واضح آرشیو وب فارسی:بجستان نیوز: ختم همسر بنیامین بهادری (نسیم حشمتی) که هفته گذشته در سانحه رانندگی در گذشت ، در حالی با حضور مردم و اهالی سینما و موسیقی در تهران برگزار شد که همچون گذشته صحنه های نه چندان مناسبی در این مراسم ثبت شد؛ صحنه هایی که نشان می داد بخشی از مردمان ما هنوز بدیهیات فرهنگی را نیز درک نکرده و رعایت نمی کنند. سایت تابناک با این مقدمه نوشت: حریم خصوصی و فرهنگ درک و حفظ حدود این حریم، همچنان یکی از مهم ترین دغدغه هایی است که گاه و بی گاه به مسأله روز افکار عمومی مبدل می شود و آنچه آن را پررنگ می سازد، اتفاقاتی است که در طول زمان رخ می دهد؛ اتفاقاتی شبیه به آنچه در مراسم تشییع جنازه پروفسور معتمدنژاد، پدر علم ارتباطات ایران رخ داد و برخی عکاسان حرفه ای تا عکاسی از چهره مرحوم حین سنگ لحد گذاشتن پیش رفتند. با این حال چنین اتفاقی نه تازگی دارد و نه قرار است متوقف شود. پیش از این به مراسم تشییع جنازه هر هنرمند یا چهره ای که می رفتید و از این پس نیز به هر یک از مراسم اینچنینی که بروید، صحنه مشابهی می بینید. این موضوع البته تا حدودی به حریم خصوصی باز می گردد و تماماً متوجه این حوزه نیست. در واقع تنها بخشی از ماجرا این است که هنوز برخی عکاسان نیمه حرفه ای و آماتور نمی دانند کارکرد لنز «تله» چیست و نباید لنزشان را به صورت عزادار در سردر خانه اش بچسبانند. بخش دیگر ماجرا به گروهی از مردم بازمی گردد که هنوز درک مشخصی از موقعیت شهروندان مشهور ندارند و به همین دلیل، امنیت و آسایش فردی برای یک چهره فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و … نمی گذارند. این گروه اساسا برایشان اهمیتی ندارد که در چه موقعیتی هستند، بلکه آنچه برایشان مهم است، عکس و امضا و در مطلوب ترین حالت، تلفن گرفتن از چهره هاست! این اتفاق می تواند در مراسم یک ورزشکار مثل عروسی علی دایی رخ دهد یا در تشییع جنازه یک هنرمند همچون همایون خرم. مردمی که گمان می کنند حق دارند تلفن هایشان را در مراسم ختم این سو و آن سو ببرند و بدون توجه به شأن مراسم، از هر شخصی در هر موقعیتی خواستند عکس بگیرند، چهره ها را در آغوش بگیرند و تصاویر دونفره ثبت کنند و با ذوق زدگی و خنده های بلند، یک هنرمند یا بازیگر یا ورزشکار عزادار را بیش از پیش متأثر سازند، شاید در دیگر کشورها طبیعی باشند اما در ایران توهین به مجلس و درگذشته تلقی می شوند و متأسفانه فرهنگ سازی در این زمینه نیز بی حاصل بوده است. نگاه های ناهی چنین رفتارهایی در عزاداری درگذشت همسر بنیامین بهادری، خواننده جوان کشورمان نیز قابل مشاهده بود؛ نگاه هایی که به مردم حاضر هشدار می داد عزاداری خصوصی، پارتی عمومی نیست و باید جایگاهشان را بشناسند و حداقل حرمت ها را نگه دارند . این خواننده البته به عنوان تازه ترین قربانی ساکت چنین رفتارهای عمومی در این زمینه کاری نمی توانست انجام دهد، جز آنکه از ورود عکاسان و موبایل به دستان به مجلس نیمه خصوصی ختم همسرش جلوگیری کند اما جامعه تکلیف دیگری دارد. باید پذیرفت این جماعت موبایل به دست، همان گروهی هستند که هنگامه وقوع یک تصادف رانندگی، به جای کمک به آسیب دیدگان، تنها در مقام بیننده حاضر شده و فیلمبرداری می کنند و یا در هنگام اعدام که انجام آن در ملاء عام با هدف عبرت بخشی است، تخمه می شکنند و از این صحنه ها فیلمبرداری می کنند و در واقع موقعیت برایشان چندان تفاوتی نمی کند و تنها به آنچه می اندیشند، ثبت موبایلی و شخصی تصاویر و فیلم هایی از یک واقعه است، ولو آنکه با روح حاکم بر فضای مذکور در تعارض کامل باشد. همان گونه که نوع برخورد مردم با چنین رفتارهایی، باعث شده برخی از آنها در سطح جامعه به کمترین میزان ممکن برسد و چنان زشت نماید که حتی طبقه پایین دست فرهنگی نیز سراغش نرود یا بسیار محدود باشند، در این زمینه نیز می توان چنین مواجهه هایی با این دست اشخاص داشت که ضمن رعایت حریم خصوصی قشرهای گوناگون، مسئولیت اجتماعی را درک کنند؛ مسأله ای که هنوز در کشورمان مفهوم خود را نیافته و نیاز به فرهنگ سازی از بدو کودکی دارد و شاید اگر امروز با شیوه ای درست شروع شود، ۲۰ سال بعد بتوان نتایج مثبتش را درک کرد. منبع:شهرخبر
پنجشنبه ، ۳۰اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بجستان نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]