واضح آرشیو وب فارسی: ایران راوی: کتایون کیخسروی :پس از فشارهایی که در دوره ی ریاست جواد شمقدری از سوی نهادهای موازی فرهنگی مثل حوزه ی هنری به سینمای ایران وارد شد (و اولین بار واژه «تحریم» برای فیلم های سینمای ایران از سوی نهادی که صاحب سینما بود) به کار رفت،این امید وجود داشت که در دوره ی جدید و دولت یازدهم با تعاملی که بین سازمان سینمایی و سایر نهادهای فرهنگی برقرار می شود، دیگر شاهد توقیف یا پشت خط ماندن فیلم هایی نباشیم که از سازمان سینمایی مجوز ساخت دارند. در دوره ی قبل حوزه ی هنری بی توجه به پروانه ی نمایشی که سازمان سینمایی صادر کرده بود، شش فیلم را در سینماهایش نمایش نداد. فهرست فیلم هایی که حوزه ی هنری تحریم کرد، شامل فیلم هایی بود که از وزارت ارشاد مجوز ساخت و اکران دریافت کرده بودند، اما حوزه ی هنری از نمایششان در بیش از ۹۰ سینمای زیرمجموعه ی خود -که بخش قابل توجهی از سالن های سینمای کشور هستند- خودداری کرد. این اتفاق پس از آن رخ داد که در بهار سال ۱۳۹۱ رئیس حوزه هنری اعلام کرد که این نهاد، فیلم های غیرارزشی، مسئله دار و فیلم هایی را که از خطوط قرمز ردشده اند، مطابق تشخیص کارشناسان خود نمایش نخواهد داد. به گفته ی او، «فیلم های مسئله دار به آن دسته از فیلم هایی اطلاق می شوند که در مسائل اخلاقی و عفت عمومی از خطوط قرمز تجاوز می کنند.» این تحریم ها با سرباز زدن از نمایش گشت ارشاد و زندگی خصوصی پیش از توقیف شدنشان آغاز شد و پس از آن من مادر هستم (فریدون جیرانی)، بی خود و بی جهت (عبدالرضا کاهانی)، پذیرایی ساده (مانی حقیقی)، برف روی کاج ها (پیمان معادی) و پل چوبی (مهدی کرم پور) به این فهرست اضافه شدند. پایین کشیدن فیلم مجوز دار از پرده در دولت جدید بنا بود حجت الله ایوبی به عنوان دیپلماتی که وارد سینما شده بود، برای اکران فیلم ها با نهادهای مرتبط وارد مذاکره شود تا این فیلم ها با کمترین آسیب به اکران عمومی برسند. اما این روش هم ظاهرا در عمل به نتیجه ای نرسید. چند فیلم در توقیف ماندند و دو فیلم هم پس از اکران از روی پرده پایین کشیده شدند؛ خانه پدری (کیانوش عیاری) و رستاخیز (احمدرضا درویش). این دو فیلم، البته فیلم هایی بودند که مجوز نمایششان صادر شده بود و رایزنی ها با نهادهای فرهنگی هم جواب داده بود، اما در عمل بلافاصله پس از اکران، این دو فیلم از دایره ی نمایش خارج شدند. مسئله رستاخیز البته نمایش چهره حضرت عباس(ع) بود که درویش تا آخرین لحظه نپذیرفت از هاله ی نور برای پوشاندن چهره ی ایشان استفاده کند. مسئله خانه پدری هم ظاهرا تنها یک سکانس ابتدایی فیلم بود که به نظر کسانی که در برابرش موضع گرفتند، بسیار خشن بود و غیر قابل نمایش. تشکلی شورای جدید براساس یک قانون قدیمی چندی پیش با اعلام انحلال شورای عالی سینما، حبیب ایل بیگی معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی از تشکیل شورای عالی نظارت در سازمان سینمایی خبر داد. حبیب ایل بیگی، در کنار حجت الاسلام سیدمهدی خاموشی، حسام الدین آشنا؛ مشاور فرهنگی رئیس جمهور، محمد علی حسین نژاد، حسین کرمی، محسن مهاجرانی، محمد مهدی عسگرپور، با حکمی از سوی علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان اعضای «شواری عالی نظارت» سازمان سینمایی معرفی شدند. ایل بیگی در توضیح ماهیت و وظایف این شورا می گوید: «از دهه ی شصت، وجود چنین شورایی در آیین نامه ی پروانه ی نمایش پیش بینی شده است. در واقع آیین نامه می گوید اگر فیلمی در شورای پروانه ی نمایش رد شود یا اصلاحاتی به آن وارد شود و به نوعی تهیه کننده و شورا با هم اختلاف پیدا کنند، خود تهیه کننده یا صاحب اثر، یا معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، می توانند موضوع را به شورای عالی نظارت ارجاع دهند و در نهایت نظر نهایی در این شورا صادر خواهد شد.» او می گوید: «البته اختیارات این شورا تنها در حوزه ی پروانه ی نمایش است، در نهایت اگر در این شورا، نظر شورای پروانه نمایش تأیید شود که فیلم پروانه نمایش نمی گیرد، و اگر هم این طور تصمیم گرفته شود که این فیلم می تواند با اصلاحاتی به نمایش درآید، نظر قطعی به حساب می آید.» ظاهرا وظیفه این شورا بررسی موردی فیلم هایی است که به نظر می رسد، دچار مشکل شده اند و می شود مشکلشان را برای اکران حل در این شورا با ترکیب منتوعی از افراد حقیقی و حقوقی که از نهاد ها و ارگان های مختلف هستند، حل کرد. باید منتظر ماند و دید که در عمل چه اتفاقی برای فیلم هایی می افتد که طی این سال ها در محاق توقیف گرفتار آمده اند و راهی به پرده ی سینما نیافه اند. خصوصا آن که حالا رپیس سازمان سینمایی از حل شدن مشکلاتی که سر راه فیلم رستاخیر وجود داشته سخن گفته و اعلام کرده که این فیلم قرار است اکران شود. ۵۷۲۴۵
جمعه ، ۳۱اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران راوی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]