محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826306912
درمان انطباقی، شیوه ای امیدوار کننده برای غلبه بر سرطان - پایگاه خبری اطلاع رسانی شفا آنلاین
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت> در مقاله ای که در ماه مارس 2016 منتشر شد، محققان نمونه های به دست آمده از اطلس ژنومی سرطان، مجموعه ای از داده های بالینی و ژنتیکی را که از هزاران فرد مبتلا به سرطان گرفته شده، بررسی کرده اند.به گزارش شفا آنلاین ،آنها دریافتند افراد مبتلا به سرطان ریه که تعداد زیادی آنتی ژن های برآمده از تنه درخت در آنها وجود دارد، همچنین نسبت آنتی ژن های تنه به شاخه ها در آنها بیشتراست، نسبت به بیمارانی که یا از آنتی ژن های تنه کمتر دارند یا نسبت بالایی از آنتی ژن های شاخه در آنها یافت می شود، بیشتر عمر می کنند. از سوی دیگر، افرادی با آنتی ژن های فراوان تنه درخت، بهتر به درمان های ایمنی پاسخ می دهند. از آنجا که سیستم ایمنی آنتی ژن های تنه درخت را هدف قرار می دهد، اغلب سلول های سرطانی هدف قرار می گیرند، به جای آنکه آنتی ژن های شاخه های کوچک جدا شوند. این تحقیقات هنوز دوران کودکی خود را سپری می کنند، اما گروهی از محققان یک کارآزمایی بالینی به راه انداخته اند که یافته های آن می تواند به تائید این اطلاعات کمک کند. این کارآزمایی که تحت نام TRACERx شناخته می شود، 850 بیمار مبتلا به سرطان ریه را در طول دوره های درمانی و در بعضی موارد تا زمان مرگ بیمار پیگیری می کند. در این بیماران، تغییرات ژنتیکی در در تومورها در طول زمان بررسی می شود تا مشخص شود چگونه سرطان ریه تکامل پیدا می کند و درمان چگونه بر این روند تاثیر می گذارد. با توجه به داده های موجود، محققان امیدوارند منبع مالی مطمئنی به دست آورند تا استراتژی های درمانی را براساس تکامل سرطان آزمایش کنند. یک رویکرد، شناسایی سلول های ایمنی در تومور، رشد آنها در آزمایشگاه و سپس اینفیوژن مجدد آنها به بیمار است، روشی که انتقال سلول خوانده یا adoptive cel- transfer نامیده می شود. در حال حاضر، در استراتژی های مشابهی که استفاده می شوند، سلول های ایمنی انتخاب می شوند که هر نوع آنتی ژن سرطانی را تشخیص می دهند، اما گروه محققان کارآزمایی TRACERx، مواردی را انتخاب کردند که در ابتدا آنتی ژن های تنه را که در همه سلول های سرطانی بروز می کنند، شناسایی کنند. این استراتژی روش ارزانی نخواهد بود. هر دوره بیماری بین 10 تا 100 هزار دلار خرج برمی دارد. اگر محققان بتوانند درمانی را ابداع کنند که سرطان متاستاتیک را درمان قطعی کند، تمامی آنالیز هزینه ـ فایده و مدل های اقتصاد سلامت به طور اساسی تغییر خواهند کرد. رقبای سلولی استفاده از اصول تکاملی ممکن است به سیستم ایمنی کمک کند تا بر سرطان فائق آید. البته بعضی محققان در این زمینه اهداف پیشروانه ای دارند: آنها امیدوارند به افراد کمک کنند تا با بیماری شان به زندگی خود ادامه دهند. آنها از اوایل دهه 1990 به سرطان به عنوان یک مشکل تکاملی می نگرند. آنها متوجه شده اند سرطان که در بسیاری از افرادی عود می کند، کمتر شبیه یک مشکل بیولوژیکی و بیشتر شبیه سحر و جادو است! شاید هم مانند یک نیروی شیطانی است که تمام نیرو و تلاش خود را به کار می گیرد تا بر همه امید و آرزو و تلاش شما برای غلبه بر سرطان فائق آید. زمانی که محققان خواستند به سرطان به صورت یک چشم انداز تکاملی نگاه کنند، مشکل مجددا رام شد و سر به زیر آورد. آنها شروع به تلاش کردند تا یک