پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848152096
ماجرای فرار بهنام محمدی از خانه برای دفاع از خرمشهر
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز:
بهنام آرام و قرار نداشت. خوب به یاد دارم که وقتی بهنام را به اتفاق خانواده به اهواز فرستادند تا زیر آتش نباشند، بهنام از دست خانواده فرار کرد و به خرمشهر برگشت.
به گزارش مشرق ، محمد نظام اسلامی در روایتی که در دفتر اول مجموعه خاطرات شب های خاطره به کوشش مجتبی عابدینی آمده است به روایت خاطراتی از روزهای مقاومت خرمشهر با عنوان «یوسف من» می پردازد. او خاطره خود را اینگونه روایت می کند: روزهای سقوط خرمشهر، روزهای سختی بود. شهر از بمباران دشمن می لرزید. از سحر تا سحر گلوله و خمپاره مثل نقل و نبات بر سر مردم می بارید. مساجد پایگاه مقاومت شده بود و پیر و جوان بسیج شده بودند. یادم نمی رود؛ یک طلبه جوان از قم آمده بود و سلاح بر دوش مردانه می جنگید. عراقی ها او را گرفتند و پوست سرش را کاملاً جدا و او را از درختی آویزان کردند تا برای دیگران عبرت باشد! آن روزها همکلاسی های من « بهروز» و «فرامرز مرادی» و «صالح موسوی» شکارچیان تانک بودند و برای جلوگیری از پیشروی تانک ها از صبح به میدان راه آهن و فعلیه و شلمچه می رفتند و آنقدر آر پی جی می زدند که از گوششان خون سرازیر می شد! صالی (صالح موسوی) پیراهن را از تن در می آورد و با سینه ای لخت و ستبر به دل دشمن می زد و وقتی دیرتر از همه به پایگاه برمی گشت، فکر می کردیم شهید شده است . یک روز شهید «بهنام محمدی» را دیدم که جلوی مسجد اصفهانی ها سرنیزه ای در دست داشت و با خشم آسفالت را می کند. علت را پرسیدم. در حالی که اشکدر چشمانش حلقه زده بود گفت: «مگر خبر نداری؟ بچه ها می گویند صالی را کشته اند. با همین سرنیزه از عراقی ها انتقامش را می گیرم. من و صالی با هم خیلی رفیق بودیم. منو خیلی دوست داشت...» او را دلداری دادم و گفتم: «ان شاءالله این خبر دروغ است و صالی برمی گردد.» آن روزها میدان راه آهن، کربلا بود. در آن جنگ و گریز چهل روزه بچه ها دست خالی و فقط با کوکتل مولوتف مقابل تانک ها ایستاده بودند و بر سر هر کوی و برزن مثل برگ خزان به زمین می افتادند. در میان این دلاوران باید از شهید «حسین فهمیده» یاد کرد. همان نوجوان رشید کرجی که در شناسنامه اش دست برد تا سن خود را افزایش بدهد و به جبهه بیاید. آمد و چنان حماسه ای آفرید که امام از او به عنوان ...
[ مشاهده متن کامل خبر ماجرای فرار بهنام محمدی از خانه برای دفاع از خرمشهر در سایت خبری تحلیلی مشرق ]
یکشنبه ، ۲خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-