واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: کرمانشاه - ایرنا - نشریه شهر من چاپ کرمانشاه در شماره یازده روز دوشنبه 27 اردیبهشت ماه 95، گزارشی را با عنوان "کرمانشاه؛ کلانشهری با حاشیه هایی کلان تر از متن" به قلم عبدالله مرادی منتشر کرده است.در این گزارش آمده است: کرمانشاه با جمعیتی حدود یک میلیون نفر جزو کلان شهرهای کشور است که در دل خود مشکلاتی کلان تر از یک شهر را دارا می باشد. هر کدام از شما شهروندان اگر دست به قلم شوید حتما چند صفحه ای از مشکلات شهر خواهید نوشت. * نارضایتی شهروندان از وضعیت نامناسب آسفالت هرچند در روزهای پایانی سال 94 و ابتدایی 95 در یک مانور عمرانی شهردار برکنار شده و سرپرست شهرداری نقاطی از شهر را آسفالت کرد اما باید پذیرفت مشکلات بسیار حادتر از این سخنان است. متأسفانه وضعیت بد بسیاری از معابر و خیابان های اصلی در مناطق هشت گانه شهرداری مردم را به ستوه آورده است. نظارت نکردن کافی بر بخش هایی نیز که آسفالت شده سبب هدر رفت آسفالت یا از بین رفتن سریع آن می شود. * سیاست رنگ و لعاب چند سالی است شهرداری به جای پرداختن به مسائل زیربنایی و اصولی تمام توان خود را بر رنگ آمیزی جدول ها و دیوارها متمرکز کرده است.ما نیز خواهان زیبایی شهر هستیم، اما مدیریت یعنی تخصیص منابع به اولویت ها. به عنوان مثال در یکی از مناطق شهرداری، شهردار سابق اقدام به نقاشی دیوارهای منطقه با شابلون پروانه کرد، با آمدن شهردار جدید با وجود دیوارهای رنگ نشده و نامرتب، شهردار تنها دیوارهای رنگ شده را رنگ آمیزی کرد و پروانه های آن را به شکل گل تغییر داد. رنگ آمیزی جدول ها به یکی از برنامه های روتین شهرداری تبدیل شده است در حالیکه می توان این هزینه ها را با یک شستشوی ساده صرف دیگر اقدامات زیربنایی کرد. * یک بنر، تمام فعالیت فرهنگی شهرداری متأسفانه شهرداری درخصوص فعالیت های فرهنگی نیز ره به جایی نبرده است.اقدامات فرهنگی شهرداری هم اکنون به نصب تعدادی پرچم و بنر در مناسبت های مختلف محدود شده است، بدون اینکه برنامه خاصی برای بالا بردن کیفیت زندگی شهروندی و ارتقاء فرهنگ عمومی داشته باشند. در خصوص بنرهای مناسبتی نیز که شهرداری هزینه های گزافی در قبال آن متحمل می شود جز در مواردی انگشت شمار، بقیه منحصر است به یک پیام تبریک یا تسلیت. شهرداری ها با توجه به در اختیار داشتن فضاهای مناسب شهری و امکانات موجود می توانند نقش بسزایی در آموزش و تربیت شهروندان داشته باشند، کاری که شهرداری های بزرگ سالیان متمادی است آن را آغاز کرده و در مکان های پرتردد اقدام به آموزش فرهنگ عمومی و دینی می کنند. * ساماندهی مشاغل مزاحم، رؤیایی برای همه شهرداران کرمانشاه تمام شهرداران و مدیران کرمانشاه در آغاز کار خود، ساماندهی مشاغل مزاحم و خروج میدان بار از شهررا جزو برنامه های کاری اولویت دار خود مطرح کردند اما متأسفانه هیچ کدام از آنها موفق به انجام این کار نشدند، مضاف بر اینکه هیچ یک از این شهرداران نیز کار کارشناسی انجام نداده و دلایل عدم موفقیت مدیران اسبق را نیافتند. مرکزهای خرید و فروش ضایعات نیز معضلی است که طی سالیان اخیر پررنگ تر شده و در سایه بی توجهی مسوولان نقاط زیادی از شهر را در برگرفته است. چند سال پیش شهرداری پس از فک پلمپ های مکرر توسط این واحدها، اقدام به نصب نیوجرسی های بتونی در ورودی این مغازه ها کرد که پس از چند روز این مراکز اقدام به شکستن نیوجرسی و فروش میلگردهای داخل آن کردند. متأسفانه وجود این مراکز در حاشیه بزرگراه های شهری و نقاط پرتردد گردشگران و مسافران، جلوه ای نازیبا به این شهر داده است، تصویری که می بایست با تدبیر شهردار از حاشیه شهر ما پاک شود ولی طبق معمول تاکنون چاره ای برای آن اندیشیده نشده است. * بازار روزها و روز بازارها احداث بازارروزها که اکثرا به فروش میوه و تره بار اختصاص یافت طرح خوبی بود که توسط شهرداری اجرا شد اما نظارت نکردن کافی از سوی شهرداری برکار آنها باعث شد تا در کنار دستفروش ها، فروش مواد غذایی غیراستاندارد و غیربهداشتی، مرغ زنده و کشتارهای غیر مجاز گوسفند و...نیز انجام شود که ازدحام دستفروشان همراه با عرضه اجناس نامتجانس در کنار زباله های سطح بازار شکل نامناسبی به این بازارها داده است. روزبازارها نیز که در راستای سیاست جمع آوری دست فروشان از سطح شهر هر روز در یک محله برگزار می شود مشکلات خاص خود را دارد از جمله: فروش غیربهداشتی لباس های تاناکورا، فروش مواد غذایی ناسالم، غیراستاندارد بودن محل های تجمع و شلوغی و به تبع آن ایجاد مشکلات برای تردد خریداران که همه از عدم نظارت مدیران شهری سرچشمه می گیرد. البته فلسفه اصلی روزبازارها در شهرهای دیگر آن است که افرادی که محصولاتی خانگی، کشاورزی یا دامپروری دارند از روستاهای اطراف شهر در این بازارها حضور یافته و اقدام به فروش محصولات خود کنند که به این امر می توان به عنوان طرحی مناسب جهت اقتصاد مقاومتی نگریست. * چرخ لنگ حمل و نقل عمومی طرح احداث قطار شهری در این شهر موجب شد تا مردم از اجرای طرح های مناسبی برای حمل و نقل عمومی برخوردار نشوند. بی آرتی و خط ویژه اتوبوس های تندرو طرحی بود که می توانست با هزینه ای غیرقابل مقایسه با این طرح، مشکلات ترافیکی این شهر را کمتر کند. نبود یک ناوگان مناسب اتوبوس داخل شهری هم از لحاظ کیفی و هم از لحاظ کمی، نبود کارت های الکترونیکی و سوء استفاده از نرخهای خرد موجب شده است تا مردم اقدام به بیرون آوردن خودروهای شخصی و یا استفاده از مسافرکش های شخصی و تاکسی کنند. با وجود اینکه مدیران تاکسی رانی از وجود حدود 11 هزار خود رو تاکسی مسیری، گردشی و آژانس در سطح شهر خبرمی دهند اما ما شاهدیم بخش اعظمی از حمل و نقل سبک درون شهری توسط خودروهای شخصی صورت می گیرد که این نیز به نوبه خود مشکلات عدیده اجتماعی بدنبال خواهد داشت. *عدم وجود شهربازی و فضاهای تفریحی سالم کلانشهر کرمانشاه با جمعیت یک میلیون نفری فاقد یک شهر بازیست! این در حالی است که دو فضای مناسب در نقاط خوب شهر به نام شهر بازی اشغال شده است. مشکلات قانونی اتمام قرارداد و فرسودگی شهربازی کرمانشاه و فانفار طاق بستان موجب تعطیلی این دو محل به عنوان تنها شهربازی های کرمانشاه شده است. از سویی تله کابین کرمانشاه نیز که حدود 6 سال از کلنگ زنی احداث آن می گذرد همچنان به حال خود رها شده است، البته نکته قابل ذکراین که با وجود فقدان سند مالکیت که انگیزه را از سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در این مکان ها گرفته است، نبود ثبات مدیریت شهری موجب شده است که رغبتی برای تهیه سند این اماکن و چندین نقطه دیگر شهر برای شهرداران باقی نماند. * بافت فرسوده رشد نامتوازن شهر کرمانشاه موجب شده است بافت های قدیم شهر فرسوده باقی مانده و شکل سنتی خود را در اکثر مناطق حفظ کند و در مقابل شهر با رشد طولی نامناسب، به سمت بیستون و ماهیدشت گسترش یابد. شهر کرمانشاه دارای یک هزار و 228 هکتار بافت فرسوده مصوب در بافت قدیمی و حاشیه شهر است که با وجود تسهیلات و اعتبارات مناسب هنوز کار خاصی در این بخش انجام نشده و مردم به سمت نوسازی بافت و بازآفرینی شهری سوق داده نشده اند. تراکم بالای خانوارها و ساختمانها در محله های قدیمی با کوچه ها و گذرگاه های باریک و نبود فضاهای مناسب فرهنگی، تفریحی و رفاهی مناسب در این بافتها زندگی را برای مردم با مشکل مواجه کرده است. نبود ثبات مدیریتی و نبود برنامه ای مدون برای این معضل نیز تمایل و اعتماد مردم را نسبت به این طرح سلب کرده است و از یک هزار و 700 سهمیه سال 93 تنها 150 فقره به بانک معرفی شده است. 8066
دوشنبه ، ۲۷اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]