واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۳
استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: در جامعه ما میزان مشارکت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به اندازه گسترش شبکههای اجتماعی و ابزارهای ارتباطی رشد نیافته است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه کرمانشاه، هادی خانیکی در مراسم گرامیداشت روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی که در دانشگاه فرهنگ و هنر کرمانشاه برگزار شد، با طرح این سئوال که با رشد فناوری و ابزارهای ارتباطی و ظهور رسانههای نوپدید ارتباطات ما بیشتر شده یا کمتر، اظهار کرد: خوش بینها معتقدند این ابزارها دنیا را به سوی ما گشوده و بدبینها می گویند این ابزارها ما را تنهاتر کرده است. وی افزود: به جای خوش بینی یا بدبینی مفرط باید ببینیم چه تغییری مقابل ما رخ داده و در برابر این تغییرات گفتوگو و ارتباطات ما در چه وضعیتی است. این استاد ارتباطات با بیان اینکه دچار ضعفهای اساسی در گفتوگو هستیم، گفت: واقعیت این است که با وجود برخورداری از تاریخ و فرهنگ ارزنده، امروز جامعهای هستیم که سخت به درون خود فرو رفتهایم و ترجیح ارزشهای فردی جای گرایشات جمعی را گرفته است. وی با بیان اینکه دچار اختلالهای ارتباطی و فقر و ضعف در گفتوگو هستیم، گفت: در جامعه ما و بخصوص بین نخبگان ما فرهنگ غالب فرهنگ سوءظن و بی اعتمادی است و وقتی ارتباط وجود ندارد، اعتماد هم شکل نمیگیرد. خانیکی به تحقیق صورت گرفته توسط یکی از روانشناسان در خصوص محتوای درسی کتابهای درسی ما در سالهای گذشته نیز اشاره کرد و افزود: بر اساس این تحقیق در کتب درسی بصورت غیرمستقیم به فرزندان بدبینی و عدم اعتماد به دیگران آموزش داده می شود و اینکه مراقب باشیم دیگران نسبت به ما اقدامی نکنند که منفعت ما از بین برود که داستان روباه و خروس یکی از این نمونهها است. وی در بخش دیگری از سخنانش به موضوع سرمایه اجتماعی اشاره کرد و گفت: مطالعات تحولات اجتماعی ایران نشان میدهد در شهرهای بزرگ کشور سرمایه اجتماعی کمتر از شهرهای کوچک و در شهرها کمتر از روستاهاست و این یعنی جوانان و افراد تحصیلکرده و قشرهایی که تحرک جامعه بر دوش آنهاست، کمتر به کارهای جمعی روی میآورند و به واقع میزان تماشاگری بین آنان بیشتر از کنشگری است. خانکی افزود: واقعیت این است که در جامعه ما میزان مشارکت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به اندازه گسترش شبکههای اجتماعی رشد نیافته است، درحالیکه ارتباطات باید منجر به کنش شود. این استاد ارتباطات در ادامه به بررسی نتایج دو پیمایش انجام شده در کشور طی سالهای 53 و 83 به منظور بررسی وضعیت فرهنگی و اجتماعی جامعه اشاره کرد و گفت: مقایسه این دو پیمایش نشان میدهد مهمترین تغییر رخ داده در جامعه ما در فاصله این سالها تغییر در نهاد خانواده بوده و نهاد خانواده به سمت یک نهاد دموکراتیک رفته است. بر اساس پیمایش سال 1353، 72 درصد تصمیمهای خانواده صرفا با خواست پدر خانواده گرفته میشد که در این سالها به سهم زنان و فرزندان در تصمیم گیریها اضافه شده و دیگر خانواده خیلی به خواست زن و فرزندان بی توجه نیست. وی افزود: قطعا این تغییر در نهاد خانواده تاثیرش را در جامعه نیز گذاشته است. خانیکی در بخش پایانی سخنانش با بیان اینکه تغییرات سخت افزارانه و توسعه ابزارهای ارتباطی و رسانهای جامعه ما را در معرض تغییر قرار داده است، گفت: معنی این تغییرات تهدید و زوال نیست و از سوی دیگر این تغییرات الزاما ما را به سمت بهبود شرایط و استفاده از فرصتهای بیشتر نمیبرد. به واقع توسعه ابزارهای ارتباطی فرصتها و تهدیدات را در کنار هم برای ما خلق کرده و بستگی به این دارد که ما از این شرایط چطور استفاده کنیم. وی افزود: اگر از این شرایط و توسعه رسانهها و ابزارهای ارتباطی برای تغییر سطح ارتباطی و توانمندی گفتوگویی خودمان استفاده کنیم و به سمت باز شدن و دنیاهای گشوده برویم، حتما به سمت استفاده از این فرصتها رفتهایم، در غیراینصورت به سمت تهدیدات آن رفتهایم. این همایش به همت بنیاد باران_شعبه کرمانشاه و دانشگاه فرهنگ و هنر برگزار شد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]