مدل ریاضی طراحی کنند و متوجه شوند که بیماری چگونه کار می کند و بهترین راه برای غلبه بر آن چیست. مدل پیشنهادی آنها جواب خیره کننده ای داد: تمامی آنکولوژیست ها رویکرد اشتباهی را برای غلبه بر سرطان در پیش گرفته اند. به طور معمول، پزشکان حداکثر دوز کموتراپی را به بیمار می دهند که برایش قابل تحمل باشد و تا آنجا که امکان داشته باشد، اغلب سلول های سرطانی را از بین ببرد. آنها امید دارند که پیش از مقاوم شدن سرطان، بتوانند آن را محو کنند. اما مطالعات چند سال اخیر نشان داده تومورها، مدت ها قبل از آنکه با درمان روبرو شوند، پناهگاهی برای سلول های مقاوم به درمان می شوند. جمعیت سلول های مقاوم کوچک می مانند، زیرا هزینه مقاوم ماندن خود را می پردازند. زمانی که بیمار دوزهای سنگین کموتراپی را دریافت می کند، سلول های مقاوم مناسب تر از سلول های حساس می شوند. محققان مقاومت دارویی را به یک چتر تشبیه می کند: «اگر باران ببارد، چتر وسیله ای بسیار مفید خواهد بود. اما اگر باران نبارد، باری برای فرد به حساب می آید.» محققان فکر می کنند با سرمایه گذاری روی رقابت طبیعی میان سلول های مقاوم و حساس، به وسیله مدیریت دوزاژ دارویی یا زمان تجویز دارو با دقت بیشتر، به موفقیت های بیشتری دست یابند. اخیرا این ایده روی موش ها و دو نوع از سرطان پستان آزمایش شده است. زمانی که به موش ها درمان استاندارد و با حداکثر دوز قابل تحمل از داروی پاکلیتاکسل داده شد، به محض قطع دارو، تومور با سروصدای زیادی برگشت. در گروه دیگری از موش ها، محققان سعی کردند زمانی که تومور شروع به کوچک تر شدن می کند، از دوزهای پرشی استفاده کنند، اما نتیجه بهتری نسبت به گروه قبلی به دست نیامد. گروه سوم از موش ها، در ابتدا تحت درمان با دوزهای بالای استاندارد از کموتراپی قرار گرفتند، اما زمانی که تومورها شروع به کوچک تر شدن کردند، محققان دوز را دوباره برگرداندند. این استراتژی به بهترین نتیجه و بقا برای موش ها منجر شد و حتی 3 موش از مجموع 5 موش تحت درمان با این روش، توانستند دارودرمانی را کاملا قطع کنند. این درمان به معنای انطباق با میزان پاسخ های توموری و نگهداشتن بالانس میان مقاومت دارویی و سلول های حساس است. محققان فکر می کنند، این استراتژی درمانی یکی از مهیج ترین پیشرفت ها در زمینه بیولوژی سرطان است، زیرا کار نسبتا راحتی است که می تواند انجام شود. در ماه مه 2015، مطالعه پایلوتی انجام شد تا محققان بررسی کنند آیا این نوع درمان انطباقی به افراد مبتلا به سرطان پستان هم کمک می کند یا خیر. پزشکان سطح PSA خون بیماران را بررسی می کنند. سپس براساس آنکه چه می بینند، برای آنها درمان استاندارد را انجام داده یا آن را متوقف می کنند. محققان درمان متناوب را هم در گذشته آزمایش کرده اند، اما در پروتکل ها اغلب دوره های سخت کنترل شده گنجانده شده است. در درمان انطباقی، دوره on–off با پاسخ توموری تعیین می شود. محققان در تلاشند تا با استفاده از ثروت داده های مولکولی و بالینی که از کارآزمایی ها به دست آمده، مدل های کامپیوتری ابداع کنند که شاید راهنمایی باشد برای درمان انطباقی در آینده. لازم به یادآوری است که هیچ یک از این استراتژی ها درمان قطعی را گارانتی نمی کنند، اما لااقل در کارآزمایی های انجام شده، محققان پی به ناشناخته ها و مشکلات می برند و سعی در برطرف کردن آنها در مطالعات بعدی خواهند کرد.سپید Scientific America-
یکشنبه ، ۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها