاثیر مثبتی بر جامعه ندارد و به جز اینکه افراد بسیاری را متاثر کند و آزار دهد دردی از جامعه دوا نخواهد کرد.»
یکشنبه ، ۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
گوناگون
پربازدیدترینها