واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ما: موسیقی ما - سرانجام فستیوال «هفته موسیقى تلفیقى تهران»، با اجرای موسیقی فیلم های کریستف رضاعى که براى اولین بار اجرا مى شد، به کار خود پایان داد. رضاعى براى این اجرا جمعى از بهترین نوازندگان موسیقى کلاسیک را دور هم جمع کرده بود که در بین آنها سه نوازنده خانم هم دیده مى شد؛ موضوعى که این آهنگساز روى استیج از آن ابراز خوشحالى کرد و در این باره به موسیقى ما گفت: «در این فستیوال تمام نوازنده ها مرد بودند و ما تنها گروهى بودیم که سه نوازنده خانم داشتیم. براى من که تجربه خوب و جالبى بود. در کل فکر میکنم اجراى سطح بالایى بود و با فرصت کمى که براى تمرین داشتیم (٥ یا ٦ جلسه)، کیفیت اجرایى خوبى را شاهد بودیم. تنوع سبک ها در این اجرا زیاد بود و فضاهاى مختلفى ایجاد مى شد که نیاز به تمرکز خاصى دارد و فقط نوازنده هاى حرفه اى میتوانند از عهده آن برآیند.» بردیا کیارس، پریسا پیرزاده، طاها عابدیان از اتریش که براى اجرای برخی از قطعات به آنسامبل کریستف رضاعی اضافه شده بود، آتنا اشتیاقى، امیر دارابى، مهرداد پاکباز، سایورى شفیعى و آرمین قیطاسى نوازندگانى بودند که در این اجرا کریستف را همراهى مى کردند. او درباره اعضاى این آنسامبل مى گوید: «قلب این اجرا کوارتت زهى بود و شروع و پایان برنامه هم با تنوع رنگ و صدایى سازها همراه بود. من و بردیا کیارس خیلى سریع این کوارتت زهى را جمع کردیم و او پیشنهاد داد که خودش هم در این کوارتت حضور داشته باشد. علاوه بر این مى دانست که طاها عابدیان هم که در ارکستر فیلارمونیک و اپراى وین فعالیت مى کند، در این تاریخ ایران است و از او هم براى حضور در آنسامبل دعوت کرد که مهره بسیار مهمى در این اجرا بود. پیشنهاد امیر دارابى، این جوان بااستعداد هم از طرف بردیا بود که همان زمان به طور اتفاقى مشغول ضبط آلبومش در استودیوى من بود. خلاصه اینکه این آنسامبل از نسل هاى مختلفى تشکیل شده بود و فکر میکنم خود نوازنده ها هم از این اجرا لذت بردند و امیدوارم ادامه دار باشد.» در این کنسرت قسمت هایی از موسیقی فیلم «سعادت آباد» به کارگردانی مازیار میری، نمایش پیام دهکردی به نام «متولد 1361»، فیلم «نزدیکتر» به کارگردانی مصطفی احمدی، فیلم «نگاه» که در ایران اکران نشد و «در دنیای تو ساعت چند است؟» به کارگردانی صفی یزدانیان اجرا شد. «کوارتت تهران من» بخش دیگرى از این رپرتواربود که رضاعى درباره آن مى گوید: «این کوارتت اشارات ظریفى به ملودى هاى شهرى دارد؛ مثل موسیقى «سلطان قلب ها»، «امشب در سر شورى دارم» یا «لالایى» که با صداى خانم پرى زنگنه شنیده بودیم و جزو خاطرات کودکى و نوجوانى من است. قرار نبود این کوارتت جزو رپرتوار باشد چراکه فکر کردم شاید براى اجرا قطعه سختى باشد و به تمرین هاى بیشترى نیاز باشد اما با بردیا تصمیم گرفتیم آن را اجرا کنیم و به جاىش چند قطعه دیگر را حذف کردیم.» این کنسرت با عنوان «تصورى فراتر از تصویر» روى صحنه رفت و موسیقى فیلم های «در دنیای تو ساعت چند است؟» و «خورشیدهای متفاوت» به همراه تصاویر اجرا شد. رضاعى درباره تصویر در موسیقى مى گوید: «من تصویر را دوست دارم اما موسیقى برایم مهمتر است و دوست دارم تصویر خودبخود در ذهن شنونده شکل بگیرد. شاید سینمایى ها با من موافق نباشند اما فیلم در شکل گیرى تصویر در ذهن مخاطب در همان فضا یا پرسوناژ خاص، دارای محدودیت است در صورتیکه افراد مى توانند در موسیقى تخیلشان را فراتر از تصویر به پرواز درآورند و همین موضوع است که براى من اهمیت دارد.» کریستف رضاعى در پایان صحبت هاى خود اعلام مى کند که پیشنهادهایى براى اجراى دوباره موسیقى فیلم هایش به او شده است و در صورت مناسب بودن شرایط، با تکمیل نور و تصویر، بار دیگر این اجرا را در آذر ماه روى صحنه مى برند.
جمعه ، ۳۱اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]