محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829977965
وقتی سیل جمعیت در میدان بهارستان سرازیر شد - سایت خبری مردم دیر
واضح آرشیو وب فارسی:مطاف24: حالا وقت رمزگشایی و پایان دادن به تردیدها بوده. شاید دل های بددلان و معترضان هم باسیل خروشنده مردم همراه شود. پرده اول کنار رفت و همه خبرنگاران طناب ها، سیم های جنگی و مفتول هایی که دستان شهدا با آن ها بسته شده بودند را دیدند.به گزارش "مطاف24"، 28 اردیبهشت ماه سال گذشته در مراسم ورود پیکر شهدای تازه تفحص شده به کشور بود که یک خبر از شهدا، بمب خبری بزرگی ایجاد کرد و منشأ یک تحول و آگاهی عظیم در میان مردم شد. خبر این بود: «کشف پیکر مطهر 175 شهید غواص دفاع مقدس با دستان بسته» این شهدا که جمعی از غواصان و خط شکنان شهید عملیات کربلای4 بودند در دی ماه سال 65 یعنی 30 سال پیش در جریان عملیات کربلای4 که طرح آن توسط آواکس های آمریکایی لو رفته بود، خط عملیاتی اروند را شکستند و حتی از جزیره ام الرصاص هم عبور کردند. طبق شواهد موجود، این رزمندگان در حالی که بیشتر آنها مجروح بودند، جلوتر از خط مقدم به اسارت دشمن درآمدند و پیکرشان با دست ها و بعضاً با پاهای بسته شده در یک گور دسته جمعی دفن شده بود و پیکر مطهر آنان بعد از 30 سال توسط تیم تفحص پیکر مطهر شهدا کشف شد. نقطه ای که شهدا در آن پیدا شدند، 15 کیلومتر جلوتر از خط مقدم یعنی ابوفلوس در منطقه ابوالخصیب عراق بود. در ایام سالروز ورود پیکر مطهر شهدای غواص و خط شکن عملیات کربلای 4 به کشور، ناگفته هایی از جریان تفحص، تبادل و تشییع شهدای غواص و خط شکن طی 12 پرده از حماسه کربلای 94 روایت می شود. این جزئیات به همت کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح منتشر می شود. بخش سوم این روایات که شامل دو پرده می باشد، در ادامه می آید: پرده هشتم: خیابان بهشت-ستاد معراج شهدا-حسینیه شهدا خبرنگاران آمده بودند و منتظر شروع کنفرانس خبری سردار باقرزاده بودند تا به این شبهات پاسخ گفته شود و اسنادی ارائه شود تا پایانی باشد بر شبهات و تردیدافکنی برخی ناآگاهان. سردار باقرزاده:"«در روایت آمده: فرو بروید در گرداب حوادث برای حق، هر جا که باشد.» همان طور که غواصان و رزمندگان ما در گرداب حوادث سخت و دشوار جنگ فرورفتند و سربلند بیرون آمدند. متأسفانه مظلومیت آشکار و پنهان عده ای از خطشکنان و غواصان شهید ما در یک بازی رسانه ای دشمن و بعضا دوستان ناآگاه به حاشیه رفت، روش متعارف ما پرهیز از بیان برخی از جزئیات صحنه های تفحص بوده و هست، چرا که همواره این نگرانی را داریم که کشش لازم برای دریافت بسیاری از حقایق جنگ وجود نداشته باشد. اولین شگرد و تردید را در قضیه خط شکنان و غواصان شهید از سوی دشمن شاهد بودیم و آن مطلب این بود که چرا باید این تعدا غواص با هم شهید شوند. معمولا در تفحص های ما طی سنوات اخیر بعد سقوط صدام تعداد غواصانی که کشف شدند خیلی بالا نبود اما این بار 270 شهید پیدا شد که 175 تن از آن ها به عنوان خط شکن و غواص مطرح شدند. وقتی این شهدا پیدا شدند، زخم خورده ها و دشمنان که سناریویی را کلید زده بودند در چهارچوب همان اغراض مطالب خود را مطرح کردند و گفتند: «چرا باید این تعداد غواص در یک عملیات شهید شوند؟ و مقصر فرماندهان عملیات هستند.» در این مسئله بی بی سی بیشتر از همه مانور داد. عده ای دیگر می گفتند: از کجا معلوم که همه این ها غواص بوده اند؟ هرچند که ما اعلام کردیم پیکر خط شکنان و غواصان اما این ها مطلب پنهانی نبود که نخواهیم آن را اعلام کنیم. این ها بدیهیات جنگ است، در هر جنگی ما تلفات دادیم. برخی می گفتند:«مگر خط شکن هم اسیر می شود؟» برخی اصل مسئله شهادت را در این موضوع زیر سوال بردند و عده ای گفتند:«ما این تعداد غواص نداشتیم.» و بعد یگان مورد علاقه خود را نام برده و درباره آن قلم فرسایی می کردند. صریح بگویم این ها طبق اطلاعات ما غواصان و خط شکنانی مربوط به 4 یگان: 25 کربلا، 41 ثارالله(ع)، 14 امام حسین(ع) و 7 ولی عصر(عج) بوده اند. برخی از این شهدا زنده به گور شده اند زیرا آثار تیراندازی در لباس غواصی آن ها مشاهده نشده است. این موضوع چیز جدیدی نیست. در قبرستان حطین در العماره فجایع بیشتری بوده که منعکس نشد، من آنجا را هم قبلا تشریح کرده بودم منتها موضوع خبری نشد، اینجا دوستان باید هوشیار باشند و در زمین دشمن بازی نکنند، ما باید این مظلومیت را عنوان می کردیم." سخنان سردار باقرزاده به پایان رسید. حالا وقت رمزگشایی و پایان دادن به تردیدها بوده. شاید دل های بددلان و معترضان هم باسیل خروشنده مردم همراه شود. پرده اول کنار رفت و همه خبرنگاران طناب ها، سیم های جنگی و مفتول هایی که دستان شهدا با آن ها بسته شده بودند را دیدند. صدای چلیک چلیک دوربین ها فضای حسینیه شهدا را پر کرد. در بین هیاهوی این صداها خودمان را در ابوفلوس دیدیم. تصویر اولین برخوردمان با دستان بسته شهدا. اشک در چشمانمان حلقه زد. به خود آمدیم دیدیم فقط ما نیستیم که در حال گریه ایم. خبرنگاران و عکاسان هم در پشت لنز دوربین چشمان خیس خود را پاک می کنند. برگه خبر خبرنگاری خیس بود و همچنان اشک هایشان را با آستین دستانش پاک می کرد و گزارش را می نوشت. خبرنگار دیگر هم با چشمانی پر از اشک با گوشی همراه برای سرویس خبری خود گزارش می خواند... اخبار مخابره و تصاویر ارسال شد و همین امر باعث شد تا شور مردم به نقطه اوج برسد. هر روز مردم جلوی معراج شهدای برای زیارات این شهدا به صف می شدند. تماس ها، درخواست ها، ایمیل ها، ...بسیار بالا بود و درخواست های مکرر برای زیارت و تشییع این شهدا. در پی این همه مطالبه مردمی برنامه تشییع شهدا که قرار بود بعد از ماه مبارک رمضان و در 25 شوال مصادف با سالروز شهادت امام صادق(ع) انجام شود جلو افتاد لذا سردار باقرزاده بچه ها را جمع کرد و جلسه ای برگزار شد تا یک تصمیم مهم در این خصوص گرفته شود. شرایط بررسی شد و تصمیم بر این قرار گرفت که بهترین راه برای عرض ارادت به این شهدا برگزاری مراسم تشییع باشکوهی در تهران می باشد. از طرفی فقط یک هفته تا شروع ماه مبارک رمضان فرصت بود و اگر قرار بود هر کاری صورت بپذیرد باید طی 7 روز انجام بگیرد. زمان کم و حجم فعالیت ستاد اجرایی زیاد. تصمیم بر این شد بر اساس اعلام آمادگی بسیج، اجرای تشییع این شهدا به سازمان بسیج سپرده شود. جلسات ستاد هماهنگی تشییع شهدا با حضور همه دستگاه های امنیتی، انتظامی، فرهنگی، اجتماعی و رسانه ای و... برگزار شد و بالاتفاق همگی آمادگی خود را برای برگزاری تشییع اعلام(از جمله 2 نماینده شورای تامین فرمانداری تهران و استانداری) و قرار شد مبدأ تشییع از میدان بهارستان باشد. شعار این تشییع «نه سازش، نه تسلیم، نبرد با آمریکا» انتخاب شد و روز تشییع هم همزمان با شهادت شهدای موتلفه همزمان شد. جلسات متعدد برگزار و نهایتا دستورالعمل هم تنظیم و ابلاغ شد. هر چه جلوتر می رویم و به روز تشییع نزدیکتر می شویم، بزرگی کار بیشتر جلوه می کند و تاکیدات ما برای عمل به مفاد دستورالعمل برای جلوگیری از هرگونه اشکال در مراسمبیشتر می شود. در این بین متاسفانه افرادی که در داخل کشور ماموریت دارند و یا فضای جامعه را درک نمی کنند و احیانا در فضای شبه روشنفکری نیز سیر می کنند از همان ابتدا همه این تلاش ها را به باد انتقاد گرفته و به این کار برچسب سیاسی زده و سعی در ایجاد تفرقه در دل ها به هم پیوسته مردم داشتند. نه فقط در این تشییع، بلکه هر بار قرار می شود شهدا وارد شهرها شوند با یک زبان انتقادی به خادمین شهدا انگ بهره برداری سیاسی از شهدا می زنند تا اصل کار و پیام شهدا را زیر سوال ببرند. انگار پیام شهدا و رسالت این روشنفکرنماها با هم در تعارض است که هست. به در خواست سازمان بسیج قرار شد مراسم شب وداع با شهدا در دانشگاه تهران برگزار شود. البته در همین خصوص هم بحث فراوانی صورت گرفته چرا که آن ایام نزدیک به فرجه امتحانات بود ولی به هر حال و بر اساس پافشاری ها قرار شد که مراسم شب وداع در دانشگاه تهران برگزار شود. پرده نهم: میدان بهارستان، تشییع 270 شهید بالاخره روز موعود فرا رسید. مراسم اصلی قرار بود ساعت 16 آغاز شود. کار احداث جایگاه تا صبح ادامه داشت. سیستم صوت در کل میدان و خیابان های اطراف مستقر شده بود. چند بار تست صدا گرفتیم تا مطمئن شویم در مراسم مشکل صدا نخواهیم داشت. حواسمان گرم هماهنگی ها با راهور، سپاه حفاظت انصار، ناجا، یگان ویژه، مجری، شاعر، مداح و ... بود. ساعت 12 ظهر بود و مردم در میدان بهارستان حضور داشتند. طوری که جلوی جایگاه مملو از جمیعت شده بود و هر لحظه به جمعیت مردم اضافه می شد. تا جایی که ساعت 14 عصر یعنی دو ساعت مانده به آغاز مراسم، میدان بهارستان پر از جمعیت شده و همین موضوع برادران راهور را غافلگیر کرد. چرا که قرار بود راس ساعت 15 مسیرها را از خودرو خالی کنند ولی چون جمعیت در میدان دو ساعت زودتر پر شده بود برخی خودروها در میدان گیر کردند و خالی کردن آن ها از میدان میسر نشد. تعداد زیادی از خودرورها را توانستند از میدان خارج کنند ولی همچنان برخی از خودروها در میان جمعیت گیر کردند و به جهت ازدیاد جمعیت دیگر امکان حرکت وجود نداشت. ساعت 14:30 شده، میدان بهارستان و خیابان های اطراف عملا قفل شده و جای سوزن انداختن نیست. مردم در گرمای آفتاب ایستاده اند. برادران شهرداری مجبور به توزیع آب معدنی شدند. به آن ها گفتیم باید توزیع را مدیریت کنید. چرا که با وضعیت پیش رو قطعا مردم به مشکل آب آشامیدنی برمی خورند. شهرداری 10 هزار بطری آب معدنی پیش بینی کرده حتی به ایستگاه ها با موتور سیکلت آب معدنی می رساند تا مردم تشنه نمانند. البته شرایط طوری شد که دیگر موتورهای آب رسان هم نمی توانستند به ایستگاه ها برسند. و در هر نقطه ای که می توانستند آب معدنی ها را توزیع می کردند. ساعت 15:30 است ولی از کاروان شهدا خبری نیست. چندین بار با کاروان تماس گرفتیم ولی همان ترس که برای کار داشتیم مشکل ایجاد کرد. مردم به خاطر تبلیغات نابجایی که صورت گرفته بود. از جلوی درب سازمان بسیج جلوی کاروان را گرفته و با کاروان همراه شدند و باعث شد تا سرعت حرکت کاروان به شدت پایین بیاید. همچنان بر جمعیت مردم در میدان بهارستان افزوده می شود. عمده نمایندگان مجلس و وزرای دولت در جایگاه ویژه مسئولین حضور دارند. و زمان به سرعت می گذرد ولی از کاروان خبری نیست. جمعیت به حد انفجار رسیده است دیگر نمی توان سیل جمعیت را کنترل کرد. با کاروان تماس گرفتیم اعلام کردند کاروان در خیابان مجاهدین اسلام متوقف شده است و سیل جمعیت اجازه حرکت را به کاروان نمی دهد و اگر کاروان حرکت کند مردم آسیب خواهند دید و دچار حادثه خواهیم شد. منبع: تسنیم
شنبه ، ۱خرداد۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مطاف24]
[مشاهده در: www.motaf24.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها