تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836264352
عربستانی نه! اهوازی! - پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران
واضح آرشیو وب فارسی:آزادگان ایران: شبی پس از کنترل آمار، همه مشغول استراحت بودند که “کریم”- مسئوول قسمت – پشت پنجره آسایشگاه آمد و ارشد را صدا زد. چند کلمه ای که با هم لال بازی کردند فهمیدند نمی توانند از حرف های هم چیزی سردرآورند.پایگاه اطلاع رسانی آزادگان ایران : نگهبان ها اغلب اسرای عرب زبان را- که بیشتر خوزستانی بودند- “عربستانی” می نامیدند. این اسم گذاری از ذهنیت عراقی ها درباره خوزستان نشأت می گرفت. آنها خوزستان را یکی از استان های عراق می دانستند و استدلال شان در این مورد، نه مرزهای جغرافیایی، بلکه اشتراک زبان اهالی آنجا با اعراب بود! البته نتایج این مسأله چندان هم خوشایند نبود. نگهبان ها از این اسرا به عنوان مترجم استفاده می کردند و دیلماج عراقی ها شدن کاری نبود که بشود از انجام آن طفره رفت. طبیعی بود که این کار، نه خیانت محسوب می شد و نه همکاری. اما در درازمدت، برخورد نزدیک این افراد با نگهبان ها، بدبینی و سوءظن عده ای را برانگیخت و به نقطه نامطلوبی رسید؛ عرب زبان ها منزوی شدند و اکثر اوقات تنها بودند. شبی پس از کنترل آمار، همه مشغول استراحت بودند که “کریم”- مسئول قسمت – پشت پنجره آسایشگاه آمد و ارشد را صدا زد. چند کلمه ای که با هم لال بازی کردند فهمیدند نمی توانند از حرف های هم چیزی سردرآورند. ارشد، “احمد” را به عنوان مترجم به کریم معرفی کرد و با اشاره از او که جوان ساکت و آرامی بود خواست جلو بیاید. کریم برای اینکه از زبان دانی او مطمئن شود، پرسید: “انت عربستانی؟” احمد خیلی خونسرد جواب داد: “لا! انا اهوازی!” کریم به روی خودش نیاورد. دوباره پرسید: “انت…. عربستانی؟” ولی باز هم همان جواب را شنید. جسارت احمد، با توجه به حساسیت نگهبان ها، برای کریم باورکردنی بود. چند بار این سوال و جواب تکرار شد و به جایی رسید که کریم تهدیدکنان از احمد می خواست حرفش را پس بگیرد. کاری که احمد به آن راضی نمی شد. نگهبان از شدت عصبانیت کار خود را با ارشد آسایشگاه فراموش کرد. برگشت و غرغرکنان از کنار پنجره دور شد. وقتی احمد به جمع اسرا، برگشت با تشویق و تحسین فراوان آنها مواجه شد. پاسخ دندان شکن او به کریم همه را شاد کرده بود. طبیعی بود که احمد منتظر تلافی باشد. همه قرار گذاشتند چنانچه فردا صحبتی از تنبیه احمد به میان آمد یکپارچه مقابل عراقی ها بایستند. فردای آن روز هیچ خبری نشد. جالب اینکه پس از این اتفاق، نگهبان ها از ترس تکرار شدن چنین حادثه ای، دیگر به بچه های عرب زبان خوزستانی “عربستانی” نگفتند. آنها از هر رویدادی که یادآور وطن و اصالت اسرا بود، شدیداً وحشت داشتند. راوی: آزاده رضا امیرسرداری
شنبه ، ۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آزادگان ایران]
[مشاهده در: www.badriyoon.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها